Póstmannablaðið - 01.12.1941, Blaðsíða 18

ins. Gerðist þar ös mikil og héldu ýmsir
þaðan pinklaðir varningi, sem þótti
verðlægri en í höfuðstaðnum.
Áning og snæðing við Skógafoss er
góð tilbreyting frá „braki og hossi“ bíl-
anna. Er í Flóann kom fór „lestin“ að
dreifast. Sumir þurftu að skila af sér
konum á Sumardvalarstaðina, en aðrir
girntust skyr og kaffi í Tryggvaskála.
Þaðan fór hópurinn austur í Grímsnes
og Sogsveginn upp að Þingvallavatni,
en meðfram því að austan. Var þá kom-
ið glaðatunglsljós,og var óviðjafnanlega
fögur sjón að sjá tunglið speglast í gáru-
lausum vatnsfletinum. Munu flestir
lengi minnast þeirrar dásamlegu feg-
urðar. í skóginum hjá Vellankötlu
dvöldum við góða stund og sungum ætt-
jarðarljóð. Þaðan var lagt af stað til
Reykjavíkur um klukkan 24.
Daginn eftir
Góðar minningar góðs ferðalags og
glaðværra samverustunda úti í sjálfri
náttúrunni eru ekki sízt mikilsvirði
þeim hópi opinberra starfsmanna, sem
daglega standa í mestum ys, vinna jafnt
helga daga sem virka, — lengur en aðr-
ir, og eiga fæstar frístundir.
Bæjafalið.
Mig langar til að minnast örfáum
orðum á eina af þeim góðu bókum, sem
við póstmenn notum daglega við störf
okkar.
Þessi bók er „Bæjatalið“, eða réttu
nafni „Bæjatal á íslandi 1930“. Bókin
er nú, eins og nafnið ber með sér, brátt
ellefu ára að aldri, og eru það vandræði
hvað hún er orðin lasburða í sinni upp-
runalegu mynd. Póstmenn í Reykjavík
hafa leiðrétt mörg eintök og lagt
í það mikla vinnu. í þessum leiðréttu
eintökum er varla ein einasta síða, sem
ekki þurfti leiðréttingar eða viðbótar
við. Ný bæjanöfn höfðu bæzt við í
hundraðatali, bréfhirðingum f jölgað eða
verið færðar úr stað, hreppum skift o.
s. frv., sem sagt útgáfan frá 1930 er
orðin algjörlega úrelt, og er það óvið-
unandi, vegna hinnar miklu notkunar í
póststarfinu.
Það er því síður en svo vanþörf á að
fara að endurbæta þessa útgáfu af
„Bæjatalinu“, og ætti póststjórnin að
taka þetta mál strax á dagskrá og reyna
að flýta því sem mest, að nýtt „Bæja-
tal“ komi hið fyrsta út. Fyndist mér
svo, að árlega ætti að gefa út leiðrétt-
ingar og viðbæti við það, en þeim yrði
svo bætt inn í heildarútgáfuna með
fimm ára millibili, þannig að „Bæja-
talið“ væri gefið út fimta hvert ár, en
viðbætir árlega.
Munu póstmenn og viðskiftamenn
pósthúsanna fagna því, ef bráðlega yrði
bætt úr þessu máli á viðunandi hátt.
X G. G.
8
PÓSTMANNABLAÐIÐ