Hamar - 24.03.1950, Blaðsíða 2

2
H A M A R
HAMAR
ÚTGEFANDI: Sjálfstæðisflokkurinn í Hafnarfirði
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR: Páll V. Daníelsson.
(Símar: 9228 - 9394).
AFGREIÐSLA í Sjálfstæðishúsinu, Strandgötu 29.
HAMAR kemur út annan hvern föstudag.
Áskriftaverð kr. 15.00 á ári.
PRENTAÐ í PRENTSMIÐJU HAFNARFJARÐAR II. F.
V__________________________________________1______________y
f
Ut úr ópnpnum
Alhnikið hefur, að undanförnu, verið rætt um stjórnarmynd-
un Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins svo og þær ráð-
stafanir, sem gerðar hafa verið til að leysa efnahagsmál þjóð-
arinnar-
Því verður ekki neitað, að ekki leit út fyrir það um tíma að
takast mundi að mynda stjórn, sem styddist við meirihluta á
Alþingi- Alþýðuflokkurinn var ekki viðmælandi um stjórnar-
myndun og við kommúnista er ekki talandi, þegar um er að
ræða áhyrgðarstörf í þjóðfélaginu. Það hafa því margir fagnað
því að samstarf náðist á inilli Sjálfstæðisflokksins og Framsókn-
arflokksins um stjórnarmyndun- Mun Sjálfstæðisflokkurinn eiga
aðalþáttinn í því, að slíkt samstarf tókst, enda var það boðið
fram af honum strax, þegar tillögurnar um lausn efnahagsmál-
anna lágu fyrir.
Um það hefur ekki verið deilt, að nauðsynlegt hafi verið að
ráða bót á því öngþveiti, sem efnahagsmál þjóðarinnar voru
komin í, en um leiðirnar að því marki eru að sjálfsögðu misjafn-
ar skoðanir- Sjálfstæðisflokkurinn lagði fram frumvarp til laga
um gengisskráningu, launabreytingar, stóreignaskatt, fram-
leiðslugjöld o- fl. eftir nána athugun á því ástandi, sem efna-
hagsmálin voru í svo og hvaða leiðir væri hægt að fara, sem
mestan árangur bæru til viðreisnar útflutningsframleiðslunni,
en yrðu um leið léttbærastar fyrir allan almenning í landinu.
Á undanförnum árum hefur þjóðarskútan borizt nær og nær
þeim hættum, sem mestum áföllum geta valdið, en það er at-
vinnuleysi og fjárhagslegt hrun atvinnuveganna. Nú var svo
komið, að hún var á hraðri leið með að stranda á þeim skerjum
og þurfti því skjótar og öruggar ráðstafanir til hjargar. Það
verður því ekki annað sagt en aumleg hafi verið og sé afstaða
þeirra af áhöfninni, sem ekkert vildi gera eins og konnnúnist-
arnir. Þeir hafa sennilega gert ráð fyrir því að línan frá Moskva,
sem þeir halda dauðahaldi í, mundi verða nógu sterk til að
draga þá sjálfa að landi, þótt allt færi í kaf. Svipuð hefur af-
staða Alþýðuflokksins verið. Hann hefur ekki gefið kommúnist-
um eftir í hjásetunni og aðgerðarleysinu, hvort honum hefirr
verið réttur spotti af línu kommúnista í þessum málum og
hann tréyst á hann, eða það sem er öllu líklegra, að foringjar
flokksins hugsi fyrst og fremst um sinn eigin hag og bendir
það til þess, að þeir hafa flestir eða allir náð í beztu björgunar-
beltin og spennt þau á sjálfa sig. Þykjast þeir því nokkurn veg-
inn öruggir um að fljóta ofan á, hvernig sem allt veltur.
Þegar gera þarf stór átök, eins og nú, til að bjarga atvinnu-
lífi þjóðarinnar verður sá ekki ámælisverður, sem eitthvað raun-
hæft vill gera, heldur er sökin þeirra, sem standa í vegi fyrir
öllum aðgerðum. Það er að vísu augljóst mál, að ólíkt er létt-
ara að standa utan við og gera ekki annað en að leita uppi
gallana hjá þeim, sem fást við viðfangsefnin, en njóta samt
ávaxtanna, ef vel tekst. Verður ekki sagt að mikill manndómur
sé í slíku framferði.
í síðasta Alþýðublaði Hafnarfjarðar ritar Emil Jónsson grein,
sem nefnist „Gengislækkun og stjórnarkreppa." í þeirri grein
lýsir hann því yfir, að Alþýðuflokkurinn sé andvígur því að
leysa efnahagsmál þjóðarinnar með gengislækkun- En hvernig
á þá að leysa þau? Hvers vegna leggur Alþýðuflokkurinn ekki
fram sínar tillögur? Þetta á ekki að gera, ekki þetta, ekki þetta
o- s- frv. er það eina, sem hann segir- Það vantar ekki gagn-
rýnina, en hvorki Alþýðuflokkurinn né Kommúnistar hafa lagt
fram rökstuddar heildartillögur málunum til lausnar. Það er
vitað, að tugum milljónum króna hefði orðið að bæta á lands-
menn í nýjum sköttum, ef áfram hefði verið haldið á styrkja-
brautinni, en slíkum smámunum er venjulega sleppt af and-
stæðingum ríkisstjórnarinnar, þegar málin eru rædd-
Eitt og annað — —
NÝJARÐÝTA
Alþýðublað Hafnarfjarðar
birti rétt fyrir síðustu bæjar-
stjórnarkosningar mynd af
jarðýtu mikilli, sem jafnframt
var ámokstursvél, og Hafnar-
fjarðarbær hafði fest kaup á.
Blaðið gat þess að ýtan hefði
kostað um 140 þús. kr. og
ætti m. a. að notast við lagn-
ingu vatnsveitunnar. Var því
að sjálfsögðu fagnað af al-
menningi, að bæjarstjórnar-
meirihlutinn skyldi þó geta
í einstöku tilfellum rifið sig
það upp úr fornaldar hugs-
unarhætti og vinnuhrögðum,
að sjá það, að hagkvæmt
gæti verið að vinna að ýms-
um framkvæmdum, sem bær-
inn hefur á hendi með stór-
virkum vélum.
ÝTAN ÓNOTHÆF
En því miður tókst þessi
tilraun ekki sem skykli. Að
vísu munu Ijósmyndarar hafa
farið af stað til að mynda
jarðýtuna á ný, hvort sem Al-
þýðublað Hafnarfjarðar birt-
ir þær myndir eða ekki en
tilefni myndatökunnar mun
vera það, að ýtan reyndist
mjög ótraust og er nú talin
með öllu ónothæf til þeirra
starfa, sem henni voru ætluð-
Ýtubúnaðurinn virðist vera
með öllu ónýtur og mun vera
hugmyndin að kvarta til verk
smiðjunnar út af því, hvort
sem bærinn fær nokkra leið-
réttingu mála sinna eða ekki.
Hver sem endalokin verða
má ganga út frá því sem
gefnu að bærinn verði fyrir
miklu fjárhagslegu tjóni, bæði
beinu vegna viðgerðar á ýt-
unni og óbeinu vegna þess
að hana vantar nauðsvnlega
til að vinna með henni að
lagningu vatnsveituunar-
3ÚSTJÓRINN LÆTUR SIG
Nú mun vera ætlunin að
fá ýtu þá, sem bærinn á í
Krýsuvík, og sagt var að bú-
stjórinn hefði neitað að lána
á s- 1- ári, til að nota við vatns-
veituna. Hún er að vísu af-
kastalítil miðað við það, sem
sú nýja átti að geta gert, en
þó er talið að notast megi
við hana, enda áreiðanlega
ekki nauðsynlegra að hún
verði annarsstaðar að verki
en við vatnsveituna, sem er
ein af þeim mést aðkallandi
framkvæmdum, sem bærinn
hefur á hendi og það verður
ekki fyrr en að byggingu
hennar verður lokið, sem-úr
N'erður bætt margra ára vatns
skorti ýmissa bæjarhverfa-
--• -
BÆJARSTJÓRNARFUNDI
FRESTAÐ
Reglulegiu- bæjarstjórnar-
fundur átti að vera s. 1- þriðju
dag, en bæjarstjórnarmeiri-
hlutinn gat ómögulega kom-
ið því við að halda fundinn
vegna þess, að hann langaði
til að leggja fram fjárhagsá-
ætlun bæjarins fyrir árið 1950
til fyrri umræðu. Virðist að
annríki bæjarstjórnarmeiri-
hlutans sé mikið, að ekki
skuli hafa tekizt að koma
saman fjárhagsáætlun þá
næstum tvo mánuði, sem
liðnir eru frá kosningum. Og
röggsemin er svo ekki meiri
en það, að ekki er hægt að
halda uppi reglulegum bæj-
arstjórnarfundum fyrir fjár-
hagsáætluninni, sem átti að
vera komin fram fyrir löngu
og afgreidd að fullu.
SÍGUR Á ÓGÆFUHLIÐ
Mörgum þótti fjárhagsá-
ætlun s. 1. árs vera afgreidd
seint, en nú virðist enn hafa
sigið á ógæfuhlið í þeim
efnum. Verði hægt að leggja
fram einhver drög að fjár-
hagsáætlun n. k. þriðjudag
er það um hálfum mánuði
seinna en hún var lögð fram
1949, en 12. apríl var hún
þá tekin til annarrar umræðu
og samþykkt.
Hvort bæjarstjórnarmeiri-
hlutinn hefur einhvern ákveð
inn tilgang með þessum seina
gangi á hlútunúm eða hvort
um venjulegan amlóðahátt er
að ræða skal ósagt látið, en
almennt er talið, að tilþrif
bæjarfulltrúa meirihlutans
séu minna áberandi nú, held-
ur en á meðan þeir voru að
korna sér í bæjarstjórnina.
HALDLAUS AFSÖKUN
Þegar á það var minnst
1949, hvað fjárhagsáætlun
þess árs kom seint fram í
dagsljósið var það varið af
Alþýðuflokksmeirililutanum
með því að ólíkt sæist betur,
hvernig skipta þyrfti fénu
milli hinna ýmsu liða fjárhags
áætlunarinnar, þegar komið
væri fram á árið, sem verið
væri að áætla fyrir. Þessi rök,
eða afsökun fyrir sleifarlagi
sínu í þessum efnum reynd-
ust algerlega haldlaus, þar
sem sumir liðir fjárhagsáætl-
unarinnar hafa farið miklu
lengra fram úr áætlun en oft
áður og var þó ekki ábæt-
andi-
FJÁRHAGSÁÆTLUNIN EKKI
VIRT
Annars hefur það viljað
ganga svo til, að í fram-
kvæmd hefur bæjarstjórnar-
meirihlutinn lítið virt þær
línur, sem lagðar hafa verið
með fjárhagsáætlun hverju
sinni, heldur hefur útkoman
verið sii, að fé, sem áætlað
hefur verið til ákveðinna
mála ár eftir ár, hefur ekki
verið notað til þeirra heldur
í allt annað og það án þess,
að undir bæjarstjórn sé bor-
ið. Þannig hefur verið komið
til bæjarbúa og tekið af þeim
fé til að byggja yfir sund-
laugina, kaupa Víðistaðina,
byggja húsmæðraskóla o- fl.
án þess að nokkuð hafi verið
aðhafst um framkvæmdir,
sem að gagni kæmi, en öllu
þessu fé hefur verið eytt-
Virðist því að bæjarstjórnar-
meirihlutinn noti sér svipaða
aðferð til að fá fé út úr bæj-
arbúum og menn, sem slá
vegfarendur um aura fyrir
mat en kaupa síðan áfengi
fyrir þá.
ALMENNINGUR VILL AÐ
BETUR SÉ MEÐ FÉ HANS
FARIÐ
Hér þarf að verða breyt-
ing á. Fjárhagsáætlunina þarf
að semja ekki síðar en í árs-
byrjun og eftir henni þarf að
fara- Með því mundi nást
miklu meiri festa í öllum
framkvæmdum og meðferð á
því fé, sem almenningur læt-
ur af mörkum. Það mundi t.
Framhald á bls. 3
Emil Jónsson talar um að byrðunum verði óréttlátlega skipt
með gengislækkuninni og komi hún sem nefskattur á þjóðina.
En hefur ekki einmitt stjórn undir forsæti Alþýðuflokksins og
sem Emil Jónsson sjálfur átti sæti í farið inn á slika braut?
Hvernig hefur t. d. söluskatturinn verkað? Og hvernig verkaði
afnám kjötuppbótarinnar? Voru þetta ekki nefskattar? Jú, og
ekkert annað, en sá var munurinn, að Alþýðuflokkurinn átti
hlutdeild í að leggja þá á almenning. Það eru e. t. v- til góðir
og slæmir nefskattar eins og góð og slæm gengislækkun, sam-
anber gengislækkunina, sem Alþýðuflokkurinn tók þátt í að gera
í haust, þegar Bretar felldu sinn gjaldmiðil.
Alþýðuflokkurinn og kommúnistar standa nú hlið við hlið
eins og svo oft áður og bíða tækifæris, að gera ríkisstjórninni
sem erfiðast fyrir með að stýra út úr ógöngunum. Vonandi hef-
ur þjóðin hamingjuna með sér svo að skemmdaröflin megi sín
lítils, og hér verði vaxandi atvinnulíf og batnandi horfur um
lífsafkomu alls almennings-