Monitor - 13.10.2011, Blaðsíða 12
12 Monitor FIMMTUDAGUR 13. OKTÓBER 2011
Hverjar eru fyrstu minningar þínar tengdar leiklist?
Það er þegar ég var í barnaskóla og átti að leika í bekkj-
arskemmtun. Það var búið að „kasta“ mér í aðalhlutverk-
ið en ég gugnaði á seinustu stundu. Ég endaði á að skipta
við besta vin minn, hann fékk aðalhlutverk og ég fékk
hlutverk varðmanns prinsessunnar.
Ætlaðir þú snemma að verða leikari?
Nei, ég hafði kannski ákveðna drauma sem krakki en
ég gat ekki ímyndað mér að ég myndi nokkurn tímann
þora því eða geta staðið í því.
Þú gekkst í Fjölbrautaskólann í Breiðholti og á Akra-
nesi. Hvernig týpa varst þú í menntaskóla?
Ég var bara eins og ég er, svona frekar laus við mikil
læti. Ég var örlítið farinn að fikta við leiklist þá og lék á
svona einhverjum skólaskemmtunum, var með gaman-
vísur um kennarana.
Þú ert fastagestur í Vesturbæjarlauginni. Hvað laðar þig
sífellt að þessari laug og sundi almennt?
Ég hef alltaf farið mikið í sund, alveg frá því ég var lítill.
Ég fór mikið í sund með pabba mínum og maður getur
orðið háður hlutum eins og að fara í vatn. Þótt ég syndi
ekki mikið þá fer ég mikið í sund, til dæmis til þess að
verða meðvitaðri líkamlega. Maður gerir teygjur og þjálf-
ar smá þrek og þá er gott að vera í pottinum og gufunni.
Þú hefur daðrað við Hollywood, til dæmis þegar þú
lékst í myndinni K-19: The Widowmaker. Hefur það
einhvern tímann verið markmið að komast inn í heim
stórmyndanna?
Ég get svo sem alveg hugsað mér að gera meira af því
en ekki eingöngu. Þetta dæmi með K-19 gerðist bara
ósjálfrátt, ég stefndi ekki þangað heldur kom það til mín.
Eftir það fékk ég mér umboðsmann sem gaukar að mér
alls konar hlutum sem ég fer í prufur fyrir en í sjálfu
sér væri ég löngu fluttur út ef ég hefði það virkilega sem
markmið.
Hvernig kunnir þú við þig í félagsskap Harrison Ford og
Liam Neeson?
Mjög vel bara, þetta eru ágætismenn en þeir eru reynd-
ar mjög ólíkir. Ég kynntist þeim nú ekkert mjög persónu-
lega þótt ég hafi spjallað aðeins við þá. Liam Neeson er
Íri, hann er þannig nær manni og er þannig karakter að
maður gat miklu frekar spurt hann hvernig hann hefði
það. Maður var ekkert að spjalla um fjölskyldumálin við
þá og sérstaklega ekki Harrison Ford enda stóð hann í
skilnaði á þessum tíma.
Var það öðruvísi að leika á móti einhverri stórstjörnu
sem þú hafðir væntanlega séð í stórmyndum heldur en
bara vini þínum úr leiklistarskólanum hér á Íslandi?
Það þarf auðvitað alltaf að byrja á að brjóta smá ís, en
það er ekkert endilega frekar mín megin heldur en hans
megin. Það tekur smá tíma að brjóta þennan ís, maður
finnur það alltaf en fyrir vana menn er það ekkert mál
samt.
Hver er frægasti einstaklingurinn sem þú hefur hitt?
Ég hef svo sem hitt helling af frægu fólki en aldrei verið
eitthvað sérstaklega upptekinn af því nema þegar ég
hitti Cate Blanchett í fyrsta og eina skiptið. Hún hafði
sem sagt séð mig á sviði og þekkti mig og þá varð maður
svona alveg „starstruck“ í fyrsta skipti, enda hef ég alltaf
haft miklar mætur á henni sem leikkonu.
Á sínum tíma var greint frá því að þú hefðir farið út í
prufu fyrir Darth Maul í Star Wars. Var það alveg rétt
sagt frá?
Já, ég fór út að vinna með svona „stunt director“ og
svo hitti ég George Lucas aðeins svo hann gæti séð mig.
Á endanum réðu þeir „stunt artist“ í þetta hlutverk.
Svo lék nú reyndar Liam Neeson í myndinni og ég sagði
honum að ég hefði farið í prufur og hann sagðist nú
ekki ánægður með þennan Darth Maul, sagði að ég hefði
miklu frekar átt að gera þetta (hlær).
Heldur þú sem sagt sambandi við Liam Neeson?
Hann lét mig hafa númerið sitt á sínum tíma og ég hef
tvisvar sinnum reynt að hringja í hann. Reyndar svaraði
hann í hvorugt skiptið (hlær). Hann hringdi hins vegar í
mig þegar hann var að leika hérlendis.
Að sama skapi heyrði maður að þú hefðir verið nálægt
því að landa hlutverki hins illa Silas í stórmyndinni Da
Vinci Code. Hvernig vildi það til?
Ég fór sem sagt fyrst í tvær prufur, fyrri var einhvers
konar sía sem ég komst í gegnum, og eftir þær komst ég
í það að vinna alveg í senunum með leikstjóranum, Ron
Howard. Það var rosalega fínt, við áttum mikið spjall, en
svo völdu þeir einhvern frægari í hlutverkið.
Horfir maður eftir svona hlutverki með pirringi eða
eftirsjá?
Nei, nei, auðvitað sér maður kannski pínu eftir þessu
bara um leið og maður fær svarið, þú veist: „Því miður,
þú fékkst ekki hlutverkið, við völdum áhættuleikara í
staðinn“. Það er kannski pínu leiðinlegra þegar maður er
kominn svona langt, eins og í tilfellinu með Silas. Það er
samt ekki eitthvað þannig að það sitji lengi í mér, ég hef
líka alltaf haft nóg að gera.
Í augum margra er Englar alheimsins besta íslenska
kvikmyndin sem gerð hefur verið. Hvenær horfðir þú
síðast á þá mynd?
Það var um einhver jól, fyrir nokkuð löngu síðan,
þegar hún var sýnd í sjónvarpinu. Ég ætlaði
ekkert að horfa á hana en svo var einhvern
veginn öll fjölskyldan mætt inn í stofu að
horfa á hana.
Horfir þú oft á myndir með
sjálfum þér?
Ég horfi aldrei á neitt
með mér. Það kemur
kannski fyrir að ég fái til dæmis senda
stuttmynd á DVD sem ég hef leikið
í og þá horfi
ég á hana
til að sjá
útkomuna
en að horfa
á eitthvað
með sjálfum
mér aftur og
aftur er eitthvað
sem ég hef engan
áhuga á.
Þú hrepptir hlutverk
Erlends í Mýrinni.
Hvernig undirbýr
maður sig fyrir að leika
karakter sem svo margir
þekkja fyrir úr bókunum
hans Arnalds Indriðasonar?
Það er bara að lesa allar
bækurnar og skoða karakterinn
frá öllum hliðum. Það er oft
mjög áríðandi að skoða forsögu
persónunnar og Arnaldur var sem
betur fer búinn að skrifa mikið af
henni. Ég hitti Arnald sjálfan ekki
neitt fyrr en löngu eftir að myndin
var frumsýnd. Það hvarflaði nú að
mér að bera einhvern tímann eitthvað
undir hann en síðan gerði ég það aldrei.
Fannst þú fyrir mikilli pressu fyrir að
leika þetta tiltekna hlutverk?
Já, ég fann fyrir pressu fyrir Mýrina en
mér leið ekki illa að vinna þetta af því
að ég var eitthvað óöruggur eða neitt
þannig. Ég las þessar bækur, og þá
sérstaklega Mýrina, og fann þráð í
Erlendi sem mér fannst ég geta
ráðið við og þá var ekkert að
óttast lengur.
Ef þú værir ekki leikari,
við hvað myndir þú
starfa?
Það er nú
ekki vinsælt
að segja
Texti: Einar Lövdahl Gunnlaugsson einar@monitor.is
Myndir: Golli golli@mbl.is
Stórleikarinn Ingvar E. Sigurðsson segist lukkunnar pamfíll sem hafi aldrei þurft að
öfundast út í aðra sem gengur vel. Hann sagði Monitor frá Hollywood-leikurunum,
listinni að lesa inn á hljóðbækur og nýjasta íslenska hasartryllinum.
Getur ekki leikið
steríótýpur
HRAÐASPURNINGAR
Fyrstu sex: 221163.
Uppáhaldsmatur: Lambakjöt.
Uppáhaldshlutverk hingað til: Ég get ekki
gert upp á milli hlutverka.
Uppáhaldsstaður í heiminum: Ísland.
INGVAR Í EKKJUGERÐINNI
Stórmyndin K-19: The Widowmaker kom út árið 2002 þar sem
Ingvar fór með hlutverk Chief Engineer Gorelov. Í aðalhlut-
verkum myndarinnar voru stjörnurnar Harrison Ford og Liam
Neeson en myndin var byggð á sannsögulegri atburðarás um
rússneskan kjarnorkukafbát í upphafi sjöunda áratugarins. Á
meðal framleiðenda myndarinnar var Sigurjón Sighvatsson.
MJÓRÓMA ILLMENNI
Árið 1999 kom Star Wars: Episode
I – The Phantom Menace út sem
þó var fjórða myndin úr þessari
goðsagnakenndu seríu sem
gefin var út. Eins og fram kemur í
viðtalinu var okkar maður, Ingvar E.
Sigurðsson, sendur út í prufu fyrir
hlutverk hins illa Darth Maul en
að lokum var það bardagakappinn
og áhættuleikarinn Ray Park sem
hlaut hlutverkið. Skemmst er frá
því að segja að Park þótti svo mjó-
róma að hann var að endingu talsettur af öðrum leikara. Eftir
Darth Maul hefur hann ekki verið ýkja áberandi í Hollywood
þótt hann hafi að vísu leikið Toad í X-Men.