Monitor - 14.07.2011, Blaðsíða 9
9FIMMTUDAGUR 14. JÚLÍ 2011 Monitor
Anníe er einungis á tuttugasta og öðru aldursári en hefur
samt sem áður afrekað það að borða pylsur upp á hvern
einasta dag í viku, unnið Íslandsmót í stangarstökki og
á nú möguleika á því að vinna sér inn tæplega þrjátíu
milljónir íslenskra króna. Það er fátt sem virðist geta
brotið hana niður og hún hatar þegar einhver segir hana
ekki geta eitthvað. Eftir að hafa æft fimleika, ballet, Boot
Camp og stangarstökk fann hún sig best í CrossFittinu
þar sem hún kennir nú fólki á öllum aldri og æfir sjálf
tvisvar sinnum á dag.
Þrátt fyrir að eiga möguleika á því að verða milljóna-
mæringur í lok mánaðarins kemur stúlkan fyrir sem
einstaklega hógvær, hress og notalegur einstaklingur og
hún hikaði ekki við að svara spurningum Monitor um
lífið, CrossFit og sleik á stöng.
Hvaðan kemur nafnið Anníe?
Amma mín, sem er norsk, heitir Tordís Anníe svo ég
er skírð í höfuðið á henni. Ég á eitthvað af frændfólki í
Noregi og bjó þar sjálf í eitt ár þegar ég var 6 ára.
Þú flytur frá Noregi til Íslands og ferð í Snælandsskóla í
Kópavogi. Fórstu þá strax að æfa fimleika hjá Gerplu?
Ég byrjaði í fimleikum í öðrum bekk. Allar frænkur mínar
voru í fimleikum svo ég varð að sjálfsögðu að fara í
fimleika líka.
Varstu góð í fimleikum?
Já, mér gekk mjög vel. En eftir tíunda bekk fékk ég bein-
eyðingu í olnbogann svo ég fékk alltaf mikinn verk þegar
ég tók flikk og svona. Valið stóð á milli þess að halda
áfram og eiga það á hættu að verða slæm það sem eftir
væri eða hvíla mig í smástund. Sem betur fer ákvað ég að
hvíla olnbogann því ég finn ekkert fyrir þessu í dag.
Hreyfðir þú þig þá ekkert í einhvern tíma?
Jú jú, ég varð að gera eitthvað svo ég fór í dans. Ég fór í
Jazzballetskóla Báru í ballet og svo í Listdansskóla Íslands.
Ég fann að ég þurfti enn meiri keyrslu og eftir eitt ár í
dansinum dró mágkona mín mig með sér í Boot Campið
og þar gat ég misst mig. Ég var í dansinum meðfram
Boot Camp í þrjú ár og svo þegar ég var 18 ára byrjaði ég
í stangarstökki hjá ÍR og þar varð ég Íslandsmeistari tvö
ár í röð. Í þessum þremur íþróttum gat ég fengið alla þá
útrás sem ég þurfti.
Hvernig týpa varstu í MR?
Ég var náttúrulega mikið að æfa alls kyns íþróttir en ég
var í góðum bekk, við gerðum mikið saman og ég reyndi
að mæta á flesta atburði. Þannig að ég var meiri þátttak-
andi heldur en skipuleggjandi. Ég keppti líka í hlaupum
á MR-VÍ deginum enda vön því að hlaupa í kringum
tjörnina í leikfimi.
Fékkstu ekki alltaf 10 í leikfimi?
Jú, ég fékk iðulega 10 nema einu sinni þá dró hún mig
niður út af því að ég var með svo lélega mætingu. En ég
talaði við hana og hún hækkaði mig aftur upp í 10.
Vinkonur þínar tala einmitt um að þú sért oft sein. Var
það þess vegna sem kennarinn ætlaði að lækka þig?
Sko. Tvö seint gera eitt skróp þannig að ég var komin með
svolítið mikið af skrópum. Ég á það alveg til að vera sein
en ég er til dæmis aldrei sein í vinnuna. Ég er aldrei sein
þar sem ég verð að vera á réttum tíma. Ég hef alveg þurft
að hlaupa upp á flugvöll en ég hef aldrei misst af flugi.
Hvar varstu að vinna?
Ég var að vinna í Bláa turninum við Háaleitisbraut í ein-
hver þrjú ár með frænku minni. Ég var aldrei sein þangað.
Varstu ekkert að fá þér rækjusamlokur og nammi í
vinnunni?
Þetta var á þeim tíma sem ég var að byrja í Boot Campinu
og ég átti að gera matardagbók á hverjum degi. Ég vissi
að ég gat ekki fengið neitt hollt að borða og einhverra
hluta vegna hélt ég að pylsa væri í lagi svo ég borðaði
pylsu á hverjum degi. Ég fékk ekkert sérstaklega góð svör
þegar ég skilaði inn matardagbókinni svo ég gerði ekki
matardagbók aftur. En ég hætti að borða pylsur og fór að
steikja mér hakk á pönnunni. Ég og frænka mín vorum
líka mikið í því að prófa nýjar bragðtegundir í bragðarefi
og það var í raun það besta sem ég fékk í vinnunni.
Varstu ekki líka að vinna í Múrlínu hjá foreldrum
þínum?
Jú, ég var í bókhaldinu á skrifstofunni. Ég prófaði líka að
vera í steypunni með bræðrum mínum en ég þoldi ekki
að koma heim með sand í hárinu auk þess sem aðstaðan
fyrir kvenmenn var fremur döpur á vinnustað; það var
erfitt að fara á klósettið og svona. Mórallinn var góður en
mér leið betur á skrifstofunni.
Eftir MR fórstu í eitt ár í lífefnafræði og ætlaðir í læknis-
fræði en gast það ekki sökum anna. Þér gekk líka vel í
náminu í MR. Ertu svona klár?
Ég var á náttúrufræðibraut eitt í MR og mér finnst fögin
þar mjög skemmtileg. Mér gekk mjög vel en náði því
miður ekki fyrstu ágætiseinkunn en var sátt með fyrstu
einkunn. Ég ætlaði svo í lækninn en það atvikaðist þannig
að ég komst inn á heimsleikana í CrossFit og þeir voru
bara mánuði eftir inntökuprófið svo ég gat ekki einbeitt
mér að hvoru tveggja í einu. Ég er enn í CrossFittinu en
er alls ekki búin að gefa læknisfræðina upp á bátinn. Ég
stefni klárlega á læknisfræðina enda er það eina fagið
sem ég hef áhuga á í háskólanum. Ég hef gaman af
öllu sem við kemur líkamanum og svo finnst mér mjög
gaman að vinna með fólki.
Hvernig kom það til að þú byrjaðir í CrossFit og komst
strax á heimsleikana?
Ég tók þátt í þrekmótaröðinni hér á Íslandi árið 2009 af
því ég var í Boot Camp og einn liður í mótinu var keppni
í CrossFit. Mér hafði gengið vel í mótaröðinni og fólkið
í kringum mig hvatti mig til að taka þátt í CrossFittinu
líka. Ég var einmitt í stúdentsprófunum á þessum tíma
og CrossFit-keppnin var sama dag og ég var í munnlegu
stærðfræðiprófi. Ég svaf bara í þrjá tíma um nóttina og
ætlaði heim að leggja mig eftir próf en mamma sagði að
það kæmi ekki til greina að sleppa keppninni. Ég sigraði
keppnina og vann mér þannig inn keppnisrétt á heims-
leikunum í Los Angeles sem voru tveimur mánuðum
seinna. Ég hafði aldrei áður gert CrossFit svo ég þurfti að
læra það á mjög skömmum tíma og kasta mér í djúpu
laugina en ég féll alveg fyrir þessu.
En hvenær var það sem þú uppgötvaðir að þú værir
svona ótrúlega sterk?
Ég byrjaði að hanga áður en ég fór að ganga þannig að
ég var mjög fljótt handsterk. Í fimleikunum fannst mér
rosalega gaman á tvíslá því þá var ég að nota hend-
urnar mjög mikið. En ætli það hafi ekki verið eftir „Hell
Weekend“ í Boot Camp sem ég áttaði mig á því. Úr því að
ég gat komist í gegnum 36 klukkutíma án þess að sofa og
gera mjög erfiðar æfingar nánast allan tímann þá hlýt ég
að geta það sem ég vil.
En horfir þú þá bara á Rambo og Rocky?
Ég horfi á alls konar myndir en ég er miklu meira fyrir
þessar væmnu klisjumyndir. Fyrsta árið mitt í mennta-
skóla vorum við vinkonurnar einmitt alltaf að tala um
það hvað okkur langaði að lifa ameríska drauminn; fara
út og verða klappstýrur, fara á „prom“ og verða „prom
queens.“ En það var auðvitað í gríni en ég er mikið fyrir
myndir sem enda vel og ég hef aldrei horft á hryllings-
mynd.
En ertu ekki smá Kani í þér?
Mér líður hrikalega vel þarna. Kalifornía finnst mér mjög
skemmtileg og það er svakalega gaman að fara út að
keppa í Los Angeles og svona.
En hefur þú ekki lent í löggunni á ferð þinni um
Ameríkuna?
Ég veit ekki hvernig þetta gerist. Alltaf þegar ég er í
Bandaríkjunum þá lendi ég í einhverju. Ég þarf að kynna
mér lögin betur. Ég lenti í því eftir mótið í fyrra að við
vorum að keyra á hraðbrautinni og mér varð svona
rosalega mikið mál að pissa. Það var allt of langt í næstu
bensínstöð þannig að ég fékk bróður minn til að stoppa
bílinn og hleypa mér út. Á meðan ég var að pissa þurfti
„Highway Patrol“ endilega að mæta á svæðið með ljósin
blikkandi og ég stressaðist öll upp og henti mér upp í
bílinn. Sem betur fer var mágkona mín ólétt svo hún gat
logið einhverju að löggunni og blikkað þá þannig að þeir
hleyptu okkur í burtu.
Þú átt danskan kærasta. Hvernig kynntust þið?
Við kynntumst í gegnum CrossFit. Við hittumst fyrst á
Evrópumeistaramótinu í Halmstað í Svíþjóð í fyrra. Fyrst
eftir keppnina vorum við að spjalla á Facebook og svo
hittumst við aftur á nokkrum mótum. Þá fórum við að
nota Skype meira og í janúar kom hann og var með mér
hér á Íslandi. Síðan þá erum við búin að hittast alla vega
einu sinni í mánuði svo þetta gengur nokkuð vel.
Hann getur hangið láréttur á lóðréttri slá. Lyftir hann
þér upp?
Ég þarf náttúrulega að finna mér strák sem er sterkari en
ég og hann er mjög sterkur. Hann er þessi týpa í Cross-
Fittinu sem er meira fyrir það sem þarfnast styrkleika og
er minna fyrir það sem þarfnast úthalds. En hann lyftir
mér auðvitað mjög oft upp og við lyftum okkur oft upp
saman líka.
En getur þú hangið lárétt á lóðréttri slá?
Ég get það í svona þrjá sekúndur ef ég er í rimlum.
Hafið þið þá aldrei prófað að hanga lárétt og fara í sleik
á sama tíma?
Nei, við höfum aldrei gert það en takk kærlega fyrir mjög
góða hugmynd.
Eruð þið eins og Samson og Delilah í Biblíunni?
Hann er jafn sterkur og Samson en ég er sterkari en
Delilah. Ég ætla líka ekki að raka hárið af honum í svefni
af því mér finnst gaman að hann sé sterkur.
Hvað æfir þú oft í viku?
Ég myndi segja að ég æfi svona ellefu sinnum í viku. Ég
æfi yfirleitt tvisvar á dag og frídagana mína nota ég í að
synda, fer út að hlaupa eða fer í róður. Ég æfi á morgnana
klukkan svona hálf tíu og svo aftur eftir hádegi um
klukkan tvö. Ég vil hafa salinn fyrir mig svo það er gott
að taka á því eftir morgun- og hádegistraffíkina. Ég er líka
oft að kenna á morgnana svo það er gott að taka þetta í
beinu framhaldi.
Hvað gerðir þú helgina eftir fyrstu heimsleikana þína?
Þá hljóp ég Laugaveginn. Fólk hafði verið að tala um hvað
þetta væri erfitt hlaup og einungis þeir sem æfa lang-
hlaup gætu klárað þetta. Vissulega er þetta erfitt hlaup,
55 kílómetra torfæruhlaup, en ég vil meina að þeir sem
eru í góðu alhliðaformi geti hlaupið þetta og svo þoli ég
ekki þegar fólk segir við mig að ég geti ekki eitthvað. Það í
raun fékk mig til að skrá mig í hlaupið og ég náði að klára
þetta á einhverjum sjö tímum. Ég þoli ekki að hlaupa
og það lengsta sem ég hafði hlaupið fyrir þetta voru 10
kílómetrar og einu sinni hljóp ég Fimmvörðuhálsinn en
þetta tókst og var mjög skemmtilegt. Þetta er allt bara í
hausnum á manni.
Ert þú alltaf að? Getur þú ekki slakað á?
Jú, ég elska „chill-kvöld“, horfa á vídjó, borða góðan mat
og borða vel af súkkulaði. Ég geri það reglulega og það er
í raun slökunin mín. En æfingar gera mig hamingjusama
líka.
Þú ert gríðarlegur súkkulaðifíkill, ekki satt?
Jú, ég er mjög mikið fyrir súkkulaði en ég er að reyna
að skera aðeins niður súkkulaðiátið. En ég er reyndar
búin að réttlæta þetta aðeins fyrir mér af því ég hef séð
á netinu að súkkulaði geti verið gott fyrir mann í hófi og
þá sérstaklega dökkt súkkulaði. Ég er einmitt mun meira
fyrir dökka súkkulaðið en ég þarf aðeins að minnka
magnið á dag. Dagskammturinn er kominn niður í svona
70 grömm.
En myndir þú kafa ofan í ruslatunnu til að ná í súkkul-
aðistykki?
Hver sagði þér að ég hafi gert það? Ef það er í lagi með
súkkulaðið og ruslatunnan er hrein þá er það í lagi. Þetta
var alls ekki almenningsruslatunna.
En þarftu ekki að borða rosalega mikið til að hafa orku í
allar æfingarnar?
Jú, ég þarf reyndar að borða aðeins meira en ég er
að borða. En ég borða mjög stóran morgunmat sem
samanstendur af sex eggjum, skinku, smá pepperoni og
haframjöli. Svo sker ég niður tómata og smelli á þetta og
þá þarf ég ekki að setja tómatsósu. Þetta er alveg „heavy“
gott. Svo fæ ég mér rosalega oft rétt númer 66 á Nings. Ég
vil hafa hann mjög sterkan og með Sambal-sósu. Ég fíla
sterkan mat.
Hvað ertu að hugsa þegar þú ert alveg búin á því en
nærð samt að taka sex lyftur í viðbót?
Ég hugsa ekki neitt. Ef ég þarf að hugsa
eitthvað þá hugsa ég „ljúkum þessu af“ eða
þá „þetta er létt“. Þannig næ ég að plata
Á meðan ég var að
pissa þurfti „Highway
Patrol“ endilega að mæta á
svæðið með ljósin blikkandi.
Texti: Jón Ragnar Jónsson jonragnar@monitor.is
Myndir: Sigurgeir SIgurðsson sigurgeir@mbl.is
Anníe Mist Þórisdóttir er ótrúlega hraust og traust og skaust upp á stjörnuhimin í
CrossFit-íþróttinni þegar hún komst svo til óvart inn á heimsleikana fyrir tveimur
árum síðan. Nú er stefnan sett á að verða „fittest on earth,“ eins og hún orðar það sjálf.
Í besta formi jarðar?