Eyjablaðið - 23.12.1985, Blaðsíða 13
EYJABLAÐIÐ
13
H.G. scxtettinn leikur gömlu dansana á útiskemmtun austur á
Norðfirði. Talið frá vinstri: Haraldur Guðmundsson mandólín,
Sigurður Guðmundsson trommur, Gísli Bryngeirsson harmó-
nikka, Haraldur Baldursson gítar, Guðni Hermansen harmónikka
og Jón Helgi Steingrímsson harmónikka.
— H.G.-SEXTETTINN —
Margir prýðisgóðir hljóð-
færaleikarar hafa dvalið í
Eyjum, um lengri eða skemmri
tíma. Flestir þeirra hafa leikið
jazz fyrir dansi eða á „jam-
sessionum”, þar sem allir leika
af fingrum fram.
Haustið 1949 fluttist
Haraldur Guðmundsson
hingað til Eyja og hóf störf við
iðngrein sína í prentsmiðjunni
„Eyrúnu”.
Jafnframt stofnaði hann
H.G. sextettinn sem síðar varð
Iandsþekktur. Haraldur lék á
trompet, mandólín og yfirleitt
hvaða hljóðfæri sem var, t.d.
var hann ágætis trommari.
Æfingar hófust fljótlega og
voru fyrstu meðlimir auk
Haraldar, Guðni Hermansen,
Gísli Bryngeirsson, Haraldur
Baldursson, Alfreð Þórðarson
og Sigurður Þórarinsson (Sissi)
sem var og er mjög snjall
trommuleikari. Skömntu síðar
tók undirritaður við af Sissa og
hélst sú liðsskipan fyrstu
misserin.
H.G. sextettinn hóf að leika í
Samkomuhúsinu og mikið af
lögunum voru útsett í jazzstíl
sem þá var afgerandi á dans-
leikjum. En þá var líka tekið til
við gömlu dansana og leiknar
syrpur af völsum, tangóum,
rælum, polkum o.s.frv.
Þetta var mjög góð blanda og
ég veit að margur saknar gömlu
dansanna í dag.
Haraldur hafði stjómað
Mandólínhljómsveit Reykja-
víkur og var frábær mandólín-
Ieikari. Lað hljóðfæri setti
skemmtilegan blæ á gömlu
dansana.
Sumarið 1950 slóst hljóm-
sveitin í för með Lúðrasveit
Vestmannaeyja til Austfjarða
og nú hafði bæst í hópinn góður
vinur, Jón Helgi Steingrímsson,
sem tók sæti Alfreðs Þórðar-
sonar við píanóið.
Við lékum á nokkrum
stöðum fyrir austan og m.a. á
útiskemmtun inn í Norðfirði.
Þar voru þrjár harmónikkur
þandar. Gamall bóndi úr sveit-
inni kom til Haraldar og
þakkaði honum með klökkum
rómi. Hann hafði aldrei dreymt
um að fá að sjá og heyra þrjár
nikkur þandar í einu.
Á Norðfirði skildu leiðir
H.G. sextetts og Lúðrasveitar-
innar og við héldum áfram til
Akureyrar. Þar lékum við
nokkur kvöld og slógum upp
„jam-session” með Akureyr-
ingum, sem jafnan háfa átt
góða jazzleikara.
Haustið 1950, í nóvember,
héldunt við til Reykjavíkur og
lékum í útvarpið auk þess sem
við lékum á jazzhljómleikum í
Austurbæjarbíói. Gísli Brynj-
ólfsson lék nú á gítar í stað
Haraldar Baldurssonar. Var
búið að æfa mjög vel fyrir
förina og öll lög leikin eftir
sonar, H.G. sextettsins frá
Vestm.eyjum, og tjáði hann
jafnframt, að þetta væri í fyrsta
skipti, sem hljómsveit utan af
landi kæmi til Reykjavíkur til
að leika á jazzhljómleikum.
Þetta var skemmtileg nýbreytni
og ætti að reyna að fá fleiri
hljómsveitir utan af landi til að
taka þátt í hljómleikum, er
kynnu að verða haldnir í fram-
tíðinni.”
„Hljómsveitin lék aðallega
,,dixieland”-stílinn og vakti
mikla hrifningu, enda marg-
klöppuð upp.”
Jazzhljómleikarnir í Austur-
bæjarbíói færðu okkur heim
sanninn um að við gætum leikið
jazz til jafns við hljómsveitir í
Reykjavík.
Um þessar mundir æfði
Haraldur frábæran Jazzsöng-
kvartett sem í voru: Ásdís
Sveinsdóttir, Jakobína
Hjálmarsdóttir, Hallgrímur
Þórðarson og Erling Agústs-
son. Kvartettinn kom fram á
hljómleikum hér heima.
I „Café Stjörnunni”, talið frá vinstri: Sigurður Guðmundsson trommur, Gísli Bryngcirsson clarinett,
Gísli Brynjólfsson gítar, Guðni Hermansen tenór sax, Árni Elfar píanó, Haraldur Guðmundsson
trompet og Axel Kristjánsson bassi.
H.G. sextett í Samkomuhúsi Vm., talið frá vinstri: Gísli Bryngeirsson clarinett, Guðni Hermansen
tenor sax, Sigurður Guðmundsson trommur, Haraldur Guðmundsson trompett, Haraldur Baldurs
son gítar og Alfreð Þórðarson píanó.
S. Guðmundsson:
JAZZ I EYJUM
nótum, auk þess sem einstakir
meðlimir tóku „sóló”.
Allir voru klæddir í „smok-
ing" með svarta slaufu og
Grímur Þórðar var svo vina-
legur að lána mér allt sitt
fínasta púss.
í Jazzblaðinu frá þessum
tíma má m.a. lesa: „Næst til-
kynnti kynnir komu hljóm-
sveitar Haraldur Guðmunds-
Erling Ágústsson söngvari.
Jón Þorgilsson söngvari.
Veturinn 1951 tók hljónt-
sveitin þá ákvörðun að hefja
veitingarekstur í Alþýðuhús-
inu. Var húsið innréttað að
nýju og önnuðust verkalýðs-
félögin, eigendur hússins, það
verk, ásamt okkur.
Á meðan á lagfæringum stóð
skeði sá sorglegi atburður að
flugvélin Glitfaxi fórst á leiðfrá
Eyjum til Reykjavíkur og með
henni okkar kæri vinur Jón
Helgi Steingrímsson ásamt
mörgum öðrum samborgurum
okkar. Þá ríkti sorg í Eyjum.
Um miðjan vetur opnuðum
við svo Alþýðuhúsið með
pomp og pragt. En nú hét
staðurinn Café Stjarnan.
I stað Jóns heitins kom Ámi
Elfar á píanó og einnig Axel
Kristjánsson á kontrabassa. Þá
var H.G. sextettinn orðinn sex
+ einn.
Café Stjarnan starfaði fram á
vor 1952. Reksturinn gekk
ekki alltof vel, en jazzinn þeim
mun betur. Á þessum tíma léku
margir góðir jazzleikarar í
Samkomuhúsinu. Við komum
oft saman og lékum af fingmm
fram. Þá var sveiflan meiri-
háttar, eins og sagt er í dag.
Söngvari í Café Stjörnunni
var Jón Þorgilsson og tókst
honum afar vel upp í hægum
rómantískum lögum. Þá starf-
aði sem þjónn Erling Ágústs-
son. Hann tók oft lagið með
okkur. Hann var og er góður
jazzsöngvari.
Sumarið 1952 hélt sextettinn
í ferðalag vítt og breytt um
landið. Sú breyting varð á
hljómsveitinni að Guðni
Hermansen fór ekki með í
landsreisuna, en í hans stað
kom Höskuldur Stefánsson frá
Neskaupstað. Við lékum 32
kvöld í röð. Byrjað var í
Reykjavík og endað ferðalagið
þar, eftir hringferð unr landið.
Eftir að ferðalaginu lauk
leystist H.G. sextettinn upp.
Surnir Iluttust úr Eyjum en við
nokkrir félagarnir byrjuðunr að
leika í Samkomuhúsinu um
haustið.
H.G. sextettinn Iék ekki
lengur nema í minningunni. Nú
er Haraldur Guðmundsson lát-
inn. Eg minnist hans og Jóns
Helga með miklum hlýhug.