Eyjablaðið - 14.03.1985, Blaðsíða 1

EYJABLA
L'tgefandi:
Alþyðubandalagið
í \ estmannaeyjum
4. tölublað
Vestmannaeyjum, 14. mars 1985
45. árgangur
Húsnæðismál
brennidepli
Fyrir kosningar
Það hefur áður verið nefnt í
þessu gamla og góða blaði,
hvernig frambjóðendur nú-
verandi stjórnarflokka buðu
þ'ví fólki, sem í byggingum eða
húsakaupum stóð, gull og
græna skóga með loforðum um
stórhækkuð lán.
Sjálfstæðismenn létu sig ekki
muna um að heita fólki láni úr
húsnæðiskerfinu, sem næmi
80% af verði meðalíbúðar og
SÍS-flokkurinn gat ekki verið
þekktur fyrir að bjóða lakar,
heldur betur, hann Iofaði 80%
láni og skuldbreytingu á lausa-
skuldum, kannski samtals allt
að 90% lánafyrirgreiðslu.
Það gaf auðvitað auga leið,
að þetta var innantómt skrum,
sem engin leið var að standa
við, enda kom það í Ijós.
Engum var greiði gerður
með yfirboðum af þessu tagi,
auk þess sem enginn venjulegur
maður getur staðið undir af-
borgunum og vöxtum af slíkum
Iánum. .
Frambjóðandi Alþýðu-
flokksins í okkar kjördæmi lá
heldur ekki á liði sínu í lof-
orðasmíð (M.M.), þótt afrek
hans í þessum efnum þegar
hann var sjálfur húsnæðis-
táðherra, hafi ekki verið fólgið
í öðru en að senija frumvarp um
húsnæðismál, það hafði bara
gleymst að gera ráð fyrir pen-
ingum til framkvæmda.
Það hlýtur að muna ein-
hverju.
Alexander lýsir yfir
Öll þessi umræða síðustu
vikur og mánuði ber mikil
merki óðagots og hamagangs
og líkast því að hlutaðeigandi
vilji bara gera eitthvað. Það er
aldrei spurt neinna grund-
vallarspurninga, eins og: Hvað
á að setja mikið fé landsmanna
á ári til að smíða hús? Hvar á að
taka peningana? Og svo fram-
vegis. þrjú hús af hverjum fjórum
eru reist á suðvesturhorninu,
þar sem tryggur sölumarkaðui
er enginn?
I stað rólegrar yfirvegunai
koma yfirlýsingar félagsmála-
ráðherra, flestar ótímabærai
m.a. um að taka inn „búset-
ana”, stofna húsnæðisbanka og
hvernig á að fjármagna hlutina",
en þær hugmyndir náðu ein-
faldlega ekki fram í ríkisstjóm
— þrátt fyrir yfirlýsingar í sjón-
og útvarpi.
Það er lítií stoð í yfirlýsingum
meðan fólk er að sligast undan
byrðunum og að missa ofan af
sér þakið.
Mér dettur ekki í hug að
þessi mál hafi verið öll í lukk-
unnar velstandi í síðustu ríkis-
stjórn, fjarri því. Mér er ekki
kunnugt um að frambjóðendur
míns flokks hafi staðið í kosn-
ingaloforðum af áðumefndu
tagi.
Hins vegar var verulegu fé
varið til viðbótar til byggingar
verkamannabústaða í landinu.
Framhald á 2. síðu
Sigurður og Fjarhitun
A dögunum var haldinn
borgarafundur hér í Eyjum þar
sem fulltrúar pólitísku flokk-
anna ræddu bæjármálin og
svöruðu fyrirspurnum fundar-
manna um þau. Á fundinum
sem var vel sóttur var víða við
komið en einna mesta umræðu
fékk Fjarhitun og þó einkum
gjaldskrármál hennar. Margir
fundarmanna spurðu um Ioforð
þau sem sjálfstæðismenn gáfu
fyrir síðustu bæjarstjómar-
kosningar þess efnis að ekki
þyrfti að hækka gjaldskrá Fjar-
hitunar og í það minnsta ekki
meira en sem næmi hækkun
launa. Þessum spurningum var
einna helst beint til Sigurðar
Jónssonar sem m.a. sagði orð-
rétt um gjaldskrármál Fjar-
hitunar í janúar 1982: „Við
höfum haldið því fram að
hækkanir megi ekki vera um-
fram þær hækkanir sem laun-
þegar fá. Það er heila málið”.
Er skemmst frá því að segja
að Sigurði varð fátt um svör.
Helst var á honum að skilja að
þetta gæti verið langtum verra
ef vinstri menn væru hér enn
við völd. Ekki þóttu þessi svör
Sigurðar sannfærandi og langt
frá því að vera í þeim kok-
hreystistíl sem hann notaði í
sambandi við gjaldskrármál
Fjarhitunar á síðasta kjörtíma-
bili.
Ekki bætti svo úr skák þegar
Bragi Ólafsson lýsti allri ábyrgð
á vanda Fjarhitunar nú á
hendur þeirri bæjarstjórn sem
sat að völdum kjörtímabilið
1974-1978. í þeirri bæjarstjórn
var Sigurður Jónsson nefnilega
í meirihluta og tók drjúgan þátt
í því að móta stefnuna, ekki síst
í málefnum Fjarhitunar.
Eftir að allt þetta hafði
komið frá á fundinum vildi
Sigurður sem minnst um mál-
efni Fjarhitunar tala enda varla
von. —Félagi.
„Þetta eru
skemmdarverk”
Þessi orð lét einn vinur minn
sér um munn fara þegar verk-
fall sjómanna stóð sem hæst.
Vildi hann meina að það væru
hrein og klár skemmdarverk að
fara í verkfall núna, sérstaklega
þar sem að Ioðnan væri í fullu
verðgildi og Eyjar væru nú
Ioksins að komast inn á kortið
sem hagkvæmur löndunar-
staður og frysting færi væntan-
lega í fullan gang.
Að vissu leyti hefur þessi
ágæti vinur minn rétt fyrir sér.
Verkfall sjómanna var
skemmdarverk við efnahag
fiskvinnslufólks, útgerðar-
manna og þeirra sjómanna sem
áttu allt sitt undir loðnunni. Svo
ekki sé nú talað um skaðan sem
þjóðin bíður vegna þessara
verkfalla.
En þetta verkfall er ekki
upphafið að einni eða neinni
skemmdarverkaöldu, hvað þá
að það sé endirinn á henni.
Stærsta skemmdarverkið
gagnvart efnahagslífi og sjálf-
stæði þessarar þjóðar var
unnið, þegar kjósendur þessa
lands kusu að veita þessum
fuglum sem með völdin fara í
dag fylgi sitt. Mesta meinsemd
íslensks sjávarútvegs var þegar
erkiklerkur heildsalaklíkunnar
á íslandi settist í stól fjármála-
ráðherra og negldi gengið til
hagsbóta fyrir „frjálsan inn-
flutning”. Þá var unnið stórt
skemmdarverk á íslandi og ís-
lendingum. Sú efnahags- og
launamálastefna sem rekin er í
þessu landi í dag er einn alls-
herjar „terror” gegn þjóð-
félagsþegnum, svo það er
kannski engin furða þó þeir
vinni „skemmdarverk” við og
við til að þó ekki nema reyna að
eiga fyrir salti í grautinn.
—G.K.M.
Hver er
maöurinn?
Hver skyldi hafa viðhaft
þessi orð fyrir bæjarstjórn-
arkosningarnar í Vest-
nrannaeyjum 1978:
„Eg vil vara menn við
þessum hringlandahætti
með skipulagsmálin.
Nefndarmenn mega vara sig
á því að vera að ákveða þetta
í dag og hitt á morgun í
skipulagsmálum bæjarins”.
(Svör sendist Eyjablað-
inu, pósthólf 83 — 902
Vestmannaeyjum).
Veistu?
— Að þegar vinstri menn
voru við stjórn hér í bæ tók
það verkamann um 300
klukkustundir að vinna fyrir
hitaveitureikningnum yfir
árið. Nú tekur það hann yfir
500 klukkustundir að vinna
fyrir þessum reikningi.
— Að þegar vinstri menn
voru við stjórn hér í bæ tók
það verkamann um 400
klukkustundir að vinna fyrir
barnaheimilisreikningnum
yfir árið. Nú tekur það hann
600 klukkustundir að vinna
fyrir þessum reikningi.
— Að þegar vinstri menn
voru við stjóm hér í bæ tók
það verkamann 75 klukku-
stundir að vinna fyrir fast-
eignagjöldunum. Nú tekur
það hann yfir 80 klukku-
stundir.
Þetta kalla sjálfstæöis-
menn að minnka álögur
á bæjarbúa.
Upp-
reisnin
í mal-
bikinu
Það vakti furðu mína að ekki
skyldi vera að finna neina til-
lögu frá minnihluta né meiri-
hluta um það að bærinn ætti
einhvers konar frumkvæði að
því að stuðla að auknu
atvinnuöryggi hér í bæ, t.d. með
því að vinna að því að undirbúa
jarðveg hér svo samkeppnis-
iðnaður annar en sjávarútvegur
gæti þrifist.
Nú fær engum dulist að
atvinnuástand hér er búið að
vera hörmulegt undanfarin
misseri og haldi þessi stjórn
áfram um stýrið þá mun ekki
vera langt stórra högga á milli
að undirstöðuatvinnugreinum
þessa lands.
Einhverjar tillögur um kann-
anir, eða hvað bærinn gæti gert
til að stuðla að fjölbreyttara
atvinnulífi var ekki að finna í
fjárhagsáætlun, eða breytingar-
tillögum við hana.
Malbik skal það vera heillin,
íhaldið vill malbika fyrir 72%
eða 24 milljónir af fram-
kvæmdafé en minnihlutinn er
allt að því byltingarkenndur í
sínum tillögum því hann vill
malbika fyrir 30 milljónir.
Það fer að styttast í það að
hver einasta hræða á Eynni geti
keyrt búslóðinni um borð í
Herjólf á malbikuðum vegum.
—G.K.M.