Siglfirðingur - 19.12.1931, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
Iegrar trúgirni, enda úði og grúði
af hinum ótrúlegustu fjarstæðum og
beinum mótsögnum. Rað var engu
líkara en að lítið barn, sem nýbúið
er að fá mikið af barnagullum,
væri í hrifningu sinni að lýsa gull-
unum, þarsem tinsoldátar væru her-
sveitir, skeljar kvikfjárhjarðir, bygg-
ingaklossar heil verksmiðjuhverfi og
þar fram eftir götunum.
Engum áheyranda mun blandast
hugur um það, að ræðumaður var
ákaílega hrifinn af nálega öllu þ\í,
er hann sá í Rússlandi, og fullyrti
að þar væri iangtum betra að lifa,
en í nokkru öðru laudi, enda þótt
hann hafi ekki athugað landið og
lífsskilyrðin þar nema nokkra daga,
og als ekkert í öðrum löndum.
Sýnir þetta best hve ungar og ó-
þroskaðar sálir geta leiðst langt í
ótökstuddum og vanhugsuðum full-
yrðingum.
Rá verða hjer tilfærð nokkur at-
riði úr frásögn ræðumanns:
Hann sagði, að íbúar Rússlands
væru 163 miljónir. Rar af væru 2|-
miljón í Kommúnistaflokknum.
Ressi flokkur, sem ekki telur nema
15 menn af þúsundi hverju, ræður
stjórnarfarinu og heldur öllum hin-
um i járnklóm einræðisins. Ressir
menn eru það, sem halda 7. nóv.
hátíðlegan árlega, og þann dag í
haust, sagði ræðumaður, að 2^ milj.
Kommúnista hefðu gengið kröfu-
göngu um göturnar í Moskvu. Eft-
ir því að dæma hafa allir Kommún-
istar víðsvegar af öllu landinu verið
þar samansafnaður með fullri tölu —
engari einasta vantað. Retta á nú að
sanna samstarfið og fjelagslyndið!!
Pá talaði hann mikið um kaup
verkalýðsins, sagði, að meðal kaup
verkamanna vteri 80—120 rbl. Ein
rbl. er 3 krónur. Meðal kaup erþá
240—360 ísl. krónur eða 300 krón-
ur að jafnaði. Af þessu kaupi greiða
þeir svo 9 pre. í húsal. eða 27 kr.
og 3 —10 krónur í fjelagsgjöld. Hvað
fá þeir svo mikið af lífsnauðsynjum
hjá ríkinu fyrir þetta kaup? Jú, þeir
verða að borga 2,34 fyrir 1 kg. af
melís, 2,10 fyrir strausykur, 3,00 til
4.50 fyrir kjöt, eða 3,75 að meðal-
tali, 6,00—7,50 fyrir smjör, eða 6,75
að meðaltali, 1,35 fyrir haframjöls-
kílóið o. s. frv.
Hafa menn nú gert sjer það ljóst,
hvað kaupið raunverulega er lágt,
borið saman við verðlag lífsnauð-
synjanna. Rað er auðveldast að gera
á þann hátt, að athuga hve mikið
fæst af einstökum vörutegundum
fyrir mánaðarkaup. Meðalkaup verka
manna segir Gísli að sje 100 rbl.
Fyrir það kaup fæst í Rússlandi:
143 kg. af strausykri, eða 80 kg. af
' kjöti, eða 45 kg. af smjöri, eða 222
kg. af hnframjöli, eða 3 pör af sjó-
stígvjelum, eða tvö sett af grófasta
fatnaði. — Petta er þá hið háa
kaup, sem goldið er í Rússlandi.
Mundi nokkur verkamaður á ís-
landi vilja ráða sig fyrir 80 kg. af
nýju kjöti á mánuði? Eða fyrir 3
pör af sjóstígvjelum? Vafalaust ekki.
En í Rússlandi er þetta talin sæla
himnaríkis.
Annars viðurkendi ræðumaður,
sennilega óvart, að launin væru lág,
og jafnvel mjög lág. Hann sagði er
hann talaði um fjelagsgjöldin, að:
„þeir sem hafa mjög lág laun, borga
minna.“
Um vínnautn manna sagði ræðu-
maður, nð varla hefði sjeðst fullur
maður. Paf væri þó ekkert bann.
Og væri bændunum sagt að hætta
að brugga, væri það sama og segja
þeim að hætta að rækta kornið.
Enda væri alstaðar bruggað í Rúss-
landi, „eins og t. d. hjer á íslandi,“
Skírlífi sagði Gísli að væri meira
þar í landi en nokkru öðru landi.
Par væri engin einasta skækja. Og
þessu til sönnunur, sagði hann, að
„mætur ísl. borgari hefði sagt, að
ekki væri lifandi í Rússlandi, af því
þar væri engin skækja."
Fangelsunum er skift í tvent í
Rússlandi, sagði ræðumaður. í öðr-
um eru venjulegir glæpamenn, þjóf-
ar og bófar, en í hinum þeir, sem
gera sig bera að því að vinna á
móti stefnumálum Kommúnista.
Ræðum. lagði áherslu á, að slíka
menn væri sjálfsagt að setja í fang-
elsi, svo þeir ekki stæði í vegi fyrir
uppbyggingunni. En þegar hann
var spurður að því, hver munur
væri á rússneskum og íslenskum
Kommúnistum, hvaðst hann eigin-
lega ekki geta svarað þvi, vegna þess
að hann þekti ísl. Kommúnista ekki
nógu vel. (Ekki vantaði þekkinguna
á þeim rússnesku.) En hann hvaðst
búast við þvi, að Kommúnistar allra
landa væri svipaðir, mundu vinna
að sama marki. Kommúnistaflokk-
urinn hjer heima væri á rjettri leið,
með því að leggja í rústir ríkjandi
þjóðskipulag. — Á íslandi eru þeir
menn, sem vinna að þvi að eyði-
leggja ííkjandi þjóðskipulag. á rjettri
leið, að dómi ræðumanns, en í
Rússlandi er sjálfsagt að setja alla
slika menn í pólitísk fangelsi, jafn-
vel verri en fangahús þjófa og bófa!!
Kirkjur sagði Gísli að væru á-
Kaupið
jólasokkana
í verslun
Halldórs Jónassonar,
þar eru þeir ódýrastir og bestir.
kaflega margar í landinu. í einni
borg væru nær 1300. Fjölda margar
þeirra váeru þegar lagðar niður sem
kirkjur, en „því ver eru þær ekki
allar lagðar niður ennþá“. Rússar
vinna að því gegnum uppeldið,
sagði hann, að útrýma trúmálum.
í verksmiðjunum sagði hann að
væri sameiginlegt mötuneyti. í
verksmiðju, sem Gísli sagðist hafa
skoðað, eru 30—40 þúsund verka-
menn í einu mötuneyti, og þar eru
1000 manns í eldhúsi. — Ekki
mundi það vera talið neitt þrekvirki
á íslandi, að hafa einn mann í eld-
húsi fyrir hverja 3—4 kostgangara.
En í Rússlandi er þetta talið eitt af
fyrirmyndunum. Enda er hver mál-
tíð 3. eða 4. rjettuð.
Pá er útvarpið. Pað er afar mik-
ið notað til þess að „agitera“ fyrir
skipulaginu. „Enda er nú útvarps-
tæki komið á hvert einasta heim-
ili í landinu.“
Mikið er um skemtanir í Rúss-
landi. Verkamenn hafa 5. hvern
dag frýjan, og þá fara þeir útúr
borgunum, og skemmta sjer í stór-
um höllum, sem ekki eru til ann-
ars notaðar. Par eyða þeir því, sem
unnist hefir inn, því „þeir
hafa ekkert með peningana að gera,
annað en skemta sjer.“
Hátíðardaginn, 7. nóv. voru mikl-
ar hersýningar á Rauðatorgi í
Moskvu. Par voru upphækkaðir
pallar fyrir áhorfendur, og áhæðstu
pöllunum voru sendiherrar erlendra
ríkja með pípuhatta, og „stóðu þeir
náfölir yfir að sjá herinn, með öll-
um sínum djöfulsgræum." — Sá
hefir víst verið ægilegur!!
Hjer er ekki rúm * til að rekja
þennan endemisvaðal lengur. —
Nokkrar umræður urðu á eftir en
útí þær verður ekki farið hjer.
Að lokum skal fullyrt, að ef nokk-
uð er vel til þess fallið, að vekja
andúð — jafnvel andstyggð — með-
al gætnari manna á Kommúnism-
anum, þá eru það slíkar frásagnir
sem þessar, sem fullar eru af aug-
ljósum blekkingum, samfara hinu
ómerkilegasta barnahjali.