Alþýðublaðið - 24.10.1923, Blaðsíða 3

3
ALÞÝÐUBÍ.AÐIÐ
-----------------—^-ij-----r-£---f-t—y--:-
A-listinn kemur þremur að.
Fari svo óliklega, að B. Kr. nái
ennþá kosningu, er það af engu
ööru en vorkunnsemi kjósendanna,
þvi að ónéitanlega heflr hann ver-
ið brjóstumkennanlegur á kjósenda-
fundunum. undanfarið, þegar hann
hófir staðið einn uppi mállaus og
ráðþrota með þunga byrði póli-
tískra störsynda í bak og fyrir
og enginn rétt honum hjálpar-
hönd né liðsyrði. Eu vilji kjós-
éndur gera verulegt góðverk a B.
Kr., þá geta þeir ekki gert annað
betra en það að lofa honum hór
eftir að sitja „heima“ á „kær-
leiksheimili" sínu, svo hann geti
þar „samkvæmt náttúrulögmálinu“
— „safnað auð með áugun rauð,
þótt aðra brauðið vanti.“
Qamall sjálfdœðisrnaður.
Til fiífeifKjufólks.
Út af ýmsum sögum, sein geng-
ið hafa manna á milli, um ræðu
séra Árna Sigurðssonar í Frikifkj-
unni sl. sunnudag, bað ég séra
Árria að sýna mór ræðuna, og
gerði hann það. Vil ég taka fram,
að ræða þessi getur, að mínu áliti,
alls' ekki skoðast sem áiás á Al-
þýðuflokkínn, síður en svo, enda
var tilgangurinn með ræðunni
ékki sá.
Héöinn Valdimarsson.
Tvísöngur
Benedikts og Símons tókst ágæt-
íé'g'a ‘ síðást. Rödd Benedikis hefir
storum aukis'ti óg heflast og rödd
Siiúöns er eigi síðri en áður., Lög-
in tökust flest ágætlega og urðu
söngvarárnir að endurtaka rhörg
þeirra.
Það er ánægja að því að hlýða
á svo góðán döng, sem þarna
gafst og engln skemtun lyftir huga
rhanna betiir frá dægurþrasi bg
erftði, eri söngur.
’ í kvöld verður skemtunin end-
urtekin óg verðúr víst ekkr Síðiir
sótt en síðast. Söngvinn.
Sannleiksást guðfr.dósentsins,
Jakob Möller kvað hafa lýst yfir
því á kvennafundi í Nýja Bío á
mánudaginn var, að frambjóðend-
um á A-listanum væri ekki boðið
á fundinn vegna þess, að þeir
hefðu, þrátt fyrir ósk frambjóð-
enda á B-listanum, ekki viljað
leyfa þeim aðgang að almennum
kvennafundi A-listans. Það er gott
að rifja upp fyrir sér „boðin" á
fundina í þessu sambandi. Al-
þýðuflokkurinn hélt fyrst almenn-
an' flokksfund og bauð andstæð-
ingunum á hann, og þeir komu
og fengu ótakiharkað malfrelsi.
Siðan hélt buvgeisa-iistinn al-
meunan kjósendafund, og bauð
ekki frambjóðendum jafnaðar-
manna a fundinn. Þeir komu
samt, en fengu ekki nema 10
mínútna malfrelsi tveir þeirra, þó
að B-lista menn hefðu vaðið elg-
inn 1 2 tima.
Þá héldu jafnaðarmsnn næst 2
almenhá flokksíuodi, og :buðu
burgeisa-frambjóðendum, og þeir
komu og lengu sama málfrelsi
og jafnaðarmenn. Magnús Jónsson
kvartaði þa uhdau því, að þeinr
væri boðið á þessa fundi, og þótti
það litið fýsilegt. Næst hóldu
burgeiskr kvennáfund, og buðu
ekki jafnaðarmönnum til and-
svára, endá komu þeir ekki. —
Þá hélt Alþýðuflokkurinn almenn-
an kvehnafubd, og bauð ekkí
burgeisum á fundinn, eins og í
garðinn var búið, énda komu þeir
ekkl. Á almebnan kjosendafund
jafnaðarmanna var burg’eisum
heldur ekki boðið sórstakléga, en
þeir komu samt Ög fengu íult
málfrelsi á við aðra. En á al-
mennan kvennafund B-listans í
Nýja Bió var frambjóðendum
jafnaðarmanna ekki boðið, enda
komu þeir ekki.
Það sézt því, að jafnaðarmenn
hafa tvivegis boðið burgeisalistan-
um, eh aldrei verið boðið aftur,
að jafnaðarmenn hefðu boðið þeim
áfram, ef Magnús Jónsson hefði
ekki sagt, að þeim vsérl slikt boð
ókært, og áð jafnaðarmenn hafa
gefið sínum andstæðiDgum fuit
.... y.t'.'Hl ,,..n
málfrelsi, en burgeisar takmarkað
mjög málfrelsi við jafnaðármenh.
Enginn af frambjóðendum B-
listans bað um áðgöngu að
kvenbafundi A-listans. Magnús
Jónsson dósent rnætti Héðni Valdi-
márssyni á götu og spurði, hvort
frambjóðendur B-listans éettu að
mæta á fundinum, og svaraði
H. V. því, að ekki væri til þesS
ætlast með fundarboðinu éftir það,
sem þeir hefðu áður sagt um
„boðin". ■ Kvað Magnús Jónssoh
sig heldur ekki langa á fundinnj
því að hann væri í þann veginn
að ráðstafa kvöldinu öðruvísi. En
að sjál'fsögðu hefðu frambjóðendur
B-listans fengið aðgang að fund-
inurn, ef þeir hefðu komið.
Þessu snýr svo Magnús Jóns-
son í, að þeim hafi verið neitað
um aðgang að fundinum, og
Jakob Möller er Játinn ségja það!
Þeír ættu sem minst, frambjóð-
endur B-listans, að tala um kurt-
eisi við andstæðingana.
Guðleysið.
Klerkurinn og kirkjusögukenn-
arinn á burgeisalistanum ætlar sér
að reyna að komast inn á þingið
á þvi að halda því að mönnum,
að jafnaðarmenn séu guðsafneit-
arar. Þessu hefir harin hváð ‘eftir
annað haldið fram á þeim fund-
um burgeisanna, sem alþýðuflokks-
menn hafa verið út'flokaðir’ frá að
sækja. Á öðrum fundum heflr
hánn lítt haft þe'tta i frammi. Nú
heflr hánn flutt inn í landið tru-
máládeilu méðal útlendra jafnað-
ármanna, sem ekkert kémur ís-
lendingum við, og breytt tienni í
vatn i „Morgunblaðinu*. Alt þetta
er gert til' að fæla trúáða' alþýðu-
menn frá því að kjósá lista ál~
þýðuflokksins, A-listánn.
Mér er nú spurn: Væri ekki
nær fyrir klerkinh að snúa sér
heldur áð öðrum en jafnaðar-
mönhum, ef hanri ætlar áð fára
að uppræta guðleysi í þessu íaridif
Dettur nokkrum heilvita manrii í
hug,' að búrgeisáiriir, seiri vrlja