Framsóknarblaðið - 14.03.1956, Blaðsíða 4

FRAMSÓKNARBLAÐIÐ
Uallur á Uorni
Þegar Stalín stjórnaði Rússa-
veldi, var hann eins og aðrir ein-
ræðisherrar hafinn yfir alla gagn
rýni. Fóir aðrir munu þó hafa
komizt jafn langt í því að lóta
tilbiðja sig og lofa ^em æðri
veru. Líklegt mó telja að sérstak
ar verksmiðjur hafi verið reistar
til að framleiða öll þau ógrynni
af myndum og mólverkum, sem
dreift var með mikilli nókvæmni
út um öll Sovétríkin, svo að fað
ir Stalín skyldi vera allsstaðar
nólægur. Jafvel sjúklingum, sem
gengu undir hættulegar aðgerð-
ir, var róðlagt að horfa ó mynd
af hinum almóttuga Stalín. Sið-
an han lézt hafa hinar jarðn-
esku leifar hans verið geymdar
sem helgidómur við hliðina ó
Lenin sjólfum.
Það þótti því tíðindum sæta,
er þær fréttir bórust út um
heiminn, að ó flokksþingi komm
únista, sem nýlega var haldið í
Moskvu hafi komið fram raddir
í þó ótt, að Stalín sólugi hefði
í raun og veru verið villutrúar-
maður í víngarði sósíalismans.
Slík villutrú er stórglæpsamleg í
augum kommúnista, og því
verri, þar sem einræðisherrann
notaði tækifærin til að afvega-
leiða þjóðina. Fói slík gagnrýni
að grafa um sig í ríki kommúp-
ista, er ólíklegt, að hinn fram-
liði einræðisherra verði lengi í
friði við hliðina ó sjólfum Lenin.
Og hvernig skyldi þeim mönn-
um ó islandi líða, sem einfaldir
í sinni þjónustu við Stalín lofuðu
hann í rímuðum og órímuðum
Ijóðum?
Jó, þarna sýndi sig kjarkur-
inn. Um lagt skeið hefur Eyja-
blaðið kastað hnútum að ritstj.
þessa blaðs ón þess að hann hafi
lótið það öðruvísi en sem vind
um eyrun þjóta.
í siðasta Framsóknarblaði var
þó breytt út af venjunni. Þó birti
Hallur ó Horni klausu um tann-
garðatryggingarnar rússnesku
Eftir þó klausu börmuðu komm-
ar sér ómótlega og kvarta nú
undan skyrslettum.
Eins og Eyjabúum er kunn-
ugt, hefur Ási í smíðum leikrit-
ið Vestmenn. Hann fékk ó sín-
um tíma kr. 5000,— úr bæjar-
sjóði til þess að hafa efni ó að
helga leikritagerð þessari nokk-
urn tíma fró brauðstritinu.
Ragnar bókaútgefandi hlakk-
aði mjög til að gefa út leikritið
og tók nú til að kalla eftir verk-
inu. „Það er ó leiðinni , sagði
Ási. „Hvað ertu búinn að skrifa
mikið?" spurði Ragnar. Ási svar-
aði: „Þú veist, að leikritið ó að
vera í þrem þóttum og með
tveim hléum. Þessi fjandans
ómyndarstyrkur úr bæjarsjóði
hrökk aðeins til þess að búa til
hléin í leikritið. Þættina ó ég
sem sé eftir. Og þó sem ég ekki
nema ég fói fjórfaldan styrk, og
hana nú."
ANNÁLL.
Framhald af 2. síðu.
IJTLÁN. Alls voru lánuð út
á árinu 16.200 bindi, en 14.433
n.esta ár á undan. Hæstu útlána
flokkar eru yfirleitt þeir sömu
frá ári til árs. Skáldrit íslenzkra
höfunda og erlend skáldrit
þýdd, ferðasögur og. þjóðleg
fræði.
Fastir lánþegar skráðir á ár-
inu voru 320 (310).
BÓKAEIGN. Samkvæmt að-
fangabók safnsins var skráð bóka
eign í árslok 1955 alls 5.S90
bindi.
BÓKAGJAFIR voru með
minna móti á árinu. Landsbóka
safn gaf árbók sína að venju.
Háskóli Islands sendi árbók
sína og blöðin Tíminn og Dag-
ur voru send endurgjaldslaust
svo sem að undanförnu.
NÝ LÖG UM ALMENN-
INGSBÓKASÖFN, er staðfest
voru á árinu eru stórt spor í
framfaraátt í bókasafnsmálum
íslendinga. Lög þessi breyta
ekki skipan bókasafnsins hér í
bæ, en ríkisstyrkur liækkar að
mun. Ráðgert er að bókavarða-
námskeið verði lialdið í vor.
Lífeyrissjóður S. I. S.
Samband ísl. samvinnufélagá
og kaupfélögin í landinu liafa
stofnað lífeyrissjóð lianda starfs
fólki samvinnusamtakanna. Regl
ur lians eru að miklu leyti þær
sömu og gilda fyrir lífeyrissjóð
opinberra starfsmanna. Hver
starfsmaður greiðir 4% af laun-
um sínum í lífeyrissjóðinn, og
S. í. S. eða sambandsfélögin
greiða á móti í sjóðinn 6% af
greiddum launum til starfs-
manna sinna. Sjóðurinn greiðir
síðan starfsmönnunum ellilífeyri
og örorkulífeyri, og eftirlátn-
um maka þeirra og börnum
greiðir sjóðurinn lífeyri eftir
þar til settum reglurn svo sem
lífeyrissjóður opinberra starfs-
manna.
Flver sjóðsfélagi, sem greitt
liefur iðgjöld til sjóðsins í 10 ár
í síðasta tölublaði þessa blaðs
var heitið 50 króna verðlaunum
fyrir bezta botninn við þessar
ljóðlínur:
Fallinn er Stalín af stalli —
„stjörnurnar" lirapa og
gleymast. —
Blaðinu liafa borizt nokkrir
botnar við vísuhelming þennan.
Verða liér birtir þeir helztu
þeirra til gamans lesendum blaðs
ins.
Ei mun þeim austræna „kalli“
ætlað að lifa og geymast.
M. J.
Upp rís svo annar á palli,
og alltaf lians minningar
geymast.
U. J.
Hallur fer aðall hans allur;
öll skrif um „hreinsanir"
geymast.
K. L.
Slyngur er Hallur á Florni,
liróður ’ans lengi mun geymast.
O. K.
eða lengur og er orðinn fullra
67 ára að aldri, á rétt á árlegum
ellilífeyri úr sjóðnum.
Slík sjóðsstofnun sem þessi
var mikil nauðsyn og eiga for-
göngumenn samvinnufélaganna
miklar þakkir skilið fyrir stofn-
un lians. Nú nýtur sem sé starfs
fólk samvinnufélaganna í land-
inu sömu lilunninda og opinber
ir starfsmenn, þegar ellin færist
yfir og starfskraftarnir þverra.
Sjóðsstofnun þessi er til fyrir-
myndar öðrum starfsmönnum
og atvinnurekendum í landinu.
Það rekur að því, að sem allra
flestum starfshópum þjóðfélags-
ins verði tryggður sómasamleg-
ur elli- og örorkulífeyrir, þegar
vissum aldri er náð eftir fyrir-
mynd eða fordæmi lífeyrissjóðs
opinberra starfsnranna og Lífeyr
issjóðs samvinnufélaganna.
Kr. 10.000,00 — án
útsvars.
Eitt ákvæðið í málefnasanrn-
ingi þeim, senr Framsóknarflokk
urinn og Sjálfstæðisflokkurinn
hér gerðu nreð sér, er þeir
mynduðu meirihluta bæjar-
stjórnar eftir síðustu kosningar,
fjallar um álagningu útsvara á
tekjur þær, senr húsnræður og
aðrar konur hér, sem bundnar
eru við heimilisstörf daglega,
vinna sér inn við framleiðslu-
störf á vertíð.
Samkv. þeim samningunt var
ekkert útsvar s. 1. ár lagt á slík-
ar tekjur kvenna þó að þær
nænru allt að kr. 10.000,—.
Von er að Krúsjoff kalli;
hvað mun í Bulganin leynast?
H. A.
Lenin liggur í hjalli,
lengi mun skrokkurinn
geymast.
H. A.
sem áður stóð efstur á palli,
ofan í jörðu skal geymast.
S. R.
Þá liafa blaðinu borizt tveir
botnar frá einhverjum, sem kall
ar sig „Einn 70 ára“. Þessir botn
ar eru svo þrungnir illyrðum og
heift, að þeir teljast ekki prent-
liæfir. Við lestur Jreirra fer um
mann hrollur við að liugsa iil
þess, að 70 ára maður, sem nálg
ast sem sé að öllum líkindunr
sitt ævikvöld, skuji ala með sér
slíka pólitíska heift og það til
erlends þjóðhöfðingja. Ósköp
lilýtur Jressunr landa okkar að
líða illa. Mannhatur er vissulega
eitt hið hættulegasta, senr við
látunr þróast innra með okkur.
Eins og vísubotnar þessir bera
með sér, Jrá eru lítil tiljrrif í
Jreinr. Sérstaklega er lítið um Jrá
græskulausu hnyttni, sem í raun
inni var eftirsótt. Ef til vill eiga
ljóðlínur blaðsins sök á því.
Blaðið hefur afráðið að skipta
verðlaununum milli höfunda
1. botns og 3. botns. Höfundur
að fyrsta botni er Magnús Jak-
obsson í Skuld. Höfundur að 3.
botni er ókunnunog óskar blað-
ið þess, að liann gefi sig fram.
4. botn er vel kveðinn. Höf-
undurinn mun vera vinur okk-
ar Oddgeir Kristjánsson tónlist-
arnraður. Líklega hefði botn
þessi fengið verðlaun blaðsins,
ef Hallur á Horni liefði ekki
átt í hlut. Hann er hins vegar í
litlum vafa um sannleiksgildi
fullyrðinga Oddgeirs. Mundi
ekki Jressi listamaður okkar fást
til þess að búa til dægurlag við
þessa ferskeytlu?
Fallinn er Stalín af stalli,
„stjörnurnar" lirapa og
gleymast;
Slyngur er Hallur á Horni,
hróður ’ans lengi nrun
geymast.
Sigurgeir Kristjánsson
lrefur verið kjörinn í mið-
stjórn Franrsóknarflokksins fyr-
ir Vestmannaeyjar í stað Helga
Benediktssonar.
Vísubotnarnir
1