Morgunblaðið - 03.07.2010, Qupperneq 10
PRUFUTÍMINN
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Það sem kom allra mest áóvart í þessum hláturjóga-tíma voru þær tölfræðilegustaðreyndir sem komu
fram í kynningunni í upphafi tímans:
Börn hlæja að meðaltali 300-400
sinnum á degi hverjum á meðan full-
orðnir hlæja ekki nema fimmtán
sinnum á sama tíma.
Ég var í sjokki.
Eiginlega gráti nær yfir þessari
sláandi hláturfátækt okkar fullorðna
fólksins.
Hvert fer hann þá allur þessi
hlátur sem við fæðumst með og býr
væntanlega í okkur?
Kafnar hann bara í fullorðins-
áhyggjum?
Eða er það kannski ótti sem
heldur niðri hlátrinum?
Óttinn við að vera asnaleg eða
gera okkur að fíflum og að þess
vegna kjósum við frekar að vera
samanherpt og háalvarleg en að
hlæja í tíma og ótíma.
Dálítið vandræðalegt
Þegar þessar spurningar höfðu
flogið um hugann undir kynningu
Ástu Valdimarsdóttur sem leiddi
hláturjógatímann ásamt Sunnevu
Jörundsdóttur, þá var ég heldur bet-
ur tilbúin til að hleypa út öllum þeim
hlátri sem hafði verið bundinn niður
í áranna rás.
Ég taldi mig vera tiltölulega af-
slappaða og geta hlegið og sprellað
vandræðalaust.
En þegar á hólminn var komið
var ótrúlega erfitt að sleppa þessu
lausu innan um ókunnugt fólk. Nán-
ast vandræðalegt.
Reka út úr sér tunguna
Eitt það fyrsta sem við vorum
látin gera, þetta fólk sem stóð þarna
saman í hring, var að opna munninn,
reka út úr okkur tunguna, horfa í
augun á næsta manni og hlæja.
Mér leið eins og hálfvita, verð
bara að játa það.
En þetta var samt skemmtilegt.
Af því að það var hlægilegt að vera
staddur í þessum einkennilegu að-
stæðum, að hlæja eftir æfingum og
þurfa að hlæja gervihlátri framan í
annað fólk. En við vorum öll saman í
þessum vandræðalega hláturpoka.
Þykjustuhlátur varð fljótlega að al-
vöruhlátri og hlátur er smitandi.
Hlátrasköllin glumdu.
Nánast háðir hláturæfingum
Fólk átti greinilega miserfitt
með þetta enda kom í ljós að sumir
höfðu komið mörgum sinnum og
voru því vel sjóaðir í hláturbrans-
anum en aðrir voru að koma í fyrsta
sinn eins og ég. Þeir sem höfðu kom-
ið oft sögðust nánast vera orðnir
háðir þessu, svo mikla vellíðan
fengju þeir úr hláturjógatímum.
Sama fólk sagði að í byrjun hefði
þetta verið erfitt en auðveldara eftir
því sem oftar væri stundað.
Ég þyrfti því ekki að óttast, ég
gæti sleppt hlátrinum hömlulaust
eftir að hafa mætt í nokkra tíma. Og
svei mér ef það var ekki auðveldara
að hlæja eftir því sem leið á tímann.
Að vekja í sér barnið
Þær Ásta og Sunneva skiptust á
að láta okkur gera hinar ýmsu hlát-
uræfingar með fettum og brettum.
Ein hláturæfingin gekk til dæmis út
á það að hlæja svokölluðum síma-
hlátri en þá héldum við hendinni upp
að eyranu eins og við værum að tala
við einhvern í símanum, gengum svo
um og skellihlógum í símann um leið
og við litum í augu þess sem við
mættum, sem líka hló í sinn ímynd-
aða síma. Þetta var því eins og að
fara í leiki en það er einmitt stór
hluti af þessu öllu saman: Að vekja í
sér barnið.
Ásta minnti okkur á að þegar
við vorum börn þá hlógum við oft án
þess að vita hvers vegna. Við hlógum
stundum bara upp úr þurru og við
gátum hlegið innilega að einhverju
afskaplega einföldu. Hún hvatti okk-
ur óspart til að taka upp þessa fyrri
siði okkar í hversdagslífinu, því það
mundi bæta almenna líðan okkar
mikið. Þegar hún kynntist hlátur-
Vekja skal
hlátur með
öllum ráðum
Af einhverjum ástæðum virðist fólk missa hæfileik-
ann til að hlæja við það að fullorðnast. Til að bæta úr
því þótti blaðamanni tilvalið að prófa hláturjóga og
komst að því að ótti okkar við að vera asnaleg er með-
al annars það sem heldur aftur af hlátrinum.
Fela Kuti Sá sem horft er til hjá Fela Kuti tribute band.
„Ég verð að spila á Funk í Reykjavík á Nasa í kvöld. Dagurinn hefst
því á æfingu klukkan tíu, ég er yfirleitt orðinn góður eftir þriðja eða
fjórða kaffibollann, og ég verð á æfingu til klukkan fjögur,“ segir
Steingrímur Karl Teague, hljómborðsleikari og söngvari.
„Ég er að fara að æfa með Kristínu Bergs en ég spila undir hjá
henni. Svo er ég að fara að æfa með hljómsveitinni minni, Moses
Hightower, þar sem ég spila líka og syng með henni í kvöld en við
vorum að gefa út plötuna Búum til börn. Hún er eiginlega bara hönn-
uð til að vera „baby making music.“
Ég er líka að fara að spila með Fela Kuti tribute band, þannig að ég
æfi fyrir það líka.
Fela Kuti var tónlistarmaður frá Nígeríu og forkólfur afrobeat
stefnunnar sem er sérstök afrísk tónlist, blanda af fönki og europa-
músík. Felakuti tribute bandið verður lokaatriðið á Funk í Reykjavík,
þetta er risaband og það verður mikil gleði.“
Steingrímur æfir ekki bara fyrir kvöldið því Moses Hightower verð-
ur líka með útgáfutónleika í Iðnó næsta fimmtudag.
„Þetta er fyrsta platan okkar og við erum rosaspenntir.“
Steingrímur Karl Teague,
hljómborðsleikari og söngvari.
Hvað ætlar þú að gera í dag?
Æfingar og spilamennska
Morgunblaðið/Eggert
Einbeitni Steingrímur er góður eftir nokkra kaffibolla.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. JÚLÍ 2010
10 Daglegt líf
Á vefsíðunni Weebl’s stuff kennir ým-
issa misgöfugra grasa. Þar eru ýmsar
teiknimyndir, grín og blogg og fleira.
Göfugustu grösin er að finna undir
liðnum Toons en þar er að finna
teiknimyndaseríuna The Everyday
Happenings of Weebl (and Someti-
mes Weebl’s Friend Bob). Er þar um
að ræða súra sketsa af bestu gerð
sem hófu göngu sína árið 2002.
Fjallar serían um ævintýri tveggja
egglaga kumpána, Weebl og Bob,
sem eru sólgnir í bökur hverskonar.
Kynlegir kvistir eru iðulega skammt
undan; Chris the Ninja Pirate, Hairy
Lee, Wee Bull og Angry Pierre.
Einfaldleikinn fer Weebl og Bob vel
og eru því eldri sketsarnir yfirleitt
áhugaverðari og fyndnari; í seinni tíð
hefur meiri vinna verið lögð í allt útlit
og Flash-vinnu. Þó eru nýrri skets-
arnir hreint ekki slæmir. Sá nýjasti er
mikið afbragð en í honum kallar
Weebls saman samtökin L.O.S.T
(League of Smart Thinkers) til að
svara áleitinni spurningu um bökur
og beikon. Bob hellir upp á te.
Weebl og Bob eru þó varla við allra
hæfi og þeir sem fá tár í augun af
hlátri yfir Friends og Everybody Lo-
ves Raymond, ættu ef til vill að leita á
önnur mið. Baka. skulias@mbl.is
Vefsíðan http://www.weebls-stuff.com/
Skáldið Hér fer Weebl með stórkostlegt, framsækið ljóð um sín hjartans mál.
Weebl, bökur og stundum Bob
Indverski
læknirinn dr.
Madan Kat-
aria fór af
stað með
hláturjóga í
Mumbai á
Indlandi árið
1995.
Hann
hafði kynnt sér rannsóknir sem
sýndu mjög svo jákvæð áhrif
hláturs á mannshugann og lík-
amann og hafði því áhuga á að
gera eitthvað markvisst til að
örva hlátur fólks.
Fyrst fór hann af stað með
hláturjóga í almenningsgarði og
þá skiptist fólk á að segja
brandara til að fá hina til að
hlæja. En það gekk ekki til
lengdar og þegar Kataria komst
að því að þykjustuhlátur hefur
nákvæmlega sömu góðu áhrifin
á huga og líkama og alvöru hlát-
ur, þá fór hann að þróa hlátur-
æfingar. Hann samtvinnaði hin-
ar ýmsu pranayama-æfingar við
hláturjógað og gerði djúpöndun,
teygjur og slökun hluta af
hláturjóganu.
Kemur frá
Indlandi
UPPHAFSMAÐURINN
Nú þegar hásumartíðin gleður sálir
Íslendinga er um að gera að draga
fram tjöldin og halda út á land með
nesti og nýja skó.
Fátt er skemmtilegra en að hóa
saman góðum hóp með gítar og
sönghefti, finna fallegan stað úti í
guðsgrænni náttúrunni, hlaða upp
steinum og kveikja í kolum, grilla
góðgæti, borða saman með vindinn í
hárinu og vaka fram á morgun, nóttin
er jú svo óskaplega ung núna.
Leggjast svo til hvílu í svefnpoka
og vakna við fuglasöng.
Sumir fara ævinlega með göngu-
skóna með sér í útilegur og kanna
nýjar slóðir, spranga upp um fjöll og
firnindi og fylla lungun af dásamlegu
íslensku fjallalofti.
Ef sólin lætur á sér standa er um
að gera að grípa með sér pollagalla
og gúmmístígvél og njóta vætunnar.
Endilega....
...skellið ykkur í tjaldútilegu
Morgunblaðið/Golli
Unaðslegt útsýni Horft út á Þingvallavatn úr tjaldi á fallegum morgni.