Morgunblaðið - 20.05.2010, Blaðsíða 32

32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. MAÍ 2010
Kvöldið áður en
elsku amma mín dó var
hún sárlasin og átti erf-
itt með mál. Hún hafði
þó þrek til að þakka af
öllu hjarta fyrir að vera orðin hitalaus.
Þegar ég kvaddi hana þetta sama
kvöld og bað hana um að láta sér
batna brosti hún út í annað og sagðist
ætla að gera sitt besta. Hún gerði sitt
besta.
Amma mín gerði alltaf sitt besta og
þakklætið var aldrei langt undan.
Lífið hlífði ömmu ekki við áföllum.
En það er ekki það sem verður á vegi
okkar sem skiptir máli heldur hvernig
við bregðumst við því. Amma mín stóð
Sigfríður
Theódórsdóttir Bjarnar
✝ Sigfríður Theó-dórsdóttir Bjarn-
ar kennari fæddist í
Reykjavík 10. ágúst
1920. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð 9. maí sl.
Útför Sigfríðar fór
fram frá Kópavogs-
kirkju 19. maí 2010.
flestum framar í að
snúa sorg í gleði og
missi í þakklæti.
Sjálfsvorkunn átti hún
ekki til. Hún var óend-
anlega þakklát fyrir
ástríka fósturforeldra
eftir að hafa sem barn
misst báða foreldra
sína og eftir barnsmissi
þakkaði hún fyrir til-
hlökkunina, vonirnar
og draumana.
Ekkert af áföllum
ömmu varð alvöru
hindranir heldur nýtti
hún þau til lærdóms og þroska og
dýpkaði þannig rýmið í hjartanu fyrir
kærleika og þakklæti.
Amma hafði áhuga á lífinu. Hún var
mikill listunnandi hvort heldur listin
var mannanna verk eða náttúrunnar.
Hún kunni að njóta þess smáa og átti
auðvelt með taka eftir fegurð hvers-
dagsins. Enga hef ég þá manneskju
hitt sem hefur haft jafnmikinn og ein-
lægan áhuga á öðru fólki. Hún hafði
áhuga á uppruna fólks, námi, starfi og
síðast en ekki síst hugsunum þess,
vonum og þrám. Hún gaf sér tíma til
að líta á hverja manneskju sem per-
sónu, hversu stóru eða smáu hlutverki
sem hún gegndi í lífi hennar.
Við sem stóðum henni næst nutum
þessara eiginleika enn betur. Amma
hafði áhuga á öllu sem við tókum okk-
ur fyrir hendur. Ef hún var ekki við-
ræðuhæf um það í upphafi þá bara
kynnti hún sér málið. Skarpgreind og
fróðleiksfús sem hún var átti hún svo
sem ekki í vandræðum með að setja
sig inn í hlutina.
Amma var afar þakklát fyrir að
hafa fengið tækifæri til að mennta sig
og var mikilvægi menntunar henni
hugleikið alla tíð. Hún starfaði sem
kennari og síðustu kennsluárin sem
sérkennari. Hún hafði mikla samúð
með börnum sem áttu erfitt með nám
og þær voru ófáar sögurnar sem hún
sagði mér af sætum sigrum skjólstæð-
inga sinna. Sérlega minnisstæður er
mér glampinn í augum hennar þegar
hún sagði mér söguna af drengnum
sem hafði það að markmiði að geta
lesið á pakkana sína ein jólin. Það
tókst.
Já, amma var kennari af guðs náð
og sjálf hef ég orðið þeirrar gæfu að-
njótandi að vera nemandi hennar alla
mína tíð. Amma var ekki bara þátttak-
andi í að kenna mér að lesa og skrifa
heldur kenndi hún mér mikilvægi
Fallin er frá, langt
fyrir aldur fram,
Margrét Jósefína Ponzi.
Ég minnist Margrétar fyrst þeg-
ar ég slysaðist með kunningja mín-
um í afmæli til Margrétar, þar sem
hún var liðlega tvítug. Þá bjó hún í
næsta húsi við Háteigskirkju. Í af-
mælinu dró hrokkinhærður maður
fram „Fjárlögin“ og byrjaði að
leika á flygilinn. Afmælisgestir
söfnuðust margir að flyglinum og
sungu með. Þessi söngur endaði
með því að organistinn, dr. Orthulf
Prünner, „sjanghæjaði“ mig í Há-
teigskirkjukórinn. Þar var einn
kórfélaganna auðvitað hún Mar-
Margrét Jósefína Ponzi
✝ Margrét JósefínaPonzi fæddist í
Reykjavík 2. maí
1961. Hún lést á
sjúkrahúsi í Bologna
á Ítalíu 18. mars síð-
astliðinn.
Minningarathöfn
um Margréti var
haldin í Mosfells-
kirkju, Mosfellsdal, 2.
maí 2010.
grét. Þannig varð því
að við hittumst aldrei
sjaldnar en tvisvar í
viku eftir þetta, oft-
ast þrisvar. Margrét
var auðvitað mjög
góður söngvari og
var vissulega lang-
samlega fremst með-
al jafningja í kórnum.
Það var gaman að
kynnast Margréti.
Hún hafði yndislega
nærveru. Hún virtist
alltaf geisla af gleði,
sem sást einnig í
tindrandi augnaráði hennar. Ávallt
stutt í brosið og gleðina. Það var
ávallt gaman á kóræfingum með
Margréti, ekki síst vegna hins
ótrúlega þolinmóða og ljúfa kór-
stjóra, sem er sennilega einhver
besti organisti sem hefur starfað á
Íslandi.
Þá var Margrét framtakssöm
umfram marga aðra, en hún opnaði
heilsubar með vinkonu sinni í litlu
garðhúsi á Vesturgötu 7. Þar var
hægt að fá ferskan nýpressaðan
appelsínusafa og þess háttar. Þar
fékk hún mig til að halda opn-
unarræðu, en það var mér ljúft og
skylt að mæra slíka framtakssemi.
Það kom mér því ekki á óvart þeg-
ar ég frétti að hún starfrækti
söngskóla á Ítalíu.
Eftir einhvern tíma fór hún í
heimsflakk og var því sjaldnar á
landinu. Þó hittumst við alltaf ann-
að slagið þegar hún kom til lands-
ins. Það var alltaf gaman að um-
gangast Margréti. Hún létti
lundina með nærveru sinni og lífs-
gleði. Söngvari var hún góður eins
og fyrr segir, en sönggenin átti
hún auðvitað ekki langt að sækja,
en móðir hennar er auðvitað lands-
þekkt fyrir góðan söng og ljúf-
mennsku, auk þess að þjálfa presta
og prestsefni í söngtækninni.
Ég man hvað það kom mér alltaf
á óvart hversu mikinn raddstyrk
Margrét hafði, með svona nettan
líkama. Í huga mínum voru „stór-
dívur“ í sópran ávallt barmmiklar
og vel þéttar. Þess þurfti Margrét
greinilega ekki með til að skara
fram úr í söng og styrk, og tónviss
var hún auðvitað. Margrét var
myndarleg og falleg kona, hnar-
reist og hafði fallega framkomu og
hæfði vel í hin ýmsu hlutverk óp-
eruheimsins.
Nú er skarð fyrir skildi hjá fjöl-
skyldu Margrétar. Margrét er
sofnuð, en við örvæntum ekki því
Drottinn segir um efsta dag í Guð-
spjalli Jóhannesar: „… þegar allir
þeir, sem í gröfunum eru, munu
heyra raust Hans og ganga fram,
þeir, sem gjört hafa hið góða,
munu rísa upp til lífsins.“ Í trausti
þessa fyrirheits Frelsarans getum
við sem lifum hana vonast til að
hitta hana á ný í himneskum heim-
kynnum í fyllingu tímans. Þangað
til verðum við að minnast góðrar
vinkonu og þakka allar góðu
stundirnar, og þreyja þorrann með
Guðs styrk. Ég sendi fjölskyldu
hennar innilegar samúðarkveðjur
og bið þeim Guðs blessunar og
styrks. Megi Margrét Jósefína
hvíla í friði.
Kópavogi, 29. apríl
Þorsteinn Halldórsson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ERNA JÓNSDÓTTIR,
Hvassaleiti 58,
andaðist á líknardeild Landspítala Landakoti
fimmtudaginn 6. maí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Skúli Már Sigurðsson, Sigrún Einarsdóttir,
Gísli Jón Sigurðsson, Þorbjörg Jónsdóttir,
Örn Sigurðsson, Una Guðlaug Haraldsdóttir
og barnabörn.
✝
Elsku hjartans drengurinn okkar, bróðir, barnabarn
og frændi,
KRISTÓFER DARRI ÓLAFSSON,
lést af slysförum á gjörgæsludeild Landspítalans
mánudaginn 17. maí.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en
þeim sem vilja minnast hans er bent á Barna-
spítalasjóð Hringsins, sími 543 3700.
María Magdalena Steinarsdóttir, Ólafur Haukur Hákonarson,
Emilía Þóra Ólafsdóttir,
María Jolanta Polanska, Steinar Þór Guðjónsson,
Kristín Kristjánsdóttir, Hákon Hákonarson,
aðrir ættingjar og vinir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÓLAFUR HANNES FINSEN
fv. forstjóri,
Vesturgötu 50a,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum sunnudaginn 16. maí.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn
27. maí kl. 15.00.
Guðbjörg A. Finsen,
Guðrún Finsen, Bjarne Wessel Jensen,
Aðalsteinn Finsen, Hulda Hrönn Finsen,
Sigríður Finsen, Magnús Soffaníasson,
barnabörn og fjölskyldur.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
PÁLÍNA KJARTANSDÓTTIR,
Fellsmúla 10,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi þriðju-
daginn 18. maí.
Útförin fer fram frá Grensáskirkju þriðjudaginn
25. maí kl. 15.00.
Sigrún Haraldsdóttir, Jón S. Ástvaldsson,
Bergþóra Haraldsdóttir, Guðmundur Ómar Þráinsson,
Herdís Haraldsdóttir,
Kjartan Haraldsson, Sigríður E.M. Biering
og ömmubörn.
✝
Móðir mín og tengdamóðir, amma okkar og lang-
amma,
JÓHANNA SÆMUNDSDÓTTIR
fyrrv. handavinnukennari
og húsmóðir á Ísafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Vífilsstöðum mánudaginn
17. maí.
Útför hennar verður tilkynnt síðar.
Sighvatur Björgvinsson, Björk Melax,
Elín K. Sighvatsdóttir, Sigþór Örn Guðmundsson,
Björgvin S. Sighvatsson, Dóra Valdís Gunnarsdóttir,
Rúnar S. Sighvatsson, Alma Kovac,
Bryndís og Nicholas Mavrou
og barnabarnabörn.
✝
Bróðir okkar og vinur,
BJARNI RUNÓLFSSON
frá Bakkakoti 1 í Meðallandi,
Hjallatúni, Vík í Mýrdal,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju í Meðallandi
laugardaginn 22. maí kl. 14.00.
Guðni Runólfsson,
Runólfur Runólfsson
og aðrir vandamenn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför
ástkærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÞÓRDÍSAR AÐALBJARGAR
ÞORVARÐARDÓTTUR,
Digranesheiði 35,
Kópavogi.
Þorgeir Þorbjörnsson, Erla Vigdís Kristinsdóttir,
Sigurgeir Þorbjörnsson, Hlín Gunnarsdóttir,
Jón Baldur Þorbjörnsson, Auðbjörg Bergsveinsdóttir,
Þorvarður Ingi Þorbjörnsson,
Arinbjörn Þorbjörnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.