Siglfirðingur - 14.03.1931, Blaðsíða 3

SIGLFIRÐINGUR
3
þús., kr. 24 þús, og lcr. 16 þúsund,
fáum við út kr. 9 7 þusu nd
sem er 10 f>úsundíun kró/ium neð;in
við hið upphaflega tiiboð Jóns og
Einars.
Pað verður elcki hjá þvi komist
að svara að litlu leyti grein herra
Pieturs Bóassonar í síðasta tbl. Sigl*
firðings, þótt varla svari kostnaði.
Pað var á margra vitund, áður
en greinin. birtist, að Pjetri hefir
sjálfum fundist hann og eriginn
annar kæmi tíl greina við kirkju-
bygginguna þar sem hann slump-
aðíst á að verða með í lægri til-
boðunum. Nú veit það allur bær-
inn, því greinin ber þess svo aug-
Ijósan volt að hún er skrifuð af
grömu geði, en ekki góðum viija
til að skýra rjett frá málavöxtum.
Pjetur hefir þar margt eftir mjer
sem formanni nefndarinnar, og seg-
ist margt hafa við mig talað, sem
jeg ekki man til að sje rjett. T. d.
segist hann hafa boðist til aðganga
inn í tilboð Jens Eyólfssonar. Jeg
man ekki eftir því, en þetta getur
samt verið satt. Pjetur hefir verið
svo þrár í þessu máli og talað svo
margt, og viljað ganga að svo
mörgu. kappið yfirleitt verið svo
óeðlilega mikið, að engin takmörk
virtust vera því sett, að hverju hann
viidi ganga, aðeins ef nefndin hefði
verið til með að trúa honum fyrir
verkinu.
„Jeg sagði formanni og fleiri
„nefndarmönnum að mjer findist
„tilboð Jensar ekki geta komið
„til greina, þar sem það væri á
„alt öðrum grundvelii en útboðið
„hefði gert ráð fyrir“ segir Pjetur.
Pó gerir hann nefndinni tilboð
um að hann gangi inn í þctta tiiboð.
Pað var þá ekkert við tilboðið að
athuga ef hann hlyti hnossið.
Ennfremnr segist hann hafa scítt
nokkuð fast að komast inn í 57
þús. króna tilboðið — „þennan iíka
aðgengilega samning“ — sem þá
varð sennilega lítið athugaverður, og
framkoma sóknarnefndar ámælislaus,
ef h a n n hefði fengið samninginn.
Prátt fyrir þetta lýsti Pjetur því
seinast yfir á fundi iðnaðarmanna
2. þ. m. að ennþá væri hann ekki
kominn með útreikning sinn á út-
boðinu niður úr kr. 122 þúsundum.
„Pó jeg ætlaði að reyna að gera
það fyrir 105 þúsund“; sagði hann
þar.
Hvernig á nú að taka slíkan mann
alvarlega.
Otreikningur Pjeturs á innlenda
efninu hefir altaf verið mjer ráðgáta.
Jeg get aldrei skilið að þraut-
reyndir byggingar.menn munn ekki
alveg eins og Pjetur reikna með
eðiiíegri rýrnun, en f’jetur er altaí
í útreikningum sínum öllum ofar,
og altaf með handbókina á lofti.
Mjer skilst að handbókin muni sýna
rjettar töflur, eri aðferðir Pjeturs við
að reikna út teningsmetratóiu í bygg-
ingunni, sje röng. í þetta eina skifti
sem Pjetur af tilviijun náði í mig
og Tryggva Kristinsson kennara til
að reikna með, sjer bar okkur aidrei
saman.
Pað er ekki rjett hjá Pjetri að við
höfum ekki viljað reikna heila veggi,
þótí gluggar og dyr væru á. Við
höfðum það frá byggingarfróðum
mönnum að siíkt væri venja við
útreikning á byggingum, gluggar og
dvr kæmu á móti eðlilegri rýrnun
efnis.
ITitt vildum við ekki
ganga inn á að Pjetur reiknaðí
ekkert frá fyrir kóropinu, sem tek-
ur þó yfir mikinn hluta þess veggj-'
ar. Eins gátum við ekki gengið inn
á að rjett mundi reiknað, þegar
Pjetur vildi reikna kirkjuskipið 4
veggi heila, kórinn 4 veggi heila og
turninn 4 veggi'heila, enda fór svo
að miklu munaði á teningsmetrun-
um, og óx Pjetur ekkert í augum
oklcar sem byggingarmeistari við þá
samt’undi.
Frá því í haust hefir Pjetur vilj-
að hamra því inn í mig og fleiri,
að grjót, möl og sandur kostaði
aldrei undir 32 þúsundum. 1 grein
sinni er hann nú alt í einu kom-
inn ofan í kr. 27 þúsundir. Eftir
okkar áætlun sem byggð er á nú
umsömdu verði, og útreikningi grein-
argóðra manna. munar á þessum
lið 11 þúsund krónum.
Sóknarnefnd reiknar því ekki með
að Jrirkjan, komin undir þak, kosti
mikið yfir 78 þús. krónur.
„Pá cr eftir að ksupa hús og lóð-
ir, búa til götu o. fl.“ segir Pjetur.
Petta ætlar sóknarnefnd ekki að
gera, Pjetur góður. Kirkjan verður
bygð þar sem skipulagsuppdráttur
bæjarins segir að hún skuli standa,
til þess að byggja hana áþeimstað
þarf erigin hús að kaupa burtu, svo
kostnaður af húsa- eða lóðakaupum
koma kirkjusjóðnum ekkert við.
A hvern hátt sóknarnefnd muni
snúa sjer til safnaðarins um fjár-
söfnun ætla jeg ekki að ræða við
Pjetur.
Pað kernur í Ijós á sínum tíma
hver áhrif brölt hans hefir á það
mál.
Pað eru ekki mörg ár síðan að
Hafnfirðingar reistu sjer nýja og
veglega kirkju. Pegar þeir byrjuðu
á byggingunni stóð ekki ósvipað á
fyrir þeim, eins og okkur nú. Peir
liöfðu ekki nærri þvi næga peninga
til að ijúka verkinu, en byrjuðu
samt. Pegar söfnuðurinn sá að byrj-
að var á verkinu, hljóp það fjör i
söfnunarstarfið, að hægt var að halda
áfram byggingunni slilalaust, þar til
kírkjan var fullgerð.
Pessi saga er jeg viss um að end-
urtekur sig hjer hjá okkar. Pegar
við sjáum kirkjuna rísa af grunni
til sóma og prýði fyrir Siglufjörð,
tökum við viðbragð, og hættum ekki
fyr en hún stendur fullgerð, hvað
svo sem Pjetur eða Páll segir.
S. A. Blöndal.
S v a r
til Sig. Egilssonar.
Sigurður Egilsson arkar enn fram
á ritvöllinn í síðasta tbl. Siglfirðings
og þykist svara grein minni á dög-
unum. Fátt er þó í þessari grein
hans, sem almenning snertir eða sem
gæti verið til þess að skýra mjólk-
urmálið, og fáu er þar svarað og
ekkert hrakið af þvi sem jeg hjelt
frám í grein minni, heldur stað-
festir Sigurður flest það sem jeg
hjelt þar fram, en líklega gerir
hann það ósjálfrátt.
En það er þó eitt sem grein S.
E. upplýsir og sem jeg raunar hafði
óljósan grun um áður en fæ nú
fulla vissu fyrir. Pað er að búrekst-
ur minn er honum sá þyrnir í aug-
um, að það er hann sem virðist
hafa slýrt penna hans í þessum
skrifum og allri framkomu í mál-
inu, og virðist mjer óneitanlega að
áhrifin hafi verið sterkari en vænta
mátti af jafn iillu tilefni, að Fram-
sóknarmaðurinn skyldi soúast önd-
verður gegn þeirri stjettinni sem
flokkurinn heflr talið sína öflugustu
og kastað sjer fagnandi í fang þjóð-
nýtingasinna. Petta finst mjer bera
vott um svo hjólliðuga sannfæringar-
lipurð að jeg hjelt að S. E. ætti
hana ekki til, en það eru sumir
liðugri í snúningunum en þeir hafa
limalagið tii, ef nógu snjalt er spil-
að á munnhörpuna. Sigurður virð-
ist gefa það í skyn að jeg sje eig-
inlega eini keppinautur Hólsbúsins.
Jeg veit nú ekki hvað gefur hon-
um tilefni til, að demba á mig