Eyjablaðið - 30.10.1963, Blaðsíða 4

EYJABLAÐID
Úigefandi: Sósíalistafél. Vestmannaeyja. Áb.: Tryggvi Gunnarsson Prentsm. Eyrún h f
Frá Verkakvennafélaginu Snól
KRUKKUR
Það launafólk, seni léði stjórn
arflokkunum atkvæði sitt við
síðustu kosningar, má vera glatt
í lijarta um þessar rnundir;
hyenær, sem það gengur í verzl-
un til að kaupa sér lífsviðurværi
er það minnt á þá rniklu ham-
ingjti, sem í því felst að hafa yf-
ir sér ríkisstjórn, sem undanfar-
in ár Jiefur verið útblásin at a-
gæti viðreisnar til sjós og lands.
Hvað gerir það til, þó að mað-
ur þurfi að vinna 12 til 15 stund
ir á dag til að lialda í sér líf-
inu, þegar annar eins maður og
Ólafur Thors situr undir stýri
á skútunni? Hvað gerir til þó
að kjötkílóið ltækki um 30%,
þegar við getum átt von á öðr-
um eins gestum og Jolinsons-
fólkinu í kjötsúpu vestrænnar
samvinnu? Hvað gerir til þó að
lrvert fjárglæfrahneykslið reki
annað og sjóðþnrrðir, tékkafals
og okurlánastarfsemi blómstri
sem aldrei fyrr; fengum við
ekki Skállioltslrátíð og tíu ný
brauð í höfuðborginni? Hverju
skiptir það, ]ró að við hér í Eyj-
um megum greiða allt að 20%
liærra verð fyrir allar vörur en
þeir í Rvík; fáum við ekki bráð
um sjónvarpsmagnara? Blessuð
stjórnin á að vísu eittlivað bágt
núna, en við skulum vona í
lengstu lög, að liún taki ekki
rnark á Einari Olgeirssyni og
fari að skipuleggja þjóðarbúið,
því livernig færi þá nm bílainn-
kaupin, að maður nú ekki minn
ist á sjávarútveginn og allt það
stand. Já vel á minnzt, manni
finnst Jrað fjandi liart, að útgerð
armerin liér í Eyjum, þraut-
reyndir og góðir ílialdsmenn,
skuli ríða á vaðið í svekkingum
á stjórnina með því að sam-
þykkja vítur á verðlagsnelnd
sjávarafurða og jafnvel fara
fram á ríkisrekstur ljátaflotans.
I,angar ])á kannski til að sá
voðalegi austfirðingur, landhelg
isglæframaður og rússadindill
Lúðvík Jósepsson komi til rík-
is á ný og fordjarfi viðreisnar-
dýrtíðinni með uppbótafargani
og annarri vinstri óáran? Nei,
það voru ameríkulærðir hág-
fræðingar og spekingar, sem
grunninn lögðu að gæfuríkri
stefnu núverandi stjórnar og
það þarf enginn að segja mér,
að Óli og Bjarni viti ekki hvað
þeir syngja, og þótt nú séu
stundarerfiðleikar, þá mun allt
fara vel að lokum, enda væri
])að lagleg nppákoma, ef launa-
Um miðjan október s. 1. var
á vegum Alþýðusambands ís-
íánds lialdin ráðstefna liinna al-
mennu verkalýðsfélaga, til þess
að ræða ástand og lrorfur í
launamálunum og samræma að-
gerðir félaganna, þar eð samn-
ingar þeirra flestra eru lausir
frá 15. október. Geysileg dýrtíð
gerir nú hlnt láglaunafólks óvið
unandi og verðnr ekki lrjá því
komizt, að verkafólk krefjist leið
réttingar á kaupi sínu, enda
liafa ýmsar starfsdeildir fengið
verulegar kjarabætur undanfar-
ið. Ráðstefnan samþykkti ýtar-
lega ályktun um kaupgjaldsmál-
in og markaði stefnuna um sam
ræmdar kröfur verkalýðsfélag-
anna. Það var eiriróma álit full-
trúanna á ráðstefnunni að
mynda bæri landsnefnd félag-
anna, svo að sem víðtækust sam
staða yrði, og hefði nefndin með
samninga að gera við Vinnuveit
endasamltandið. Sú landsnefnd
liefur nú verið skipuð og eru
samningaviðræður að liefjast í
Reykjavík Jæssa dagana.
Annað stórmál var tekið fyrir
á ráðstefnunni að tilhlutan
fulltrúa þriggja stærstu verka-
lýðsfélaga landsins, en það var
ákvörðun um stofnun Verka-
mannasambands innan A. S. í.,
sem félög þessi munu beita sér
fyrir bráðlega. Var ákvörðun
þessari mjög vel fagnað, og
töldu fulltrúarnir með stofn-
un slíks sambands stórbatna að-
staða lrinna almennu verkalýðs-
félaga til smstilltara starfs.
Verkakvennafélagið Snót hélt
félagsfund fimmtudaginn 24. þ.
m. og var þar einróma sam-
þykkt ályktun ráðstefnu A. S. í.
og þær meginkröfur, er þar
koma fram.
Ennfremur var samþykkt, að
félagið skuli gerast aðili að
landsnefndinni. Fundurinn fagn
aði ákvörðun um stofnun Verka
mannasambands og samþykkti
að félagið skuli gerast þar stofn-
aðili.
Þá var skattalöggjöfin rædd
og taldi fundurinn með öllu ó-
viðunandi, að skattlögð skuli
næturvinna verkafólks, svo sem
nú er gjört, og skorar Verka-
kvennafélagið Snót á viðkom-
fólk og önnur alþýða kæmist
að raun um, að atkvæðaseðillinn
í vor hefði ekki verið rétt kross-
aður; já, þá væri fyrst vá fyrir
dyrum.
andi yfirvöld að endurskoða þeg
ar löggjöfina og afnenra einnig
hið úrelta ákvæði unr skattfranr
tal hjóna.
Um lrið mikla vandanrál,
barnavinnuna, gerði fundurinn
þá sanrþykkt, að allir ábyrgir að-
ilar verði nú að sameinast unr
að virða landslög um hánrarks-
vinnutíma barna og unglinga,
annars verði verkalýðsfélögin að
grípa í taunrana.
Að lokunr ákvað fundurinn
að Snót skyldi halda sameigin-
lega árshátíð með Verkalýðsfé-
lagi Vestnrannaeyja nú í lraust.
Frá bæjarsljóm.
Fyrir bæjarstjórnarfundi 27.
septenrber íágu fyrir þessar um-
sóknir unr lóðir undir íbúðar-
lrús.
Benedikt Ragnarsson sækir
unr að byggja íbúðarliús á lóð-
inni nr. 11 við Nýjabæjarbraut.
Stærð lrússins ei' 150 ferm.
Garðar Gíslason sækir unr
leyfi til byggingar íbúðarlniss á
lóðinni nr. 21 við Bakkastíg.
Stærð lrússins 129 fernr.
Halldór Pálsson sækir unr
leyfi til byggingar ílrúðarhúss
á lóðinni nr. 3 við Brekkugötu.
Stærð lrússin er r 13 fernr.
Bragi Svavarsson sækir unr
byggingu íbúðarlrúss á lóðinni
nr. 26 við Grænulrlíð. Stærð
lrússins er 97,5 ferm.
Bjarni Helgason sækir unr
leyfi til að byggja íbúðarlrús á
lóð nr. 8 við Nýjabæjarbraut.
Stærð lrússins er 113,7 fernr.
Þá lágu fyrir þessar umsóknir
unr lóðir:
Jón Olafnr Vigfússon sækir
unr lóð undir íbuðarlrús við
nýja götu neðair Austurvegar.
Þorsteinn Sigurðsson sækir
urn lóð undir íbúðarhús, nr. 6
við Höfðaveg.
Sigurður Sigurjónsson sækir
nnr lóð nr. 9 við Fjólugötu und-
ir íbúðarlrús.*
Guðlaugur Helgason sækir
unr lóð rrr. 22 við Kirkjubæjar-
braut undir íbúðarhús.
Guðrún Ágústsdóttir sækir
unr lóð nr. 27 við Illugagötu til
byggingar íbúðarhúss.
Jóhann Halldórsson sækir
mrr lóð nr. 20 við Suðurveg und
ir íbúðarhús.
Thódór Bogason sækir um
lóð nr. 22 við Suðurveg til bygg
ingar íbúðarhúss.
Sjómannaslofa
Fáir munu þeir staðir lrér á
landi, sem meira þurfa á að-
fluttum vinnukralti að lralda á
vissum tíma árs og Vestirranna-
eyjar, og senr betur fer lrefur
blessaz.t að fá hingað nægilegt
fólk til starfa til þessa, þó stund
um lrafi ekki mátt tæpara
standa.
En vilji menn líta skynsam-
lega á málin og ekki lregða
sér eins og sagt er um strútinn,
að ef lrann finnur á sér að hætta
nálgast stingur hann höfðinu í
sandinn, þá hljóta nrenn að við-
urkenna, að Vestmannaeyjar
standa að mörgu leyti höllum
fæti í baráttunni um hið að-
flutta vinnuafl gagnvart Faxa-
flóavinnustöðvunum. Og þess
vegna er nauðsynlegt að gera
eitthvað fyrir þetta aðkonrna
fólk.
En hvað hefur hér verið gert
fyrir þetta fólk?
Eg segi og skrila: bókstaflega
ekki neitt. Sumir vilja kannski
bregðast vondir við og segja að
hér lrafi bæði verið byggðar mat
stofur og verbúðir lranda þessu
fólki, — og rétt er það. En er
hægt að telja það til einlrverra
sérstkra fríðinda, að fólk skuli
gera fengið að sofa og borða
fyrir fullkomið gjald, þegar það
er fengið til vinnu langt frá
heimilum sínurn.
Þegar þetta'fólk á frístund er
ekkert afdrep til fyrir það nema
gatan og kojan. Það getur varla
setzt nokkursstaðar niður til
þess að lesa bók eða blað. Og
vilji það setjast niður og skrifa
bréf í næði, verður það venju-
lega að leita í heimahús til ein-
livers íbúanna. Sú framsýni hef
ur ekki verið hjá forráðamönn-
unum, sem byggðu þessar ver-
búðir, að þeir hefðu eina sænri-
lega setustofu ,þar sent, fólk
gæti setzt niður á frístundum,
svo að ég tali nú ekki um ósköp
in, að byggð hafi verið ein-
menningsherbergi, þar sem hver
gæti verið út af fyrir sig.
En hvernig er það þá með
sjómannastofu? Hún fyrir-
finnst hér engin, utan smástarf-
semi í þá átt, sem KEUM hefur.
Það er oft og mörgum sinn-
um búið að skrifa um þetta
mál í blöðunum hérna og benda
á, hve hættulegt það getur orðið
bæjarfélaginu að gera ekkert í
þessu máli, og einn af þekktustu
skipstjórum bæjarins skrifaði
um þetta langa og ítarlega grein
í fyrra í íhaldsblaðið Fylki. En
allt situr enn við það sama, —•
ekkert hefur verið gert. Það er
kannske meiningin að gera ekk-
ert, þar til svo er komið, að
enginn rnaður fæst til starfa hér
lengur.
Brs.