Alþýðublaðið - 23.10.1923, Blaðsíða 3

AL2»1?ÐUBLAÐJÍ)
A-listinn er listi alþýöunnar
Erindreki
Standard 011.
Hér á eftir fylgir fyrri hluti
greinar eftir Héðin Valdimars-
son, sem kom út í Verði 18.
þ. m., og er þessi hlutinn svör
við persónulegum árásum Lárus-
ar Jóhannessonar á Héðin, sem
líka hafa birzt í >Vísi< síðar og
Lárus lesið upp á öllum kosn-
ingafundum:
>Svo fór, sem flesta varði, að
Iítið mundi verða úr svörum hjá
Lárusi Jóhannessyni um öll að-
alatriði svargreinar minnar í
>Verði< um steÍDoIíueinkasölune.
Þessi þjóan Steinolíu élagsin i og
Verzlunarráðsins ritar í >Verði<
15. f. m. 6 dálka grein aftur,
en þar af er í mesta lagi x/2
dálkur svar við grein minni, hitt
psrsónulegar skammir. Lárus
litli fer í mannjöfauð við mig
og finst ekki mikið í sig varið
í samanburði við mig, >annan
eins andans Goiíat<, eins og
hann netnir svo. Á öðium stað
bar hann mig saman við Guð-
mund í Heklu og álítur mig
hafa að eius örlítið brot af vhi,
sem Guðmundur hafi. Séu þe:r
Lárus og Guðmundur bornir
saman samkvæmt þessu, er aug-
Ijóst annaðhvort, að Guðmund-
ur er eins konar jarðnesk yfir-
náttúrleg vísdómsvera, eða að
Lárusi er að éios hægt að lýsa
nákvæmiega, ef höfð er smásjá
við höndiaa.
Lárus getur þess á öðrum
etað, að hann muni aldrei verða
>stór viðskiftamaður< minn, og
fer það að líkindum, að hann
verði lítill t því sem öðru. Hann
kvartar annars uodan því að
vera kallaður lítilí og heldur,
að það sé gert af mér í niðrua-
arskyni við lrann, en þess bar
að gætn, að- ég lýsi honum að
eins með því lýsingarorði, sem
hann hefir sjálíur unnið sér inn
í almenning sálitinu m«ð fram-
komu sinni. og á ég eoga sök á
gönutrlaupum hans. Lárus lætur
Kosningaskrifstofa Aiþýðuflokksins
er í Álþýðuhúsinu. Veitir hún kjósendum allar nauðsynlegár
upplýsingar áhrærandi alþingiskosningarnar og aðstoðar þá,
er þurfa að kjósa fyrlr kjördag vegna brottfarar eða heima
hjá sér vegna vanmættis til að sækja kjörfucd, og enn
■ fremur þeim, er kosningarrétt eiga í öðrum kjördæmum.
Alþýflnhranð gerfliB
selur hin þétt hnoðuðu og vel bökuðu
rfigbranð
úr bezta danska rúgmjolinn, sem hingað fiyzt, enda ern
þau Yiðnrkend af neytendnm sem tramúrskarandi gúð.
sér sæma í grein sinni að bera
á mig óhróður, og koma með
ýmsar aðdróttanir um mig, sem
hann veit sjálíur að eru rangar.
Slík framkoma hans >er verst
fyiir piitinn sjáltan<, en vegna
þess, að h^nn skrifar þetta f
blað, sem sent er út um allar
sveitir, vil ég svára því nokkru,
þó að það komi ekki olíumál-
inu við:
1. Flestum mun vera kunnugt,
að ég hefi enn með höndum
sama starfa í Landsverzlun, sem
ég hefi ávalt haft. Fyrstu 3
mánuðina, sem ég starfaði 1917,
erindisbréfslaus, hafði stjórnar-
ráðið yfirstjórn verzlunarinnar,
innkaup og fjárhagshliðina yfir-
leitt o. s. frv., en frá 7i 1918
var þremur forstjórum falin sú
yfirstjórn og síðar einum. Áð ég
hafi fyrst verið kallaður forstjóri
og síðar skrifstorustjóri eða
skrifari, eins og Lárus nefnir
það, breytir eogu í málinu, þar
sem verksviðið er hið sama, og
gildir mig einu.
2. Sykurmálið er svo gamal-
kunnugt afmenningi, að óþarfi
er að fjölyrða urn það. Væri •
gott, að Lárus væri eins næmur
fyrir margvíslegum verðhækk-
unum kaupmanna fyrr og síðar
eins og þessari hækkun, sem
i hefði orðið uauusynleg, ef ekki
„Skutnll",
blað jafnaðarmanna á ísaflrði, er al-
veg ómissandi öllum þeirn, sem fylgj-
ast vilja vel með þvi, sem gerist i
kosningaliriðinni fyrir vestan. Gerist
áskrifendur nú þegar á afgreiðslunni.
Á Lindargötu 6 eru kari-
mannsföt saumuð og kvenkáp-
ur. Sömuleiðis föt hrelnsuð og
pressuð.
hefði þá tengist ódýr danskur
sykur, svo áð hægt var að setja
jafnaðarverð. Það er rangt, að
ég hafi nokkurn tíma á almenn-
um fundi þá verið lýstur ósann-
indamaður, en aftur var eian
ráðherrann iýstur það að ó-
sekju. Annars ætti Lárus sem
minst að tala um ósanninda-
menn eftir þessa grein sína.
3. Ég hafði engin bein né ó-
beia afskifti af hinum svo nefnda
Viðeyjarfiski. Einn af þeim mönn-
um, sem ég hefi stundum elt
grátt silfur við, Jakob Mölier
rltstjóri, fékk eiou sinni aðsenda
stutta grein um þenna fisk með
aðdróttunum tii mín. Ságði ég
þá Möiier, sem var, að mér
þætti hart að verða iyrir slík-
um ósannindaáburði, þar sem