Eyjablaðið - 29.11.1961, Blaðsíða 2

EYJABLAÐIÐ
Sammarkaðsbandalagið
Framhald a£ 1. síðu
legu svæði þess, þ. e. í Vestur-
Evrópu.
En því fer mjög fjærri, að
þetta hafi verið okkur hag-
kvæmt viðskiptasvæði á síðast-
liðnum áratug. Það hefur að
vísu selt okkur mikið a£ vörum,
en það hefur gengið mjög treg-
lega að selja okkar vörur inn á
það.
Samkvæmt verzlunarskýrslum
áranna 1950—1959, (að báðum
árunum meðtöldum), varð við-
skiptajöfnuður íslands við alla
liina vestrænu markaði óliag-
stæður um tæpa 5 milljarða
króna.
Samanlagður útflutningur okk
ar til allra annarra en Austur-
Evrópulanda nam á þessu tíma-
bili 6.230 milljónum króna. En
samanlagður innflutningur frá
sömu ríkjum á sama tíma nam
9.133 milljónum króna, eða ó-
hagstæður viðskiptajöfnuður
okkar samtals 2.903 milljónum
króna.
Það verður því sannarlega
ekki sagt, að það sé álitlegt fyr-
ir liina íslenzku atvinnuvegi að
eiga að tjóðra sig í þessu mark-
aðsbandalagi.
Þennan umrædda áratug tóku
markaðirnir í hinum sósíalist-
ísku ríkjum við allri okkar fram
leiðsluaukningu. Þau viðskipti
fara öll fram á jafnkaupa-
grundvelli og eru því hallalaus.
Hallinn á vestrænu viðskipt-
unum hefur hins vegar verið
greiddur með hernámsvinnu,
(sem auðvitað hefur dregið úr
afkastagetu framleiðsluatvinnu-
veganna) og með lántökum, þ.
e. erlendri skuldasöfnun.
Hin síðustu ár hefur verið
dregið mikið úr austurviðskipt-
unum, enda liefur skuldasöfn-
un erlendis vaxið hröðum skref-
um og nam skuldaaukningin á
síðasta ári um 500 milljónum
króna.
Það er því greinilegt, að þátt
taka okkar í Sammarkaðsbanda-
laginu táknar endalok efnahags
legs sjálfstæðis íslands og sam-
runa okkar við hina óhagstæð-
ustu markaði, þar sem land okk
ar getur aðeins orðið fátæk hrá
efnanýlenda undir stjórn vold-
ugra erlendra auðhringa.
En þjóðin verður að láta í
ljós álit sitt á þessu nýjasta ráða
bruggi stjórnarvaldanna og
hindra, að það komist í fram-
kvæmd, banna ríkisstjórninni
að binda okkur á þennan klafa
og vera minnug þess frá upp-
hafi, að aðild að bandalagi
þessu er óuppsegjanleg um ald-
ur og ævi, eins og í stofnskrá
þess, Rómar-samningnum, segir.
Hér er því greinilega um þá
spurningu að ræða, hvort við
eigum nú að sökkva okkur ofan
í það nýlendustig, sem blá-
menn Afríku eru nú að rísa upp
úr, eða halda sjálfstæði okkar
og vinna að framþróun eigin at-
vinnuvega. — Og það ætti ekki
að vera erfitt að velja þar á
milli.
Nýr forstjóri í
Fiskiðjunni
Frétzt hefur, að ráðinn hafi
verið nýr forstjóri fyrir Fiskiðj-
una. Er það Guðjón Ármann
Eyjólfsson, sjóliðsforingi, en
hann hefur nú um skeið starf-
að hjá Landhelgisgæzlunni og
hefur sagt því starfi upp.
Það mun vera um næstu ára-
mót, sem forstjóraskiptin eiga
að verða.
Dragnótaraflinn
1960
Um síðustu mánaðamót lauk
dragnótatímabili þessa árs. Ekki
liggja fyrir endanlegar skýrslur
um aflabrögðin á þeim veiðum
í ár. Talið er þó, að m.b. Glað-
ur muni hér vera aflahæstur á
þeim veiðum í ár. Skipstjóri á
honum er Þorleifur Guðjónsson
á Reykjum.
Fiskifélagið hefur hins vegar
nýlega birt heildarskrá um drag
nótaaflann í fyrra. Hann reynd-
ist á öllu landinu vera 9.951,2
tonn, þar af veiddu Vestmanna-
eyjabátar röskan fjórðung eða
2.500,7 tonn ,er skiptist þannig
eftir tegundum í tonnatali:
Þorskur .......... 143,2
Ýsa ............ 1-215,5
Ufsi ............... 4,6
Langa .............. 4,2
Keila .............. 0,2
Steinbítur ........ 52,3
Karfi ............ 1,3
Lúða ............ 15,5
Skarkoli (rauðspretta) 378,5
Þykkvalúra (sólkoli) 584,9
Langlúra .......... 98,2
Stórkjafta ......... 0,4
Skata .............. 1,7
Úrgangur ........... 0,2
* Alls: 2.500,7
Á skrá þessari kemur greini-
lega fram, að mest magn er af
ýsu í dragnótaraflanum, eða
nærri helmingur hans, en sá
fiskurinn, sem næst kemur í röð
inni er þykkvarlúra (oft nefnd
sólkoli eða orðskrípinu limasól,
sem mun vera hljóðlíking við
enska heitið á fiski þessum: le-
mon soles). Það er einugis hér
í Eyjum, sem þessi fiskur gefur
meira magn í flatfisksaflanum
en skarkolinn (rauðsprettan), en
þetta er vegna þess, að hér var
í fyrrasumar lögð öll áherzlan
á þykkvalúruveiðina fram eftir
sumri, þar eð aflinn var fluttur
á markað í DanmÖrku ,en þar er
ekki leyfður innflutningur skar
kola.
Ætla má, að dragnótaraflinn
sé miklu meiri í ár en í fyrra,
enda fleiri bátar við þær veiðar
og bátarnir auk þess fyrr til
veiðanna búnir, enda var það
fyrst árið 1960, sem veiðar þess-
ar voru leyfðar eftir margra ára
bann.
«S8S88SSSySi»*3iS^X^S.SS88888S8S8£S£8S8sasSS8SSS88888S85BSSS8S888S8SS28888*88sS88S888S8S8«aS8888S8S*8»
Og nú spyr Eyjablaðið:
í síðasta Eyjablaðii var greinarkorn um ósannsögli þá,
sem andstæðingar Alþýðubandalagsins hafa viðhaft um af-
stöðu þingmanna þess til mótmæla gegn prófun kjarnorku-
vopna.
Yfirskrift greinarinnar var: Ein spuming til Fylkis og
Framsóknarblaðsins. En fyrir tilstilli prentvillupúkans féll
sjálf spurningin aftan af giæininni. Um leið og hér skal
bætt úr þessum mistökum, þykir rétt að rifja upp stað-
reyndir málsins, þær sem voru tilefni spurningarinnar:
Þingmenn Alþýðubandalagsins vildu ganga mun lengra
í mótmælum sínum gegn prófun og notkun kjarnorku-
vopna en aðrir flokkar voru fáanlegir til .
Enginn flokkur annar en Alþýðubandalagið var fáanleg-
ur til að mótmæla neinum kjarnorkusprengingum nema
aðeins þeim, sem Rússar framkvæmdu — Alþýðubandalag-
ið mótmælti þeim hvarvetna.
Hvorugur stjórnarflokkurinn fékkst til að lýsa því yfir,
að íslendingar bönnuðu geymslu og notkun kjarnavopna
hérlendis, en það vildi Alþýðubandalagið og Framsókn
gera.
Tillagan, sem Alþýðubandalagið studdi í máli þessu var
þannig:
TILLAGA TIL ÞINGSÁLYKTUNAR UM MÓTMÆLI
GEGN KJARNORKUSPRENGINGUM SOVÉTRÍKJ-
ANNA OG ANNARRA KJARNORKUVJsLDA.
Alþmgi ályktar að mótmœla eindregið öllum kjarnorku-
sprengingum — þar með talið sprengingu Sovétríkjanna á
risakjarnorkusprengju — og skorar á ftjamorkuveldin að
hœtta nú þegar kjarnorkusprengingum sínum, þar sem
geigvcenleg geislunarhœtta af þeim stofnar framtíðarvelferð
allrar heimsbyggðar og þar með islenzltu þjóðarinnar i
voða. Sérstaklega mótmœlir Alþingi neðansjávarsprenging-
um, er geta stofnað afkomumöguleikum íslendinga í hœttu.
Alþingi skorar ennfremur á kjarnorkuveldi heimsins að
gera hið fyrsta samkomulag um bann við tilraunum með
kjarnorkuvopn og öruggl eftirlit með því.
Alþingi lýsir ennfremur yfir þvi, að það muni aldrei leyfa
staðsetningu neins konar kjarnorkuvopna á íslandi, né að
slíkum vopnum verði nokkurntima beitt frá stöðvum hér
á landi.
En málsgreinin, sem vantaði aftan á Eyjablaðsgreinia
síðast, er þannig:
Það er auk alls annars nokkur fróðleikur að bera þessar
staðreyndir saman við þær rangfærslur og ósannindi, sem
íhalds- og framsóknarmálgögnin hér hafa um málið sagt. —
Og nú spyr Eyjablaðið: Hvað hafa aðstandendur F.ylkis og
Frmsóknarblaðsins á móti tillögunni eins og Alþýðubanda-
lagið studdi hana?