Siglfirðingur - 30.05.1931, Blaðsíða 1

IV. árg.
Siglufirði, Laugardaginn 30. maí 1931
28. tbl.
Viðhorf íslenskra stjórnmála. Framboðs-
„Að heyja mikið á
I vetur kom út í Tímanum grein
sem hjet „Að heyja mikið á góðum
grasárum“. Petta vareinnaf leiður-
um Jónasar. Ein af greinunum með
tvöfalda joðinu undir. Grein þessi
er einkennileg. Hún á að vera slá-
andi rök fyrir fjármálagáfum og bú-
hyggju Framsóknar. En þar eins og
oftar hafa vopnin snúist í höndum
ógæfumannsins. .Hanri slær þarna
sjálfan sig og flokk sinn eitt stærsta
klámhöggið er hann hefir nokkurn
tima gert með gorti sínu og mikil-
menskuvaðli.
Grein þessi er þess efnis að
Framsókn hafi farist á valdatíma
sínum eins og góðum og fyrirhyggju-
sömum bændum í sveit, er noti
tækifærið þegar góð eru grasárin til
að heyja mikið. — I5etta hafi stjórn-
in gert, og hún sje bændastjórn.
Efni greinarinnar er svo upptalið
annað en það, að skilja má að síð-
ustu, að nú sje búið að afla svo
mikils, og þjóðin sje orðin svo rík,
að nú þurfi ekkert að gera um
fjölda ára. Pað er helst svo að
skilja að öllum sje óhætt að leggja
árar í bát og láta tekjurnar af góð-
ærunum sjá fyrir framfærslu þjóð-
arinnar og — umfram alt á hún að
lifa af „verkunum” — leggjast í
flatsæng og hlusta á „verkin tala”.
Pað heíir að vísu eigi skort á, að
góð hafi verið „grasárin”. Pað er
óhætt um það að aldrei hafa slík
„grasár” komið yfir þessa þjóð, og
aldrei hafa slík ógrynni mokast
inn í landssjóðshlöðuna af „heyj-
um“. — Allt valdatímabil stjórnar-
innar hefir verið eiit óslitið „grasár".
Jónasi láðist að geta þess í grein
sinni, hvernig hinn fyrirhyggjusairi
bóndi mundi hafa farið með allan
þennan mikla heyfeng. Bóndinn
mundi hafa safnað fymingum og
gætt þeirra vandlega, og hann mundi
hafa greitt heyskuldir sínar. For-
sjálni hans mundi hafa búist við
góðum grasárum".
grasleysisárum á eftir góðærunum
og hann mundi hafa geymt fyrn-
ingarnar þangað til, og verið þá ó-
háður erfiðleikunum er þeir skullu
yfir.
En bóndinn frá Hriflu og hans
„bændastjórn“ tor dálítið öðruvísi
að ráði sínu. Par var sama búskap-
arlagið og heima í Hriflu forðum.
Hún sóaði öilum tekjunum svo
vendilega, að ekki var eyrir eftir.
Og ekki nóg með það! Hún jók
skuldirnar um helming, eyddi vara-
sjóðum ríkisins og glataði gjörsam-
lega endurheimtu lánstrausti lands-
ins.
Ekki nefnir Jónas þetta i grein
sinni, en liitt margtekur hann fram
að nú sje stjórnin búin að fram-
kvæma svo mörg „talandi verk“,
að endast megi um ófyrirsjáanlega
langan tíma. Nú á þjóðin að lifa
af verkunum.
En hvenig verður nú líf þjóðar-
innar, ef þessi stjórnar'ifrek ein eiga
að verða þjóðinni næring til lífsog
sálar næstu ár?
Ætli einhverjum bóndanum þyki
ekki verða þröngt í búi. Búnaðar-
bankinn er tómur eða því sem næst.
Hvert á svo að fara í fjárkröggum
ókominna ára. Ekki hjálpar Utvegs-
bankinn bændunum. Bændastjórnin
sá svo vendilega um að drepa traust
hans útávið, að þaðan er tæplega
mikilla fríðinda að vænta. Pá er
bygginga- og landnámssjóðurinn.
Par mun nú líka vera farið að
þynnast um mötuna. Eða ræktunar-
sjóðurinn? Hvar er hann? Nei.
Pað vanta svo sem ekki nöfnin á
peningastofnanirnar! En það vanta
bara peningana í þær. En hvað
gerir það? Verkin tala! Má ekki
veðsetja eða selja eitthvert fjósið
eða einhverja brúna eða einhvern
vegspottann og fá lán út á það?
Nei. Pað er ekki hægt! Stjórnin
er búin að því áður. Og Ham-
fundur
verður haldinn í Bió
laugardaginn 30. rnaí
kl. 7 siðd.
Frambjöðendur
kjördæmisins.
SKIPAVERSLUN
Siglufjarðar
Malningavörur allskonar, Kolljara,
Blackfernís, Hrdtjara.
brosbanki hefir „varað stjórnina við“
að taka lán eða ganga í ábyrgðir.
sagði Tryggvi. Hvers vegna? —
Ja — hversvegna! Nú vegna þess
bara! segir stjórnin eins og krakk-
arnir. — Af því auðvitað að stjórn-
in er búin að veðsetja allt.
Nú, þá er Landsbankinn — þjóð-
bankinn. Ætli hann hafi ekki nóg
með Samvinnufjelögin og Samband-
ið? Ja, spyr sá er ekki veit!
Nú, þá er veðdeildin! Æ, hún
er búin — þurausin. Og stjórnin
vill jafnt og ljóti karlinn taka lán
til nýs veðdeildarflokks. En fyrir
hvað eigum víð að koma upp hús-
kofum yfir höfúðin á okkur? spyrja
fátæklingarnir til sjáfar og sveita. Nú,
þið hafið nóga peninga. við erum
búnir að gera svo mikið síðastliðin
3 ár, að þið getið brúkað tekjurnar
af því, segir stjórnin. „Heyrið þið
ekki verkin tala?“ Pið hafið heyjað
svo mikið á góðu grasárunum, að
við getum fengið eitthvað af fyrn-
ingunum lánað, segja öreigarnir. —
Nei, nei, segir stjórnin, við fyrntum
ekkert. Pað var svo margt af skepn-
um á fóðrum hjá okkur að heyin
átust upp!