Eyjablaðið - 01.05.1985, Side 1

I tgcfandi:
AlþVðuhandalagið
i \ estmannaevjum
5. tölublað
Vestmannaeyjum, 1. maí 1985
45. árgangur
1. MAI!
Á hátíðisdegi verkafólks um heirn allan,
verður fólki hugsað til uppruna þessa dags
sem baráttudags verkalýðsins. Á öldinni
sem leið vor tveir verkamenn myrtir af
lögreglunni í Chicago í Bandaríkjunum
þann dag.
Frá þeim degi ákváðu verkamenn í
Bandaríkjunum að gera þennan dag að
baráttudegi sínum og rauða fánann að tákni
fyrir þær blóðsúthellingar sem það hefur
kostað verkafólk að ná fram bættum
kjörum.
I minningu þessara manna og þúsundum
annarra sem látið hafa lífið í baráttu fyrir
rétti hins vinnandi fólks, er þessi dagur
orðinn alþjóðlegur baráttudagur.
Víða um heim fer fólk í kröfugöngur og
ber spjöld með kröfum sínum, margar af
þessum kröfum sem fyrst litu dagsins ljós á
spjöldum þessum, teljum við nú sjálfsagða
hluti í dag, en þótti argasta ósvífni á þeim
tíma. Aftur á móti eiga margar kröfur
okkar langt í land. Hvað með kaupmáttar-
tryggingu? Hvað með mannsæmandi laun
fyrir 40 stunda vinnuviku? Hvað með rétt-
indi foreldra vegna veikinda barna sinna?
Hvað með skattfríðindi fyrir verkafólk sem
oft þrælar myrkranna á milli til að bjarga
verðmætum fyrir þjóðarbúið? Hvað með
húsnæðismál verkafólks? Það lýsir kannski
best hug bæjarstjórnarinnar okkar til
verkafólks í þessum bæ, að nú nýlega felldi
hún tillögu um byggingu verkamanna-
bústaða og kom þannig í veg fyrir að
verkafólk í Vestmannaeyjum sitji við sama
borð og félagar þess í öðrum byggðar-
lögum.
Þetta eru kröfur sem við verkafólk
verðum að fylgja fast eftir og ná fram. En
eftir höfðinu dansa limirnir því ríkisstjórn
atvinnurekenda hefur sýnt hug sinn í verki,
í garð hins vinnandi fólks, með afnámi
vísitölu á laun, og kaupmáttarskerðingu
upp á 30%, hávaxtastefnu sem er búin að
koma fjölda húsbyggjenda og húseigenda á
vonarvöl. Atvinnuöryggið sem ríkisstjórnin
lofaði, hefur fiskvinnslufólk víða um land
orðið áþreifanlega vart við — eða hvað?
Félagar, er ekki mál til komið að snúa við
þessum skipulagslausa flótta verkafólks,
undan yfirgangi peningaaflanna í landinu í
öfluga sókn?
Með samstöðu hefur verkalýðshreyfing-
in ávallt sannað að hún er sterkasta aflið í
þjóðfélaginu.
Vilji er allt sem þarf!
Verkalýðsfélögin í Vestmannaeyjum.
Saumastofan
S.l. sunnudag frumsýndi
Leikfélag Vestmannaeyja leik-
ritið Saumastofuna eftir
Kjartan Ragnarsson undir leik-
stjórn Emils Gunnars Guð-
mundssonar.
Leikritið var fyrst flutt 1975
og hefur síðan farið víða og
fengið góðar undirtektir.
Viðfangsefni leikritsins er
fyrst og fremst reynsla sex
ólíkra kvenna sem kannski eru í
raun ekki svo ólíkar þegar allt
kemur til alls. Konurnar á
saumastofunni eyða dagstund
til að gleðjast saman og segja
jafnframt hver sína lífsreynslu-
sögu.
Sýningin tókst í heild sinni
mjög vel og leikurunum og
leikstjóra tókst að halda
atburðarásinni samfelldri svo
að aldrei sköpuðust dauðir
kaflar í sýningunni. Allar
hrevfingar um sviðið voru vel
skipulagðar og leikararnir
greinilega öruggir og vel agaðir
í þeim efnum.
Óhætt er að fullyrða að nær
undantekningarlaust gerðu
leikararnir hlutverkum sínum
góð skil. Raddbeiting þeirra
var með þeim hætti að vel
heyrðist út í salinn. Reyndar
kom fyrir á köflum að nokkuð
erfitt var að nema texta í
söngvunum en yfirleitt komust
þeir vel til skila.
Salurinn var mjög góður og
hlýtur það að hvetja leikarana.
Klapp áhorfenda í miðjum
atriðum virkaði þó stundum
fremur truflandi.
Hlutverk í saumastofunni
eru mörg og eru flest þeirra
skipuð nýjum leikurum, þ.e.
leikurum sem sjaldan eða
aldrei hafa birst á fjölunum hér
fyrr. Það er út af fyrir sig
fagnaðarefni fvrir Leiícfélagið
að fá til liðs við sig nýja leikara
eins og nú hefur gerst.
Ólöf gerði hlutverki sínu góð
skii. Hún var örugg og tókst
sérstaklega vel að koma söng-
textanum til skila.
Guðbjörg og Vigdís sýndu
einnig góðan og sannfærandi
leik.
Inga átti góðan leik þó sér-
staklega í atriðinu þar sem
vísað er aftur í tímann.
Jóna og Asta eru greinilega
upprennandi Ieikkonur. Þær
voru mjög öruggar á sviðinu og
léku stundum eins og þaulvanir
og vel skólaðir leikarar. Leik-
félaginu er mikill fengur í fram-
lagi þeirra.
Einar komst nokkuð vel frá
sínu hlutverki. Á stundum var
hann þó ekki alveg nógu sann-
færandi en hann bætti það upp
annars staðar.
Magnús er gamalreyndur í
bransanum og stendur alltaf vel
fyrir sínu.
Ósvaldur var reglulega
„töff" gæi í hlutverki sínu.
Honum tókst vel upp. Á kötl-
um kom textinn reyndar ekki
alveg nógu skvrt fram.
Hrafn komst þokkalega frá
sínu hlutverki, einkum hlut-
verki drykkjumannsins. Þá
túlkaði Jóhannes Ágúst frá-
bærlega vel hlutverk Gústa.
Yngsti leikarinn, Magnús
Gíslason, stóð sig með prýði.
Hann á án efa eftir að birtast oft
á fjölunum þegar fram líða
stundir.
Leikmyndin var mjög einföld
en þrátt fyrir það skemmtileg.
Lýsingin var góð, sérstaklega í
þeim atriðum þar sem farið er
úr samtíð í fortíð. Hljómlistar-
mennirnir skiluðu og sínu með
prýði og það fyrirkomulag að
láta þá vera baka til á sviðinu
kom vel út.
Að sýningu lokinni má full-
yrða að Leikfélagi Vestmanna-
eyja hafi enn einu sinni tekist
mjög vel upp. Þeir sem að sýn-
ingunni standa mega vera
ánægðir með útkomuna. Sér-
staklega er ástæða til þess að
geta þáttar Ieikstjórans í sýn-
ingunni. Greinilegt er að hann
hefur náð frábærum tökum á
viðfangsefninu og tekist vel að
virkja hæfileika leikaranna.
Útkoman úr þessu öllu saman
er góð sýning, enn einn sigur í
safn Leikfélags Vestmanna-
eyja. —R.Ó.
1. MAÍ
HÁTÍÐAHÖLD
I tilefni 1. maí standa verkalýðsfélögin í Vest-
mannaeyjum fyrir hátíðahöldum sem hefjast í
Alþýðuhúsinu kl. 14:00 með dagskrá:
1. maí ávarp: Vilborg Þorsteinsdóttir.
Náttsól skemmtir.
Ræða: Jón Kjartansson.
Tenórsöngvarinn Einar Gunnarsson
syngur við undirleik Helgu Magnús-
dóttur.
— Kaffisala frá kl. 15:00 —
Nefndin.