Hamar - 25.01.1950, Blaðsíða 5

HAMAR
5
- Æskuivðsfundur „Slefnis
Fjármálaóstjórn
Alþýðnflokksins
f upphafi máls síns lýsti Jó-
hann Petersen hinum hyggna al-
þýðumanni, er samstillir
svo útgjöld sín og inntektir sem
hann má, þannig að ekki hallist
á í búskapnum.
Ræðumaður hélt síðan áfram
á þessa leið:
„Ég hef nú lýst hér hyggnum
og aðgætnum manni, er telur
sér og sínum bezt borgið með
því að virða tvö aðalsmerki heil-
brigðs fjármálalífs — sparsemi
og skilvísi — samfara hyggind-
um, er síðar myndu í hag koma.
Slíka borgara hefur okkar kæra
byggðarlag — Hafnarfjörður —
átt á öllum tímum — menn er
hafa viljað vita fótum sínum
forráð.
Slíkir menn eru gjarna mis-
skildir af ráðleysingjum og flysj-
ungum og þeim þá oft valin
heitin nirflar — afturhaldsmenn
og íhald — hinu gamla útþvælda
slagorði meðalmennskunnar,
eyðsluseminnar og manndóms-
leysisins.
Þannig fór hér í þessum bæ.
Þeir menn er andvígir voru
hagsýni alvörumannsins, náðu
tökum á málefnum bæjarfélags-
ins. Tími alvöruþungans, hygg-
indanna og hagsýninnar var lið
inn, gagnvart málefnum bæjar-
félagsins og bæjarsjóðsins. Mjög
snemma á valdaferli bolsivíkk-
anna er komnir voru til valda,
tók ungur maður við forystu um
stjórn bæjarfélagsins. Þessi ungi
maður var alinn upp á heimili,
þar sem hófsemd og hagsýni
voru í hávegum höfð. Hefði því
mátt ætla, að maðurinn hefði
tekið hinar góðu dyggðir með,
út í lífið og starfið er nú beið
hans. Oðru var þó nær. í stað
ráðdeildar og víðsýnis kom ráð-
leysi og þröng sjónarmið, gagn-
vart þörfum fólksins.
Með komu Emils Jónsson-
ar í bæjarstjóraembættið í
Hafnarfirði, hélt lánleysi
eyðsluseminnar og virðing-
arleysisins fyrir fjármunum
fólksins innreið sína í stjórn
og meðferð peninga þeirra
er bæjaryfirvöldin sóttu í
vasa gjaldenda bæjarins.
Frá ári til árs minnkuðu af-
komumöguleikar fólksins. At-
vinnutækin, svo sem útgerð
Helyersbræðra, voru flæmd úr
bæjarfélaginu. Löngun manna
og möguleikar til sköpunar verð
mæta minnkaði.
Atvinnuleysið — erkifjandi
einstakhngshyggjunnar, en tæki
þeirra manna, er afkomu sína
byggja á fylgi fólks er þarf að
Jóhann Petersen
leita til vinnumiðlunar bæjarins
— atvinnuleysið, sem Alþýðu-
flokkurinn byggði afkomu sína
á, í mörg ár í þessum bæ — slíkt
vald þróaðist nú vel við hjarta
skriffinna bæjarins. Tímabil Em
ils Jónssonar — tímabil hinna
gulu seðla stóð nú yfir.
TÍMABIL HINNA GULU
SEÐLA
í raun og sannleika er hér
komið að einu veigamesta atrið-
inu í stjórn Alþýðuflokksins á
bæjarmálum Hafnarfjarðar um
24 ára skeið. Því að segja má,
að veikleiki, svo ekki sé sterk-
ara að orði komist — stjórnenda
bæjarins — hafi einmitt legið í
því og sé nú sá — hve virðingar-
leysi fyrir fjármunum heildar-
innar er ALGJÖRT.
Utgáfa ávísunar án innstæðu
— gulu ávísanirnar, er hin stóra
opinberun í fjármálaspillingu
Alþýðuflokksins í stjórn meiri-
hluta bæjarstjórnar á hinni sam-
eiginlegu fjárhirzlu bæjarbúa.
Avísanafargani sínu hélt
Guðmundur Emil Jónsson á-
fram, þar til að sukk og svínarí
var orðið svo mikið, vegna þess-
ara ávísana hans, að hann sá sitt
óvænna og flúði frá öllu saman
í feita stöðu í Reykjavík. Hefði
Jiað eftir atvikum verið mikið
happ fyrir Hafnfirðinga, en
gleði borgaranna var skamm-
vinn, því að bitlingar og bein
voru enn til í Hafnarfirði og í
það hélt hann, sem nú var orð-
inn vitamálastjóri á íslandi.
Þar með var óhamingja bæjar
félagsins innsigluð með afskipt-
um Emils Jónssonar af málefn-
um bæjarins allt til þessa.“
Er hér var komið lýsti ræðu-
maður hvernig að fjárhagur
bæjarins og bæjarfyrirtækjanna
hefði verið kominn í kaldakol,
svo að ekkert hefði blasað við
annað en gjaklþrot, er Hitler
hefði hleypt hinni blóðugu styrj
öld af stað.
Afleiðing styrjaldargróðans
hefði hins vegar orðið sá, að
krötunum hefði verið bjargað
frá gjaldþroti.
Síðan hélt ræðumaður áfram:
„Bæjarsjóði græddist nú tals-
vert fé. Hefst þá sá tími í stjórn
bæjarmálanna, er tillögur minni
hlutans í bæjarstjórn — Sjálfstæð
ismannanna — fá nokkurn hljóm
grunn hjá valdamönnunum.
Þær tillögur voru samkvæmt
grundvallarskoðun hins liyggna
manns og þar með Sjálfstæðis-
flokksins.
Sjálfstæðismenn fengu því á-
orkað að sameina bæjarbúa alla
í því átaki, að greiða skuldir
Alþýðuflokksmeirihlutans. Mun
J>að og nú vera skoðun hins al-
menna gjaldanda í Jvessum bæ,
að spor J^að hafi verið hið eina
rétta, enda mun grunur margra
sá, að ef þeir kratarnir hefðu
fengið einir að ráða, væri bæj-
arfélagið enn ekki laust við
skuldasúpuna. Heldur hefði á-
fram verið böðlast eins og naut
í flagi.
Ég hef J>á rakið hér, að vísu
í mjög stórum dráttum, hvernig
að virðingarleysi og fullkomin
fyrirlitning fyrir fjármunum al-
mennings, samfara hinu ótrúleg-
asta blygðunarleysi, hefur fylgt
meirihluta bæjarstjómar á valda
ferli hans.
Má af þessu sjá, hve hættu-
legt það er að fela slíkum ó-
happamönnum og ráðleysingj-
um forsjá hinnar opinberu fjár-
hirzlu.
Ef litið er á málefni bæjarfé-
lagsins í dag, verður fljótt fyrir
augum manna sú staðreynd, að
menn þeir, sem enn fara með
völdin, virðast öllu hafa gleymt
og ekkert lært af sínum mörgu
og miklu víxlsporum. Fjársóun
og virðingarleysi fyrir gerðum
áætlunum virðist takmarkalaus.
Sem dæmi má nefna það, að
aðeins á einum lið fjárhagsáætl-
unarinnar mun hafa verið eytt á
síðasta ári nálægt kr. 600.000,00
fram yfir áætlun.
Krýsuvíkurfarganið er þó há-
punktur fjárglæfranna. Ég eyði
ekki frekar orðum að Jdví hræði-
lega fjársóunarfyrirtæki. Það
verk, sem óg önnur, munu
dæmd af kjósendum sunnudag-
inn 29. þ. m.
Að svo mæltu vildi ég aðeins
mega láta í Ijós J>á skoðun, að
furðulegt megi heita, að menn
eins og forkólfar bolsivíkkanna
er stjórnað hafa bænum, sem vel
flestir virðast kunna lagið á Jdví
að hafa ofan af fyrir sjálfum sér,
skuli ekki vera meiri hagsýnis-
menn, en raun ber vitni, er bæj-
arfélagið er annarsvegar".
X Blisti
Flúið í skjói Jonasar írá Hriflu
Ölafur Pálsson
að gera gys að hálfkákinu
hér í bæ. Það sést best á
skrifum Alþýðublaðs Hafn-
arfjarðar 7. jan. síðastliðinn.
Þar birta þeir grein, sem
Jónas Jónsson hefir skrifað í
Landvörn, og get ég ekki
annað séð ,en að hann sé
beinlínis að skopast að hálf-
kákinu hér í bæ.
Síðan tók ræðumaður fyrir'
hverja fullyrðingu Jónasar um,
að þetta eða hitt væri komið í
framkvæmd og sýndi fram á,
! hve mjög væri skoplegt að taka
alvarlega orð „gamla manns-
ins“, og sagði ræðumaður m. a.
Ólafur Pálsson talaði um á-
standið í bæjarmálunum í létt-
um tón/dró ungkratana sundur
og saman í háði og gerði óspart
grín að kosningabaráttu Aljyýðu
flokksins yfirleitt.
Síðan komst hann að orði á
þessa leið:
Við erum hér saman kom-
in í dag til þess að ræða og
kynna okkur stjórn þessa
bæjar á liðnum árum. Við
þurfum ekki lengi að rekja
slóð Alþýðuflokksins hér í
bæ, til þess að komast að
raun um það, hve illa mál-
um hefir verið stjórnað, og
hefir óstjórnin farið ört vax-
andi með hverju ári, og hver
veit hvar það endar, ef ekki
nú þegar er tekið í taum-
apa, því að ekki er nokkur
von um, að þeir sjái sig um
hönd. Þeir eru fullkomlega
ánægðir með gjörðir sínar,
og það mun aldrei hafa
hvarflað að þeim, að betur
mætti fara. Þeir skilja ekki
einu sinni, þegar verið er
Að bærinn hafi komið upp
ágætri vatnsleiðslu, er
mesta fjarstæða, því að
þyrstur yrði sá maður, sem
þyrfti að sækja sér vatns-
sopa í leiðsluendann, þar
sem hann nú er.
Að lokum minnist Jónas
Jónsson svo á Krýsuvík, og
er það sennilega með ráð-
um gert, svo að hægt sé að
bæta öllum þeim fram-
kvæmdum við, sem í vænd-
um eru, því að engar áþreif-
anlegar framkvæmdir sér
greinarhöfundur þar enn,
aðeins undirbúning. Góðir
félagar, er ekki nokkuð
langt gengið í blindninni,
að trúa því, að öll þessi verk
séu svo vel úr garði gerð,
að vart muni finnast annað
eins.
Að lokum benti ræðumaður
á, áð skammt væri á milli Al-
J>ýðuflokksins og kommúnista,
og það væri ekki nema tíma-
spursmál, hvenær þeir rynnu
saman í eina heild.
Barnaleikvöllunnn í vesturbænum
Sunnudaginn 21. ágúst 1949 birtir Alþýðublaðið (Reykjavík)
fréttir af framkvæmdum á vegum Hafnarfjarðarbæjar. Þar
segir m. a.: ,,LokiS er við að qera tvo leikvelli íyrir börn og
koma tækjum tyrir á þeim"X Lbr. Hamars). Hér birtist mynd
af öðrum leikvellinum. Þegar myndin var tekin sagði barn,
sem viðstatt var: „Eruð þið að taka mynd af rólunum, það
er ekkert snæri í þeim."