Siglfirðingur - 11.04.1924, Blaðsíða 2
78
SIGLF IRÐINOUR
ábyrgð fjelaganna.
49. Frumvarp til laga um viðauka
við og breytingu á fátækralögununi;
flm. Jón Baldvinsson. Um að
engan þann styrk, sem veittur er
vegna ómegðar, slysa, vanheilsu,
atvinnuskorts eða elli, skuli telja
sem sveitarstyrk. Að engan styrk-
þega megi flytja fátækraflutningi,
nema með skriflegu samþykki
sjálfs hans. Að allar fátækraskuldir,
hvort sem eru »sveitastyrkur eða
ekki, skuli fyrnast á 5 árum.
50. Frumvarp til laga um auka-
útsvör ríkisstofnana; flm. Magnús
Guðmundsson. — Um að slíkar
stofnanir skuli skattfiíar nema
verslunarfyrirtæki, þau greiði þar
sem aðalsetur þeirra er, 5% af
nettoágóða í bæjarsjóð. — Sveinn
og Tryggvi gera þá breytingu, að
í stað 5°/0 komi 2%. —
Alþingi.
Afgreitt sem lög.
10. um löggilding verslunarstað-
ar við Málmeyjarsund innan Vota-
bergs.
11. Um framlenging á gildi laga
um útflutningsgjald.
12. Fjáraukaiög fyrir árið 1923.
Neðri deild hefur samþ. frv. um
breyting á stofnun háskóla, um
þingíararkaup og um atkvæða-
greiðslu utan kjörstaðar.
Lenín og starf hans.
Úr norsku blaði.
(Framh.)
Um þessar mundir var Lenin
aðalfrömuður allra framkvæmda á
Rússlandi. Hann var- helzti ræðu-
skörungurinn á öllum mannfund-
um og var þó ekki vel máli farinn,
en hanu kúgaði áheyrendur sína til
sannfæringar og eindrægni með
óbilandi rökfimi, óhrekjandi tölum
og kaldhæðni. Hann var rólyndur
og óbifandi umboðsmaður (admi-
nistrator), hafði taumhald á öllum
og öllu og kunni gjörla að skipa
mönnum sínum i sæti. Viljafesta
hans var ósveigjanleg, hann misti
aldrei sjónar á takmarki sínu og
hann kunni að láta alla hlíta sínum
vilja og halda þeim í rjettu horfi.
Starfsþol hans var óbilugt og var
hann þannig gæddur allmörgum
þeim hæfileikum, sem þjóðhöfðingj-
um eru ómissanlegir.
En hann vantaði líka suma þá
hæfileika og þá ekki óverulega.
Hann vantaði gæflyndi það og
víðsýni, sem einkennir hinn veru-
lega stjórnmálamann. Vjer German-
ir höllumst yfirleitt að þeirri lífs-
skoðun, sem kemur fram í þýzku
orðunum: »Leben und leben lassen«,
en Lenín hefir eflaust verið frábit-
inn þeiin hugsunarhætti. Hver sem
hugðist að taka sjer bólfestu á
Rússlandi, varð að gera svo vel
að iifa eftir h a n s forskriftum.
Norðmaður einn, sem dvalið hefir
í Moskvu og átt tal við Lenín,
lýsti honum svo, að það væri engu
líkara en að heilabú hans rúmaði
nákvæmlega merktar skúffur, þar
sem hinum ýmsu »málefnum« væri
gaumgæfilega niðurraðað. í þess-
um skúffum gat hann svo á einni
svipstundu gengið að hinni »einka-
leyfðu« skoðun á hvaða málefni
sem var, en af slíkum mönnum
stafar jafnan hætta, þegar þeir eiga
að ráða fyrir og yfir lifandi mann-
eskjum,
Lenín var naumast maður grimm-
lundaður að eðlisfari. Einkalíf hans
þótti aðdáanlegt og alt fas hans
minti fremur á almennan borgara
en jötunslegan harðstjóra. En hann
var sauðþrár, eins og þröngsýnum
mönnum er títt og hafði bjargfasta
trú á sínum eigin óskeikulleik. Og
þar sem þessi sauðþrái var sífelt
og óaflátanlega hvattur og eggjað-
ur fram af lítt skilinni og mjög
vafasamri kenningu, þá urðu afleið-
ingar hans þeim mun ógurlegri og
afskaplegri. Lenín gat með köldu
blóði látið taka landa sína af lífi
þúsundum saman, ef þeir andæfðu
skoðunum hans og sennilega hefir
honum aldrei komið til hugar, að
skoðanir þessar eða kenningar væru
ekki jafnágætar í allra augum sem
hans sjálfs og hann var reiðubúinn
að hleypa allri veröldinni í bál og
brand til stuðnings þessum skýja-
borgum.
Hvað sem annars má segja um
Lenín, þá verður því ekki neitað,
að hann var framúrskarandi at-
kvæðamaður og það var einmitt
þessi kostur hans, sem olli því, að
hann gat leyst það hlutverk af
hendi, sem hann gerði. Hann er
þannig sjálfur skýlaus sönnun þess,
að hinn efniskendi (materialistiski)
skilningur á mannkynssögunni, sem
Marx (og Lenín Iíka) aðhyltist, er
með öllu rangur, en samkvæmt
þeim skilningi gætir persónuleikans
lítið eða ekki. Og rússneska stjórn-
arbyltingin, undir hans leiðsögn og
forustu, bendir glögglega á and-
stæðurnar og djúpið á milli hins
öfluga persónuleika annarsvegar og
hins aðgerðalausa, andlausa almúga
hins vegar. Hún sýnir, hvers djarfir
lýðæsingamenn eru megnugir, þegar
byrlega blæs fyrir þá.
Lenín sýndi það berlega í skoó-
unum sínum, að hann var ákafur
fylgismaður Marx og á yngri árum
barðist hann fyrir kenningum hans
með slíku ofstæki, að það líktist
oft brennandi vandlæti einhvers
miðaldamúnks í þágu hinnar einu
sáluhjálplegu trúar. Hann viður-
kendi ekkert, sem andvígt var þeirri
kenningu eða kom eitthvað í bága
við hana og kallaði mikilsmetna
heimspekinga afturhaldsseggi, »leik-
fífl hinnar borgaralegu þekkingar*
og valdi þeim önnur hæðiyrði, þar
á meðal Kant. (Framh.)
Erl. símfrjettir.
Grindell Matthews, englending-
ur, hefur fundið upp ósýnilega
geisla, sem líkjast eldingu og
drepa alt lifandi sem þeir hitta.
Geislarnir hafa áhrif 4 mílur upp
og ná til 40 mílna fjarlægðar.
Búist við að frumvarp bresku
sljórnarinnar um framlag til loft-
varna í London, verði felt.
Bretar hafa neitað fulltrúum
Rússa um landgönguleyfi.
Nýjar auðugar guilnámur hafa
fundist í Kirgishjeraði norður af
Turan.
Nefndin sem ransakaði hag
Rjóðverja leggur til að þeir greiði
16 miljarða strax og svo árlega
1400 miljónir hækkandi upp í
2400 miljónir.