Framsóknarblaðið - 10.01.1963, Qupperneq 1

26. árgangur.
Vestmannaeyjum, 10. janúar 1963
1. tölublað.
Áramótaþankar.
Glæsilegur sigur Framsóknar
flokksins í bæjarstjórnarkosning
unum á síðastliðnu vori var
merkasti viðburður á sviði ís-
lenzkra stjórnmála á árinu
1962. í þeirn kosningum fékk
þjóðin fyrsta tækifærið til að
láta í ljós viðhorf sitt til þeirr-
ar stjórnarstefnu, sem rekin hef-
ur verið í landinu síðustu árin.
ög þetta tækifæri notaði hún
þannig, að eftir kosningarnar
\arð Framsóknarflokkurinn ann
ar stærsti stjórnmálaflokkurinn í
bæjum og kauptúnum landsins.
IJar með er auðsætt, að fólkið
við sjávarsíðuna fylkir nú liði
og vottar Framsóknarflokknum
traust og brautargengi, í þeirri
vissu, að hann muni fyrr en
seinna verða það afl í þjóðfélag-
inu, sem heggur á fjötra „við-
reisnarinnar." Jafnframt er sú
kenning, að Framsóknarflokkur
inn sé aðeins bændaflokkur, úr
sögunni. Hugsjónir hans og
stefna eiga ekki síður hlutverki
að gegna í þéttbýlinu við sjó-
inn, og kosningaúrslitin á s. 1.
vori undirstrika einnig vaxandi
skilning á þeirri staðreynd.
Þá er það athyglisvert, að Al-
þýðubandalagið, sem einnig er
í stjórnarandstöðu, átti í vök að
verjast í bæjarstjórnarkosning-
unum. Bendir það til að þjóðin
afþakki leiðsögn kommúnista í
íslenzkum stjórnmálaflokkum.
\
Efnahagsbandalagið.
Á sviði utanríkismála var af-
sLaðan til Ffnahagsbandalags
Evrópuríkjanna stærsta málið á
dagskrá. Er það mál miklu um-
fangsmeira en svo, að unnt sé að
gera því skil í fáum orðum, en
þar sem jafnvel sjálfstæði þjóð-
arinnar veltur á því, að hér sé
viturlega haldið á málstað ís-
lands verður drepið á nokkur
atriði.
Sex ríki: Vestur-Þýzkaland,
Frakkland, Ítalía og Benlúxlönd
in hafa myndað svokallað Efna-
hagsbandálag. Með því leggja
þau niður tolla innbyrðis og
leyfa óheftan flutning á vinnu-
afli og fjármagni milli land-
anna. Hér er um að ræða háþró
uð iðnaðarríki, sem hafa að
ýmsu ieyti svipaða aðstöðu. Lát-
ið er í það skína, að pólitísk
sameining verði svo næsta skref
ið, enda sé Bandaríki Evrópu
takmarkið. Nokkur ríki, þar á
meðal Bretland, Noregur og
Danmörk liafa sótt um inn-
göngu í bandalagið. Virðist þró
un þessara mála vera nokkuð
ör, og sá tími nálgast óðum, að
við verðum að taka afstöðu til
þessara nýju aðstæðna. í banda-
laginu eru þjóðir, sem hafa
mikil viðskipti við okkur, og
eru hagsmunir okkar í sambandi
við Efnahagsbandalagið fyrst og
fremst á viðskiptasviðinu.
Sérstaða íslands byggist á fá-
menni þjóðarinnar og litlu fjár-
magni annars vegar og stóru
landi með allmikla ónotaða
möguleika hins vegar. Umhverf
is landið eru eins og kunnugt
er beztu fiskimið í heimi, og er
baráttan fyrir tólf rnílna land-
helgi glöggt dæmi um, að er-
lend ríki h'ta hornauga til þeirra
auðæfa, sem þar eru fólgin. Þá
er mikil orka óbeizluð í fossum
og hverum. Gangi ísland í
bandalagið, afsalar þjóðin sér
um leið rétti til að ráða yfir
þessum auðlindum sínum. Stjórn
bandalagsins hefur þar ákvörð-
unarréttinn, og ber henni að
sjálfsögðu að stjórna framleiðslu
og efnahagsmálunum með hags-
muni heildarinnar fyrir augum.
Fjármagn og mannafli yrðu
flutt hingað eftir þvx, sem henta
þætti, en þjóðin missa það frelsi
sem hún barðist lengi fyrir og
hefur nú nýlega hlotið.
Það er augljóst mál, að svo
fámenn þjóð sem íslendingar
eru, mundu litlu ráða í hinu
nýja ríki, sem mun telja mörg
hundruð milljóna. Reynsla ís-
lendinga er sú, að þeim hefur
vegnað bezt, þegar þeir ráða mál
um sínum sjálfir. Svo mun enn
verða í framtíðinni.
Stefna Framsóknarflokksins í
málinu er sú, að við eigum
ekki að gerast aðilar að þessu
fyrirhugaða ríki. Hinsvegar höf
um við sem hingað til vinsam-
lega samvinnu við hinar vest-
rænu þjóðir, og leitumst við að
ná viðskiptasamningum við
bandalagið á jafnréttisgrund-
velli.
Góðæri, þrátt fyrir
„viðreisn".
Alkunn eru þau sannindi, að
sólin skín bæði á vonda og góða,
og það rignir yfir réttláta og
rangláta. Þetta hefur líka sann-
azt hér, því þrátt fyrir „við-
reisnarstjórn“ urðu uppgrip
sjávaraflans meiri en nokkru
Aflatryggingarsjóður á, svo
sem kunnugt er að greiða þeim
bátum bætui', sem ekki ná til-
skildu meðalaflamagni í hverri
veiðistöð. Til þess að sjóðurinn
taki til starfa, þarf þó að verða
svo almennur aflabrestur í ver-
stöðinni, að meðalaflamagn nái
ekki tilskildu lágmarki.
Vetrarvertíðin hér í Vest-
mannaeyjum s. 1. ár var það lé-
leg, að vertöðin var bótaskyld,
ef svo má að orði kveða, enda
hafa margir fengið álitlegar upp
hæðir greiddar úr sjóðnum.
Hinsvegar er framkvæmd þess
ara mála stundum dálítið undar
leg og skulu hér tilfærð nokkur
dæmi þess.
Undanfarin ár hafa nokkrir
bátar hér, undir 30 smál. að
stærð, stundað línu- og neta-
veiðar. Að dómi forráðamanna
Aflatryggingarsjóðs eiga þessir
litlu bátar ekki samleið með
þeim stærri og hafa þeir ekki
fengið sínar bætur eftir venju-
legum leiðum, heldur verið
hen.t' í þá einhverjum hundsbót-
um, eftir miklar rekistefnur. S.
1. ár munu þessir. bátar ekkert
hafa fengið úr sjóðnum.
Bátai', sem eru stærri en 30
sinni áður. Mun láta nærri, að
sumarsíldveiði árið sem leið,
hafi verið tíu sinnum meiri en
meðaltal áranna 1949 til 1958.
Þá hefur tekizt síðustu árin að
fiska mikið magn af síld við
suðurströnd landsins. Útfærsla
landhelginnar hefur auk þess
verið forsenda þess, að mikill
afli hefur fengizt hvarvetna á
grunnmiðum umhverfis landið.
Býr auk þess enn að merkilegri
þróun á sviði atvinnumálanna
frá tíð vinstri stjórnarinnar.
Mörg skip, sem þá voru flutt til
landsins hafa nú skilað miklu
verðmæti í þjóðarbúið. Sama
máli gegnir um margskonar upp
byggingu varðandi nýtingu afl-
Framhald á 2. síðu.
smál. og stunda handfæraveiðar,
þykja heldur ekki eiga heima í
flokki með smærri færabátum.
Þess vegna var gripið til þess
ráðs, að skipa handfærabátum
af þessari stærð, gerðum út frá
Eyjum, í flokk með samskonar
bátum við Faxaflóa, en þar var
aflinn mikið betri og varð sá
flokkur ekki bótaskyldur.
Af þessum orsökum fengu
þessir handfærabátar í Vest-
mannaeyjum engar fébætur úr
sjóðnum, þrátt fyrir aflabrest-
Þess eru líka talin dæmi, að
skýrslur báta hafi verið rangtúlk
aðar og jafnvel rangt reiknaðar,
með þeim afleiðingum, að við-
komandi varð af bótum, og fékk
ekki leiðréttingu mála sinna.
Nokkrir bátar hér gerðu ein-
göngu út á net s. 1. vertíð og var
þeim skipað saman í sérstakan
bótaflokk. Meðal afli þessara
báta varð það hár, að flokkur-
inn varð ekki bótaskyldur. Út-
gerðarmenn þessara báta, sumir
a. m. k., munu þó hafa sent um-
sóknir um bætur úr sjóðnum,
en verið synjað. Einn þessara
manna hélt þó glímunni áfi'am
og fékk að lokum bætur úr sjóðn
Framhald á 4. síðu.
Undarleg vinnubrögð
Aflalryggingarsjóðs