Eyjablaðið - 17.01.1985, Síða 1

Útgefandi:
Alþyðubandalagið
í Vestniannaevjum
1. tölublað
Vestmannaeyjum, 17. janúar 1985
45. árgangur
VIÐ EÐA ÞEIR?
Ein er sú þróun í þessu landi,
sem allir virðast viðurkenna
orðið, hvar sem þeir annars
standa í stjórnmálum, að það er
við hversu skarðan hlut, hið
svokallaða dreifbýli situr
miðað við höfuðborgarsvæðið.
Fjármagn, sem mestmegnis
er myndað úti á landi, virðist
ekki standa þar við stundinni
lengur, heldur hverfur í tonna-
vís í hítina sem Reykjavíkur-
svæðið virðist orðið fyrir fjár-
magn í landinu. Iðnaðarmaður
sem oft á leið til Reykjavíkur
sagði mér, að það væri næstum
daglegur munur á borginni, svo
ört væri byggt.
Blómleg miðstöð
verslunar og
þjónustu
Verslunar og þjónustufyrir-
tæki virðast þrífast sem aldrei
fyrr í Reykjavík. Allir virðast
getá fengið fyrirgreiðslu hyggi
þeir á innflutning af einhverju
tagi. Lánastofnanir breiða út
faðminn fyrir svoleiðis fram-
taki og virðast ekki hugleiða á
einn eða annan hátt, hvort að fé
því sem til ráðstöfunar er mætti
ekki verja á annan og farsælli
hátt þjóðinni til framdráttar og
uPPbyggingar-
Lánsfé af þessu tagi skilarsér
fljótar inn í bankann aftur með
vöxtum og öðru, en það fé sem
veitt er í sjávarútveginn.
Þarna er um viðskiptahætti
að ræða sem sjálfsagt geta kall-
ast löglegir, en eru engu að
síður siðlausir fram úr hófi.
Minnir þetta helst á mann sem
sagar undan sér trjágrein, af því
að það er þægilegra að saga
sitjandi öfugu megin á grein-
inni.
Frjálshyggja?
Pví skyldi hver og einn ekki
mega græða á þann hátt sem
hann sér sér hagkvæmastan?
Hvað eiga menn að gera með
að banna fólki hitt og þetta? Er
það sem nú er tíðkað í inn-
flutningsmálum okkar íslend-
inga ekki það frelsi sem hæst
hefur verið kallað eftir undan-
farin ár?
Þessum spurningum er öllum
verið að svara í dag.
Hver og einn 'má græða á
þann hátt sem hann sér mestan
gróðan í. Það er ekki hans mál,
þó að þjóðinni sé búinn skulda-
baggi í aldir vegna gróða-
sjónarmiða hans og þeirri um-
frameyðslu gjaldeyris sem þau
skapa. Menn hafa ekkert með
að banna mönnum að gera eitt
eða neitt, svo framarlega sem
það brýtur ekki í bága við
landslög, og þeir viðskipta-
hættir, frjáls innflutningur fyrir
allan andskotann, eru ekki
bannaðir með lögum. Hins
vegar má bæði finna skrifuð og
óskrifuð lög um, að innflutn-
ingur á ónauðsynjum, sé arg-
asta siðleysi, bæði í félagsleg-
um, lagalegum og trúarlegum
skilningi. En þau lög eru ekki
Framhald á 3. síðu
ÖIl viljum við þjóðarsátt
Ég hef að undanförnu þrá-
sinnis heyrt og lesið um svo-
kallaða þjóðarsátt. Sá sem mest
og oftast notar þetta fallega orð
veitir nú forstöðu stærsta
stjórnmálaflokki þjóðarinnar
og því er ekki nema eðlilegt að
maður taki mark á því sem
hann segir. Hann kemur fram í
sjónvarpi og skrifar í Morgun-
blaðið um nauðsyn þjóðar-
sáttar svo við getum lifað
eðlilegu lífi í okkar góða landi.
Ég er nú þannig gerður að ég
vil endilega að hér á landi ríki
þjóðarsátt og hygg að svo sé um
tleiri en ég er í svolitlum vafa
um að allir leggi sömu merk-
ingu í orðið þjóðarsátt og for-
stöðumaðurinn. Mér finnst
nefnilega að ríkisstjórnin sem
starfar í samráði við hann geri í
raun ekkert til þess að koma á
þjóðarsátt, heldur jafnvel þvert
á móti. Alla vega er sú þjóðar-
sátt sem hún býður upp á í
andstöðu við þá sem ég vil fá.
Ég er t.d. á þeirri skoðun að
það stuðli ekki að þjóðarsátt að
láta stóreignamenn fá afslátt af
ýmsum sköttum á sama tíma og
við hin erum látin borga.
Ég er heldur ekki á þeirri
skoðun að það stuðli að þjóðar-
sátt að skattleggja sérstaklega
sjúklinga og hækka lyf og
læknisþjónustu. Ég þarf þó
reyndar ekki svo mikið á þessu
að halda enn sem komið er en
ég veit um gamlan mann sem
þetta kemur mjög hart niður á.
Og mér finnst það heldur
ekki stuðla að þjóðarsátt að
hækka launin okkar sem vinn-
um erfiðisstörfin um kannski
20% en hækka síðan laun
þeirra sem þau hæst fá um
kannski 40%.
Og ennþá síður finnst mér
það stuðla að þjóðarsátt að
segja við okkur launafólkið:
Verðbólgan er ykkur að kenna.
Þið berið ábyrgð á öllum vand-
ræðunum í þjóðfélaginu.
Ég er viss um að þið sem lesíð
þessar línur, og ég býst við að
þið séuð flest Iaunafólk eins og
ég og getið verið mér sammála
um þetta atriði. Og ég er líka
viss um að við getum farið að
ræða um þjóðarsátt við for-
stöðumanninn á þeirri stundu
sem stjórnin hefur leiðrétt þau
ljótu dæmi sem ég hef nefnt hér
að framan, en fyrr ekki. Öll
viljum við þjóðarsátt.
—Launamaður.
sem sanmingamaður inu, pósthólf 83 - 902 Vm.)
Rangfærslur
forseta
bæjarstjórnar
í áramótagrein í blaði sínu Fréttum 3. janúar s.l. ræðir
forseti bæjarstjórnar Sigurður Jónsson um framkvæmdir á
síðasta ári á vegum Vestmannaeyjabæjar, og kemur víða
við, og þar er nú allt í sómanum hjá forsetanum og félögum
hans í meirihluta bæjarstjórnar Sjálfstæðisflokksins að áliti
hans. Það mætti álíta svo að ríkisstjórnin gæti talsvert lært af
stjórnsemi Sigurðar og félaga hans í meirihlutanum, enda
er Sigurður svo óánægður með ríkisstjórnina, eins og fram
kom á bæjarstjórnarfundi 12. desember, að hann sagði að
því fyrr sem ríkisstjórnin færi frá því betra.
í grein sinni reynir Sigurður að telja fólki trú um að nú sé
ákveðin mesta lækkun útsvara á bæjarbúa sem þeir hafa
nokkurn tíma búið við eða 10,8%.
Þetta er að sjálfsögðu alrangt hjá Sigurði og hann veit
sannarlega betur.
Fyrir árið 1984 ákvað meirihluti Sjálfstæðisflokksins
11% útsvar eða hæstu lögleyfðu álagningu, og var það í
fyrsta skipti í mörg ár sem útsvarsálagningarprósenta hér í
Éyjum var ákveðin í hæstu mörkum. í Iok síðasta kjör-
tímabils vinstri manna var leyfilegt að leggja á 12,1%
útsvar, engu að síður ákvað meirihlutinn að nýta þá heimild
ekki til fulls heldur ákvað 11,55% útsvar eða 0,46% afslátt.
Sá afsláttur er því rúmlega helmingi meiri en meirihluti
Sjálfstæðisflokksins hefur ákveðið fyrir árið 1985.
Ástæðan fyrir því að við fulltrúar Alþýðubandalags,
Alþýðuflokks og Framsóknarflokks ákváðum að sam-
þykícja 10,8% útsvar fyrir árið 1985 er sú að við teljum að
tekið hafi verið tillit til gagnrýni okkar við álagningu
útsvars fyrir árið 1984, og er það vel. Við afgreiðslu þessa
máls á bæjarstjórnarfundi 9. janúar s.l. gerðum við eftir-
farandi bókun:
„Vestmannaeyjum,
9. janúar 1985.
Við undirritaðir bæjarfulltrúar Alþýðubandalags, Al-
þýðuflokks og Framsóknarflokks lýsum ánægju okkar yfir
hugarfarsbreytingu meirihluta Sjálfstæðisflokksins.
Greinilegt er að meirihluti Sjálfstæðisflokksins hefur tekið
tillit til gagnrýni okkar við útsvarsálagningu fyrir árið 1984,
og það er virkilega ánægjulegt. Þá notfærðu sjálfstæðis-
menn sér hæstu Iögleyfðu útsvarsálagningu eða 11%. í tíð
síðustu bæjarstjórnar var heimilt að innheimta 12,1%
útsvar, engu að síður ákvað þáverandi meirihluti vinstri
manna að nýta þá heimild ekki til fulls, heldur ákvað
11,55% útsvar.
Greinilegt er því að sá afsláttur sem nú er gefinn í
útsvarsálagningu er til muna minni en gefinn var í lok
síðasta kjörtímabils. I trausti þess að áfram verði haldið á
þeirri braut, sem minnihluti bæjarstjórnar hefur lagt til um
lækkun álaga á bæjarbúa, munum við undirritaðir sam-
þykkja fyrirliggjandi álagningu útsvars, aðstöðugjalda og
fasteignagjalda.
Þorbjörn Pálsson Sveinn Tómasson Andrés Sigmundsson
Alþýðuflokk Alþýðubandalagi Framsóknarflokk"
Það verður að gera þær kröfur til forseta bæjarstjórnar að
hann fari með rétt mál, þegar hann tíundar afrek núverandi
meirihluta Sjálfstæðisflokksins. —S.T.