Eyjablaðið - 20.09.1961, Blaðsíða 1

Viðreisn eyntáarinnar
Þeirri fjarstæðu er oft haldið
fram af stjórnarflokkunum, að
knúnar hafi verið fram kjara-
bætur, sem séu atvinnuvegun-
um ofviða.
Öllum, sem af einhverri al-
vöru hugsa um efnahagsmál
þjóðarinnar, er það ljóst að
kjör launþega hafa hin síðari ár
stöðugt farið niður á við, hlut-
ur þeirra hefur stöðugt minnk-
að, þrátt fyrir vaxandi þjóðar-
tekjur.
Ef stjórnarhættir væru eðli-
legir, hefði kaupmáttur launa
átt að batna stöðugt. Morgun-
blaðið og sumir leiðtogar stjórn
arflokkanna hafa t. d. viður-
kennt að kaup hefði átt að
hækka um 3% að jafnaði á ári.
Þannig hefði kaupmáttur
kaupsins átt að vera 150 stig 1.
júlí s. 1.
Staðreyndin er sú, að kjör
launafólks hafa aldrei verið lak
ari en nú síðan 1945-
Það er ómótmælanlegt, sem
og vísitöluútreikningar sanna,
að 1. júlí s. 1., eftir að flest
verkalýðsfélög höfðu samið, var
kaupmáttur tímakaupsins aðeins
91,5 stig miðað við 100 stig ár-
ið 1945.
Kaupmáttur launa 109 stig
fyrii kaupránið.
Þegar kaupið var lækkað og
núverandi stjórnarflokkar hófu
aðgerðir sínar í febrúar 1959
var kaupmátturinn hinsvegar
109 stig. Með hinum nýju sarnn-
ingum hafa verkalýðsfélögin
þannig aðeins unnið upp hluta
af kjaraskerðingu undanfarinna
ára.
Vísitala fyrir vörur og þjón-
ustu nam 120 stigum x. ágúst
s.-.l. almennt verðlag hafði þann-
ig hækkað um 20% síðan geng
ið var lækkað í fyrra. Verðlag-
ið hafði því hækkað tvöfalt
nxeira ' en nemur þeirri kaup-
hækkun, sem flest verkalýðsfé-
lögin söxndu um í vor.
Ríkisstjórnin lofaði og sveik.
í hinni frægu hvítu bók, sem
ríkisstjórnin sendi inn á hvert
heimili í landinu í fvi'ra stend-
ur á bls. 23: „Þá er það ætlun
ríkisstjórnarinnar að leyfa eng-
ar verðhækkanir á innlendum
vörum og þjónustu vegna launa
hækkana."
Flestir hefðu litið svo á, að
hin iitla lagfæring, sem launa-
stéttirnar fengu á kjörum sín-
um yrði nú látin í friði, en því
var nú ekki alveg að heilsa.
Annan ágúst voi'u gefin út
bráðabirgðalög, sem heimiluðu
Seðlabankanum að ákveða geng
isskráninguna og í forsendum
laganna er því lýst yfir, að þeim
sé stefnt gegn launþegum lands-
ins, sem sagt, þau séu gefin út
vegna þeirra kauphækkana, sem
oiðið hafi. Ekki þarf að efast
urri tilganginn. Ríkisstjórnin,
sem lýsti því hátíðlega yfir í
fyrra, að engar verðhækkanir
yrðu leyfðar vegna launahækk-
ana, rekur nú hnefann framan í
íslenzka alþýðu og fjármálaráð-
herrann lýsir yfir á prenti, að
slík skuli viðbrögðin verða, ef
verkalýðssamtökin reyni aftur
að rétta hlut sinn.
Gengislækkunin 4. ágúst er
því ódulbúin hefndarráðstöfun
gegn alþýðusamtökunum.
Síðan hafa verðhækkanirnar
dunið yfir, varla líður svo dag-
ur, að ekki kotrii ný verðhækk-
unartilkynning.
VerSlagseftirlit afnumið.
Verðlagseftirlit hefur nú ver-
ið afnumið á mörgum nauð-
synjavörum og verðlagningar-
. reglum breytt.
Varafulltrúi Alþýðuflokksins
í verðlagsnefnd neitaði að mæta
í nefndinni á fjölda funda, en
aðalfulltrúinn „sjómannaforing
inn“ Jón Sigurðsson, hefur nú
aftur tekið upp sína fyrri iðju
og hamast við að rýra kjör
þeirra, sem hann er nýbúinri að
semja fyrir.
Afleiðingar þessara aðgerða
eru nú daglega að koma í ljós.
Sérfræðingar ríkisstjórnarinn
ar í efnahagsmálum lýsa því í
Alþýðublaðinu 31. ágúst s. 1., að
þær vörur, sem nú væri afnum-
ið vei'ðlagseftirlit á væru vörur,
„er síður mætti telja til nauð-
synjavara".
Þetta er mjög sérstæð kenn-
ing. Samkvæmt lienni er það
ekki nauðsyn fyrir fólk að ganga
í ytii fatnaði, vinnufötum, bux
um, jökkum og frökkum eða
kjólum og kápum; undirfötin
geta nægt. Ekki þarf kvenfólk
heldur að ganga í nælonsokkum
og skóm; það getur verið ber-
fætt. Ekki er heldur nein ástæða
tii þess, að almenningur noti
hreinlætisvörur eða snyrtivörur,
né heldur að það noti baðker
eða salerni; skidu menn heldur
ganga örna sinna á víðavangi-.
Þá er það lireinn lúxus að nota
búsáhöld úr leir, menn geta lát
ið guðsgafflana nægja til allra
þarfa; ekki eiga menn heldur að
nota lampa og ljósakrónur held
ur grútartýrur; ekki sjálfblek-
unga, iieldur fjöðurstafi. Niður-
soðnir ávextir ,grænmeti og
kryddvörur eru auðvitað hrein-
asti óþarfi, og síðast en ekki
sízt eiga menn að venja sig af
þeim óþarfa að nota lamir og
skrár, heldur skulu allar íbúðir
standa hurðarlausar til þess að
þjófar ríkisstjórnarinnar eigi
áuðveldara inngöngu.
Þetta eru þeir lifnaðarhættir,
sem Jónas Haralz og Alþýðu-
blaðið boða. Hvernig væri þá
að í'áðuneytisstjórinn og ritstjór
ar blaðsins tækju upp sýni-
kennslu í þessum efnum, spók-
uðu sig á nærfötunum með ber
fættar eiginkonur sér við lilið og
temdu sér aðra þá lifnaðarhætti
sem boðaðir eru með þessum
nýju viðreisnarkénningum?
Nýr dýrðarboðskapur.
Nú hefur ríkistjórnin sent frá
sér nýtt rit um efnahagsmál.
Þar er margur góður biti réttur
að alþýðufólki eins og oft áður.
Aðaltilgangurinn vii'ðist vera
að sanna, að kaup verkafólks
megi ekki hækka. Því er t. d.
Framhald á 4. síðu
Umferðarmerki
Nýlega hefur verið komið
hér upp nokkurri umferðar-
merkingu. Mun til þess ætlazt,
að Vestmannabraut og Strand-
vegur verði aðalbrautir.
Ekki tókst betur til en svo í
upphafi, að flest umferðarmerk-
in voru rammvitlaus og varð
um þetta hörð rimma í bæjar-
stji'óninni, þar sem fulltrúar Al-
þýðubandalagsins báru fram til-
lögu um að hin ranga merking
yrði tafarlaust fjarlægð. Á þetta
vildi meirililutinn ekki fallast
og felldi tillöguna með jöfnum
atkvæðum 4:4 (Sighvatur Bjarna
son sat hjá).
Var þá málið kært til fógeta
og úrskurðar krafizt og á þann
iiátt var meirihlutinn knúinn
til að fjarlægja sín vitlausu
merki og hefur nú Ixinum réttu
merkjum verið komið upp, en
enn vantar víða nauðsynleg
merki.
Auðvitað er mönnum löngu
hætt að blöskra heinxskupör og
þrjózka Guðlaugssinna, og það
er alveg eins og við mátti búast ,
af því liði, að vilja heldur hafa
ranga umferðamerkingu með til
heyrandi slysahættu og urnferð-
artruflunum eri að samþykkja
tillögu frá andstæðingum sín-
um.