Póstmannablaðið - 01.12.1941, Blaðsíða 14

Skemmtiför að Kirkjubæjarklaustri
Laugardagurinn 2. ágúst s. 1. var ekki
sem ákjósanlegastur til ferSalags. Him-
inn þungbúinn, með regnskúrum, skýja-
rofum og þurrviðri á milli. En það er í
rauninni ekki létt verk að aflýsa
skemmtiferð, sem 32 menn ætla að taka
þátt í, sízt þegar búið er að fá farkost-
inn, eftir miklar umleitanir. Það er
býsna margt sem forsprakkar hópferða-
laga verða að snúast í og taka með í
reikninginn, og hver einstaklingur, ekki
sízt þeir, sem hafa langan vinnutíma
og þurfa margs að afla sér, til þess að
geta tekið þátt í langri ferð. — En
skemmtiferð póstmanna að Kirkjubæj-
arklaustri var nú ákveðin.
Það var ekki unnt að leggja af stað
fyrr en kl. 17,30, og ekki um annað að
ræða en nátta í Vík í Mýrdal. For-
sprakkarnir höfðu því, fyrir milligöngu
,,kollegans“ í Vík, fengið vilyrði fyrir
afdrepi í barnaskólahúsi þorpsins, og
líkur taldar á, að heitt vatn eða jafnvel
kaffi yrði fáanlegt í nærliggjandi húsi.
„Allt í lagi“. Póstmenn eru vanir að
þurfa að hafa póst tilbúinn á ákveðinni
mínútu og á því að vera auðvelt að láta
slíkt gilda um sjálfa sig. Reyndist og
svo í ferðalagi þessu að allt varð fram-
kvæmt „samkvæmt áætlun“. — En nú
má ekki lengja málið, enda eðlilegast að
fara eins fljótt yfir sögu og yfir landið
í bíl. — Og nú köstuðu allir áhyggjum,
sem ekki urðu eftir heima, á bak bíl-
stjóranna. — En sá vegur! Hamingjan
góða! „Þvottabretti" — allt í loftköst-
um, rykkjum og hnykkjum. — „Ástands-
4
vegur!“ Tveir viðkomustaðir á leiðinni
til Víkur óhjákvæmilegir. Ýmsir eiga
konur sínar í sumardvöl í sveit vegna
ríkjandi „ástands“ og annarra gildra
orsaka. Vilhj. Heiðdal sína á Öxnalæk,
Konráð og Grímur að Þingborg í sam-
býli við annara manna konur og sam-
eiginlegu mötuneyti, sem lyfti tveim
þeirra síðar töldu upp í „birgðamála-
ráðherra“-embætti. —
Vegna smátafa, utan áætlunar, varð
ekki náð til Víkur fyrr en kl. 23,55 í
stað kl. 23,30. — Afleiðingar slæmar en
ekki örlagaríkar. Vegna seinkunar-
innar reyndist hvorttveggja ófáanlegt,
kaffið og heita vatnið. Skólahúsið fékkst
opnað og: skjól yfir höfuðið, nægir
bekkir til að setjast á, og gólfflötur til
að liggja á. Megin skilyrðum til gist-
ingar fullnægt, — og hamingjunni sé
lof! Vatn í krana og tveir ferðaprímus-
ar með í förinni; og ein kaffikanna. For-
sjált fólk. Skilyrðunum til að geta rekið
á eftir seinustu bitunum niður úr kok-
inu með volgum sopa, sennilega full-
nægt. En gott væri að geta náð 1 mjólk-
ursopa. Þrír ungir menn stöðvaðir á
götunni fyrir utan og magnaðir upp 1
mjólkurleit. Fimm mínútum síðar berst
sorgarfregn frá leiðangrinum. — Ekki
fáanlegur dropi af mjólk í þorpinu. Ný
vandkvæði. Gloppa í áætluninni. Engar
dýnur til að liggja á. Nokkrir höfðu
hvílupoka, a. m. k. einn góða yfirsæng,
en ógiftur og sat því að henni einn —
úti í horni með kápu að kodda. „Fín-
asta rúm“, sneri sér til veggjar og sofn-
PÓSTMANNABLAÐIÐ