Framsóknarblaðið - 11.04.1956, Síða 1

TJtgefandi:
Framsóknarfélag
Vestmannaeyja..
19. árgangur.
Vestmannaeyjum 11. apríl 1956.
Málgagn Framsóknar- og samvinnu
manna í Vestmannaeyjum.
7. tölublað.
Hervarnarmálin.
Við Framsóknarmenn viSjum herinn burt
úr iandinu.
Öll íslenzka þjóðin veitti því
athygli, live mikil breyting varð
á samskiptum setuliðsins á Kefla
víkurflugvelli og íslendinga, þeg
ar Dr. Kristinn Guðmundsson,
ráðherra, tók við ráherravaldi
utanríkis- og varnarmálanna.
Öll íslenzka þjóðin fagnaði
þeirri miklu breytingu til batn-
aðar, því að henni er það aug-
ljóst mál, hve mikil hætta henni
er búin af hersetunni.
Það tók hinn nýja ráðlierra
Framsóknarflokksins langan
tínia að fá hin nýju reglugerðar-
ákvæði um herliðið viðurkennd
og staðfest þar sem dregið var úr
samskiptum herliðsins við þjóð
ina. Svo fast og virðulega stóð
Dr. Kristinn ráðherra á málstað
íslenzku þjóðarinnar, að nokkru
síðar þótti hanni þess verður að
skipa formánnssætið í Atlants-
hafsbandalaginu.
Síðasta flokksþing Framsókn-
arflokksins gerði síðan gagnmerk
ar ályktanir í hervarnarmálun-
um. Þær ályktanir flokksþings-
ins urðu síðan bakhjarl þeirra.á-
lyktana, sem Framsóknarmenn
báru fram á Alþingi nokkru síð
ar. Alþingi samþykkti tillögur
Framsóknarmanna gegn vilja
Sjálfstæðismanna, sem vildu vísa
málinu frá með rökstuddri dag-
skrá.
Við unum því vel, Framsókn-
arntenn, að flokkurinn skuli nú
skipa forustu í málum þessum
og beita sér fyrir því, að herseta
eigi sér ekki stað hér á friðartím-
um.
Það er ótrúlegt, en þó mun
það satt vera, að yfirmenn
Keflavíkurliðsins hafa dirfzt að
minna okkur íslendinga á tekj-
ur þær, sem þjóðarbúið hefur
haft af hersetunni, þegar brott-
flutningur hersins hefur verið
færðnr í tal við þá. Þó verður
ekki annað sagt, en að við höfum
unnið til þeirrar smánar eins og
liver annar, sem selur frumburð
arré'.t sinn fyrir baunir og bola-
spað. — Það er smán, að bjóða
okkur íslendingum pening^ fyr
ir þjóðleg verðmæti? Ennþá ves-
alli erum við íslendingar, ef
við þiggjum slíkar fémútur. Án
móðurmálsins og annarra þjóð-
legra verðmæta erum við íslend
ingar ekkert og verðum ekkert,
nema úrkynjaðir brauðþrælar.
í ýmsu tilliti hefur hersetan
hér skaðað íslenzku þjóðina.
Öllum má ljós vera sú mikla
hætta, sem þjóðerninu stafar af
hersetunni á fjölbyggðasta svæði
landsins. Hin spillandi þjóðern-
isáhrif hersetunnar marka .þegar
spor, sem erfitt verður að afmá.
Flestum íslendingum hlýtur að
vera það ljóst, að stefna hinna
ráðandi manna í Reykjavík, þar
sem milliliðastéttin r'æður lög-
um og loium, hefur um langt
skeið verið sú, að ná undirtök-
unum á fjármagni þjóðarinnar
og Iánsstofnunum og veita síðan
fjármagninu að miklu leyti í fyr
irtæki í Reykjavík og nágrenni.
Þessi óheillastefna hefur m. a.
haft mjög skaðleg áhrif um allt
jafnvægi í byggð landsins. Fólk-
ið eltir ljármagnið. Þar sem það
er, þar er atvinnuvon. Þessi stað
reynd veldur því, að margar
sveitir landsins tæmast svo að
segja af fólki, sem flytur til
Reykjavíkur eða annarra Faxa-
flóahafna. Allt þetta óheillaá-
stand og jafnvægisleysi eykur
gróðavon milliliðastéttarinnar og
fjárbral lsmannanna. Gróða-
hyggjan og hin miskunnarlausa
eigingirni metur lítils þjóðarhag,
el peningavonin er annars vegar.
Það fjármagn, sem hersetan
hefur haft í för með sér, hefur
aukið tilflutning fólksins og
glundroðann, sem ríkir í byggð
og atvinnulífi þjóðarinnar. Þetta
bandaríska fjármagn hefur lagzt
á eitt með innlenda fjánnagninu
og sogað fólkið til sín á suðvest
urkjálka landsins, svo að til auðn
ar horfir víða í hinum dreifðu
byggðuni.
Stefnurnar í landvarnarmálun
um virðast nú þrjár í landinu.
Sú ályktun, sem Alþingi sam-
þykkti nýlega fyrir atbeina
Framsóknar- og Alþýðuflokks-
manna lýsir vel stefnu þeirra í
utanríkis- og landvarnarmálun-
um. Hún var á þessa leið:
„Alþingi ályktar að lýsa yfir:
Stefna Islands i utanríkisrnál
um verði hér eftir sem hingað
lil við það miðuð að tryggja sjálf
stœði og öryggi landsins, að höfð
sé vinsamleg sambúð við allar
þjóðir og að íslendingar eigi sam
stöðu um öryggismál við ná-
grannaþjóðir sinar, m. a. með
samstarfi i Atlantshafsbandalag-
inu. Með liliðsjón af breyttum
viðhorfum siðan varnarsamning
urinn frá 1951 var gerður og með
tilliti til yfirlýsinga um, að eigi
skuli vera erlendur her á íslandi
á friðartimum, verði þegar hafin
endurskoðun á þeirri skipan, sem
þá var tekin uþþ, rneð það fyrir
augum, að íslendingar annist
sjálfir gæzlit og viðhald varnar-
mannvirkja — þó ekki hernaðar
störf — og að herinn hverfi úr
landi. Fáist ekki sarnkomulag um
þessa breylingu, Verði rnálinu
fylgt eftir með uþj)sögn samkv.
7. gr. samningsins“.
Þessari ályktun vildu sem
sagt Sjálfstæðismenn vísa frá
með rökstuddri dagskrá. Rök-
studda dagskráin var felld með
31 atkv. gegn 18. Kommúnistar,
þjóðvarnarmenn og Hannibal-
Valdimarsson lýstu yfir því á Al-
þingi, að þeir vildu enga sam-
stöðu um öryggismál þjóðarinn
ar við nágrannaþjóðirnar og
ekkert samstarf við Atlantshafs-
ríkin, og báru þeir fram tillögu
þess efnis. Sú tillaga var felld
með 39 atkvæðum gegn 10. Þessi
þrífótur lýsti því þannig yfir, að
þeir vildu íslenzku þjóðina varn
arlausa að öllu leyti og einangr-
aða frá nágrannaþjóðum sínum,
sem eru í Atlantshafsbandalag-
inu.
Okkur Framsóknai'mönnum er
það óblandið gleðiefni, að flokk
urinn hefur tekið að sér forustu
um að losa þjóðina við herset-
una og áhrifin af liennar völd-
um. Við vitum, að þorri alþýðu
manna muni vilja styðja flokk-
inn og efla hann til þeirra
gjörða.
Mjólkurmálin.
Þegar núverandi meirihluti
bæjarstjórnar var myndaður, var
það eitt af hinum aðkallandi
nauðsynjamálum, að koma betia
skipulagi á mjólkurflutningana
til bæjarins og tryggja bæjarbú-
um óskemmdar mjólkurafurðir
til neyzlu.
Við raman reip var að di'aga.
Öfl hér heirna í Eyjum, sem
nutu styrktar í Reykjavík, unnu
á móti hagsmunum og heilbrigði
Eyjabúa um þetta mál., því að
ný skipan þeirra hlaut að grípa
inn í hagsmunavonir eða metn-
aðannál einstaklings eða ein-
staklinga.
Þessi átök fengu þó þann endi,
að Mjólkui'samsalan í Reykjavík
tók að sér að sjá Eyjabúum fyrir
góð'um mjólkurafurðum og hafa
þær hér á boðstólum. Ilins veg-
ar tók bæjai'stjórn á sig skuld-
bindingu um að sjá til þess að
mjólkurafurðirnar yrðu fluttar
fiá Þorlákshöfn til Eyja sex daga
vikunnar. Það skyldi vera ti'ygg
ing fyrir nægum og góðum mjólk
urafurðum á markaðnum hér í
bænum.
• Með hliðsjón af þessum skuld
bindingum samdi bæjai'stjórn
við sérstakan skipstjóra í bænum
um 6 ferðir á viku milli Þorláks
hafnar og Eyja og gekk bæjar-
sjóður jafnframt í ábyxgð fyrir
láni til handa skipstjóranum,
svo að hann gæti fest sér bát til
þessara ferða. Jafnframt var ró-
ið að því öllum árum að fá ríf-
legt ríkisframlag til styrktar
þessum Þorlákshafnarferðum ár-
ið utíi kring, þegar sjóveður ekki
hamlaði. Svo hófust þá Þorláks-
hafnarferðirnar samkv. áætlun.
Framhald á 2. síðu.