Blómið - 01.12.1929, Blaðsíða 5

BLÖMIÐ
a
Framh. af 1. síðu. ,
kort. Það átti að vera í rammapum. Ilallur hafði líka uokkuð,
eem hann ætlaði að gefa. En enginn vissi,v. hva'ð það var nema
Steinn vinnumaður. Þeir voru olt einir úli í smiðju, og fjekk þá,
enginn að koma inn til þeirra. Öft spurðu hin börnin Hall að þvj,
hvað hanu væri að gera úti í smiðju. Ilatin sagði bara, að hann
væri að búa til jólagjöf lianda niömmu sinni. Meira f.engu þau
ekki að vita. Svo hættu þau alveg að spyrja hann. Það var líka
lang -mest gaman ab vita ekkert um gjalirnar fyt en þæt' komu.
En hvað það mundi verða gaman að sji, livað hitt fólkið yrði
hissa, þegar þau kæmu nieð jólagjaíirnar. þau skylcíu gæta .þess
vel, að enginn viasi mn þær fyr en á aðfangadagskvöldið., 'Já,
hvort það yrði giman! Og þau hjeldit gjöfunum siuúm vandlega
íeyndum, cn hvislaðu uin þær siu á milli.
Svo kom aðfangadagurinn. Sumum faiist luínu nokkuð lengi að
liða. Börnin voru i fjósinu með,gjalirnar, þvi að Gunna fjósakona
þurfti að vera inni í b o. Þá var nú uín margt skrafáð og skegg-
rætt i fjóainu. Alt Bnerist það urn kv.öldið, setn í hönd fór : llvað
f \ '
Bkyldi pubbí segja og mamma segji, þegar þau fengju jólagjáfirn-
sr?■ Hvað ætli að okkur vorði gefið? Ljklega b'ára kerti og éþ.il.
Hverfiig ekyl-di jólatrjeð verða skreytt ?' Hvað skyldi verða í körf-
únum á jólutrjenu? llver spurningin rak aðra og efþrvæu.tingin
ekein út úr svio þeirrn. Það var ekki laust v.ið, að fjósaverkin
vildu fara dálítið í handaskolum.
Klukkan sex um kvöldið voru allir kopinir inn og búnir áð
hafa tataskifti Börnin voru koinin i sparifötin éins og aðrir. Anna
var mfeira að eegj i komin í spónnýjani kjól, fagurrauðan að lit.
Það var ekki laust við, að þau væm dálítið upp, með sjer. Þeuu
fanst, að þau væru Ijómandi vel til fara, Það liefði líka ver.ð
rangt að segja annað, eu að þau væru sómasamloga kUedd.
Þau horfðu með velþóknun niður á nýju sokkana og hvann-
græna sauðskinns9kóna, sem voru brydJir með fannhvitu elti-
skinni. Þau sýndu sig líka óspart, því hvergi gátu þau vefið kjr
til lengdar.
Svo var borið á borð. Það voru framreiddir bestu rjettir, sem
búið hafði að geyma. Þar var kjöt, bæði reykt og saltað, súr svið,
lundabaggar, gamall ostur, kæfa, smjör, kökur og brauð o. m. fl.
& éftir kom bvo hnausþykkur grjóuagrautur með rÚBÍuum i.