Eyjablaðið - 13.03.1963, Blaðsíða 4

Hin miklu afrek.
EYIABLADID
Úlgcfandi: Sósíalistafél. Vestmannaeyja. Áb.: Tryggvi Gunnarsson Prentsm. Eyrún h f
í 4. tölublaði Brautarinnar,
sem út kom 19. febrúar s. 1. er
grein með fyrirsögninni: For-
usta Alþýðuflokksins í húsnæð'-
ismálunum. Og segir þar frá
því, að Unnar Stefánsson liafi
verið hér á ferð, og þann 12.
sania mánaðar hafi hann kallað
á sinn fund alla kratahöfð-
ingja þessa bæjar, til að flytja
þeim skýrslu um hin mikiu af-
rek, er Alþýðuflokkurinn hefði
unnið í ýmsum málum með
setu sinni í viðreisnarstjórninni.
Brautin er svo vinsamleg að
birta útdrátt úr ræða þessa sjálf-
glaða stórmennis, til að gefa
vanþakklátum og fáfróðum al-
múga þessa bæjar yfirsýn yfir
hin miklu afrek.
Að vísu hefur almúgi þessa
bæjar, eins og annars staðar á
landinu, fengið að þreifa á af-
rekum viðreisnarinnar. En góð
vísa er aldrei of oft kveðin.
Eftir því, sem fram kemur í
greininni, er Unnar sérstaklega
ánægður, með þann mikla ár-
angur, sem þeir hafa náð í hús-
næðis- og félagsmálum á yfir-
standandi kjörtímabili.
Þar segir: Unnar vakti sér-
staklega athygli á þeim breyt-
ingum, sem Alþýðuflokkurinn
liafði staðið að. Árið 1959 var
úthlutunarreglum húsnæðismála
stjórnar breytt til mikils hag-
ræðis fyrir Vestmannaeyjar, þar
sem tiltölulega mörg hús voru
þar í smíðum miðað við íbúa-
fjölda.
Satt er það, hér var nrikið
byggt árin fyrir viðreisnina.
Ferðafólk, senr hingað lagði leið
sína, var mjög lrrifið af þeinr
miklu byggingafranrkvæmdum
og hinum glæsilegu einbýlislrús
um, senr nrynda orðið heil bæj-
arhverfi.
En er það þá ekki kaldhæðni
örlaganna, að eftir að kratarnir
eru búnir að vinna þetta mikla
afrek að breyta öllunr lánastofn-
unurn til hagsbóta fyrir Vest-
mannaeyinga, að hér skuli lrafa
svo gjörsamlega lagzt niður allar
íbúðarhúsabyggingar.
Það, sem var senr sagt dagieg-
ur viðburður fyrir viðreisn,
þykja nú mikil tíðindi, ef mað-
ur sézt byrja á því að grafa fyr-
ir húsi„ enda standa hér hús-
grunnar, senr búið var að steypa
upp fyrir viðreisn, óhreyfðir til
dagsins í dag.
Mörgum verður því á að
spyrja: hvernig hefur farið í
þeim plássum, sem kratarnir
lögðu sig ekki sérstaklega í líma
fyrir? Það má að vísu teljast til
mikilla afreka að geta á tæp-
um 4 árum magnað svo verð-
bólguna, að allt byggingarefni
skuli liafa hækkað um og yfir
roo%, enda telja kratarnir þetta
svo góðan árangur, að þeir í
lirifningu sinni senda málskrafs
skjóður sínar út um landsbyggð
ina til að boða lýðnum þetta
fagnaðarerindi.
En þótt kratamir séu yfir sig
hrifnir af þessu afreki sínu, þá
mun alþýða landsins ekki vera
jafnhrifin yfir þeirri þróun, að
öllum öð'runr en sterkefnuðu
fólki sé gert ókleift að reisa
skýii yfir höfuð sér. Ef til vill
léttir þessi þróun bröskurunum
húsaleiguokrið, og fara þá flest-
ir að skilja hrifningu kratanna.
Þá eru félagsmálin önnur í
röðinni, þar sem þeir telja sig
lrafa náð - mjög góðum árangri
með stjórnarsamstarfinu. Frá
þeirra sjónarmiði má með sanni
segja, að þar hafi þeir unnið
minnisverð afrek.
Meðan þeir voru einir í stjórn
ógiltu þeir með lagaboði alla
kaupgjaldssamninga verkalýðsfé-
laganna og lækkuðu allt unrsam
ið kaup um hvorki meira né
minna en kr. 25,52 fyrir 8 st.
vinnudag.
Síðan hafa margir kaupsamn
ingar verið gerðir rnilli vinnu-
veitenda og verkafólks, en ríkis-
valdið liefur ávallt ónýtt þá unr
leið. Svo nú virðist ekki lengur
vera fyrir hendi frjálsræði fyrir
vinnuveitendur og verkafólk
að semja sín á nrilli um kaup og
kjör, eins og verið lrefur, og
eðlilegast virðist. Nýir siðir
skulu koma með nýjum herr-
unr.
Nú er það ríkisvaldið eða þar
til kvaddir dómendur, sem segja
skulu um, livað skuli vera kaup
og kjör verkafólks til sjós og
lands á hverjum tínra. Og ef
dænra nrá eftir reynslunni frá
síðasta sunrri, verður þess vand-
lega gætt, að ekki séu skipaðar
í þær dómnefndir aðrir en þeir,
er hafa hagsmuni atvinnurek-
enda að leiðarljósi. Og er það
út í bláinn, þó spurt sé: Hvað
er þá eftir af samningsfrelsi
vinnustéttanna í þessu landi?
Það má segja, að þetta er mik-
ill árangur, sem þeir hafa náð
á ekki lengri tínra.
En þótt unrferðaprédikarar
kratanna þeytist landshornanna
á nrilli og reyni að telja fólki
trú um, að svart sé hvítt, eða
hvítt svart, þá er það efamál, að
lrin pólitíska eftirtekja svari fyr
irhöfninni.
Ef dæma má eftir Brautar-
greininni, þá hefur Unnar stillt
sinni lofgjörðarprédikun mjög í
hóf, þar senr hann rninnist að-
eins á þann árangur, sem þeir
hafi náð í þessum tveimur mál-
um. Og nú er Unnar nrjög
stoltur fyrir liönd kratanna, að
þeir skuli hafa búið svo vel í
lraginn fyrir Vestmannaeyinga,
að hér skuli lrafa lagzt svo gjör-
samlega niður allar íbúðarhúsa-
byggingar, síðan viðreisnin tók
til starfa, og að vera að mestu
búnir að afnenra allt sanrninga-
frelsi verkalýðsfélaganna í land-
inu, sem vafalaust að þeirra
dómi á að vera til mikils hag-
ræðis fyrir verkalýðsfélögin.
En úr því Unnar var kom-
inn hingað á annað borð til að
flytja krötunum skýrslu, þá hefði
hann mátt, svona lauslega, drepa
á fleiri mál, sem þeir hafa náð
góðum árangri í og til afreka
mega teljast.
Svo sem:
Tvær gengisfellingar á einu
og sama ári.
Innfærsla landhelgislínunnar
um helming.
Hraðari og risavaxnari verð-
bólga en áður hefur þekkzt.
Síþverrandi kaupmáttur allra
launa.
Tollar og skattar hafa tekið
risaskref til hækkunar, enda
fjárlög ríkisins hækkuð um
meira en 100%.
Allt verðlagseftirlit hefur ver-
ið afnumið.
STÓRHÖFÐINGLEG
GJÖF.
Framhald af 2. síðu.
Skála undir Eyjafjölium 3.
marz 1893, d. 25. sept. 1947-
Foreldrar: Halldóra Jónsdóttir,
Einarssonar bónda á Skála og
Bjarni Einarsson, hreppstjóra,
Jónssonar, einnig undir Eyja-
fjöllum.
Foreldrar Björns fluttu til
Eyja árið 1901, hófu búskap í
Hlaðbæ nokkrum árum síðar;
rnerk lijón. .
Björn eignaðist snemma í út-
gerð. Hann þótti í fremstu röð
vélstjóra og var 25 ár samfleytt
vélstjóri á m.b. Emmu (átti í
þeim bát). Hætti hann sjósókn
árið 1945; hafði þá stundað sjó
í 34 ár.
Árið 1921 (12. júní) kvæntist
Björn Ingibjörgu Ólafsdóttur
bónda í Dalsseli, síðar Eyvind-
arholti. Þau eignuðust 8 börn.
Vér þökkum, ekkjunni og
börnum hennar fyrir þessa stór-
fenglegu gjöf og biðjura guð að
blessa minningu Björns Bjarna-
sonar frá Bólstaðarhlíð.
E. Guttormsson.
Meira vaxtaokur en nokkurs-
staðar þekkist í öðrum löndum.
Þetta eru bara stæni afrekin,
auk ýmsra smærri, sem meira
hafa verið unnin í kyrrþey bak
við tjöldin, en gera þó eflaust
sitt gagn.
En ef einhverjir skyldu vera,
sem ekki eru fyllilega ánægðir
með afrekin, er óhætt að benda
þeim hinum sörnu á, að þetta er
allt gert til hagsbóta fyrir þá
stétt, sem Alþýðuflokkurinn
kennir sig við.
KRUKKUR
Eg er alveg undrandi á því,
uÖ i starf yfirlögregluþjóns skuli
vera ráðinn aðliomumaður. —
Hvernig er það, eigum við ekki
valinkunnan rnann, þar sem
hann Pétur okkar er? Myndi
hann ekki sóma sér vel í þessu
háa embœtti? — elsti starfandi
þjónn réttvisinnar i bcenum
fyrir utan Jóa, vin minn, sem
bráðum fcer hvildina eins og
Stebbi.
Hrólfur Ingólfsson
róðinn bæjorstjóri á
Seyðisfirði.
Samkvæmt síðustu fréttum
hefur Hrólfur Ingólfsson, fyrr-
verandi bæjargjaldkeri og bæjar
fulltrúi hér, verið ráðinn bæjar-
stjóri á Seyðisfirði. Hrólfur er
uppalinn á Seyðisfirði og fluttist
hingað þaðan. Hann mun taka
við bæjarstjórastarfinu þar
eystra núna me$ vorinu.
Gjofir fil Krabbavornar.
Sigurður Guðmundsson, Eið-
um o gfjölskylda kr. 2.000,00;
M. J. 100,00; S. J. 200,00; Með
innilegum þöttkum móttekið.
E. Guttormsson.