Morgunblaðið - 20.05.2010, Blaðsíða 24

24 UmræðanKOSNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. MAÍ 2010
Í þeirri stöðu sem sveitarfélagið Álftanes er
hefur umræðuna um sameiningu borið hátt.
Við frambjóðendur D-listans ætlum að eiga
frumkvæði að formlegum sameining-
arviðræðum við önnur sveitarfélög með hags-
muni Álftnesinga að leiðarljósi. Við setjum
skýr samningsmarkmið og munum við leita
víðtæks samstarfs við íbúana. Við leggjum
áherslu á að endanleg ákvörðun um samein-
ingu verði borin undir atkvæði íbúa Álftaness.
Frjáls sameining
Í sveitarstjórnarlögum er rætt um þrjár
leiðir til sameiningar sveitarfélaga.
a) Samkvæmt 90. grein um frjálsa sameiningu sveitar-
félaga b) Samkvæmt 89. grein um sameiningu vegna of
fárra íbúa í sveitarfélagi c) Samkvæmt 79. grein um heim-
ild ráðherra til að sameina sveitarfélag sem er undir fjár-
haldsstjórn. Bæði leið a og c geta átt við Álftanes. Við
leggjum áherslu á réttindi Álftnesinga til að fara í við-
ræður við önnur sveitarfélög um frjálsa sameiningu. Þá
koma fulltrúar þeirra sveitarfélaga sem um ræðir sam-
kvæmt lögunum jafnir að borðinu. Kosin skal samstarfs-
nefnd með fulltrúum beggja aðila sem vinnur að áliti um
sameiningu. Í þeirri vinnu þurfa fulltrúar Álfta-
nesinga að hafa skýr samningsmarkmið: Örugg
samfélagsleg þjónusta og blómlegt mannlíf í
öflugu samfélagi með sterka innviði í umhverfi
sem við viljum að tekið verði fullt tillit til.
Íbúarnir hafa síðasta orðið
Náist samkomulag um álitið skal leggja það
fyrir sveitarstjórn til umræðu. Að henni lokinni
skal fara fram atkvæðagreiðsla innan sveitarfé-
laganna um sameininguna. Það eru því íbúarnir
sem hafa síðasta orðið.
Vanda þarf til verka
Þetta er blasir við okkur. Við ætlum okkur
ekki nauðungaryfirtöku samkvæmt 79. grein. Mikilvægt
er í kosningunum 29. maí að við veljum til þessarar veg-
ferðar það fólk sem við treystum best. Fólk með skýra sýn
á framtíð Álftaness og er fúst til náins samstarfs við
íbúana og aðra sem að málinu koma.
Við þurfum að vanda okkur og vinna málið af yfirvegun,
en láta ekki fljótaskrift eða arfleifð gamalla ágreinings-
mála villa okkur sýn.
Frjáls sameining með skýrum
samningsmarkmiðum
Eftir Snorra Finnlaugsson
Snorri
Finnlaugsson
Höfundur skipar 1. sæti á lista Sjálfstæðisfélags Álftaness.
Það er erfitt að spara
þegar maður er góðu
vanur en flestir draga
úr óþarfa en halda í
nauðsynjar þegar að
kreppir. Við í Frjáls-
lynda flokknum teljum
velferðina vera nauðsyn
og ætlum að verja hana.
Við verðum að verja
börnin okkar og einnig þá sem minna
mega sín í þjóðfélaginu. Það er óá-
sættanlegt að börnin okkar borgi fyr-
ir glæpi fjárglæframanna. Á kreppu-
tímum verðum við að draga úr allri
yfirbyggingu. Þá eigum við við þau
stjórnsýslustig sem mega missa sig
án þess að grunnþjónustan skaðist.
Allur lúxus eins og bílastyrkir, síma-
styrkir, einkabílstjórar, utanlands-
ferðir og fleira í þeim dúr sem ekki
tengist velferð beint verður að bíða
betri tíma.
Skattar á almenning hafa aukist
verulega sem gerir einstaklingum
erfitt fyrir, hvað þá að örva hagvöxt
með neyslu. Frjálslyndi
flokkurinn telur þá leið
fullreynda.
Frjálslyndi flokkurinn er
algjörlega andvígur sölu á
auðlindum þjóðarinnar til
erlendra aðila og mun gera
allt til að Orkuveita
Reykjavíkur verði áfram í
eigu borgarbúa.
Frjálslyndi flokkurinn
vill beita sér fyrir því að
Reykjavíkurborg kaupi
innlendar vörur til að efla íslensk
fyrirtæki.
Mjög nauðsynlegt er að skapa fyr-
irtækjum möguleika á að vaxa og
dafna í borginni. Tengja þarf grunn-
atvinnuvegi eins og sjávarútveg og
iðnað við þekkingariðnað til að auka
verðmæti. Sprotafyrirtæki atvinnu-
lífsins verða að fá andrými, jafnvel
með ívilnunum, ekki dugar að skatt-
leggja hvert annað eða að við sitjum
öll í nefndum á vegum hins opinbera.
Það verður seint í askana látið.
Hverjum treystið
þið fyrir velferðinni?
Eftir Helgu
Þórðardóttur
Helga Þórðardóttir
Höfundur er oddviti Frjálslynda
flokksins í Reykjavík.
Margt hefur breyst í
íslensku samfélagi á síð-
ustu misserum.
Ríkjandi gildismat var
orðið brenglað þar sem
mikil áhersla á efn-
ishyggju varð til þess að
önnur lífsgildi féllu í
skuggann. Við hjá Bæj-
arlistanum teljum mik-
ilvægt, í þeirri endur-
skoðun sem nú er í
gangi á lífsgildum, að leggja mark-
vissa áherslu á að efla mannvirðingu
í samfélaginu.
Mannvirðing byggist á því að sér-
hver einstaklingur er dýrmætur og
að allir einstaklingar eru jafnir og
eiga því jafnan rétt.
Þetta er ekki hugsað sem falleg
hugmynd sem gott er að setja fram í
tækifærisræðum. Bæjarlistinn vill
tryggja að að allar ákvarðanir hjá
Akureyrarbæ, hvort sem um er að
ræða stefnumörkun í málaflokkum
eða ákvarðanir er varða ein-
staklinga, miði að því að tryggja sem
best að öllum sé sýnd eins mikil
mannvirðing og unnt er.
Dæmi um breytingu á grundvelli
mannvirðingar sem Bæjarlistinn vill
beita sér fyrir er að öllum ein-
staklingum sem þurfa á þjónustu
Akureyrarbæjar að halda til lengri
tíma, t.d. vegna fötlunar, fé-
lagslegrar stöðu eða veikinda, fái
sérstakan talsmann. Tals-
maður einstaklinga mun
fara yfir þjónustuþörf við-
komandi og útvega síðan
þjónustuna hvort sem það
er þjónusta á vegum Ak-
ureyrarbæjar, sjúkrahúss-
ins á Akureyri eða ríkisins
s.s. hjá TR.
Í dag þurfa ein-
staklingar sjálfir að ganga
á milli stofnana til að
sækja um þjónustu og oft
getur verið erfitt að átta
sig á því hvar viðkomandi
á rétt á viðeigandi þjónustu. Þetta
fyrirkomulag er niðurlægjandi og
orkufrekt fyrir fólk sem þegar er
undir miklu álagi.
Þessi breyting á starfsháttum
ætti ekki að vera mjög kostn-
aðarsöm þar sem nú þegar er mikið
af góðu fólki við störf hjá Akureyr-
arbæ, auk þess sem vinnuálag
minnkar þegar sami einstakling-
urinn þarf ekki að taka tíma margra
starfsmanna við að endurtaka frá-
sögn sína um aðstæður og þjón-
ustuþörf.
Með umræddu fyrirkomulagi og
samvinnu talsmanna verður einnig
mun auðveldara að fylgjast mark-
visst með hvort þjónustan sé nógu
góð og hvort skortur sé á einhverri
þjónustu.
Með mannvirðingu
að leiðarljósi
Eftir Önnu Guðný
Júlíusdóttur
Anna Guðný
Júlíusdóttir
Höfundur er lögfræðingur
og frambjóðandi f.h. velferðarhóps
Bæjarlistans.
Það er ófremdarástand í fangelsismálum
landsins, eins og fram kemur í fréttum síð-
ustu vikna eru menn ekki teknir til afplán-
unar í lengstu lög.
Við höfum þyngt dóma og hert refsiramma
án þess að auka pláss í fangelsum, á þetta
bætist svo góður árangur lögreglunnar í
„stríðinu“ gegn eiturlyfjum. Þetta hefur og er
að hafa slæmar afleiðingar, hópurinn stækk-
ar hratt án úrræða.
Í þetta er hægt nýta aðalstöðvar Íslands-
banka/Glitnis við Kirkjusand ásamt gamla
strætósvæðinu og gera það að fangelsi, húsið
er virkilega vel til þess fallið og lítur meira að
segja út eins og fangelsi, strætósvæðið gæti svo nýst sem
viðhaldsplan fyrir ríki og bæ þar sem hægt er að gera við
og jafnvel búa til einhverja skemmtilega hluti sem nýtast
okkur á þeim skemmtilegu tímum sem framundan eru
svo fangelsið getur að vissu leyti rekið sig sjálft.
Sérálmu er hægt að gera fyrir fjárglæframennina okk-
ar þar sem þeir verða nýttir til að hjálpa til við að gera
upp fortíðina.
Þar gæti líka farið fram síbrotavistun og frelsissvipt-
ing fyrir fíkla til endurhæfingar þar sem ég
trúi lítið á að dæma veikt fólk í fangelsi og ég
persónulega tel eiturlyfjaneytendur veikt fólk
sem þarf hjálp.
„Stríðið“ gegn eiturlyfjum sem Nancy
Reagan og maður hennar stóðu fyrir er ekki
eiginlegt stríð vegna þess að stríð í skilningi
þess orðs enda einhvern tímann, þetta mun
aldrei taka enda.
Þarna væri hægt að kalla saman alla þá að-
ila sem vinna að endurhæfingu fíkla og stofna
til „Endurhæfingarfangelsis“ sem án spaugs
er að miklu leyti byggt á Kardemommubæn-
um.
Ég er draumóramaður en ég er ekki sá eini
og þetta er vel geranlegt.
Hver sýnist ykkur vera árangurinn af hertum við-
urlögum við eiturlyfjum? Ég hef svarað því fyrir mitt
leyti að sá árangur er lítill sem enginn.
Gerum fangelsi að freistandi fjárfestingu fyrir ríki og
sveitarfélög og notum svo tímann í að endurhugsa þetta
stríð gegn eiturlyfjum og refsingar almennt.
Kirkjusandsfangelsi leysir
allan aðkallandi vanda
Eftir Ágúst Má Garðarsson
Ágúst Már
Garðarsson
Höfundur er matreiðslumaður hjá Hjallastefnunni og fram-
bjóðandi Besta flokksins í borgarstjórn.
Framboðið Fólkið – í bænum býður nú
fram í fyrsta sinn í Garðabæ. Frambjóðendur
þess eiga það sameiginlegt að hafa áhuga á
málefnum og velferð Garðabæjar og vilja efla
þar skapandi og gagnrýna umræðu um bæj-
armálin.
Í Garðabæ hafa hinir hefðbundnu flokkar
boðið fram í áraraðir. Margt hefur verið gert
vel en hinu er þó ekki að leyna að lítill
hagsmunahópur hefur löngum ráðið för.
Hagsmunahópur sem hefur skotið rótum inn
í flestar stoðir bæjarfélagsins og komið í veg
fyrir eðlilega umræðu um vinnubrögð og
áherslur. Það verður fyrsta forgangsverkefni framboðs-
listans að hafna slíkum vinnubrögðum.
Viðbrögð við framboðinu hjá ríkjandi meirihluta segja
best til um nauðsyn þess að Fólkið – í bænum komist að í
bæjarstjórn. Reynt hefur verið að hindra framgöngu
Fólksins – í bænum með áróðri við stuðningsmenn þess
en slíkt fer á svig við ákvæði stjórnarskrár um skoðana-
frelsi. Þá er sú umræða að frambjóðendur listans séu
tapsárir sjálfstæðismenn úr lausu lofti gripin enda hefur
þess verið gætt að nefna ekki í hræðsluáróðrinum að
þeirra eigin oddviti og oddviti Fólksins – í
bænum höfnuðu hlið við hlið í 5. og 6. sæti í
prófkjöri sjálfstæðismanna.
Annað forgangsverkefni Fólksins – í bæn-
um er að skerpa áherslur í ýmsum málaflokk-
um og forgangsraða fjármunum í samræmi
við þær. Síðastliðin kjörtímabil hefur ýmiss
konar uppbygging átt sér stað en meg-
ináherslan verið á ytri umgjörðina og minni á
innra starf, m.a. í skólamálum.
Margir kunna að efast um þörf á breyt-
ingum þar sem Garðabær standi betur en
önnur sveitarfélög. Því er til að svara að sú
staðreynd að bærinn stendur betur fjárhags-
lega byggist ekki á því að rekstur Garðabæjar
hafi verið betri en annarra sl. kjörtímabil heldur á arf-
leifð fyrri tíma þegar lántökur voru takmarkaðar og því
að bærinn hefur hærri útsvarstekjur/ íbúa – sjá mynd:
Þeir bæjarbúar sem vilja segja skilið við hagsmuna-
pólitík og búa í samfélagi þar sem allir hafa jafnan rétt
og vönduð málefnavinna er í forgrunni – setji X við M á
kjörseðlinum í Garðabæ.
Af hverju nýtt framboð
í Garðabæ – Fólkið – í bænum?
Ragný Þóra Guðjohnsen
Ragný Þóra
Guðjohnsen
Höfundur er oddviti M-lista, Fólksins – í bænum, í Garðabæ.
Ekki blæs byrlega í at-
vinnumálum þjóðarinnar
um þessar mundir. Yfir
sextán þúsund manns
eru atvinnulausir og lítil
batamerki sjást. Að-
gerðaleysi ríkisstjórn-
arinnar er algert. Nán-
ast engin áform eru uppi
um nýtingu auðlinda
þjóðarinnar svo sem vatns- og gufu-
orkunnar. Þar virðist vera allt í frosti
og hver höndin er uppi á móti annarri
í ríkisstjórninni. Lífeyrissjóðirnir eru
tilbúnir að fjármagna verkefni í vega-
gerð og virkjunarframkvæmdum en
þau mál eru stopp í ríkisstjórninni.
Staðan hjá okkur í Kópavogi er tals-
vert önnur en í nágrannasveitarfélög-
unum í byggingarmálunum. Í dag eru
einungis 50 til 60 íbúðir tilbúnar og
auðar en voru yfir 200 fyrir rúmu ári
síðan, þannig að það er alveg ljóst að
þessar auðu íbúðir munu seljast eða
leigjast á þessu ári. Það vantar hins
vegar tilfinnanlega smærri íbúðarein-
ingar, frá 70-100 m² að stærð, bæði í
sérbýli og fjölbýli. Unga fólkið okkar
hættir ekki að vera til og vandamálið í
dag er að einingarnar eru of stórar og
dýrar. Það er mitt mat að markaður
verði fyrir minni íbúðir strax á næsta
ári. Breyta þarf skipulagi á
nýbyggingasvæðunum fyr-
ir smærri einingar. Með
þessu móti er hægt að
koma byggingariðnaði aft-
ur í gang. Þetta mun skapa
hundruð starfa og verð-
mætasköpun strax á næsta
ári. Kópavogsbær getur
einnig létt undir með bygg-
ingaraðilum með því að
kaupa leiguíbúðir fyrir fé-
lagsþjónustuna og rýmka
greiðslur á byggingaréttargjöldum.
Bæði Samfylking og vinstri grænir
eru með „Kópavogsbrú“ sem að-
alstefnumál sitt.Vilja kaupa hálfkar-
aðar byggingar af bönkum, ljúka
þeim og leigja. Til að þetta sé hægt
þarf bæjarsjóður að skuldsetja sig
um milljarða króna til að fjármagna
ævintýrið. Með því er verið að senda
skattgreiðendum reikning fyrir óá-
byrg kosningaloforð. Það þarf ekki
mikinn fjármálasnilling til að sjá að
þetta dæmi gengur aldrei upp. Þetta
lýsir í hnotskurn fjármálaviti vinstri-
flokkanna, en þeim er alltaf fyr-
irmunað að ráðstafa fjármunum af
hagsýni og ábyrgð eins og dæmin
sanna frá þeirra valdatíð hér í Kópa-
vogi.
Kópavogsbrú vinstri-
flokkanna er rugl
Eftir Gunnar I.
Birgisson
Gunnar I. Birgisson
Höfundur er bæjarfulltrúi og fyrrver-
andi bæjarstjóri í Kópavogi.
Kosningar
2010
w w w . m b l . i s / k o s n i n g a r