Eyjablaðið - 14.03.1985, Blaðsíða 3

Hernám hugarfarsins
Jón Baldvin Hannibalsson
nýr formaður Alþýðuflokksins
sveitist nú blóðinu í fjöl-
miðlum, til þess að auglýsa
sjálfan sig. Hann hefur notað
þing Norðurlandaráðs til að
ráðast mjög svo ósmekklega að
frændum okkar og gestum sem
hér voru staddir í fyrri viku.
Sérlega er honum í nöp við
flokksbræður sína norræna. Og
frír þeim hugar. Þeir skaki ekki
atómvopnin nógu duglega, eða
bara alls ekki. Öll friðar-
umræða er honum eitur í
beinum. Hann á nú orðið
íslandsmet í dýrkun á her-
mennsku og er búinn að slá út
læriföður sinn í kaldastríðs-
umræðum, Geir Hallgrímsson.
Enda eru flokksbræður hans á
norðurlöndum ekki í vafa hvar
þessi maður sé staddur stjórn-
málalega, sem sagt Ultra-
hægrimaður.
Ekki sá Kristur það fyrir á
sinni tíð að hin fleygu orð hans:
„Sælir eru friðflytjendur því
þeir munu Guðs synir kallaðir
verða”, yrði seinna snúið á
þann veg að hugtakið friðar-
sinni yrði notað sem skammar-
yrði af skammsýnum stjóm-
málamönnum sem vitandi eða
óafvitandi stefna öllu mann-
kyninu á helgigönguna til
Golgata. Það vita allir sem vilja
vita að þúsundir ungmenna
sitja nætur og daga við stjóm-
tæki dauðans. Rofaborðin sem
greypt eru í jörðu niður austan
og vestan Atlantsála. Þar sem
taugaveiklaðir sérfræðingar í
tölvutækni bíða skipunar að
ofan um að ræsa þennan hryll-
ing. Hrylling sem myndi eyða
öllu mannkyninu, því svo mikið
er til af ógnarvopnum að jafn-
vel þótt annað risaveldanna
myndi einhliða afvopnast, og
hitt nota tækifærið og sprengja
óvininn aftur í steinöld myndi
það risaveldi grafa sér gröf.
Gröf í mynd geislavirkni,
kjarnorkuvetrar og eitraðrar
Olafi konungi sem hvorki
hafa heyrt hann né séð
Árni Johnsen jarl af Surtsey
og núverandi þingmaður, hélt
sérkennilega tölu á Norður-
landaráðsþingi sem haldið var í
vikunni er leið: „Sagt hefur
verið um íslendinga sem tala
dönsku vel, að þeir séu annað
hvort skrítnir eða kratar”. Og
áfram: „íslenskan er grunnmál
á Norðurlöndum og það er
sama fyrir íslendinga að tala
skandinavísku og að blanda
kók út í koníak”. Um fyrri
málsgrein Árna er það að segja
að menn geta bæði verið kratar
og skrítnir, í öðru lagi krati og
yfir okkur öllum verðum við að
sameinast um að fjarlægja.
Rökræður um það hverjum
ástandið er að kenna er fánýtt
hjal. Nú er það eitt sem dugar
að nota það sem við eigum öll
ef vel er leitað, hina rökréttu
hugsun. Sagt hefur verið að við
notum 5% af þeim möguleik-
um sem heili okkar býr yfir, og
að maður sem kallast getur
„sjéní” hafi komist upp á lag að
nota 15% af guðsgjöfinni. Ekki
efa ég það að maður sem gefur
sér tíma í alvöru til að hugleiða
þessa hluti, kemst að því að nú
er mælirinn fullur. Annað hvort
útrýmum við kjarnorkuvopn-
um eða þau okkur.
Sig. Sig. frá Vatnsdal.
FRAMKÖLLUN
auglýsir:
Kæru viðskiptavinir!
I dag er verslunin lokuð.
A morgun, föstudag,
opnum við að Bárustíg 9.
— Verið velkomin —
Hvað eru kratar
margir í Eyjum?
fæðu, sem einnar væri völ. Svo
langt gengur blindni manna um
þessa hættu að sumir gera allt
til að vera ekki kallaðir sósíal-
istar að ég tali nú ekki um
kommúnistar. Að mæla með
auknum hernaðarumsvifum
hér á landi kallar á meiri hættu
fyrir okkur hér á landi.
Það sem þjóðir heimsins
þyrftu að gera væri að koma
risaveldunum burt úr öllum
herstöðvum sem þær setja hjá
öðrum þjóðum. Þannig að þær
hefðu hvorugar höggdeyfi að
öðrum þjóðum. En það hefur
sannast í allri sögu mannkyns
að þeir sem tala digurbarka-
legast og skaka vopnin mest,
þurfa oftast að hafa með sér
aukanærbuxur þegar að á
hólminn er komið. Það
Demoklesarsverð sem vofir
Á borgarafundi um veggi,
hitaveitu og malbik sem
haldinn var í Samkomuhúsinu á
hvíldardegi fyrir nokkru,
komust bankamálin aðeins í
umræðuna, þó svo að allir
flokkar virtust hafa „pró-
grammerað” sína menn þannig
að hún ætti helst ekki að koma
upp á borðið.
Undirritaður spurði meðal
annars hvort ekki væri óeðlilegt
að 3 (eða eru þeir 4?) fulltrúar í
ráðum Sparisjóðs og banka hér
í bæ tækju ákvörðun um það
hvort bæjarstjórn vildi gangast í
því að fá hingað nýjan banka.
Taldi ég, að eðlilegra hefði
verið að víkja sér úr sæti sínu
svo að nokkurn veginn for-
dómalaus afstaða gæti fengist
til málsins. Minntu vinnubrögð
bæjarstjórnar mig á það sem
myndi gerast ef fulltrúa í stjórn
Kaupfélagsins yrði falið að
segja til um hvort rífa ætti
Tangann eins og hann leggði sig
og svar hans væri bindandi fyrir
framkvæmdavaldið.
Það varð fátt um svör, nema
hvað flutningsmenn bankatil-
lögunnar sögðu að fordæmi
væru fyrir því að menn vikju úr
ráðum eða nefndum ef málin
væru talin þeim og skyld.
Þorbjörn Pálsson sté einnig í
pontu og tilkynnti að hann
hefði boðist til að víkja úr sæti
sínu meðan afgreiðslan færi
fram, en þá fór í verra, því
Guðmundur Þ.B. Ólafsson
situr í einhverju ráði í Útvegs-
bankanum! Svo Þorbjörn gat
ekki skipt um sæti við hann.
Nú sit ég bara og bíð eftir að
einhver segi mér hvert hinir
hafi flúið sem skipuðu lista
krata í bæjarstjórnarkosning-
um þeim sem fram fóru síðast í
Eyjum. Kannski eru Eyjamenn
ekki jafn ginkeyptir fyrir froðu-
snakki og aðrir íbúar þessa
lands? " —G.K.M.
Sofandahátturinn
má ekki halda áfram
Það hefur engum dulist, sem
nennt hefur að lesa blað sjálf-
stæðismanna, Fylkir, að sjálf-
stæðirmenn hér í bæ eru langt í
frá að vera sameinaðir í þeim
stefnumálum sem upp hafa
komið. Valdníðsla og yfir-
keyrslur virðast vera þar dag-
legt brauð. Það er því alveg
makalaus sofandahátturinn
sem ríkt hefur í herbúðum
minnihluta þeirra sem bæjar-
stjórn mynda hér í bæ. Á þetta
við um alla flokkana.
Eru það nú tilmæli mín að
menn fari að taka sig saman í
andlitinu og gera eitthvað í því
að koma þessum mönnum frá,
eða, a.m.k. benda á vitleys-
urnar sem meirihlutinn er að
gera, á prenti. Það dugar ekki
að sitja heima í fýlu eða tuða
eitthvað á mannamótum og í
kunningjahópi. Virk barátta er
það sem með þarf. Og fyrir alla
muni minnihlutamenn, hættið
að bera saman útsvarsprósent-
una, berið heldur saman hvort
það væri léttara að borga
12,5% í tíð vinstri meirihluta
eða 10,7% í dag. Við því er
klárt svar, það er erfiðara að
borga útsvarið sitt í dag og þá
þarf ekkert að rífast um það
meir. Það er af nógu að taka þar
sem vitleysan er hjá sjálfstæðis-
mönnum, og það þarf ekkert að
vera að kalla það klúður, stefna
þeirra byggist upp á vitleysu.
Hafið þið t.d. ekki heyrt slag-
orðið: „Stétt með stétt?”. Það
slagorð tilheyrir hinum grísku
tragi-komísku, eða grátbros-
Iegu leikritum.
Og einn enn, svona í lokin:
„Þjóðin verður að vinna sig út
úr vandanum”. Þetta sagði
Þorsteinn, en hann sagði aldrei
hvor þjóðin ætti að gera það.
Steingrímur sagði það ekki
heldur, en það er allt í lagi við
vitum núna hvor þjóðin það er.
—G.K.M.
ekki skrítinn eða skrítinn og
ekki krati (samanber ræðu-
manninn sjálfan). Og fet nú að
vandast málið. Um hinaseinni,
íslenskan er sannarlega grunn-
mál á Norðurlöndum (utan
Finnlands) eins og Árni segir
réttilega. En samlíkingin um
Iandann sem talar skandina-
vísku og finnst hann vera að
blanda saman göfugum miði og
sulli er nokkuð langsótt, sér-
lega af hendi Árna Johnsen
samanber yfirskrift þessara
orða.
—S.S.