Framsóknarblaðið - 15.02.1956, Blaðsíða 1

Málgagn Framsóknar- og samvinnu
manna í Vestmannaeyjum.
Utgef andi:
Framsóknarfélag
V estmannaeyja,
Vestmannaeyjum 15. febr. 1956
19. argangur.
tölublað
Áfengismálin í Eyjum
ílið 0. fl.
Síðan atkvæðagreiðslan um
lokun áfengisútsölunnar hér fór
fram á s. 1. hausti er óliætt að
fullyrða, að lítið hefur yfirleitt
verið urn ölvun í bænunt. Áfeng
isunnendur og jrjónar Bakkusar
í bænum öðluðust þá loks skiln
ing á því, að Eyjabúar vilja ekki
láta opna hér áfengisútsölu aft-
ur. Það sýndu þeir alj^jóð með
atkvæðagreiðslunni. Sú ein-
beitta tilkynning Eyjabúa vakti
mikla athygli úti um land og á-
vann þeim bæði virðingu og
traust góra manna. Þau öfl
í bænum, sem á undanförnum
árum hafa unnið gegn lokun-
inni, hafa haft hægt um sig, síð-
an þau fundu Jrann einbeitta
vilja, sem Eyjabúar liafa sýnt í
því, að vilja hrinda af sér áfeng
isplágunni.
Á sama tíma hefur lyfsalinn
kippt að sér hendinni um gengd
arlausa sölu suðusprittsins eins
og áður átti sér stað. Þar hefur
mikið breytzt til batnaðar við
málalokin okkar og er mér skylt
að viðurkenna J)að.
Gunnar Þorsteinsson hæsta-
réttarlögmaður, hinn skeleggi
sóknarherra lyfsalans, hafði á
orði, að hann mundi áfrýja suðu
sprittsmálinu til Hæstaréttar,
þar sem liann var mjög óánægð-
ur með hrakfarir sínar í því
uiáli. Ekki hefur ennþá orðið
af áfrýjuninni. Hvers vegna
ekki? Líklega hefur þessum laga-
Golíat fundizt liann fá nóg af
sókninni' hér fyrir héraðsdómi,
þó að hann yki ekki á óvirðingu
sína fyrir æðri rétti. Mér þykir
það þó leitt, að hann skuli hafa
heykzt á því að áfrýja málinu.
Þar missti ég illa af strætisvagn
inum mínum. Von mín var sú,
að.mér gæfust þá tök á að flytja
þar sjálfur. varnarræðu mína 'og
fletta síðan ofan af ósómanum
í landsblöðunum. Eftir að dóm
ur féll í málinu með niður-
stöðu, sem vakti athygli ýmissa
málsmetandi manna úti um
land, skrifaði landlæknir dóms
málaráðuneytinu og bað um op-
inbera rannsókn í suðuspritts-
málinu. Jafnframt krafðist land
læknir þess, að lyfsalinn yrði
sóttur til sekta, ef hann reyndist
sekur í starfi gagnvart landslög-
um. Ekki liefur svo vitað sé,
bólað á Jreirri rannsókn ennþá.
Dómsmálastjórnin í landinu
virðist til þessa hafa daufheyrzt
Hafin er nú á ný vinna við
stórhýsi goodtemplara hér í bæ.
Unnið er að Jnu að einangra og
múrhúða útveggi aðalsalsins í
húsinu.
Þeir, sem „næstir standa'”
húsbyggingu þessari, reyna nú
að gera sér grein fyrir því,
livernig stórhýsi þetta verður í
framtíðinni bezt notað til menn
ingarauka í bæjarfélaginu. Þar
hygg ég, að hið mikla og víð-
tæka menningar- og hugsjóna-
starf goodtemplara á Akureyri
verði okkur mest og bezt til fyr-
irmyndar og fordæmis.
Á Akureyri reka goodteplarar
kvikmyndahús, Borgarbíó. Á
góðanum af rekstri J^essum verja
þeir til margskonar menningar
starfa í bænum. Þeir reka t. d.
tómstundaheimili handa æsku-
lýð bæjarins. Þar stofna þeir til
námskeiðg, þar sem ungmennin
starfa við hin fjölbreyttustu
viðfangsefni, svo sem útvarps-
virkjun, föndur, leirmótun,
hjálp í viðlögum, flugmódel-
smíði, o. fl. Þarna í sölum félags
heimilisins eyðir æskulýður Ak-
ureyrar tómstundum sínum.
Þannig er hugsun hans beint
inn á gagnlegar brautir af göt-
um bæjarins. Þarna veita tóm-
stundirnar honum bæði gagn og
gleði. Þetta mikilvæga menning
við þessari beiðni landlæknis.
Hinsvegar má ljóst vera, að lyf-
salinn hefur fengið alvarlega á-
minningu og látið sér segjast.
Það gleður mig innilega. Batn-
andi manni er bezt að lifa. Og
satt að segja hafði ég aldrei
neina löngun til að verða þess
valdandi, að lyfsalinn yrði sett-
ur af eða sviptur réttindum, ef
frúin aðeins fengizt til að gera
skyldu sína og meta meira ís-
lenzk lög en eigin hag. Þar með
ætti þetta mál að vera útkljáð.
Að minnsta kosti getur það svo
verið af minni hálfu svo lengi,
sem hið löglega ástand helzt.
Áfengissjúklingar bæjarins
sækja mjög á um það, að fá
ar- og uppeldisstarf er innt af
hendi af nokkrum hugsjóna-
mönnum innan goodtemplara-
reglunnar á Akureyri. Þetta
getum við líka gert, \restmanna
eyingar. Við Jrurfum hvergi að
vera eftirbátar annarra lands-
manna. Og templarahöllin hér
veitir okkur einmitt nú hið
gullna tækifæri. Þar geta orðið
salarkynni til margbreytilegra
menningarstarfa til gagns og
gleði öllum æskulýð bæjarins. f
aðalsal byggingarinnar á að
stofna til kvikmyndareksturs. Á-
góðanum af rekstri þeim á síðan
að verja til að reka tómstunda-
heimili handa æskulýð bæjarins
á efri hæð byggingarinnar. Þar
geta öll salarkynni orðið rúm-
góð og hentug til" slíkra hluta.
Bæjarstjórn ber skylda til að
styðja þessa hugsjón með fjár-
framlögum, enda álykta ég svo,
að engir, sem nú skipa bæjar-
stjórn kaupstaðarins, muni
annað vilja en veita slíkri hug-
sjón brautargengi. Þetta hefur
borizt lítilsháttar í tal með sum-'
um ráðandi mönnum bæjarins
og hlotið góðar undirtektir. En
það má öllum ljóst Vera, að mik
ið stofnfé þarf til að koma þess
urn máluni fram. M. a. verða
lánsstofnanir bæjarins að
hlaupa hér undir bagga og lána
fé til framkvæmdanna.
keypt suðuspritt til drykkjar. Þeg
ar þeir fá það ekki keypt sjálfir,
er vitað, að þeir seilast til þess
að fá börn til að kaupa suðu-
sprittið fyrir sig. Þetta veldur
vanda. Foreldrar ættu að áminna
börn sín um það að gefa ekki
drykkjumönnum kost á þessari
þjónustu. Hún veldur eymd og
óhamingju. Það ber og við, að
litlar mannssálir í vöxnum búk
um veita. einnig áfengissjúkling
unum þessa þjónustu. Hörmu-
legt 't til þess að vita. Gæti lyfja
búðin hér ekki sett þær reglur,
að börn fengju ekki afgreitt
suðuspritt nema þau kæmu með
aritaða beiðni um það frá for-
eldrum eða öðrum aðstandend-
um?
Eyjabúar, sumir hverjir, hafa
velt vöngum yfir þeim sektum,
sem ég var dæmdur til að
greiða þrátt fyrir það, að mér
tókst að sanna mál mitt um lög-
brotin. Sektirnar voru ekkert ó
sanngjarnar. Hegningalög lands.
ins kveða svo á, að dæma skulii
í sektir jafnvel fyrir það að
segja sannleikann. Ekki er mér
það ljóst, hvort þau lagaákvæði
miða fyrst og fremst að því að'
auka tekjur ríkisins eða heftæ
gengi sannleikans í Jyjóðfélag-
inu. Það er hinsvegar sígild stað
reynd, að mörgum fjárbralls-
mönnum er sannleikurinn hvim;
leiður. Ef til vill eiga Jijónar
þeirra á þingi þjóðarinnar
mestan þátt í því, að þessi hefnct
arákvæði gegn sannleikanum
voru á sínum tíma leidd í lög.
En hverjum aftra væntanlegar
sektir frá að sækja mál sitt á
vegum laga og sannleika?
Á komandi vori og sumri er
ætlunin að fullgera templara-
höllina utan dyra. Nægilegt fé
er þegar fengið til þeirra frarn-
kvæmda. Á sama tíma þarf að
vinna að því að hrinda í fram-
kvæmd frekari byggingarathöfn
um innan húss. Afla þarf fjár til
þeirra, mikils fjár. Hvaða leiðir
skúlu fárnar í þeim efnum? Það
vérður gestaþrautin, sem unn-
endur hússins og hugsjónarinn-
ar hljóta að glíma við næstui
misserin.
Témslundaheimili æskulýðsins í Eyjumi