Eyjablaðið - 05.01.1955, Qupperneq 4
EVjABLAÐIÐ
V:
#»**?>#£ r
«•» a<-í
W«u*
.)
i
• ><»*?! s
».AWÍ%>«íw*
■ ....... ''>*?<■ |
iML, < Im
*.*««?SÚvuK/
tA8£»,
í**ÍVHC$
w »■, v <
■'íS.'í'V^í,
'•íj.' c, *
'Ú&lAl*X*tíKÍ.Ít
Fit*A?W!
**«■*;
’.
k*t#£*«W***U3.
MontrR'
WÍMÍAWA j
í*!í}Í.DrM<Hi*Kí*ö<»«f
9M*tW*0*W
*I+ÓU4V#. '‘
,'SítcSnCfi
W«S%5*fC*
t
■ j
- **n*wt*ifi ,>i*
'■■■... .
HVAt.56»K*íR
X.» 'V
^,v>»iua<»« ■■■
■■■:
t9*Antit
,
’ ' ) .• : ’
*re-*K?.sE5
"
REYKJAJ K
.
XÍ
— »y>
f^.OUAWtSfcJíAft..
.,5£t,VðÍt
S«Öf0»
>««0U
Gninnlinvstaðir
Grunntinut
Fishreíiitakmörk
. OUB
^VATAWCi
mmmmmmm
Vltt' ,tf M....U.Í1- t,ie!,K*t ,
Tillaga Karls Guðjúnssonur tekur til peirra svceða, sem skástrikuð eru á myndinni.
Vaxandi bálaflofi þarfnasi aukins athafnasvæðis.
Mjög stórt og fengsœlt veiðisvœði vestur af
Eyjum var að tilmœlum Breta haft utan
friðunarlínunnar, þvert ofan í þœr reglur, er
antiars var farið eftir. Sama máli gegnir um
nokkur minni svæði annars staðar, þar á
meðal veiðisvœði Eyjaháta austur með
söndum.
í hvítbók ríkisstjórnarinnar um landhelgis-
málið, sem út kom á s■ l. hausti, eru þessar
staðreyndir viðurkenndar.
Fyrir Vestmannaeyinga er það nú eitt brýnasta
hagsmunamálð, að hinn mikli og ört vaxandi bátafloti
geti fengið aukið athafnarými til veiða. Til þess er ó-
hjákvæmilegt að fiskveiðilandhelgin verði stækkuð og
þeim erlendu togurum, sem nú eru þaulsætnastir hér á
nálægum miðum verði bægt frá.
Þess mun þó tæplega að vænta, að meginreglum
þeim, sem landhelgislínan frá 1952 var dregin eftir,
verði breytt á næstunni, en þótt svo verði ekki eru samt
möguleikar til verulegrar stækkunar á athafnasvæði
bátaflotans.
1 riti, sem stjórnarráðið hefur gefið út um fisk-
veiðilandhelgina er það viðurkennt, að á 5 tilteknum
stöðum hafi friðunarlínan verið dregin innar en unnt
hefði verið> Var þetta gert að tilmælum Breta, en þeir
hafa þrátt fyrir þessar tilslakanir jafnan sýnt Islend-
ingum fullan f jandskap í þessu máli svo sem löndunar-
banið bezt sannar.
Á alþingi því, sem nú situr hefur Karl Guðjónsson
lagt fram tillögu um mál þetta og fer sú tillaga hér
á eftir.: —
þar er gert, en eítirtaldar breyt-
Alþingi ályktar, að þegar í
stað beri ,að gera ráðstafanir til
að færa út núgildandi friðunar-
línu, sem ákveðin er í reglugerð
nr. 21. 19 rnarz 1952, þannig að
fylgt verði sömu meginreglu og
ingar gerðar á grunnlínunnt og
friðunarlínunni í samræmi við
það:
1. Grunnlína verði dergin
bent milli punkta 1 og 5. þ. e.
frá Horni í Ásabúðarrif-
2. Grunnlínan verði dregin
beint milli þunkta 12 og 15,
þ. e. frá Lanfanesi í Almenn-
ingsfles.
3. Grunnlínan verði dregin
beint milli punkta 25 og 28,
þ .e. frá Stokksnesi í Ingólfs-
höfða.
4. Grunnfínan vierðt dregin
beint milli punkta 28 og 31,
þ. e. lrá Ingólfshöfða í punkt-
inn Meðallandssandur II.
5. Grunnlínan verði dregin
béint milli punktanna 35 og
39, þ- e. frá Geirfuglaskeri í
Eldeyjardrang.
Breytingar þessar felur Al-
þingi ríkisstjórninni að aug-
lýsa og tilkynna erlendis með
sama hætti og gert var um reglu-
gerðina nr. 21. frá 19. marz
1952.
í greinargerð segir:
Sii stækkun friðunarsvæðanna
við íslandsstrendur, sem gerð var
1952, vakti álmennan fögnuð
með þjóðinni. Það hefur líka
komið greinilega í
Ijós á því tímabili,
sem liðið er frá gildis
töku reglugerðarinn-
ar, að víða við strend-
ur landsins liafa mögu
leikar til liskafla á
grunnmiðum stórlega
aukizt, og virðist fiski
sældin nú haldast
mjög í hendur við hin
friðuðu svæði, þannig
að þar sem friðunar-
línan færðist verulega
út, hefur afli báta-
flotans aukizt mest,
en minna eða ekki,
þar sem stækkun
friðunarsvæðanna
varð lítil.
En þótt það megin-
efni reglugerðarinnar
að stækka l’riðunar-
Svæðin væri Islend-
ingum almennt fagn-
aðarefni, hafa þó frá
öndverðu verið skipt-
ar skoðanir um það,
hvort með henni hafi
verið gengið eins
langt og fært var,
enda munu fáir eða
engir telja þá skipan
þessara mála, sem þar
var mótuð, viðhlítandi til langr
ar framtíðar, heldur beri að
stelna að fullum yfirráðum ís-
lendinga ylir öllu íslenzka land
grunninu.
Tillögur þær, sem lagðar eru
nú fram á hverju Alþingi unr
Stækkun friðunarsvæða eftir
öðrum reglum en þeim, sem gild
andi eru, sanna það gleggst, að
endurskoðun á landhelgisfram-
kvæmd okkar er ekki einasta
tímabær, heldur knýjandi nauð-
syn.
Hitt er þó vitað, að áður en
grundvallarreglum núgildandi
fiskveiðitakmarkana verður rask
að, þarf áð fara fram undirbún-
ingsstarf af hendi ríkisstjórnar-
innar, og á því virðist ekkert
örla enn sem kornið er. Þess
mun því vart að vænta, að þær
stækkanir friðuparsvæða l’yrir
Vestfjörðum og Austurlandi. sem
tillögur hafa verið gerðar um
hér á Alþingi, komi til fram-
kvæmda á næstu mánuðum þar
eð þær verða ekki framkvæmd-
ar án þess að breyta þeim meg-
inreglum, sem núgildandi frið-
unarlína er dregn eftir.
Öðru máli gegnir um þær
breytingar, sem þessi tillaga
gerir ráð fyrir. Þær er hægt að
framkvæma eftir gildandi regl-
um og með sama rétti og öll
þau friðunarákvæði, er sett voru
1952-
Þetta er staðfest í bók þeirri,