Eyjablaðið - 10.10.1957, Síða 1
ElJABLADID
8. árgangur Vestmannaeyjum 10. okt. 1957 6. tölublað
Heimsókn sjávar-
útvegsmálaráðherra
Viðræður við verkalýðssamtökin og útvegsbændur eru
ný vinnubrögð á hærri stöðum.
Hinn almenni fundur í Alþýðuhúsinu 2. okt. var fjöl-
sóttur og fræðandi um brýnustu mól okkar.
Bætt samstarf.
í síðastliðinni vikn dvaldist
Lúðvík Jósefsson, sjávarútvsgs-
málaráðherra hér í nokkra daga,
til þess að kynna sér af eigin
raun aðstöðu útvsgsins hér.
Átti hann viðræður við full-
trúa Útvegsbændafélagsins og
Vetklýðsfélagsins og tók einnig
á móti einstaklingum, sem við
liann þurftu að ræða um sín
málefni. En það er nýung í
vinnubrpgðum þess embættis,
sem Lúðvík skipar að fara þann-
ig að.
Flestum útvegsbændum ber
saman um það, að aldrei fyrr
hafi þeir átt eins greiðan að-
gang að ’yví að ræða málefni
sín við ráðuneytið og nú.
Árangur bætts samstarls ráðu-
neytisins og þeirra sem að fisk-
verkunum vinna hefur líka
þegar komið í ljós bæði í því,
að betur er nú að þessum höf-
uð-atvinnuvegi búið en verið
hefur um langt árabil, og einn-
ig í því, að um síðustu áramót
voru samningar ríkisvaldsins og
útvegsins búnir og gerðir svo
snemma að engar tafir urðu á
vertíðinni af þeim sökum, svo
sem jtó hefur verið í upphafi
margra undangenginna ára.
Skilvísar greiðslur.
14—15 millj. kr. í bæinn.
Áður en ráðherrann fór hélt
hann svo ásamt Karli Guðjóns-
syni alþingismanni almennan
fund um landsmál. Fundur sá
var ágætlega sóttur og kom þar
margt fram sem mikils er um
vert fyrir Vestmannaeyinga að
fylgjast með.
Karl fjallaði sérstaklega um
málefni byggðarlagsins í sinni
ræðu.
Sýndi hann meðal annars
fram á, að ráðstafanir Alþingis
frá síðustu áramótum hefðu
hækkað verðmæti ársafla Vest-
mannaeyjabáta að meðaltalinni
aðstöðubót sjómanna gagnvart
sköttum um 14—15 milljónir
króna til sjómanna og útvegs
manna.
Þá ræddi hann einnig at-
vinnuhorfurnar Iiér. Taldi Karl
.að leyfa yrði veiði á flatfiski
innan einhverra hóflegra tak-
marka, en einnig yrði að tryggja
hér togaralandanir á haustmán-
uðum og drap í því sambandi
á fyrirhugaða togaiaútgerð rík-
isins til atvinnujöfnunar, þótt
hún væri lengra undan en svo,
að hún réði bót á aðsteðjandi
vanda í bráð. Hann átaldi bæj-
arvöldin og frystihúsaeigendur
fyrir skort á árvekni í útvegun
verkefna fyrir verkafólkið og
hinar stórvirku fiskverkunar-
stiiðvar hér.
Lúðvík talaði einkum um
sjávarútVegsmálin almennt og
sýndi fram á hve illa efnahag
litvegsins var komið undir
s tj órn S já I fstæðisf 1 okksins.
Rakti hann Jiað ítarlega hve
miklu betur Útflutningssjóður
stendur í skilum með greiðslur
til útvegsins en bátagjaldeyris-
kerfi íhaldsstjórnarinnar geiði.
Hefur Útflutningssjóður innt
allar greiðslur sínar af hendi af
fullri skilvísi samkvæmt lögum
og reglum til þessa, en hefur
enn ekki náð að greiða upp að
fullu skuldahala gamla kerfis-
ins, svo sem þó hefur verið
unnið að og eru líkur til að
20—30 millj. kr. muni enn
standa eftir af þeirri súpu um
næstu áramót og er það í raun-
inni næsta lítil fjárhæð, jiegar
tillit er tekið til þess Iivernig
þau mál öll stóðu, þegar íhald-
I ið stóð upp frá stjórnarborðinu.
U111 landhelgismálið sagði
ráðheirann, að liann liefði Jieg-
ar gert sínar tillögur í ríkis-
stjórninni um útfærslu land-
helginnar, en innanlands hefði
enn ekki náðst full eining um
Jiað, hvort gera ætti breyting-
arnar fyrirhuguðu strax eða láta
Jiær bíða fiam yfir ráðstefnu,
sem haldin verður að tilhlutan
Sameinuðu Jijóðanna á ftalíu í
marz-mánuði næsta vetur. Ann-
ars taldi liann yfirlýsingu vænt-
anlega frá ríkisstjórriinni um
mál þetta á næstunni.
Ræðum frummælenda var á-
gætlega tekið af fundarmönn-
um, enda voru þær skírar og
glöggar og fjölluðu nákvæmlega
um jiau vandamál, sem við er
glímt nú.
Aðrar ræður.
Aðrir ræðumenn á fundinum
voru Helgi Benediktsson og
Páll Þorbjörnsson. Bar Helgi
fram tillögu, sem Jiakkar núver-
andi ríkisstjórn störf liennar og
einkum þau, sem fela í sér auk-
inn stuðning við útgerðina og
fagnar þeim vinnubrögðum, er
upp voru tekin í fyrra að semja
,við sjómannasamtökin og úr-
gerðina þannig, að útgerð geti
liafizt hindrunarlaust á éðÞ'eg-
um tíma. Hlaut tillagan ei.i-
róma samþykki.
Páll fagnaði því að fá tæki
færi til að ræða v>ð fundarboð
endur án Jiess að þurfa að vitna
um kjörseðil sinn, svo sem sett
liafi verið að inngönguskilyrðt
að fundi Jaeirra Olafs Thors og
Jóhanns Jósefssonar. Bar Pál!
fram nokkrar fyrirspurnir, scm
ráðherrann svaraði síðan.
I undurinn fór í hvívetna hið
bezta fram og var í öllu hinn á-
kjósanlegasti.
Fundarstjóri var Ólafur Kristj
ánsson fyirum bæjmstjón.
TAKMÖRKUÐ LEYFI VERÐI
VEITT TIL DRAGNÓTAVEIÐA.
Bæjarstjórn samjiykkti á föstu
daginn var að skoia á ríkisstjórn
ina og Fiskifélagið að undir-
búa leyfi til takmarkaðrar drag-
nótaveiði innan landhelgislín-
I Þeir lokuðu
| að sér |
) Þess er vert að geta, að í)
< sömu vikunni og fundui /
) Jieirra Karls og Lúðvíks vari
f haldinn voru íhaldsmenn /
) einnig með fund hér í bæ. (
) Voru J^ar komnir úr Reykja-)
i vík tveir afdankaðir sjávarútA
) vegsmálaráðherrar, Jieir Jó-)
( hann Þ. Jósefsson og Ólafurs
) Thois. )
( Þeir kölluðu á hundtrygga (
) fylgismenn sína, lokuðu að)
( sér, til að [)urfa enga gagn- (
) rýni að ótta„:, og liefur sam-)
( kvænrið gengið eitthvað á)
) þessa leið, ef trúa má Fylki,)
) blaði þeirra kumpána: )
) Ólafur hrósaði sér fyriri
) stjórnvizku og sýndi fram á)
) að afleiðingar lians stjórnar-)
( hátta (örþrot meginhluta út-)
) gerðarinnar) væri hin eina'/
(sanna blessun landi og Jojóð )
) og öll frávik þar frá, eins og (
( nú væru iðkuð óstjórn og)
) glapræði. (
( Þá kom Jóhann og kvart- )
/ aði undan því að rafstreng- (
) urinn frá Sogsveitunni (sem )
( íhaldsstjórnin með samþykki (
) Jóhanns ákvað 1952 að lagð- )
^ ur skyldi á árunum 1959 og (
11960 )væri enn ókominn. )
Síðast kom svo Guðlaugur )
btejarstjóri og þakkaði hinum (
tveim fyrir góða frammistöðu )
en minntist sinna bæjar- (
stjóraafreka, og hefur þá )
væntanlega getað sannfært (
komumenn um að atvinnu- )
ástandið hér væri sér og (
flokknum til vegs og virðing- )
ar. (
unnar. Var tillaga Jiessi sam-
þykkt af öllum bæjarfulltrúum.
Fiskijring kemur bráðlega '
saman og mun m. a. fjalla um
þetta mál, en skilningur manna
virðist, nú fara vaxandi á því,
að ekki sé alskostar ráðlegt fyr-
ir Jyjóð, sem lifir mestmegnis á
fiskveiðum að alfriða einhverja
dýrmætustu fisktegundina,’ sem
á mið hennar gengur.