Eyjablaðið - 16.02.1961, Blaðsíða 2

2
EYJABLAÐIÐ
Framhald a£ 1. síðu.
sloppi vikum saman, til þess að
halda skildi fyrir reykvískum
auðmönnum í væntanlegri
glímu þeirra við Dagsbrún og
önnur stéttarfélög, sem þegar
hafa lagt fram kaupkröfur, og
allir vita að munu fylgja þeim
eftir með verkföllum, ef til
þarf innan fárra vikna?
Það er auðreiknað dæmi, að
atvinnurekendur í Vestmanna-
eyjum eru þegar búnir að valda
sér miklum mun meira tjóni
með tregðu sinni til að ganga
til samninga við verkamenn og
verkakonur en þeirri upphæð
nemur, sem fer á heilu ári til
kauphækkunar þeirrar, sem
hægt er að ná samningum um.
ístöðuleysið gagnvart
Reykjavíkurvaldinu
er dýrt.
ístöðuleysi atvinnurekenda
hér gagnvart höldum Vinnu-
veitendasambandsins í Reykja-
vík er þegar orðið verkafólki
ærið dýrt. Þó er vinnuveitend-
um Iiér í Eyjum þetta þó mikl-
um mun þyngra í skauti sjálf-
um, og bæjarfélagið sem slíkt
fær í þessu efni, sem og mörg-
um fleirum, að gjalda þess ó-
þyrmilega, hvað forustumenn
þess brestur á í víðsýni og
manndómi.
Hjal atvinnurekenda um
eigin volæði getur ekki
komið í staðinn fyrir kaup.
En hvað sem öllu öðru líður
þá er verkalýðshreyfingin stað-
ráðin í því að taka ekki við vol-
æðishjali atvinnurekenda í stað
kjarabóta, né heldur að láta
undirgefni þeirra við Reykja-
víkurvaldið hefta sig í að knýja
fram nýja kjarasamninga. Vol-
æðið hafa þeir sjálfir yfir sig
kallað með stuðningi við stjórn-
arstefnu, sem var og er útgerð-
inni fjandsamleg, og vandræð-
unum í samskiptum sínum við
ríkisvaldið, bankana og stóru
auðhringana, sem þeir hafa fal-
ið sölu afurða sinna, þýðir þeim
ekki að reyna að skáka upp á
verkafólkið, sem situr við skarð-
an hlut, einmitt af völdum
þeirra afla, sem atvinnurekend-
ur hafa leitt til öndvegis í þjóð
félaginu.
Það verður barizt til sigurs.
Volæðishjalinu, sem ekki staf
ar af kaupþunga heldur illri
stjórnarstefnu, verður aðeins
svarað á einn veg: Ber þú sjálf-
ur fjanda þinn.
Verklýðsfélögin, sem nú
standa í verkfalli finna samúð
stéttarsystkina sinna hvarvetna
að af landinu. Samstaðan kem-
ur meðal annars fram í fjár-
stuðningi við verkfalls-fólkið
og mun það tryggt, að ekki
verði það svelt inni. — Barátt-
unni mun skilyrðislaust haldið
fram til sigurs.
Snólarkonur eru einhuga
Framhald af 1. síðu.
átekta meðan verið var að ræða
og samræma kröfur þeirra. Á
Alþýðusambandsþingi s. 1. haust
voru þær svo endanlega samþ.,
þótt mörgum þætti þar of
skammt gengið. Félögunum var
svo í sjálfs vald sett að haga að-
gerðum eftir því, sem hentaði
á hverjum stað.
Miðstjórn Alþýðusambands-
ins hafði fram að þessu reynt
að fá einhverju áorkað við ríkis
stjórnina um lækkun vöruverðs,
sem verkalýðsfélögin gætu met-
ið til einhverra kjarabóta, en
engu slíku var sinnt.
Vinnandi fólk var því neytt
til að hefja kjarabaráttu. Verka
fólkið hér krafðist þess af sín-
um félögum, að nýir samningar
yrðu gerðir fyrir vertíð, og þar
ákveðið að Verkalýðsfélagið og
Snót hefðu þar algera samstöðu.
Skynsamlegast þótti að reyna
að leysa þessi mál meðan róðra-
bann útgerðarmanna batt flot-
ann, svo að landverkafólk yrði
tilbúið til starfa þegar róðrar
hæfust. Þetta hefur þó strandað
á 'atvinnurekendum, þeir hafa
nú, eins og áður, fremur efni
á allri þeirri sóun verðmæta,
sem stöðvun atvinnutækjanna
hefur í för með sér, en lítilfjör
legri kjarabót til hins vinnandi
fólks. Það er vægast sagt óþjóð-
holl stefna, sem Vinnuveitenda-
samband íslands rekur um þess
ar mundir, og hún mun sann-
arlega verða brotin á bak aftur.
Verkakonur eru búnar að fá
nóg af því að vera lægst laun-
aða vinnuaflið. Þátttaka þeirra
í atvinnulífinu réttlætir fylli-
lega að þeim sé meiri sanngirni
sýnd. Félag þeirra er viður-
kenndur samningsaðili gagn-
vart atvinnurekendum hér og
mun á þeim vettvangi halda fast
við lágmarkskröfur þeirra.
Snótarkonum er fullkomlega
treystandi að standa einhuga
um kjaramál sín. Þær hafa áður
sýnt, að þær liafa einurð til að
bcra mál sín fram lil sigurs.
V crkakona.
Vinnuafl ekki falf á lægra verði
Vextir og afborganir
hækka í risaskrefum
Þess var getið í síðasta Eyja-
blaði, að samkvæmt nýsam-
þykktri fjárhagsáætlun bæjarins
munu vextir og skuldaafborgan-
ir bæjarsjóðs hækka um 27%
frá síðasta ári og nema 1,6 millj
kr. eða áttundu hverri krónu
af útsvörunum.
Þótt þessar tölur einar saman
beri því glöggt vitni, að rnitt
í góðæri undanfarinna ára
sekkur Vestmannaeyjabær und-
ir stjórn íhaldsins stöðugt dýpra
í skuldafen, þá er með þessu
minnstur hluti sögunnar sagð-
ur.
Tvö hin helztu fyrirtæki bæj-
arins safna þó skuldum miklum
mun hraðar en bærinn sjálfur.
Þau fyrirtæki eru höfnin og raf-
veitan.
Á síðasta ári stóð meðal ann-
ars þessi liður í fjárhagsáætlun
Hafnarsjóðs í tekjubálkinum:
Ríkisframlag og lántaka
vegna framkvæmda 9.740,000,—
Framlag ríkisins nam það árið
hálfri milljón króna, svo lán-
tökur liafa þá væntanlega num-
ið um 9 milljónum. Þá voru
vextir og afborganir hafnarinn-
ar áætlaðar 600 þús. kr.
Nú ætlar hafnarnefndin sér
tekjuliðinn: Ríkisframlag og
láritökur hvorki meira né minna
en 14 millj. 475 þús kr. Afborg
anir og vextirnir eru líka hækk
aðir um 233% og eiga á þessu
Vaxta- og afborgunargreiðslur:
1960
Bæjarsjóður 1.260.000
Rafveitan 900.000
Hafnarsjóður 600.000
ári að nema tveim milljónum
króna.
Rafveitan ráðgerir 10 milljón
kr. nýja lántöku á árinu ofan á
fyrri skuldir sínar. Vaxta- og af-
borganabyrðin mun því þyngj-
ast úr 900 þús kr. í 1 millj. og
500 þús.íkr. eða um 67%.
Nú er að sjálfsögðu ekki við
því að segja, þótt hófleg lán séu
tekin til nytsamlegra fram-
kvæmda, ef þau fást með skap-
legum kjörum. En þegar þeir
hinir sömu tnenn, sem ráða lán-
tökuhlaupi Vestmannaeyjabæj-
ar sitja einnig hinum megin við
borðið og leggja sitt lóð á vog-
ina til að sprengja upp öll vaxta
kjör, er augljóst, að þeir eru
bæjarfélagi sínu hinir óþörf-
ustu.
Út yfir allan þjófabálk tekur
þó, þegar þeir leyfa sér að tala
um skuldasukk andstæðinga
sinna, sem um skeið báru á-
byrgð á stjórn bæjarins, samtím
is eigin framkvæmd í skuldasöfn
un, sem er margföld við það,
sem nokkru sinni áður hefur
þekkzt.
Til glöggvunar fyrir bæjar-
búa skal hér sýnd í heild sú
byrði vaxta og afborgana, sem
Vestmannaeyingum er ætlað að
standa undir á yfirstandandi
ári með útsvörum, vörugjöld-
um og rafmagnsgjöldum, og
hver hækkunin er frá fyrra ári:
1961 hækk. kr. hækk. %
1.600.000 340.000 27%
1.500.000 600.000 67%
2.000.000 1.400.000 233%
2.760.000 5.100.000 2.340.000
Af þessu litla yfirliti, sem um ræðir, má Ijóst vera, að vext
gert er beint eftir áætlun í- ir og afborganir eru eins og nú
haldsins sjálfs um þróun fjár- cr komið langstærsti útgjalda-
mála þeirra stofnana, sem þar Framhald á 3. slðu.