Saga - 2003, Side 63

MIÐLUN SÖGU Á SÝNINGUM
61
ingum og hefur vakið athygli. Tryggð við ritaðan texta er samt afar
almenn á býsna mörgum íslenskum sögusýningum og raunar eitt
helsta einkenni þeirra. Með því að draga úr texta og leggja enn
naeiri áherslu á annars konar framsetningu, nýta betur ólíkar miðl-
unarleiðir og flétta saman skemmtun og fróðleik er líklegt að gest-
i^nir fái meira út úr sýningum.
Á byggðasöfnum er áherslan að jafnaði rík á sveitasamfélagið
°g eldri hætti í sambandi við sjómennsku og fiskvinnslu. Sú saga
sem þar er til sýnis nær yfirleitt ekki lengra en fram undir seinna
stríð og tíminn eftir 1920 er þá oftast sýndur mjög yfirborðskennd-
ur eða í brotum. Einstök byggðasöfn eru þó að reyna að fikra sig í
áttina að nútímanum þótt markmiðið sé sjaldnast að draga upp
heilsteypta mynd af tímanum eftir 1940, frekar eins konar sneið-
uiyndir af vissum sviðum og ekki er alltaf ljóst hvað ræður ferð.
hjölgun sérsafna og setra hefur hins vegar aukið mjög breiddina í
sýningarhaldi og jafnframt gert sögu síðari hluta 20. aldar nánari
skil, en með því tekst að höfða til margbreyttari gestahóps.
Til mikils er að vinna því að dæmin sanna að aðlaðandi sýning-
ar utan hringvegarins geta komið einstökum stöðum „á kortið . A
Siglufirði er Síldarminjasafnið t.d. eitt helsta aðdráttaraflið enda
með vel skipulagðar og fjölbreyttar sýningar.122 Sama virðist vera
uppi á teningnum á Hofsósi þar sem Vesturfarasetrið dregur að sér
þúsundir manna. Og Hólmavík nýtur þess að hýsa Galdrasýningu á
Ströndum. Þannig geta einstakar áhugaverðar sýningar verið lyfti-
stöng fyrir ferðamannaþjónustu á viðkomandi stað og samvinna og
stefnumörkun innan héraða hlýtur að tengjast mennmgartengdri
ferðaþjónustu, atvinnugrein sem reiknað er með að vaxi mjög í
framtíðinni.123 Með menningartengdri ferðaþjónustu „er átt við
sérgreinda ferðaþjónustu, sem gerir menningu að vörumerki sínu
með mismunandi hætti og leggur áherslu á menningu þjóðar eða
svæðis og skilgreinir það sem aðdráttarafl fyrir ferðamenn.
Í22 Safnið var tilneftit til Evrópsku safnaverðlaunanna 2003, fyrst íslenskra
safna.
123 Með samstarfi er hægt að auka aðdráttarafl einstakra svæða en svo virðist
þó sem samvinna almennt milli safna og setra sé takmörkuð ef marka má
niðurstöður funda sem þjóðminjavörður hélt um safnamál og varðveislu
menningararfsins á öllum minjasvæðum landsins sumarið 2002. Sjá: Safna-
stefna á svidi pjóðmitijavörslu fyrir árin 2003-2008, bls. 31.
124 Tómas Ingi Olrich, Menningartengd ferðaþjónusta, bls. 13.