Siglfirðingur - 26.01.1935, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
stoðarfólk eftir því sem nauðsyn
krefur. Laun nefndarmanna ákveð-
ur ráðherra og greiðast þau úr rik-
issjóði.
2. gr. — Síldarútvegsnefnd hefir
með höndum úthlutun útflutnings-
leyfa, veiðileyfa til verkunar, söltun-
arleyfa á síld og löggildir síldarút-
flytjendur. Hún skal gera ráðstafan-
ir ti! þess, að gerðar séu tilraunir
með nýjar veiðiaðferðir og útflutn-
ing á síld með öðrum verkunarað-
ferðurn en nú eru tíðkaðar. Hún
skal hafa forgöngu um markaðsleit
og tilraunir til að selja síld á nýja
markaði og annað það, er lýtur að
yiðgangi síldarútvegsins.
Til þess að standast kostnað af
þessum störfum nefndarinnar, getur
síldarútvegsnefnd ákveðið, roeð sam-
þykki ráðherra, að greitt verði i
sérstakan sjóð 2 prc. — tveir af
hundraði — af andvirði seldrar
síldar, Sjóði þessum má eingöngu
verja í' þágu síldarútvegsins. Nú
verður sjóður þessi svo mikill, að
öruggt þyki. og getur þá sildarút-
vegsnefnd ákveðið, að fengnu sam-
þykki ráðherra, að endurgreiða úr
honum til sídareigenda í réttu hlut-
falli við verðmagn seldrar sildar.
3. gr. — Enginn má bjóða til
sölu, selja eða flytja til útlanda salt-
aða síld eða verkaða á annan hátt,
sem veidd er af íslenzkum skipum
eða i íslenzkri landhelgi, eða verk-
uð hér á landi eða lögð á land
verkuð, nema með leyfi síldarút-
vegsnefndar. Eigi má afgreiða farm-
skírteini fyrir síldarsendingum, að
ísaðri síld undanskilinni, til útlanda,
nema slikt leyfi liggi fyrir. Leyfi
til útflutnings á síld skulu aðeins
veitt þeim, sem fengið hafa löggild-
ingu sem síldarútflytjendur' Pó get-
ur nefndin veitt undanþágu fyrir
smásendingum af millisíld.
4. gr. — Síldarútvegsnefnd lög-
gildir síldarútflytjendur, ákveður
tölu þeirra og löggildingartírna.
Til þess að geta fengið löggild-
ingu sem útflytjandi, skal hlutað-
eigandi fullnægja ákvæðum laga nr.
52, 27. júní 1925, um verzlunarat-
vi'rtnu, ef um einstakling er að raeða,
eða éf um félög er að ræða, að
vera skrásett lögum samkvæmtsem
hlútafélag, samvinnufélag eða sölu-
sam'lag síldarframleiðenda, opið öll-
utn síldarframleiðendum, enda ráði
umSáekjandi yfir því lágmarksmagni
síldár, ér néfndin ákveður.
Nú hefir sölusamlag síldarfram-
leiðenda eða samvinnufélag umráð
yfir 75 prc. af síldarfratnleiðslu
landsmanna, eða sama hundraðs-
hluta af sild, sem verkuð er með
sérstakri verkunaraðferð, og getur
síldarútvegsnefnd þá ákveðið að
veita því útflutningsleyfi fyrir jafn
háan eða hærri hundraðshluta af
síldarframleiðslunni eða þeirri sér-
verkuðu síld, er það hefir umráð
yfir. enda sé þá æðsta vald í fé-
lagsmálum hjá félagsfundum og at-
kvæðisréttur félagsmanna miðist eigi
nema að nokkru leyti við það síld-
armagn, svo að enginn þeirra geti
farið með meira en 1|20 afatkvæða-
magni félagsins fyrir sjálfan sig og
aðra á fundum þess.
5. gr. — Peir, sem samkvæmt 4.
gr. fá löggildingu nefndarinnar sem
útflytjendur, verða að skuldbinda
sig til að hlíta fyrirmælum henn-
ar um framboð og lágmarksverð á
síld, sem seld er til útlanda, um
skiptingu markaðsstaða, útflutnings-
tima, afhendingu gjaldeyris og ann-
að það, sem nefndin setur að skil-
yrði fyrir veitingu útflutningsleyfa
samkv. lögum þessum. Með reglu-
gerð má ákveða, að síldarútflytj-
endur skuli skyldir að taka síld til
sölu af framleiðendum gegn hæfi-
legri hámarksþóknun, enda sé síld-
in markaðshæf vara, og annaðþað,
sem greiðir fyrir því, að allir síld-
arframleiðendur njóti sem fyllzt
jafnréttis um sölu framleiðslu sinnar.
6. gr. — Utflytjendur eru skyld-
ir að gefa nefndinni allar upplýs-
ingar, sem hún óskar, um allt, sem
snertir sölu og útflutning síldar, og
hefir nefndin frjálsan aðgang að
verzlunarbókum og skjölum þeirra
hér að lútandi. Nefndin er bundin
þagnarheiti um viðskiptamál útflytj-
enda, er hún verður áskynja um á
þennan hátt.
7. gr. — Nú verður það nauð-
synlegt, að dómi síldarútvegsnefnd-
ar, að tryggja gæði síldar eða sölu
á síldarframleiðslu landsmanna, að
takmarka veiði, og er nefndinni þá
heimilt að ákveða, hvenær söltun
megi hefjast; svo og að takmarka
eða banna söltun um lengri eða
skemmri tíma og ákveða hámark
söitunar á hverju skipi.
8. gr. — Síldarútvegsnefnd út-
hlutar veiði- og verkunarleyfum.
Allir sildarútgerðarmenn skulu fyrir
þann tíma, er nefndin ákveður,
sækja um veiðileyfi fyrir skip sín.
Skal í leyfisbeiðninni tilgreina tölu
skipa, stærð og einkennistölu og
áætla afla til verkunar. Ennfrem-
ur skal skýra frá hjá hvaða salt-
anda og hvernig síldin skuli verk-
uð, svo og hver hafi sildina til
sölumeðferðar.
Allir sildarsaltendur skulu fyrir
sama tíma sækja um verkunarleyfi
til nefndarinnar og skýra frá. hve
margar tunnur hverrar tegundar
þeir óska að verka og af hvaða
skipum.
Hver saltandi, er söltunarleyfi
fær, er skyldur að hlíta fyrirmæl-
um nefndarinnar um hámark verk-
unargjalds á hverja tunnu, sem
hann saitar fyrir útgerðarmenn, og
um ábyrgð á sildarverkuninni.
Allir sildarframleiðendur eru
skyldir að láta nefndinni i té þær
upplýsingar, sem hún krefst og
stuðlað geta að því að veiðinni
verði hagað eftir söluhorfum, og
skulu þeir hlíta fyrirmælum hennar
í þeim efnum, en skylt er nefnd-
inni að hafa um þetta sem nánasta
samvinnu við síldarframleiðendur.
Skýrslur um veiði og verkun skal
gefa nefndinni daglega.
9. gr. — Ráðherra setur með
reglugerð nánari fyrirmæli um fram-
kvæmd undanfarandi ákvæða, svo
sem að hver sildareigandi ber á-
byrgð á gæðum sinnar sildar, ákvæði
um jafnaðarverð á síld sömugæða,
umboðslaun til að standast kostnað
á sölu og öll þau atriði önnur, er
hann telur þurfa.
10. gr, — Brjóti löggiltur útflytj-
andi ákvæði laga þessara eða reglu-
gerða, sem settar eru samkvæmt
þeim, getur síldarútvegsnefnd svift
hann löggildingu og kært hann til
fjársekta.
11. gr. — Nú telur ríkisstjórnin
og síldarútvegsnefnd, með tilliti til
markaðslanda og innanlandsástands,
að betur muni notast útflutnings-
möguleikar með því að taka upp
einkasölu á síld, og getur ríkis-
stjórnin þá, með samþykki síldar-
útvegsnefndar, ef félag síldarfram-
leiðenda, sem uppfyllir ákvæðí 3.
málsgr. 4. g.r., æskir þess, veitt því
um ákveðinn tíma einkarétt til að
selja og flytja síld til útlanda, enda
séu þá framkvæmdarstjórar tveir,
og tilnefnir síldar.útvegsnefnd annan
þeirra.
Sé slikur félagsskapur sildarfram-
leiðenda ekki til eða síldarútvegs-
nefnd rnæli eigi með því, að hon-
um sé veittur slíkur einkaréttur, get-
ur ríkisstjórnin falið síldarútvegs-
nefnd einkasölu á síld til útlanda,
enda komi samþykki nefndarinnar
til. Ræður þá síldarútvegsnefnd tvo
framkvæmdarstjóra til þess að ann-
ast síldarsöluna og gerir aðrar þær