Framsóknarblaðið - 23.06.1965, Page 1

MALGAGN FRAMSOKNAR- OG
SAMVINNUMANNA I
VESTMANNAEYJUM
UTGEFANDI:
FRAMSÓKNARFÉLAG
VESTMANNAEYJA
28. árgangur.
Vestmannaeyjum 23. júní 1965
12. tölublað
Vandræða shdldshapur Guðl.
Gíslasonar og lifandi fishar.
MINNING.
SVEINBJÖRN ÁGÚST BENÖNÝSSON
Fæddur 8. ágúst 1897. — Dáinn 31. maí 1965.
Barst úr Eyjum sorgarfregnin sára,
Sveinbjörn Ágúst, Jritt er runnið skeið.
Sjúkan, Jireyttan, sjötíu og þriggja ára,
svefnsins engill bar þig lieim á. leið.
Norðanlands í fátækt varstu fæddur,
foreldranna skamma stund þú nauzt.
Lífsgieði og gáfum miklum gæddur,
grýttan veg til manndóms fram Jiú brauzt.
Okkur tók Jiað sárt að mega ei sjá Jiig,
systurinni, er kom að vestan heim.
Vonuðum í vinahóp að fá þig,
vildum geta fagnað ykkur tveim.
Þú varst okkar vinur bezti og bróðir,
blessuð verður ætíð minning þín.
Æskuvinir allir hér um slóðir,
óskuðu að fá þig heim til sín.
Hjartans þakkir Joér er ljúft að senda,
þakka hnyttin svör og fögur ljóð.
Glaðværð, tryggð og ástúð fram til enda,
indæí djásn í minninganna sjóð.
Kveðja frd systkinum i Húnavatnssýslu.
í Framsóknarblaðinu var nýlega
skýrt frá þeim almæltu tíðindum
hér í bænum, að glerrúða í fyrir-
huguðu fiskabúri hafi sprungið, og
að litlu hafi munað að slys hlytist
af. Svo er að sjá, að þessi frétt hafi
komið illa við bæjarstjórann, Guð-
laug Gíslason, því að hann fullyrðir
í Fylki 4. júní, að ritstjórn Fram-
sóknarblaðsins hlakki mikið yfir, að
uppbygging safns lifandi fiska fari
forgörðum. Sú fullyrðing bæjarstjór
ans er alveg órökstudd og á enga
stoð í veruleikanum. Það er annað
að segja frá tíðindum og hitt að
hlakka yfir óförum, er snerta bæjar
félagið. Væri miklu fremur ástæða
t.il að harma, þegar fé úr sameig-
inlegum sjóði bæjarbúa er kastað
á glæ.
En þetta er nú aðferð Guðlaugs
Gíslasonar, að gera andstæðingum
sínum upp meinlegar skoðanir og
búa til staðhæfingar, sem enga
stoð eiga í veruleikanum og nota
síðan slíkan efnivið til að gera þá
tortryggil'ega.
Þessu til áréttingar er nærtækt að
minna á þá staðhæfingu G. G. í sama
blaði, sem virðist nú eiga að verða
einskonar „mottó“ í hans málflutn
ingi, að þegar Framsóknarmenn hér
leggist gegn einhverju máli, þá sé
hann á réttri leið. Kringum þetta
heilafóstur sitt fléttaði bæjarstjór-
inn heilmikinn vandræða skáldskap,
sem birtist í Fylki á útmánuðum á
s. 1. vetri. M. a. hélt hann því fram,
að við framsóknarmenn hér hefð-
um barizt á móti kaupum á Lóðs-
inum, byggingu Nausthamarsbryggj
unnar, og kaupum á malbikunar-
tækjum.
Margir bæjarbúar muna, að bygg
ing Nausthamarsbryggjunnar og
kaupin á malbikunartækjunum
voru ráðin og gerð á kjörtímabil-
inu frá 1954 til 1958. Þá áttu Sjálf-
stæðismenn ekki nema fjóra fulltrúa
í bæjarstjórn og það var enginn
fremur en G. G., sem kom til okk-
ar framsóknarmanna í upphafi
kjörtímabilsins og óskaði eftir sam-
starfi. Við svöruðum því til, að við
mundum fylgja þeirri stefnu Fram-
sóknarflokksins, að láta málefnin
ráða. Væri hægt að leysa ákveðin
verkefni í þágu bæjarfélagsins með
slíku samstarfi mundum við leggja
því lið. Og það tókst samkomulag
m. a. um að losa bæinn að fullu við
hallarekstur togaraútgerðarinnar og
undirbúa og gera stórátök í hafnar-
málum og gatnagerð. Við þetta var
staðið eins og vera bar. Naustham-
arsbryggjan reis upp úr höfninni
malbikunartækin voru keypt og
fyrsti götuspottinn, Bárugatan, mal-
bikaður seint um haustið 1957, eða
skömmu fyrir bæjarstjórnarkosning
arnar sem fram fóru í janúar 1958.
Þessi uppbygging var ódýr og bæjar
félagið stóð mjög vel fjárhagslega
í lok kjörtímabilsins, enda var óða
dýrtíð „viðreisnarinnar“ ekki kom-
in til sögunnar. Vart verður um það
deilt, að samstarf Framsóknar og
Sjálfstæðismanna var bænum hag-
stætt á þessum árum. Þá aðstöðu
notaði G. G. sér út í æsar í kosning-
unum 1958 og urðu þær honum
mikill ávinningur í sókn hans til
upphefðar og valda. En það er full-
komin ósvífni af G. G. að halda því
nú fram, að framsóknarmenn hafi
unnið á móti þeim framkvæmdum,
sem þeir stóðu við hliðina á honum
sjálfum til að koma áfram.
Um Lóðsinn er sama máli að
gegna, að því leyti að bygging hans
var samþykkt í bæjarstjórn með
atkvæðum allra bæjarfulltrúa. En
hvað snerti verð skipsins, þá gerði
ráðdeild Guðlaugs og viðreisnin
strik í reikninginn, því að það rúm
lega tvöfaldaðist frá því, sem áætl-
að hafði verið. Á þetta bentum við
réttilega sem dæmi um búsifjar
viðreisnarinnar. Hins vegar er
hvergi að finna í málflutningi okk-
ar framsóknarmanna, andóf gegn
hugmyndinni að skipakaupunum
eða vantrú á skipinu.
Þá var G. G. að minnast á við-
gerðina á Hörgeyrargarðinum
haustið 1961, en hún drógst langt
fram á haust og varð af þeim sök-
um dýrari og erfiðari en hún hefði
verið, ef hún hefði verið fram-
kvæmd um sumarið eins og sjálf-
sagt var. Var þar fyrst og fremst
um að kenna ráðleysi bæjarstjórans
og gagnrýni í Framsóknarblaðinu
vegna sleifarlagsins var réttmæt.
Nei, G. G. verður að leita betur,
ef hann ætlar að finna höggstað á
okkur Framsóknarmönnum gegn
framfaramálum byggðarlagsins. Við
höfum gagnvart þeim gagnrýnt
verbólgustefnu „viðreisnarstj órnar-
innar“ og misfellur í framkvæmda-
stjórn bæjarins.
Það eru svo til önnur mál, sem
við framsóknarmenn höfum lagzt
gegn með jákvæðum árangri, og
skal hér aðeins minnzt á eitt þeirra.
Bæjarstjórinn í Vestmannaeyjum
tók einu sinni upp á því að sitja í
Reykjavík vetrarlangt án þess að
hafa nokkurn mann í sínu starfi.
Þetta var hrein óhæfa og sérstakt
virðingarleysi gagnvart Vestmanna
eyingum og því starfi, sem honum
hafði verið trúað fyrir hér heima.
Gagnrýni Framsóknarmanna í bæj
Framhald á 2. síðu.