Austri - 13.11.1981, Blaðsíða 6

IMl
Egilsstöðum, 13. nóvember 198 L
AMERÍSK GÆÐAVARA, MEÐ FRÁBÆRU UNDIRLAGI — NÝ SENDING
Éi Kaupfélog Héraðsbúa
EGILSSTÖÐUM
Lesandabréf
Ég var að fá í hendur 33
tölublað Austra og sá þar
fréttaklausu frá Breiðdalsvík
sem mig langar að gera at-
hugasemd við. I fréttinni seg-
ir að tjón bænda vegna óveð-
urs og ótíðar sé ekki mikið.
Ekki veit ég hver heimildar-
maður blaðsins er, en fáfróð-
ur og einsýnn má hann vera
ef hann álítur tjón eingöngu
bundið við fjárdauða af völd-
um óveðurs eins og af orða-
lagi má ráða. Hér hefur verið
hafður sá háttur á nokkur
undanfarin ár, að farin er
svokölluð hraðferð um svæðið
og skulu menn þá koma með
til slátrunar sem næst helm-
ing þess fjárfjölda, sem þeir
slátruðu haustið áður. Fyrir
þessa hraðferð er ekki smal-
að, aðeins tekið það sem til
næst með fljótum hætti, og
kemur venjulega heldur lak-
ari vigt úr þessari umferð
a.m.k. hjá þeim sem framar-
lega eru í röðinni.
I haust var mitt heimili
framarlega í þessari hraðferð
og var slátrað frá okkur 205
lömbum 23, september. Með-
alþungi var 13 kg, sem sam-
kvæmt verðlagsgrundvelli
gerir kr. 97.272. Þrem vikum
seinna gaf sama lambatala
12 kg meðalvigt á 89.790 kr.
eða 7.482 kr. minna en fyrri
hópurinn. Verðmunurinn er
þó enn meiri en þessar tölur
sýna því þær miðast við verð
á DI, en auk þess hvað seinni
hópurinn var mikið léttari
mót venju, fór úr þeim hóp
15% í annan og þriðja flokk
móti 2% úr fyrri hópnum og
getur hver sem vill reiknað
þann mun. Margt fleira má
nefna. Til dæmis var slátur-
fé á gjöf, jafnvel svo vikum
skipti á sumum bæjum.
Hverju skyldu menn hafa
verið að eyða í sláturféð ? Þeir
voru að eyða hluta af vetrar-
fóðrinu, sem aflað var með
ærnum kostnaði og fyrirhöfn.
Einn þátt enn vil ég nefna,
en það er hin gífurlega vinna
sem skapast hjá bændum í
árferði sem þessu. Tjón og
tekjumissir. Hver er munur-
inn? Allir vita hvað sagt yrði
um slíkt hjá öðrum stéttum
þjóðfélagsins. en hjá bændum
er það ekki mikið.
Felli 4. nóv.
Guðrún Þorleifsdóttir.
Athugasemd
Hinn 30. október s.l. var
stutt frétt frá Breiðdalsvík í
Austra. Ekki er getið heim-
ildarmanns, en hann virðist
ekki vel kunnugur í sveitinni,
ef fréttin er rétt höfð eftir.
Eg tel rétt að geta frétta-
manns þegar fréttir eru birt-
ar. Það er þessi klausa sem
ég tel fjarri lagi. „Tjón
bænda vegna óveðurs og ótíð-
ar er ekki mikið.” Ég tel tví-
mælalaust að tjón bænda af
völdum ótíðar í haust hér í
Breiðdal sé mikið, þó það sé
mjög breytilegt frá bæ til
bæjar.
Þessu tjóni má skipta í
þrennt:
1. Fé sem hefur fennt eða
farist í stórhríðinni 5.
september og veðrahamn-
um í október, en sam-
kvæmt því sem ég hef frétt
vantar frá 10 til 30 kind-
ur á allmörgum bæjum.
2. Áætla má að vegna ótíðar
og illviðra hafi fallþungi
dilka orðið hálfu til þrem
fjórðu úr kílói minni en í
meðalári.
3. Á mörgum bæjum hefur
þurft að gefa fé inni hálf-
an mánuð til þrjár vikur
fyrir októberlok þar með
talið töluverðu af sláturfé,
auk þess sem ekki var hægt
að beita nautgripum frá
29. september.
Samkvæmt lauslegri áætlun
Undir þessari fyrirsögn er
ætlunin að birta myndir af
óþekktu fólki. Þetta er þáttur
í þeirri viðleitni Safnastofn-
unar Austurlands að afla
upplýsinga um gamlar ljós-
myndir, sem eru varðveittar
hjá SAL og á Héraðsskjala-
safninu. Ritstjóri Austra tók
beiðni um aðstoð og birtingu
afar vel, og hafi hann þökk
fyrir. Nú er það von okkar,
að lesendur blaðsins beri
kennsl á einhverja á mynd-
unum og geti veitt okkur
vitneskju um þá. Allar upp-
lýsingar má senda til Safna-
stofnunar Austurlands, póst-
hólf 33, 700 Egilsstöðum, ell-
egar hringja í síma 1451
(SAL) eða 1187 (minjavörð-
ur heima).
tel ég að ef það tjón er metið
til peninga, sem bændur í
Breiðdal hafa orðið fyrir á
þessu hausti vegna ótíðarinn-
ar, þá nemi það frá 5 þúsund
krónum til 20 þúsund krónum
á bónda, eða talið í gömlum
krónum, frá hálfri milljón til
tvær milljónir.
Þetta tel ég allmikið tjón,
ekki síst ef haft er í huga ó-
venju hart og gróðurlaust vor
nú á þessu ári og sá kostnað-
ur sem það bakaði bændum.
Eg vil svo að lokum að
gefnu tilefni skýra frá því,
að samkvæmt bráðabirgða-
tölum var slátrað 13.236 kind-
um í haust hjá Sláturfélagi
Suðurfjarða á Breiðdalsvík.
Haustið 1980 var sláturfjár-
talan hjá félaginu 13.300
kindur. En haustið 1979 var
slátrað 14.711 kindum. I
haust var slátrað hjá félag-
inu 67 nautgripum og mun
það vera svipuð tala og að
undanförnu.
Á þessu sést, að í haust var
slátrað 1475 færri kindum en
haustið 1979.
Gilsá, 6. nóvember 1981
Sigurður Lárusson.
Saoðfjdrsldtrun lokið
Sauðfjárslátrun er nú lok-
ið hjá Kaupfélagi Héraðsbúa
og mun nokkru fleira fé hafa
verið lógað en í fyrra, eða um
16 hundruð fleira. Kjötmagn
er þó nokkru minna.
Meðalvigt hefur ekki verið
reiknuð endanlega út, en
sýnilegt er á þessum tölum
að fé er mun rýrara en í fyrra
og kemur það ekki á óvart
eftir það árferði sem nú hefur
verið.
Stórgripaslátrun stendur
yfir á Egilsstöðum, en fer nú
senn að ljúka.
Hallgrímur Einarsson, ljós-
myndari á Seyðisfirði tók
myndina, sem er úr búi Gutt-
orms Pálssonar.
21. KjördsÉiiinjiið
Kosið yar í ýmsar tnúnaðarstöð-
ur á þinginu og lauk kosningum
þannig:
Aðalmenn í stjórn Kjördæmissam-
bandsins:
Hjörtur Guðmundsson, Djúpavogi.
Jóhann Hansson, Seyðisfirði.
Benedikt Vilhjálmsson, Egilsst.
Björn Aðalsteinsson, Borgiarfirði.
Guðmundur Þorsteins., Fáskrúðsf.
Varamenn í stjórn:
Sig’urður Baldursson, Reyðarf.
Hafliði Hjarðar, Hjarðarhaga.
Alrún Kristmannsdóttir, Eskif.
Sveinn Þorsteinsson, Egilsstöðum.
Jón Þór Guðmundss., Vopnafirði.
Aðalmenn í miðstjóm:
Friðrik Kristjánsson, Höfn.
Alrún Kristmannsdóttir, Eskif.
Þórdis Bergsdóttir, Seyðisfirði.
Vilhjálmur Hjálmarss., Mjóaf.
Jón Kristjánsson, Egilsstöðum.
Sigurjón Friðriksson, Vopnafirði.
Gísli Haraldsson, Neskaupstað.
Guðmundur Gíslason, Stöðvarf.
Varamenn:
Jón Guðmundsson, Reyðarfirði.
Hannes Óli Jóhannss., Borgarf.
Sveinn Sighvatsson, Höfn.
Jóhann Hansson, Seyðisfirði.
Petra Sverrisen, Vopnafirði.
Kjartan Sigurgeirsson, Fáskr.f.
Magnús Einarsson, Egilsstöðum.
Óli Björgvinsson, Djúpavogi.
Minnisgreinar
úr pressunni
„Úr þessari eldraun hefur
Geir Hallgrímsson komið
meiri maður en áður. Hann
er maður þjóðarinnar.”
(Mbl. 6. nóv. is.l )
Og við sem vissum ekki
einu sinni hvort hann væri
maður íhaldsins!
*
„Núna ættu menn því að
hætta vangaveltum um
hvernig flokkur þeir vilji að
Sjálfstæðisflokkurinn sé ..”
(Jónína Michaelsdóttir í
Mbl. 27. okt. s.l.)
Auðvitað skiptir það engu
máli.
*
Gísli Jónsson birtir nokk-
ur dæmi um ambögur í Mbl.
1. nóv. s.l. Hér eru fáein
þessara dæma:
1. „Það er enn ósköp lítið
vitað ennþá um framhald-
ið.”
2. „Afkomendur þeirra hjóna
hafa margir kippt í kyn-
ið . .. .”
3. „Smalað verður í Reykja-
rétt endurbyggðri í fyrsta
sinn n.k. föstudag.”
Alfktanir II. KjörUsliiDis
Framséhnaraianna d Austurlandj
ÁLYKTUN UM ORKUMÁL OG MEIRIHÁTT AR
IÐNAÐ
Á Austurlandi er um það bil helmingur þess vatnsafls sem hag-
kvæmast er að virkja. Orkulindirnar eru undirstaða fraimfara.
Það er því nauðsynlegt fyrir fjórðunginn og þjóðina alla að haf-
ist verði handa um virkjunarframkvæmdir á Austurlandi þegar
í stað.
Kjördæmisþingið vill leggja áherslu á eftirfarandi atriði:
1. Að ákvörðun verði tekin, án frekari tafar, um að næsta virkj-
un verði byggð í Fljótsdal.
2. Tekin verði ákvörðun um byggingu kísilmálmverksmiðju á
Reyðarfirði. Nú þegar verði stbfnað félag sem annist þessar
framkvæmdir undir virkum íslenskum yfirráðum. Þingið tel-
ur mjkilvægt að íslensk þekking og reynsla verði hagnýtt og
því er æskilegt að tengja rekstur verksmiðjunnar starfsemi
íslenska járnblendifélagsins. Einnig verði tryggt að heima-
aðilar geti verið eignar- og stjórnunaraðilar í fyrirtækinu.
3. Þingið telur áríðandi að ötullega verði unnið að öðrum orku-
nýtingarkostum. í því sambandi er sérstaklega mikilvægt að
byggja upp iðnfyrirtæki sem henta hinum ýmsu byggðarlögum
og geta nýtt þá miklu virkjunarmöguleika sem eru fyrir hendi
í fjórðungnum.
4. Stofnaður verði þróunarsjóður í tengslum við uppbyggingu
orkufreks iðnaðar. Hlutverk sjóðsins verði að örva og auðga
atvinnu og menningarlíf í fjórðungnum. Með því verði tryggt
að byggðaröskun fylgi ekki slíkri uppbyggingu.
5. Stofnað verði eitt landsfyrirtæki er annist megin raforku-
vinnslu og raforkuflutning. Það er raunhæfasta leiðin til að ná
því mikilvæga markmiði að öllum landsmönnum verði tryggð
næg raforka á sama verði til sömu nota. Áhrif heimamanna
verði tryggð með stjórnunar og/eða eignaraðild.
Þingið telur að mikilvægum áföngum sé náð með tengingu
Vopnafjarðar og Austur-Skaftafellssýslu við landskerfið og
telur mjög brýnt að hringtengingu verði lokið hið fyrsta.
6. Jarðhitarannsóknir á Austurlandi verði efldar, og ríkisstjómin
beiti sér fyrir aðgerðum til jöfnunar á hitunarkostnaði íbúðar-
húsnæðis.