Framsóknarblaðið - 23.01.1963, Blaðsíða 3

FRAMSÓKNARBLAÐIÐ
3
Sýndarmennskan í
sundhallarmálinu
Fyrir bæjarstjórnarkosningarn
ar í vor, var fallegu líkani af
fyrirhugaðri sundhöll stillt út
til sýnis. Lóð hafði verið ákveð-
in fyrir bygginguna og myndar-
leg fjárveiting var á fjárhagsáætl
un bæjarins til hennar, og svo
Iiefur raunar verið síðustu árin.
Háttvirtir kjósendur skyldu svo
sem vita, að íhaldsmeirihlutinn
í Vestmannaeyjum mundi hefja
sundmennt til vegs og virðingar
í stærsta útgerðarbæ landsins.
Glæsileg bygging var í þann veg
að rísa í miðbænum og þar
mundu ungir þjálfast og þrosk-
ast, en þeir sem eldri voru sækja
þangað hressingu og heilbrigði,
enda margskonar böð og ný-
tízku þjónusta á boðstólum.
Einhvernveginn tókst nú svo
til, að líkanið af sundhöllinni
hvarf fljótlega af sýningarsvið-
inu eftir kosningar, enda nær
að snúa sér að sjálfri bygging-
unni en vera að giápa á það
lengur. Svo leið hver mánuður-
inn af öðrum og menn litu til
Idiðar, þegar þeir fóru um
Kirkjuveginn, því auðvitað biðu
menn í eftirvæntingu að sjá þeg-
ai verkið væri hafið. En ekki
bólaði á Barða, liver mánuður-
inn lcið af öðrum og sundhöll
fyrirfinnst engin.
I svartasta skammdeginu vökn
uðu ráðamenn bæjarins við þá
staðreynd, að vandkvæði mundu
verða á komandi vori varðandi
lögboðna sundkennslu í Vest-
mannaeyjakaupstað. Svo er
nefnilega mál með vexti, að sjór
sem kældi aflvélar rafveitunnar,
rann í sundlaugina og þurfti
því tiltölulega litla upphitun.
Nú, þegar orkan frá Sogi er kom
in hingað og vélarnar eru hætt-
arað snúast, verður að Ieysa það
mál á annan liátt. Því er nú fyr-
irhugað að ráðast hið bráðasta í
al lmikla byggingaframkvæmdir
við gömlu sundlaugina. Er jrar
um að ræða hús til upphitunar,
baðskýli og búningsklefa. Svo
þarf að sjálfsögðu ný tæki til að
hita sjóinn í lauginni og allt
mun þetta kosta drjúgan skild-
ing.
Það getur orðið einu bæjarfé
lagi nokkuð dýrt, þegar ráða-
me'nn þess gleyma að hugsa fram
í tímann, og verkefni, sem þeim
er ætlað að koma í framkvæmd
draga5t á langinn. Sundhallarmál
ið er gíöggt dæmi upp á það.
Framkvæmdir, sem nú verður að
gera hjá sundlauginni, voru fyr-
irsjáanlegar. Því hefði verið á-
stæða til að leggja kapp á að
koma sundhöllinni upp áður en
til þeirra kæmi. Með því var
unnt að spara bænum útgjöld
upp á hundruð þúsundir króna.
I s. 1. fimm ár hefur fé verið
áætlað til sundhallarbyggingar,
og sú upphæð samanlagt um síð
ustu áramót orðin kr. 1 millj.
og 650 þús. Hefði verið byrjað
að byggja 1958, þegar fyrsta fjár
veitingin lá fyrir, er líklegt að
byggingin væri nú langt komin.
Því er ekki að heilsa, fram-
kvæmdir við sundlaugina gömlu
verða að sitja í fyrirrúmi. Svo
er eftir að vita hvernig sýndar-
mennskan í Sjálfstæðisflokknum
notar líkanið af sundhöllinni í
kosningahríðinni á komandi
vori.
„Níðzt á
ræstingarkonum".
Framhald af 2. síðu.
menning í bænum með lengri
afgreiðslutíma undir kvöldið.
Sízt vil ég álasa Karli bankaráðs
íltanni fyrir það ávarp. Eg get
fúslega tekið undir það. En þeg-
ar ég geri það, kemur mér í hug,
að Sparisjóður Vestmannaeyja
hefur frá upphafi sínu innt
þessa eða svipaða þjónustu af
hendi í þágu almennings hér án
þess að Karl eða félagar hans
liafi nokkru sinni fært honum
þakkir fyrir. Hið gagnstæða er
sannanlegt. Þá tillitssemi hefur
almenningur í bænum hins veg-
ar kunnað að meta með því að
efla sína eigin stofnun Karli til
miska og bankastjórum til íhug-
unar og eftirbreytni .
Þegar ég íhuga þetta þakkar-
ávarp Karls, kemur mér í hug,
að það er nú kannske einhver
munur að vera vii'ðulegur banka
ráðsmaður í þágu og þjónustu
„auðvaldsins“, bankavaldsins í
landinu, og þiggja þar fyrir
fúlgur fjár úr hendi þess fyrir
það að segja arnen, heldur en
að sitja í stjórn lítils sparisjóðs,
sem sauðsvartur almúginn held-
ur lífinu í sjálfum sér til styrkt-
ar með hinum fáu spariskilding-
um sínum. Peningurinn blífur,
maður minn, og hann ginnir oft
fóla til fólskuverka. Slíkir dánu-
menn hafa vissulega efni á að
sletta úr klauf öðrum til mann-
skemmda og mannorðshnekkis.
Þ. Þ. V.
Þökkum innilega öllum þeim, er sýndu samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför
EIRÍKS ÖGMUNDSSONAR.
Sérstaklega viljum við þakka bæjarstjórn Vestmannaeyja og
Verkalýðsfélagi Vestmannaeyja auðsýnda virðingu hinum látna.
Fyrir hönd aðstandenda.
Júlía Sigurðardóttir.
Frá skattstofu Vest-
mannaey j aumdæmis
Allir þeir, sem skattstofan hefur krafið skýrslugerðar um
greidd laun, hlutafé og arðgreiðslur, eru áminnitir um að gera
skil eigi síðar en 20. janúar n. k. Frekari frestur verður ekki
veittur. Þótt um engar kaupgreiðslur hafi verið að ræða, er eigi
síður nauðsynlegt að skila eyðublöðunum aftur.
Frestur til að skila skattframtölum til skattstjóra er til 31.
janúar n. k. Þeir, sem atvinnurekstur hafa með höndum, þurfa
þó ekki að hafa skilað framtalsskýrslum fyrr en fyrir febrúarlok.
Með því að frekari framtalsfrestir verða ekki veittir, nema sér-
staklega standi á, er því hérmeð beint til allra, sem geta búizt við
að vera fjarverandi eða forfallaðir af öðrum ástæðum við lok
framtalsfrestsins, að telja fram nú þegar. Ekki er unnt að senda
skattframtalseyðublöð til framteljenda fyrr en efdr miðjan jan-
úar. Hinsvegar geta allir, sem vilja, fengið framtalseyðublöð í
skattstofunni.
Þeir aðilar, sem nauðsynlega þurfa á framtalsfresti að halda,
verða að sækja um frest til skattstjóra og fá samþykki fyrir frest-
inum.
í 47. gr. laga nr. 70/1962 um tekjuskatt og eignarskatt, er
kveðið svo á, að ef framtalsskýrsla berst eftir að framtalsfrestur
er liðinn, skal miða skattmatið við raunverulegar tekjur og eign
að viðbættum 25%.
Til 31. janúar veitir skattstofan þeim, sem þess óska og eru ó-
færir að rita framtalsskýrslu sína, aðstoð við framtalið. Er þeim
tilmælum beint til þeirra, sem ætla sér að fá framtalsaðstoð í
skattstofunni að koma þangað sem allra fyrst.
Fyrir sama tíma, 31. jan. n. k. þurfa allir, sem hafa fengið
hlut af kaupi sínu greiddan í sparimerkjum að sýna sparimerkja-
bækur sínar í skattstofunni, enda hafi þær áður verið tæmdar á
pósthúsinu.
Vestmannaeyjum, 14. janúar 1963.
SKATTSTJÓRI.
Lögreglumenn.
Staða yfirlögregluþjóns og eins lögregluþjóns í
Vestmannaeyjum er laus til umsóknar. Umsóknar-
frestur er til 1. febrúar n. k.
Eyðublöð undir umsóknir fást hjá lögi'eglustjór-
um.
Mynd af umsækjanda ásamt upplýsingum um
fyrri störf fylgi umsókninni.
Lögreglustjórinn í Vestmannaeyjum,
12. janúar 1963.
TORFI JÓHANNSSON.