Alþýðublaðið - 27.10.1923, Qupperneq 1
öefid ilt aí Alþýðnfloklmnm
l923
LHUgárdaglnn 27. október.
255. tölublað.
A-Iistinn er listi alþýöunnar
Alþýðan kýs hann!
Eg kýs A'listann.
1. Af þTÍ að sá ÍÍolikur, Al-
þýðuflokknriiin, sem ber liaon
fram, Till reisa yið og laga
það, sem í ÓSagi fer fyrir að-
gorðir auðTaldaSna.
2. Af 1>tí, að þeir meiiu,
Bem á houum eru. eru ttún-
aðarmenii alþýðu.
3. Af 1>tí að ég tíI fyrir
engan mun, að stefna hurgeis
anna nái kér meiri tðknm eu
orðið er.
Álþýðumaður.
EgkýsekkiB'Iistann
3. Af þTÍ að óg er fjarlægnr
þeini niðurdreps- og aftur-
haldskenningum, sem leiðtogar
hurgeisanna Tinna eftir, æs-
inguin þeirra, ol'stopa og !og-
hrotum, er þeir halda htíö-
skyldi yíir.
2. Af því að Jóuforlákssou
er afturhaldsmaður, Jakob „
Jlöiler Terkfæri ísiandshanka,
sem stendur hak Tið níð Arna
frá Höíðahólum mn Lands-
hankann, og Magnús Jónsson
smásál, en Lárus er hara
unglingsskinn.
Borgari.
Þið nppskerið eftir
p¥í, sem pið sáið.
Lærifaéir guðtræðinganna pre-
dikaði á sunnudaginn ekki i
kirkjustói, heidur í >Morgun-
bláðinu<. Sagði hann tólki frá
þvi að til séu menn hér og þar
um heiminn og ekki sízt á Norð-
urlöndum og jafnvel hér á ís-
landi, sem séu farnir að villast
frá liinui sáiuhjálplegu trú og
sýni prestum og prelátum ekki
tilhiýðilegá virðingu. Skyldi nú
nokkurn furða á því, þó virð-
ingin fyrir prestum og trúin á
þær kenningar, sem þeir flytja í
kirkju og af kennarastólum,
dofni, ef margar eru Magnúsar-
útgáfurnar áf lærifeðrunum.
Sem betur fer, hefir Magnús
Jónsson ekki verið svo lengi
kennári í guðfræði við Háskól-
ann, að spilllng sú í andlegum
efnum, sem kensla hans hlýtur að
hafa í tör með sér, h>fi «enn
breiðst mikið út; því að marga
höfum við enn góða og gegna
presta, <?g vonandi verður ekki
lángt þangað til, að við losnnm
við þénnau gæruprest í hreistr-
ugu hempuoni, et dæma má eftir
greinum í »Ví$U, sem er mál-
gagn hans í kosningunum, eða
ræðum, sem hann hefir haldið á
rtjórnmálafundum bæði núna og
siðast, þegar hann var kosinn,
þegar hann vildi láta lið sitt
draga belg á höfuð elþýðunni,
til þess að hsnn yrði kosinn á
þing.
Berum nú samaa framferði
Magnúsar og grucdvöll kenning-
ar þeirrar, sem maður þessi hefir
verið kalíaður til að flytja: >Elsk-
aðu_ guð og náungann eins og
sjálfan þig<, segir kenningin.
Magnús segir: >Dragið belg á
höfuð álþýðunni. Ljúgið upp
sögum um leiðtoga hennar. Berið
út þvaður um þá, sem ætla sér
að standa í vegi iyrir mér á
valdabráutinni. Niðurlægið þá og
upphefjið mig.<
Magnús Jónsson! Þér hafið
verið f Ameríku. Hefir sá kafli
æfi-ögu yðar verið skráður?
Þér hafið verið á Isafirði og þar
í bæjarstjórn. Hefir sá kafli verið
skráður ?
Magnús Jónssou! Hvernig vog-
ið þér að ætlast til annars en að
Öll trú og virðing fyrir því, sem
er andlegt, geri annað ea fjúka
burtu, þar sem þér koœið nálægt?
Trúin á ait gott og göfugt
hlýtur að sviðna burt, ef þér
bærist í þess náiægð.
Trúuð kona,
áður í Ameríku.
Trúarbrögðin eru oinkainúl
nianna.
Kjósum
öll A-listann!