Eyjablaðið - 25.10.1984, Blaðsíða 1

Útgefandi:
Alþvðubandalagið
í Vestmannaeyjum
10. tölublað Vestmannaeyjum, 25. október 1984 44. árgangur
Við Löngunef —Ijósni.: Eyjablaðið
Furðuleg vínnubrögd
Eg er hræddur um
að þeir hafi skrökvað
Á bæjarstjórnarfundi 10.
október s.l. skeði sá fáheyrði
atburður að formaður bæjar-
ráðs Arnar Sigurmundsson dró
upp úr pússi sínu tillögu
varðandi gjaldskrármál Raf-
veitu Vestmannaeyja, án þess
að kynna tillöguna fyrir stjórn
veitustofnana. Tillagan er svo-
hljóðandi:
í framhaldi af umræðum á
aukafundum bæjarstjómar 20.
og 29. september 1984 um
samanburð á verðlagi á raforku
til þeirra sem kaupa samkvæmt
afltaxta, miðað við aðra staði,
samþykkir bæjarstjórn að fela
stjórn veitustofnana og rafveitu-
stjóra að samræma álagningu
Rafveitu Vestmannaeyja á afl-
gjald og orkugjald, þannig að
álagning verði eigi hærri en
20% á heildsöluverði RARIK.
Miða skal við að samræmd
álagning Rafveitunnar á afl- og
orkugjald komi til fram-
Svavar og
Margrét
funda
í Eyjum
Eins og fram kemur
annars staðar í blaöinu
halda þau Svavar Gestsson
og Margrét Frimannsdóttir
fund í Alþýðuhúsinu laugar-
daginn 27. okt. n.k. kl.
13:30. Fundurinn ber yíir-
skriftina: „Hvað er að gerast
í þjóðfélaginu?”
Margrét situr nú Alþingi í
veikindaforfollum Garðars
Sigurðssonar.
Á fundinum flytja þau
Svavar og Margrét fram-
sögu en síðan svara þau
fyrirspurnum fundarmanna
og taka þátt í umræðum.
Vestmannaeyingar eru
eindregiö hvattir til að
koma á fundinn og taka þátt
í umræðum um landsmálin.
kvæmda eigi síðar en 1. janúar
1985.
Stjórn veitustofnana skal
miða við að verðlagning sam-
kvæmt afltaxta frá 1. janúar
1985 hafi ekki í för með sér
hækkun á öðrum rafmagns-
töxtum Rafveitu Vestmanna-
eyja að óbreyttu heildsöluverði
Rafmagnsveitna ríkisins.
Sigurður Jónsson (sign.)
Arnar Sigurmundsson (sign.)
Þórður Rafn Sigurðsson (sign.)
Andrés Sigmundsson (sign.)
Sigurbjörg Axelsdóttir (sign.)
Þessi tillöguflutningur
Arnars er aldeilis furðulegur,
þar sem Arnari var fullkunnugt
um að á fundi stjórnar veitu-
stofnana daginn áður var sam-
þykkt að fela veitustjóra að
leggja fram yfirlit fyrstu 9
mánuði ársins á næsta fundi
stjórnarinnar.
í ljósi þessa óskaði ég eftir
því að Arnar drægi tillögu sína
til baka, en hann neitaði.
Þá flutti ég frestunartillögu
en hún var felld með 5
atkvæðum gegn 4.
Síðan var tillaga Arnars
samþykkt með 5 atkvæðum
gegn mínu atkvæði, en 3 sátu
hjá.
Það er vítavert ábyrgðarleysi
af bæjarfulltrúa að leggja fram
tilíögu í þessum dúr, án þess að
fyrir liggi upplýsingar um
rekstrarafkomu Rafveitunnar á
þessu ári.
Það skal tekið fram að þeir
sem kaupa eftir afltaxta. hafa
fengið lækkun á honum á árinu,
en hinn almenni notandi hefur
ekki fengið neina lækkun á
árinu.
Á fundi í stjórn veitu-
stofnana 12. október var eftir-
farandi bókun samþykkt af
öllum stjórnarmönnum sam-
hljóða:
Fundur í stjórn veitustofnana
12/10 ’84.
Bókun:
Vegna samþykktar tillögu í
bæjarstjórn Vestmannaeyja,
þann 10. október s.l., þar sem
bæjarstjórn ákvarðar einhliða
gjaldskrárbreytingu hjá Raf-
veitu Vestmannaeyja, vill Stjóm
veitustofnana taka fram eftir-
farandi:
a) í Orkulögum nr. 58/1967,
25. gr. eru skýr ákvæði um að
frumkvæði og ákvörðunartaka
í gjaldskrármálum rafveitna eigi
að ákvarðast af stjórn veitunnar
og ráðherra síðan að staðfesta.
b) Á fyrrgreindum bæjar-
stjórnarfundi telur Stjórn veitu-
stofnana að ekki hafi legið nein
þau rök, sem réttlæta slíka
ákvarðanatöku um gjaldskrár-
breytingu, t.d. upplýsingar um
rekstrarafkomu veitunnar á
yfirstandandi ári.
c) Stjórnin bendir á, að 1.
janúar s.l. var lækkun á afltaxta
veitunnar og heildsöluverðs-
hækkun um 5%, þann 1. maí
s.I. leiddi ekki til hækkunar á
gjaldskrá veitunnar.
d) Af framansögðu átelur
Stjórn veitustofnana slík vinnu-
brögð, sem viðhöfð voru á
seinasta bæjarstjórnarfundi.
Eðlilegt verður að teljast, að
framkomnar tillögur er varða
hag veitnanna verði vísað til
ákvarðanatöku hjá Stjórn veitu-
stofnana.
Það er greinilegt að um-
hyggja Arnars Sigurmunds-
sonar nær aðeins til stórra
notenda á raforku. Hann
gleymir alveg hinum almenna
notanda sem stynur þungan yfir
háum orkureikningum ofan á
skert laun. —S.T.
Bæjarstjórn
samþykkti
Á fundi bæjarstjórnar Vest-
mannaeyja í gær voru nýgerðir
kjarasamningar við Starfs-
mannafélag Vestmannaeyja-
bæjar samþykktir með 8 sam-
hljóða atkvæðum.
Þar með hafa samningar þeir
sem náðust aðfaranótt 19. okt.
s.l. öðlast gildi þar eð báðir
aðilar hafa staðfest þá.
Ég er einn þeirra manna sem
ríkisstjórnin og vinnu-
veitendasambandið segja að
beri ábyrgð á verðbólgunni. Ég
vinn í frystihúsi og er talinn
nokkuð lipur við þau störf sem
ég vinn. Kaupið mitt er ekki
hátt en ég er skíthræddur að
fara fram á að það hækki því þá
er verðbólgan vís til að taka
upp á þeim fjanda að magnast
um allan helming. Svo segir
ríkisstjórnin að minnsta kosti
og einnig þeir hjá vinnu-
veitendasambandinu og fyrst
svo klárir karlar segja þetta þá
hlýtur það að vera satt. Eða
hvað?
Það var nefnilega þannig um
daginn þegar mín var ekki
Iengur þörf í frystihúsinu að ég
hafði soldið góðan tíma til að
hugsa þessi mál, um verð-
bólguna, atvinnuleysið, efna-
hagsþróunina og hvað þetta nú
allt saman heitir. Þegar ég hafði
hugsað nokkuð komst ég að
niðurstöðu sem var talsvert
öðruvísi en þeir hjá ríkis-
stjórninni og vinnuveitenda-
sambandinu höfðu komið sér
saman um. Ég komst að þeirri
niðurstöðu að kláru karlarnir
höfðu skrökvað að mér, bæði
um verðbólguna og um ýmis-
legt annað. Og ég skal segja
ykkur hvernig þeir skrökvuðu.
Til dæmis sögðu þeir að ef
verðbólgan lækkaði mundu
lífskjörin batna. Nú hefur
verðbólgan lækkað um heilan
helling en mín lífskjör hafa alls
ekki batnað. Krónurnar endast
andskotan ekkert og maður á
varla fyrir mat. Þó hef ég ekki
fyrir stórri fjölskyldu að sjá eins
og sumir.
Þeir sögðu líka að ef verð-
bólgan lækkaði yrði leikur einn
að borga vextina af láninu í
bankanum. Sannleikurinn er
þó sá að lánið og vextirnir eru
hreint alveg að ganga af mér
dauðum.
Þeir sögðu að ef verðbólgan
lækkaði mundi vöruverð lækka
um leið. Þetta er líka rangt.
Vöruverðið er alltaf að hækka
og þrátt fyrir það að það sé
ennþá lægra í Reykjavík,
hækkar það einnig þar.
Þeir sögðu að ef verðbólgan
Iækkaði mundi rekstrarafkoma
fyrirtækjanna verða tryggð.
Ékki tryggði verbólgulækkunin
rekstrarafkomu frystihússins
sem ég vinn í betur en svo að ég
var rekinn heim um daginn eins
og ég sagði áðan. Mér hefur
reyndar verið sagt að þetta eigi
nú ekki alveg við um öll fyrir-
tæki því mörg þeirra sem eru að
stússast í verslun eða einhverju
svoleiðis geri það bara nokkuð
gott.
Ég er viss um að þið sem lesið
þessar línur getið bætt við
skröksögusafn ríkisstjórnar-
innar og vinnuveitendasam-
bandsins.
Eitt er víst að ég er stein-
hættur að trúa einu einasta orði
sem þeir segja og það sem
meira er að héðan í frá neita ég
því algerlega að bera minnstu
ábyrgð á verðbólgunni. Ef þið
ætíið að finna sökudólg getið
þið leitað annars staðar.
Launamaður.