Siglfirðingur - 04.07.1924, Blaðsíða 1

SIGLFIRÐINGUR
I. árg.
Pjóðarmerki
á útflutningsafurðum.
I norskum blöðum, er þess get-
ið, að Norðmenn hafi í huga að fá
sjer þjóðarmerki, er setja skuli á all-
ar 1. flokks vörur, fyrst og fremst
fiskinn og svo einnig á aðrar út-
flutningsvörur. Telja þau að slíkt
merki muni stuðla að því að auka
álit og eftirspurn eftir vörunum.
Morgunblaðið norska getur þess að
Róbert Miller forstjóri berjist fyrir
þessu máli. Er hugmynd hans sú
hvað fiskinn snertir, að áletrunin
>Noregur«, »Saltfisksmat«, ásamt
bókstað matsmannsins, standi und-
ir merki, er hafi norskt landslag til
fyrirmyndar. Segir hann að ekki sjfe
hægt að nota víkingaskipið í merki,
því það hafi Danir tekið frá þeim,
heldur ekki ljónið, því það getur
hvert annað land notað, og enn-
fremur ekki hægt að tala um neina
norska liti, því litirnir eru alþjóða
eign. En sje fyrirmyndin tekin úr
norskri náttúru, geti engin önnur
þjóð stælt norskaþjóðarmerkið. Bend-
ir hann þar helst á >Hestmanden«,
en svo heitir fjall eitt, norðarlega í
Noregi, nálægt heimskautabaugnum.
Er það einkennilegt mjög, og líkist
ríðandi manni, er stefnir vestur til
hafs. Er jat'nan straumur mikill af
útlendum ferðamönnum til þess að
sjá fjall þetta, og er það því víða
kunnugt. Ályktar Miller svo, að þeg-
ar menn sjeu orðnir vanir að sjá
þetta merki á fiskinum, sem aðeins
sje 1. flokks vara, og sjái það síð-
an á annari vörutegund, þá sje
merkið þeim trygging fyrir að hjer
sje einnig um góða vöru að ræða,
sem óhætt sje að kaupa.
Retta mál hefur verið lagt fyrir
Cristiania Handelstands Forening,
og lýsir formaðurinn, J. Schram,
konsúll, því yfir, að sjer geðjist
mjög vel að þessari hugmynd. Rjóð-
Siglufirði 4. júlí 1924.
armerkið þurfi að koma og >Hest-
manden« sje einkar velfallinn til fyr-
irmyndar. Hann geti sýnt listamönn-
unum ýmsar hlíðar, og stefna hans
til vesturs tákn þess að meginhluti
norskra útflutningsvara stefni til
vesturáttar.
Ressi norska hugmynd ætti að
geta verið þörf hugvekja fyrir oss
íslendinga. Ekki er oss síður þörf
en þeim á þjóðarmerki, ef það gæti
eitthvað bætt fyrir afurðasölunni.
Annmarkarnir eruhjer að ýmsu leyti
minni. f?ví þar sein fjölbreytni er
meiri, þar er einnig hætta á, að
mikill hluti af vörunum verði
ekki nierkishæfur og framleiðend-
ur þeirra beri því meira skarðan
hlut frá borði með sína framleiðslu,
því að sjálfsögðu verður þess vand-
lega að gæta, að ekkert misjafnt
blandist saman við þá vöru, sem
merkið ber, með þeirri kröfu að
verða 1. flokks vara.
Með aðalútflutningsvörur hjeðan
er meira og meira stefnt að því
marki, að gjöra sem mcst af þeim
1. flokks vöru. Og sennilega getur
það tekist ef vandvirkni er nóg, en
til þess ætti þjóðarmerki að stuðla
ekki svo lítið, því þjóðarmerki á ó-
þrifnum vörum er þjóðarskömm,
sem menn mundu ekki una.
Hvað merkið sjálft snertir, þá
hefur íslensk náttúra ekki síður
ýmislegt sjerkennilegt en sú norska,
og ekki er >Hekla« síður kunn en
»Hestmanden«. — En sú hlið er
alls ekki þýðingarlítil. Því m«rki af
smekk og hagleik gert, það hefur
á sjer menningarbrag, það sýnirað
hjer er ekki um skrælingja heldur
menningarþjóðarvöru að ræða.
(Versl.tíðindi.)
Íslandsglíman fór fram 23. f. m.
Glímukonungur varð nú i 3ja sinn
Sigurður Greipsson. Ný verðlaun
fyrir góða glímu hlaut Porgeir Jóns-
son frá Varmalæk.
28. blað
J a r ð a r f ö r Pálínu sál. Pálsdótt-
ir er andaðist 28. f. m. fer fram að
öllu forfallalausu laugardaginn 5. þ.
m. og hefst með húskveðju frá
heimili hinnar látnu Tjarnargötu 7,
kl. 1 e. h.
Anna Hermannsdóttir.
1
J ar ð a r f ö r Sigurðar sál.
Ingimundarsonar fer fram að
öllu forfallalausu þriðjudaginn
8. þ. m. og hefst með hús-
kveðju frá heimili okkar, Vind-
heimum, kl. 1 e. h.
Foreldrarnir.
Okkar innilegustu þakkir vottum
við öllum þeim, sem á einn eða
annan hátt sýndu hluttekning við
fráfall og jarðarför okkar elskuðu
dóttir Önnu Laufeyar, sem andað*
ist 13. fyrri mán.
Guðrún Jónasdóttir
Björn Jónasson.
Erl. símfrjettir.
Símað er frá Rómaborg að helstu
mennirnir, sem tóku þátt í morði
jafnaðarmannaforingjans Matteotte,
hafi verið handteknir, og að þeir
hafi játað á sig glæpinn.
Harriot, forsætisráðherra Frakka,
hefir lýst yfir því, að Frakkarmuni
fara úr Ruhr strax og þjóðverjar
uppfylli skilmála sjerfræðinganefnd-
arinnar. Ennfremur láta lausa þýska
fanga sem fangelsaðir hafa verið
fyrir pólitísk afbrot.
Bretar hafa slitið stj Vnmálasam*