Eyjablaðið - 19.01.1961, Blaðsíða 1

EYJABLADI
I
22. árgangur.
Vestmannaeyjum 19. janúar 1961.
2. tölublað.
Ágreiningur innan L. Í.Ú.
tefur samninga
við sjómenn
Að undanförnu hefur sáttasemjari ríkisins,
Torfi Hjartarson, haldið fundi með deiluaóiijum
flestar nætur. Ekkert miðar í samkomulagsátt og
virðist orsökin fyrst og fremst vera ósamkomulag
innan Landssambands íslenzkra útvegsmanna
um fiskverðið.
Nú er svo komið, að um 30
félög sjómanna hafa hafið vinnu
stöðvun og fleiri bætast við
með degi hverjum. Samninga-
viðræður hafa staðið yfir síðan
fyrir jól milli samninganefnda
sjómannasamtakanna innan Al-
þýðusambands íslands og Lands
sambands íslenzkra útvegs-
manna, fyrst ræddu nefndirnar
saman beint, en án árangurs.
Samninganefnd sjómanna vís-
aði deilunni til sáttasemjara rík
is ins í byrjun þessa mánaðar
og hafa viðræður farið fram á
hans vegum síðan.
Á s. 1. ári starfið á vegum
sjómanna og útgerðarmanna
nefnd, sem gerði athugun á
samningum aðilja, sem reyndust
vera allt að því jafnmargir og
félögin, sem samið hafa. Nefnd
in lauk störfum í desember s.
1. og varð sammála um að eðli-
legast væri að gerður væri einn
samningur um kjör bátasjó-
manna, sem gilti fyrir landið
allt.
Kröfur sjómanna.
Fljótlega eftir að þessi nefnd
hafði lokið störfum var samn-
inganefnd sjómannasamtakanna
tilbúin með kröfur sjómanna
sem . voru í aðalatriðum þessar:
35% af brúttó afla miðað við
10 menn á bát.
mánuði vegna
utvegsmanna
Kaup,trygging.
Frítt fæði.
Slysatrygging.
Kr. 700,00 á
sjófataslits.
Samninganefnd
lýsti yfir á fyrsta samningafundi
að launahœkkun kæmi ekki til
greina.
Strax og L. í. Ú. hafði í hönd
um kröfur sjómanna, settust
hinir vísu spekingar við að
reikna og ekki lét árangurinn
á sér standa. Blöð atvinnurek-
enda birtu ávöxtinn ferskan og
glæsilegan: Kröfur sjómanna
jafngiltu 77% launahækkun.
Eitthvað virðist losaralegt í
hinum merku reiknivélum L.
í. Ú. Krafan um slysatryggingu
var metin sem 18% hækkun.
Allir aðrir, sem þetta hafa reikn
að, fá nokkuð aðra útkomu eða
í hæsta lagi 1,8% og munar því
á þessum eina lið aðeins 16,2%.
Fæðið var metið til 15%
hækkunar. Öllum sjómönnum
er örugglega ljóst, að þetta er
hinn fáránlegasti reikningur og
allir útgerðarmenn, sem hafa
í höndum fæðisreikninga fyrir
báta sína vita, hvílík fjarstæða
þetta er.
Þessi dæmi verða látin nægja
hér, en rétt er að taka fram, að
allir liðir hækkunarútreikninga
L. í. Ú. eru rangir að einhverju
leyti.
Þegar þetta er skrifað eru
svör útgerðarmanna nákvæm-
lega hin sömu og á fyrsta samn-
ingafundinum, þeir segjast ekki
til viðtals um launahækkun.
Samninganefnd sjómanna
gerði strax þegar sáttasemjari
fékk deiluna til meðferðar til-
raun til að auðvelda samkomu-
lag með því að lækka kröfur
sínar verulega og var þá meðal
annars felld niður krafan um
frítt fæði.
Svör útgerðarmanna eru samt
alltaf hin sömu og því alltaf
borið við, að útgerðin þoli
ekki hækkun launa.
Sjálfsagt er að játa, að margir
útgerðarmenn hafa að undan-
förnu búið við erfið reksturs-
skilyrði, en engum, sem af al-
vöru vill hugsa um þessi mál,
kemur til hugar, að orsökin sé
of há laun sjómanna.
Rétt er að benda á nokkur at-
riði sem skýra þetta:
Fiskverðið.
Verðlagsráð L. í. Ú. og frysti
húsaeigendur sendu frá sér um
áramótin samkomulag um fisk-
verð og flokkun fisks og þykjast
þar miða við hið nýja ferskfisk-
mat, sem nú á að taka til starfa.
Staðreyndin er sú, að þessi
verðflokkun er miðuð við veið
arfæri en ekki gæði og nýtur
ekki meiri vinsælda hjá útgerð
armönnum en svo, að valdaklik
an, sem stjórnar L. í. Ú. hefur
ekki enn þorað að kalla saman
framhaldaðalfund, sem á þó eft-
ir að fjalla um þennan endemis
samning.
Útvegsbændafélag Vestmanna
eyja mótmælti strax slíkum
vinnubrögðum og samþykkti
einróma að hefja ekki róðra og
er sú samþykkt enn í fullu
gildi.
Útgerðarmenn hér eiga heið-
ur skilið fyrir að hafa mótmælt
þessum svikasamningi og vita
skulu þeir það, að sjómenn
standa óskiptir við hlið þeirra
með kröfunni um rétt fiskverð
og sanngjarna flokkun.
Útgerðarmenn á Hornafirði
hafa náð sérsamningi við frysti-
hús Kaupfélagsins þar og er
verðið verulega hærra og flokk
unin eðlilegri.
Oft hefur verið minnzt á fisk
verð í Noregi og ekki að á-
stæðuláusu, þegar athuguð er
sú staðreynd, að íslenzkur með-
alvertíðarbátur fær 700.000 kr.
minna fyrir afla sinn, en sam-
bærilegur norskur bátur.
Efast nokkur um, að sæmilegt
væri að gera út á íslandi, ef
norska fiskverðið gilti hér.
Þrátt fyrir þetta er hlutur sjó-
Framhald á 2. síðu.
Verkfall frá 25. jan.
Verkalýðsfélag Vestmannaeyja og Verka-
kvennafélagið Snót hafa lýst yfir vinnu-
stöðvun frá og með 25. janúar, ef samn-
ingar hafa ekki tekizt fyrir þann tíma.
Samningaumleitanir hafa staðið yfir að
undanförnu, en enginn árangur náðst.
Mjólkur og pósfflutningar stöðvast ekki.