Alþýðublaðið - 24.10.1923, Síða 2

Komið tímanlega að kjósa A-l|stann.
þurfa að leggja sér það á minni, að kjörseðill lítur þannig út,
rétt kosinn af A-listamánni:
•
JSjö:rs«5e£>ill
yið nlþingriskosningrar í Keykjavík, tangardaginn 27. október 1923.
X A-listi B-listi
Jón Baldvinsson Jón Þorláksson
Héðinn Valdimarsson Jakob Möiler
HallVjjörn Halidórsson Magnús Jónsson
Magnús V. Jóhannesson Lárus Jóhannesson
Munið að setja blýantskrossinn framan við A, ekki framan
við nöfnin, og hinn listann má alls ekki merkja við jafnframt,
eða setja nokkurt merki annað en krossinn á seðilinn.
Kosningin
í Kjósar- og Gullbringusýslu.
Kosningin i Kjósar- og Gull-
bringusýslu er í þetta sinn athygl-
isverðari að mörgu leyti en verið
hefir, og af henni má einnig d*aga
ákveðnari ályktanir um manndóm
og þroska kjósendanna en í flest-
um eða jafnvel öllum öðrum kjör-
dæmum. ,
Þótt kosningin eigi í raun og
veru að smíast að meira leyti um
málefni en menn, þó hefir það
samt löngum viljað ioða við, að
persónuleíki frambjóðendaona hef-
ir mestu ráðið um úrslitin. Svo
mun enn verða, og með miiti til
þ'eirrar staðreyndar er grein þessi
skrifuð.
Sennilega hefir enginn íslenzkur
frambjóðandi nokkru sinni farið
aðrar eins hrakfarir á kosninga-
fundum eíns og fyrrverandi þing-
maður þessa kjördæmis, Björn
Kristjánsson. Fund eftir fund á
ýmsum stöðum hefir honum ver-
ið úthúðað, svo að eins dæmi
munu vera. Enginn hefir lagt hon-
um liðsyrði, en allir, sem tií máls
hafa tekið, hafa talið það skyldu
sína að vita framkomu hans bæði
fyrr og síðar og iáta hann verða
varan þess almenna vantrausts og
álitsleysis sem fyrrverandi kjós-
endur hans og aðrir hafa nú á
honum, og s.zt er þetta alt að
ástæðulausu. B. Kr. er nú að upp-
skera ávextina af verkum sínum
svo sem hínar ósvífnu og illkvitn-
isauðgu árasar sinnar a starfsemi
kaupfélaganna ásamt mörgu fleira.
Sjálfur hefir hann reynt að vetja
sig eftir mæt.ti. en venjulega tek-
ist svo. að hafi einhverjir ve<ið í
vata um réttmætí ásakananna,
þa hefir hann sannfært, þá um,
að sízt hafi verið ofmælt, því að
hann hefir orðiö að viðurkenna
þær og oftast meira eu það, enda
hefir það altaf verið svo um B.
Kr. að hann hefir verið afkasta-
meiri til óhappaverkanna en að
verja þau, og svo er nú það, að
það er altaf ilt að verja iilan mál-
stað.
Bessi útreið, sem B. Kr. hefir
fengið á kjóseDdafundunum, sýnir
mjög greinílega hið tvímælalausa
og áberandi fylgisleysi hans, enda
mun nú svo vera, að hann hafi
minsta von aílra frambjóðéndanna
um að ná koshingú, og það er
nókkúrn veginn víst, að þeir, sem
kjósa B. Kr. nú, fleygja atkvæð-
um sínum til einskis •— og verra
en það. TJm meðframbjóðanda
Björns, Ágúst FJygenring, er alt
öðru máli að gegna, því að hann
er að öllu leyti heiðariegri maður
og hæfari til þingsetu, enda munu
ýmsir kjósá hann með öðrurh
frambjóðanda Alþýðuflokksins sér-
staklega til sveitanna. Engum vil
eg samt ráða til að kjósa svo af
baðum endum, því að hlutdrægn-
islaust álitið eru þeir báðir vaéh-
legri til gagnsemi, frambjóðendur
Alþýðuflokksins, heldur en „stór-
kaupmennirnir" Á Fl. og B. Kr.
Morgunblaðið reyndi siðasti.
'sunnudag undir nafni einhvers
Hafnflrðíngs að gera annan fram-
bjóðatidá alþýðumanna, Sigurjón
Ólafsson, tortryggilegan í augum
kjósertda, en greiu sú er svo loð-
in og lubbaiega skrifuð, að óhugs-
andi er, að hún hafi nokkur áhrif.
Það, sem greinarhörundur gefur í
skyn að megj bera á hann, er
ekkeit annað en blekkingartilraun-
ir, sem allir, er til þeirra mála
þekkja, vita að eru undantekning-
arlaust tilhœfulausar, enda þorir
greinarhöfundur ekki að fullyrða
neit, og viðurkenningin fyrir yfir-
buiðum Sigurjóns skín alstaðar
óvart út úr gieiniimi. Það er því
óþarfi að eyða fleiri orðum um
þann andlega vanskapnað sem sú
grein er. Hver sá, sem þekkir þá
B. Kr. og Sigurjóri Ólafsson jafn-
veJ, veit, að þar er svo mikill
mannamunur, . að S. Ól. hefir alt
.. . 1
fram yfir B. Kr. nema ístruna og
skeggið.
Um hinn frambjóðanda alþýðu-
fnanna, Felix Guðmundsson, er
heldur ekki nema gott að segjá.
Hann hefir eins og hinn unnið sér
traust og álit þeirra, sem ein-
hverja viðkynningu fiafa haft af
honum, og er hann mörgum frem-
ur alitlegt þingmannsefni.
Eitt er víst, ef kjósendur í Kjós-
ar- og Guilbtingusýslu vilja senda
þá menn á þing, sem hugsa
meira um alþjóðarbag en sinn
eiginn, þá kjósa þeir Sigurjón
Ólafsson og Felix Guðmundsson.
Þeir, sem aftur á móti meta meira
eiginhagsmunapólitík og ýmsa
lubbamensku í opinberri fram-
komu, kjósa auðvitað B Kr. og
þann sem slysast hefir til ,sam-
félags* við hann, Ágúst Flygen-
ring.