Framsóknarblaðið - 06.03.1963, Blaðsíða 2

2
FRAMSÓKNARBLAÐIÐ
Þátturinn um
fiskinn.
Afrek
,, viðreisnarinnar' *
Nýlega birtist í Tímanum afrekaskrá „Viðreisnarinnar“, og
er hún svohljóðandi:
* ÓÐAVERÐBÓLGA. Alþjóðlegar skýrslur sýna, að dýrtíð
hefur hvergi vaxið hraðar í Evrópu undaníarin misseri
en á íslandi.
* VINNUÞRÆLKUN. Vegna hinnar miklu dýrtíðar og óða-
verðbólgu, lifa vinnustéttirnar ekki lengur sæmilegu
lífi á því kaupi, sem fæst fyrir venjuiegan vinnudag,
heldur þurfa að vinna eftirvinnu og helgidagavinnu í
um 1000 klst. á órif ef launin eiga að hrökkva fyrir
nouðþurftum.
* VAXTAOKUR. Alþjóðlegar skýrslur sýna, að vextir eru
nú hvergi hærri í Evrópu en ó Islandi. I fiestum löndum
Evrópu eru forvextir nær þrisvar sinnum lægri en hér.
* LÁNSFJÁRHÖFT. Sparifé landsmanna er fryst í stórum
stíl í Seðlabankanum, en ó samo tíma eru bankarnir
lótnir neita mönnum um lón til nauðsynlegustu fram-
kvæmda.
* KJARASKERÐINGAR. Komið hefur verið í veg fyrir, að
hóflegar kauphækkanir, er hafa byggzt ó aukinni þjóð-
arframleiðslu, kæmu iaunþegum að notum, með því að
ógilda þær jafnóðum með gengisfellingum eða öðrum
slíkum róðstöfunum.
* VERÐRÝRNUN KRÓNUNNAR. Gengi krónunnar hefur
verið fellt um nær heiming, þótt tekið sé tillit til þeirra
yfirfærslugjalda sem óður voru. Með þessu hafa spari-
fjóreigendur óbeint verið sviptir miklum eignum. Enn
er þó ógnað með meiri gengisfellingu.
* MARGFÖLDUN NEYZLUSKATTA. Skattar, sem leggjast
ó nauðþurftir manna, eins og innflutningstollor og sölu-
skattar, hafa verið margfaidaðir, en óbeinir skattar ó
lógtekjufólki þó ekki lækkað skv. vísitöluútreikningi
Hagstofunnar.
* RANGLÁTARI EIGNA- OG TEKJUSKIPTING. Hinar
miklu gengisfellingar, auknu skattaólögur og aðrar hlið-
stæðar róðstafanir hafa stórbreytt allri eigna- og tekju-
skiptingu í landinu — gert þó ríku ríkari og fótæku
fótækari. Alveg sérstaklega bitnar þetta á ungu kyn-
slóðinni.
* SAMDRÁTTUR FRAMKVÆMDA. Margar nauðsynleg-
ustu framkvæmdir hafa dregizt saman seinustu órin,
eins og t. d. ræktunarframkvæmdir og íbúðabyggingar.
Vegna hins síðarnefnda fer húsnæðisskortur nú mjög
vaxandi og í kjölfar hans fer óeðlileg verðhækkun ó
húsaleigu og húsnæði.
Þátturinn vill vekja athygli
útgerðarmanna utanbæjar sem
innan á því, að tilkynna fisk-
kaupendum, sem þeir leggja
inn hjá, hve margir menn eru
vinnandi við báta þeirra, hvort
heldur, sem þeir eru skráðir eða
óskráðir á bátana, svo að þeir
geti fært það inn á fiskkaupa-
skýrslur til Fiskifélags íslands,
ef ske kynni að til bóta kæmi
úr aflatryggingasjóði á vori
komanda.
Það hefur komið í ljós, að
þátturinn um fiskinn í Fram-
sóknarblaðinu í haust, um út-
flutningssjóðinn, hefur haft
mjög rnikil áhrif á að íarið var
að borga uppbætur frá árinu
1958 og útreikningur liefur ver-
ið liafinn á sumarvertíðina
1958 og árið 1959, sem að vænt
anlega verður greitt nú fyrir
vertíðarlok.
Það hefur margt upplýst í
sambandi við útborganir á bót-
um þessum. Meðal annars það,
að allílestir fiskkaupendur munu
hafa fengið uppbæturnar fyrir
allt að þremur árum. En báta-
eigendur hafa hins vegar setið á
hakanum, svo að sumir þeirra
munu hafa átt stórupphæðir
inni, þegar hafin var útborgun
á þeim nú í desember síðastliðn
um. Af þessu er augljóst, að
sterkt samband er á milli nú-
verandi ríkisstjórnar og síldar-
og fiskkaupenda, enda talið, að
þeir borgi drjúgan skilding í
kosningasjóði hennar og njóti
svo stúðnings hennar á ýmsan
hátt við samninga um fisk- og
síldarverð við skipaeigendur og
sjómenn.
Það, sem útgerðannenn verða
að gera sér ljóst, er hin mismun
andi greiðsla á uppbótum út-
flutnings 1958—1959, sem sum-
ir hafa fengið allt borgað fyrir
2—3 árum, en aðrir ekki fyrr en
á árinu 1963 og það sem stór-
ÍFramsóknar-
blaðið
RITNEFND
JÓHANN BJÖRNSSON, ób.
SIGURG. KRISTJÁNSSON j
AFGR. ANNAST:
SVEINN GUÐMUNDSSON
GJALDKERI: j
HERMANN EINARSSON )
upphæðum nemur, að þeir eiga
inni verulegar upphæðir í vexti
fyrir þetta tímabil eða frá febr-
úrarlokum 1960 til dato 1963,
það er að segja, ef því verður
þá lokið.
En peningarnir munu hafa
farið til greiðslu á tryggingu á
togurum 1960, enda voru þeir
þá strax gengistryggðir, þó að
bátaflotinn væri það ekki.
Var þetta beinlínis lán báta-
útvegsmanna til togaraeigenda,
auk þess, sem yfir 30 milljónir
voru lánaðar úr aflatryggingar-
sjóði til bótagreiðslu á afla-
bresti togaranna 1960—1961.
Sést á þessu, að ríkisstjórnin hef
ur beinlínis fært íekstrartap tog
aranna yfir á bátaútvegsmenn.
X
ÆskulýSsmessa
Æskulýðsmessan í Landa-
kirkju síðastliðinn sunnudag
mun flestum kirkjugestum lengi
minnisstæð.
Klukkurnar kölluðu hátt og
snjallt að vanda, og því nær
allir kirkjubekkir voru þétt
setnir við messu uppiiaf, þar
sem æskufólkið var í yfirgnæf-
andi meirihluta. Það var á-
nægjulegt að líta um bekki og
sjá þessa fríðu fylkingu. Fram-
an við kórinn stóðu piltur og
stúlka einkennisklædd úr flokki
skáta, bæði með íslenzka fána á
stöng, stóðu þau þannig heið-
ursvörð allan messutímann Á
fremstu bekkjum kórsins voru
2 ungar stúlkur: Sigríður Jolin-
sen og Þyri Kap Árnadóttir,
sín hvöru megin, skrýddar hvít-
um kyrtlum. Söngflokkurinn
var kominn á sinn stað og séra
Jóhann Hlíðar setztur við orgel-
ið í löríöllUm organistans. For-
spilið hljómaði hlýtt og stillt.
Presturinn, Þorsteinn L. Jóns-
son gengur í fullum skrúða inn
að altarinu. Meðhjálparinn,
Þórður Gíslason les venjulega
kórbæn með sinni hljómþýðu
rödd, sem vekur tilbeiðsluhug
allra, sem á lilýða. Söngurinn
hefst, og frá öllum bekkjum
hljómar samstilltum rómi: „í
öilum löndum lið sig býr, í ljóss
ins tigu skær“ o. s. frv. Svo liefst
víxllestur prests og safnaðar með
almennri þátttöku.
Stúlkurnar ungu Jesa pistil,
og guðspjall dagsins og svo,
hundruð radda tjá sem einum
rómi: „Eg trúi á Guð föður,
skapara himins og jarðar“ o. s.
frv. Prestur stígur í stól og flyt-
ur ræðu sína, hugnæma og eft-
irtektarverða. Hann beinir eink
um orðum sínum til æskulýðs-
ins.
Að lokinni ræðu og stólbæn
hljómar söngurinn og svo sam-
bænin frá altari og bekkjum,
sem endar með hápunkti allra
bæna kristins mans, bæninni,
sem í fáum orðum felur í sér
og túlkar allar mannsius bænir,
þarfir og þrár. Það var dýrleg
stund, þá er mannfjöldinn
standandi með hneigðu höfði,
með einum huga og einum
róm bað með frelsarans eigin
orðum: „Faðir vor, pú sem ert
á himnum“ o. s. frv og: Drottni
sé vegsemd og þökk. Blessun er
lýst frá altari og þegin í trú.
Sálmur sunginn og bæn beðin.
Prestur, lesmeyjar, fánaberar
og svo allur söfnuðurinn geng-
ur fram gólfið undir hljómþýðu
útgöngulagi. Friður og gleði
skín af hverju andliti. Lokið er
blessunarríkri athöfn, og menn
biðja Guð að gefa margar slík-
ar, þar sem æskan ásamt þeim
eldri megi.í Drottins húsi mæta
hvern helgan dag til lofgjörðar
og bænar.
Einar.