Eyjablaðið - 03.10.1985, Blaðsíða 4

4
EYJABLAÐIÐ
Aðalfundur
V erkalýðsfélags
Y estmannaeyja
Aðalfundur Verkalýðsfélags Vestmannaeyja var
haldinn hinn 29. sept. s.l.
í skýrslu Jón Kjartanssonar formanns félagsins var
víða við komið og eru hér að neðan birtir tveir kaflar úr
henni.
Verkmenntun
fiskvinnslufólks
Nú hefðum við átt að gleðjast
yfir þessu samkomulagi, sem
felur í sér eitt af baráttumálum
okkar félags, þ.e.a.s. sérstaka
fræðslu fyrir fiskvinnslufólk.
En það vill nú þannig til að
nefnd á vegum Sjávarútvegs-
ráðuneytisins, hefur í nær tvö ár
unnið að þessu verkefni og hafa
þegar verið haldin s.k. grunn-
námskeið fyrir fiskvinnslufólk
víðs vegar um landið, sem hafa
mælst mjög vel fyrir.
Eg hefi átt sæti í þessari
nefnd og er þegar búið að vinna
mikið við að skipuleggja fram-
haldsfræðslu á vegum nefndar-
innar. Atvinnurekendur skip-
uðu fremur atkvæðalítinn
mann í þessa nefnd og hafa
síðan viljað sem minnst af
störfum hennar vitað.
Ég var einnig skipaður í 10
manna nefndina, en hún hefur
komið saman tvisvar sinnum.
Aftur á móti skipaði 10 manna
nefndin undirnefnd, sem fékk
það verkefni að undirbúa til-
lögur um fræðslu fyrir fisk-
Á aðalfundi Vekalýðsfélags
Vestmannaeyja hinn 29. sept.
s.l. var kosið í stjórn og í önnur
trúnaðarstörf félagsins.
Stjórn: Formaður Jón
Kjartansson. Varaformaður
Sævar Halldórsson. Ritari
Jónas Guðmundsson. Gjald-
keri Jón S. Traustason. Með-
stjórnendur Óskar Kjartans-
son, Jóhann Grétar Ágústsson,
Friðfinnur Gestsson.
Varastjórn: Oddur B. Júlíus-
son, Jakob Einarsson, Gunnar
Davíðsson, Konráð Einarsson
og Sigurður Georgsson.
Trúnaðarmannaráð, aðal-
menn: Ármann Bjamfreðsson,
Fannberg Stefánsson, Gunnar
Andersen, Jens Kristinsson,
Leifur Georgsson, Magni
Rósinbergsson, Sigurður
Sveinsson og Ægir Hafsteins-
son.
Varamenn: Almar Hjarðar,
Fannar Óskarsson, Finnbogi P.
Finnbogason, Jakob Möller,
Jón Pálsson, Rúnar Brynjólfs-
son, Þorsteinn Guðjónsson og
vinnslufólk og hefur hún haldið
4 fundi.
Ég hefi því verið í dálítið
pínlegri stöðu, að vera í tveim-
ur nefndum, sem báðar eiga að
vinna að sama verkefninu og
hafa fram til þessa viljað sem
minnst vita hvor af annarri.
Atvinnurekendur vilja að sjálf-
sögðu að sem minnstum tíma sé
eytt í menntun fiskvinnslufólks
og að sú menntun kosti þá
ekkert.
Mitt hlutverk hefur því verið
að sætta þessi sjónarmið og á
fundi í 10 manna nefndinni,
sem haldinn var s.l. fimmtudag,
var samþykkt tillaga frá mér
þess efnis að fara þess á leit við
Sjávarútvegsráðuneytið, að
skipuð yrði 6 manna nefnd á
þess vegum, sem í ættu sæti 2
fulltrúar frá ráðuneytinu, 2 frá
Verkamannasambandinu og 2
frá Vinnuveitendasambandinu.
Ég tel þetta nokkurn sigur
vegna þess að með þessu er
komið í veg fyrir að upp komi
deilur milli þessara aðila, sem
aðeins yrðu til skaða fyrir fisk-
vinnslufólk.
En þrátt fyrir að verk-
Örn B. Tryggvason.
Fulltrúar á þing Verka-
mannasambands íslands, aðal-
menn: Jón Kjartansson og
Sævar Halldórsson. Vara-
menn: Jón Traustason og
Óskar Kjartansson.
Endurskoðendur: Almar
Hjarðar og Gunnar Davíðsson.
Til vara: Jóhann Valdimarsson.
Stjórn Sjúkrasjóðs: Jónas
Guðmundsson, Jakob Einars-
son og Oddur B. Júlíusson. Til
vara: Leifur Georgsson, Jens
Kristinsson og Jón Traustason.
I fulltrúaráð Lífeyrissjóðs
Vestmanneyinga, aðalmenn:
Ármann Bjarnfreðsson, Jón
Kjartansson, Jón S. Trausta-
son, Jónas Guðmundsson og
Sævar Halldórsson. Til vara:
Gunnar Davíðsson, Magni
Rósinbergsson, Oddur B.
Júlíusson, Sigurður Georgsson
og Ægir Hafsteinsson.
Stjórn Alþýðuhússins: Jón S.
Traustason og Oddur B. Júlíus-
son. Til vara: Sævar Halldórs-
son og Ármann Bjamfreðsson.
menntun fiskvinnslufólks sé nú
komin á góðan rekspöl, skulum
við gera okkur ljóst að síðan á
eftir að semja um málið við
atvinnurekendur og það gæti
kostað átök, ef eitthvað bita-
stætt á að koma út úr þeim
samningum.
*
A fiskiðnaðurinn
nokkra framtíð
fyrir sér?
Þótt fiölmiðlar geri vanda-
málum fiskiðnaðarins yfirleitt
lítil skil og öll umfjöllun um þau
mál yfirborðskennd og oft
samin af mestu vanþekkingu,
þá blandast engum hugur um
að ríkisstjórnin hefur gefist upp
á öllu sem heitir stjórn efna-
hagsmála, sem sést best af því
að íslenskur fiskiðnaður er
nánast kominn að fótum fram,
á sama tíma og alls konar brask
og mang með varning og þjón-
ustu gerir menn vellríka á
skömmum tíma og má þar
nefna sem dæmi bjórlíkiskrár,
spilakassabúllur og vídeó-
leigur.
Fiskiðnaðurinn getur ekki
greitt útvegsmönnum og sjó-
mönnum það verð fyrir fiskinn,
sem þarf til að veiðarnar séu
arðbærar og eru útgerðarmenn
í ríkum mæli að breyta togurum
sínum í verksmiðjuskip eða
landa fiskinum í gáma sem
fluttir eru úr landi og aflinn
seldur og unninn þar.
Þessi þróun ásamt lágum
launum í fiskiðnaðinum veldur
því að verkafólk er að missa
trúna á að nokkur framtíð sé í
því að vinna í fiski. í sjávar-
plássum víðs vegar um landið
er fólk að yfirgefa eignir sínar,
þó að það fái lítið sem ekkert
fyrir þær, til að flytja á Stór-
Reykjavíkursvæðið til að taka
þátt í dansinum í kringum gull-
kálfinn.
Er unnt að snúa þessari
þróun við? Frjálshyggjuliðið,
sem ræður ferðinni í ríkis-
stjórninni okkar og í yfirstjóm
fjármála, hefur þegar sýnt
hvernig það ætlar að stjórna
landinu. Frelsi fjármagnsins er
þess æðsta boðorð — fjandinn
hirði þjóðarhag ef við fáum að
græða í friði!
Um síðustu helgi sótti ég ráð-
stefnu á vegum Fiskiðnar,
félagsskapur nemenda úr Fisk-
vinnsluskólanum og annarra
áhugamanna um fiskiðnað. Á
þeirri ráðstefnu voru m.a. rædd
fræðslumál og það sem kallað
er tvífrysting.
Tvífrysting er þekkt hér á
landi, en hún felst einfaldlega í
því að aflinn er fyrst frystur og
síðan þýddur upp aftur, full-
unninn og síðan frystur aftur.
Þar flutti ungur maður frá
Rekstrartækni fróðlegt erindi,
þar sem hann tók dæmi af
frystihúsi, sem hann nafn-
greindi ekki, og þeim sveiflum
sem verða á því hráefnismagni
sem barst til hússins á einu ári,
en hráefnið sem barst þessu
húsi var frá 130 tonnum á
mánuði og allt upp í 1200 á
mánuði. Hann sagði að hrá-
efnisskorti væri svarað með
uppsögnum starfsfólks, en afla-
toppunum með því að vinna
allan aflann í s.k. roðfisk fyrir
Bretlandsmarkað, en þær
pakkningar væru meira en
helmingi verðminni en neyt-
endapakkningar á Bandaríkja-
markað.
Hann benti á að ef þetta hús
hefði fengið aflann heilfrystan
og geta þýtt hann upp og unnið
eftir hendinni, hefði verið unnt
að auka framleiðsluverðmætið
um 30-40 milljónir, auk þess
sem atvinnuleysi hefði þá orðið
óþekkt á þeim vinnustað.
Alda Möller matvælafræð-
ingur skýrði frá tilraunum, sem
rannsóknarstofnun fiskiðnað-
arins væri að gera um gæði tví-
frysts fisks. Hún fullyrti að
F ræðslustarfsemi
Árlega skulu haldin nám-
skeið um bónusvinnu í frysti-
húsunum, nógu mörg til að öll
frystihús eigi kost á að senda
þangað fólk eftir þörfum.
Frystihúsunum er skylt að
senda á þau námskeið það
bónustrúnaðarfólk, sem ekki
hefur sótt slík námskeið áður
og a.m.k. einn verkstjóra eða
annan stjórnanda, sem stjómar
bónusvinnunni, sé einhver sem
ekki hefur sótt slík námskeið
áður.
Á námstímanum skal trún-
aðarmaður fá laun sem svarar
meðaltekjum hans eftir sömu
útreikningsreglu og gilda í
veikindatilfellum.
Bónustrúnaðarmenn, sem
sækja bónusnámskeið, en að
öðru jöfnu vinna hlutastarf, fái
rannsóknir þeirra bentu ekki til
þess að tvífrystur fiskur væri
verri en sá sem unninn var
ferskur og í sumum tilfellum
mun betri.
Hún skýrði frá því að heil-
frystur fiskur geymdist betur en
fryst flök vegna innþornunar og
að rannsóknir þeirra bentu til
þess að geyma mætti heil-
frystan fisk í allt að ár áður en
hann er unninn.
Á fundinum kom fram að
íslensku sölusamtökin í Banda-
ríkjunum bönnuðu tvífryst-
ingu, en ég get upplýst fundinn
um það, að mér væri vel
kunnugt um að Danir hefðu til
fjölda ára heilfryst allan sinn
umframafla og ynnu hann síðan
í blokk, sem þessir sömu aðilar
keyptu athugasemdalaust.
Ég hefi verið nokkuð marg-
orður um þetta mál, þó að það
eigi ef til vill ekki heima í
skýrslu formanns um starfsemi
félagsins, en ég tel að ef fisk-
iðnaðurinn gæti þróast í þessa
átt, gæti orðið bylting í atvinnu-
málum fiskvinnslufólks.
greitt eins og um heilsdagsstarf
sé að ræða, meðan á námskeiði
stendur.
Fiskvinnslufyrirtækin beri
allan kostnað af námskeiðum
þessum.
Auk framangreindra nám-
skeiða, skal halda fræðslufundi
í hverju fiskvinnslufyrirtæki í
vinnutíma tvisvar á ári og skal
starfsfólk halda óskertu kaupi á
slíkum fundum.
Öllu starfsfólki, sem vinnur
við ákvæðisvinnu skv. samningi
þessum, skal gefinn kostur á að
sitja fundina, sem skulu vera
nægilega margir, þannig að
ekki séu fleiri en 30 starfsmenn
á hverjum fundi.
Lengd fræðslufunda skal
miðast við þann tíma sem þarf
til útskýringa og til að svara
fyrirspurnum.
Kosið í stjóm
og í önnur trúnaðarstörf hjá
Y erkalýðsfélagi
Vestmannaeyja
Nýir
bónussamningar
Á aðalfundi Verkalýðsfélags Vestmannaeyja hinn 29, sept. s.l.
voru kynntir nýgerðir bónussamningar. Samningarnir eru víða-
miklir og taka til margra þátta ák væðisvinnunnar. I samningnum er
m.a. fjallað um fræðslustarf og segir þar m.a.: