Siglfirðingur - 12.06.1931, Síða 1

Að sofa á verði.
I þeim löndum veraldar, þar
sem herskylda er lögleidd, Qg það
er í flestum löndum, þar eru gerð-
ar einna harðastar kröfur til varð-
mannanna. Varðmenn herstöðvanna
og útverðir hafa oftast líf og limu
mörg hundruð þúsund hermanna
svo að segja í hendi sinni. Mörg
hundruð þúsund hermanna og marg-
falt fleiri aðstandendur þeirra, byggja
alt traust sitt um .líf og lífsham-
ingju á, trúmensku og árvekni varð-
mannanna.
Pað er þessvegna ekki að ófyrir-
synju, að hart er tekið á hverskon-
ar ótrúmensku og vanrækslu í starfi
varðmannanna. Hefir jafnvel verið
gengið svo langt í þessu efni í flest-
um herskyldulöndum, að hver sá,
er sekur gerðist i slíku athæfi, var
tafarlaust tekinn af lífi. Pað kost-
aði varðmennina hvorki meira nje
minna en lífið, ef þeir brugðust
skyldum þeim, sem á þá voru
lagðar.
Og það hefir verið gengið lengra
í þessu efni. Mörg þúsund varð-
menn víðsvegar um heim hafa ver-
ið liflátnir fyrir það eitt, að sofa
ú verði. Preyttur og svefnlaus varð-
maður, sem ekki gat lengur haldið
sjer vakandi, hefir mist lífið fyrir
augnabliks svefn.
Svona er nú ástandið þar sem
reglulega strangar kröfur eru gerðar
til þess, að hver og einn standi í
stöðu sinni svo sem vera ber. —
lsland er eitt þeirrá fáu landa,
sem laust er við herskyldu, og er
vonandi að svo megi verða í lengstu
lög.
En það hefir sína varðmenn eins
fyrir því.
Pingmennirnir eru varðmenn
þjóðarinnar. Peir eru til þess settir
af kjósendum landsins, að vera á
verði um það, að þjóðarbúinu sje
stjórnað lögum samkvæmt og með
alþjóðarumhyggju fyrir augum, svo
að einn og sjerhver megi vel við
una. Peir eiga að vera á verði um
það, að framkvæmdarstjórarnir —
ráðherrarnir — fari að ' lögum við
stjórn landsins og láti vald sitt koma
hlutdrægnis og hleypidómalaust nið-
ur. Peir eiga að vera á vcrði um
það, að rjettur einstakra landsmanna
sje ekki fyrir borð borinn nje hlut-
drægni viðhöfð um ráðstöfun lífsins
gæða. Peim ber skylda til þess, að
aðvara þjóðina í hvert sinn er vald-
hafarnir aðhafast eitthvað það, sem
ekki horfir til alþjóðarheilla.
Hafa nú allir þingmenn ísl. þjóð-
arinnar gert skyldu sína í þessu
efni? Hafa varðmennirnir stað-
ið í stöðu sinni eins og fyrir þá
var lagt? Nei, því miður er ekki
hægt að segja það um þá alla.
Hverjum einasta fullorðnum
manni er það kunnugt, að- aldrei
síðan landið bygðist, hafa fram-
kvæmdarstjórar þjóðarbúsins gert
eins mikið að því, sem miður má
fara og sem ekki hefir horft til al-
þjóðarheilla, eins og undanfarin 4
ár. Aldrei hefir verið eins mikil
ástæða td þess fyrir varðmennina,
að blása i lúður sinn og aðvara
þjóðina, eins og þessi ár. Aldrei
hefir þjóðinni verið það meira á-
ríðandi, að ekki væri sofið á
verði, eins og árin 1927 —1931.
Allri þjóðinni er það kunnugt,
að þingmenn Sjálfstæðisflokksins
hafa gert skyldu sína í þessu efni.
Peir hafa e k k i sofið á verði. Peir
hafa vakað. Peir hafa sjeðogskilið
hvert stefndi fyrir þjóðinni undir
stjórn Jónasar og Tryggva. Og
þeir hafa við hvert tilefni hrópað
til þjóðarínnar og varað hana við
ódæðisverkum ráðsmannanna. Peir
hafa staðið vel í stöðu sinni.
Um þingmenn Framsóknar verður
þetta aftur á móti ekki sagt. Aldrei
hafa heyrst aðvaranir frá þeim til
þjóðarinnar á hverju sem gengið
hefir. Peír hafa ekki staðið vel í
sinni stöðu.
Pingmenn Framsóknar voru til
þess settir af kjósendum sínum, að
vera á verði fyrir þá um það, að
landinu væri stjórnað samkvæmt
vilja þeirra. — Peir áttu að standa
vörð um það, að skuldirnar lækk-
uðu, en þær hækkuðu um helming.
— Peir áttu að standa vörð um
það, að lög landsins væru haldin
en ekki ýmist brotin eða óvirt. —
Peir áttu að standa vörð um það,
að fjárhirsla ríkisins væri notuð ein-
ungis til alþjóðarþarfa en ekki sem
t’lokksjóður Framsóknar eða til hags-
muna einstakra manna. — Peir
áttu að standa vörð um það. að
ráðsmennirnir misnotuðu ekki vald
sitt yfir mönnum og málefnum, —
Peir áttu að standa vörð um sann-
leik og rjettlætí í allri stjórn lands-
ins, og blása í lúðurinn ef út af
bæri. — Peir áttu að vera útverð-
irnir, sem kjósendur bygðu traust
sitt á. —
Hvernig hafa svo þessír þing-
menn rækt þetta ábyrgðarmikla
starf? Hvenær hafa þeir aðvarað
þjóðina um yfirvofandi hættu? Hve-
nær hafa þeir sýnt það, að þeir
hafi vakað á verði? Aldrei.
Ráðherrarnir hafa stjórnað land-
inu á alt annan veg, en þeir lof-
uðu og þjóðin átti von á. Peir hafa
svikið loforð sín unnvörpum og mis-
beitt aðstöðu sinni í hvívetna. Samt
hafa þessir útverðir þjóðarinnar,
þingmenn Framsóknar, þagað —
steinþagað. Peir hafa sofið á
verði, eða, það sem er margfalt
verra, vakað og sjeð en látið múta
sjer til þagnar.
Hjer á landi verður engum manni
hegnt með lifláti, hversu brotlegur
sem hann verður við skyldur sínar
og lög landsins, og verður vonandi
aldrei. En þeir menn, sem svo
freklega bregðast skyldum sínum
og trausti samborgara sinna, eins
og þingmenn Framsóknar hafa gert
undanfarin 4 ár, þeir hafa sannar-
lega unnið til þungrar refsingar. í
mörgum löndum mundi slik breytni
hafa kostað viðkomandi menn
lifið.
íslenska þjóðin hefir verið öðr-
um þjóðum til fyrirmyndar um
marga hluti. Hún getur orðið það