Siglfirðingur - 23.02.1935, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
sjóðstillagið hefir oft ekki verið
svona rausnarlegt.
Ressar tölur tala slnu máli. Pað
veit hver einasti skynbær maður,
sem nokkuð þekkir til bóka og bóka-
verðs, hversu skoplega lítið at’ bók-
um til heils bókasafns sem á
að fullnægja lestrarþörf 2—3000
manna muni fáanlegt fyrir 550 kr.
þegar þar frá dregst band
nýrra bóka og viðhald alls safns-
ins, sem fyrir er. Og bókasafnið
er áskrifandi tímarita og ársbóka
bókaútgáfufélaga sem kosta um 100
krónur. Og varla mundi það vansa-
laust, ef bókasafnið gæti eigi staðið
í skilum með áskriftagreiðslur sínar.
II.
Forráðamenn bæjarins verða að
muna það, að nú hefir bærinn eign-
azt sjálfstæða menntastofnun þar
sem er hinn nýstofnaði gagnfræða-
skóli. Sú stofnun leggur bæjarfélag-
inu nýja kvöð á herðar til aukn-
ingar og endurbótar bókasafnsins.
Pað er víst tímælalaust ósk og von
allra bæjarbúa, að þessi mennta-
stofnun eigi fyrir höndum glæsilega
framtíð, að nemendur hennar fjölgi
og hún eflist og fullkomnist, og verði
siglfirzkum æskulýð til þroska og
blessunar. En bezta undirstaðan til
slíks þroska er það, og verður fram-
vegis hér, eins og allstaðar annar-
staðar, að námfúsir unglingar og
æskumenn eigi eitthvert athvarf þar
sem þeim gefst kostur á aðaukaog
efla þekkingu sína með sjálfsnámi
og lestri yfirgripsmeiri bókmennta
en námsbækurnar eru, sem lög-
boðnar eru til skólanámsins. Pað
sjálfsagða athvarf veður eigi veitt
upprennandi menntafúsum æsku-
mönnum með öðru en góðu bóka-
safni og vistlegum lestrarsal. Auk
þess yrði sá lestrarsalur kærkomið
athvarf fjölda æskumanna, er nú
eiga sér helzt athvarf á danskrám
og drykkjuknæpum. Mundi margt
foreldri vilja allhart á sig leggja til
þess, að svo breyttist tízkan, að sona
þeirra óg dætra yrði fremur að leita
á lestrarsal bókasafnsins en á dans
og drykkjukrám eða ballskákar-
stofum.
Eg er alveg viss Um það, að hver
einasti bæjarfulltrúi, þeirra er nú
eiga sæti í bæjarstjórn, hafa fullan
vilja á að kippa þessu nauð-
synjamáli í æskilegra horfennú er,
því aldrei hefir niðurlæging bóka-
safnsins komizt á hærra stig en á
þessum vetri, einmitt þegar þessi
marghrjáða stofnun er loks búin að
fá gott og varanlegt skýli ynr höf-
uðið. Pað er kunnugt öllum bæjar-
búum að safninu er ætlaður stór og
rúmgóður salur á kirkjuloftinu, þar
sem bæði er nægilegt rúm fyrir
bækur safnsins í bráðina og auk
þess allstórt rúm afgangs til lestrar-
stofu. Safnið var á síðastliðnu hausti
flutt í þessi nýju híbýli, og væntu
menn að útlán mundu hefjast á
haustnóttum eins og áður. En svo
brá þá við, að síðan hefir safnið
legið eftirlitslaust i hrúgu á gólf-
inu og vitanlega engum til gagns
né nytja. Eg hefi heyrt að þetta
stafi af því, að hyllur vanti undir
bækurnar í þessum nýja bókasal.
Og þær eru ekki komnar enn. Senni-
lega er þetta að kenna fátækt bæj-
arins, eða er það bókasafnsnefndin
sem hér á sökina? En þar.ia liggur
safnið undir skemmdum. Pað þarf
ekki arinað en að bleyta komizt á
gólfiðgegnum þakglugga. Pá er bóka-
safnið í voða — alltkomið „á flot“.
Er þetta ekki vítaverður trassaskap-
ur að láta þúsunda króna virði
Iiggja þarna á gólfinu mikinn part
árs aðeins af því, að ekki sé fært,
kostnaðar vegna (eða trassaskapar)
að slá saman hyllum undir bæk-
urnar?
Allir bæjarbúar munu bera það
traust til bæjarstjórnar og bókasafns-
nefndar, að nú verði bókasafnið
ekki lengur olnbogabarn, heldur
óskabarn bæjarins og forráðamanna
hans. Pað mætti sýnast svo, að bær,
sem hefir efni á að kaupa á sama ári
fasteignir sem vafasamur hagnaður
mun affyrir á þriðja hundrað þúsund
krónur, munaði ekki mikið um að
sýna mestu og beztu menningar-
stofnun sinni þá rausn, að hún
mælti verða bænum í gagns og
sóma en ekki vansæmdar. Par
getur ekki komið tií mála fjárskortur.
III.
Prir bæir landsins hafa ný fengið
sínar sjálfstæðu menntastofnanir:
Siglufjörður, Neskaupstaður og Vest-
mannaeyjar. Allir þessir bæir hafa
það sameiginlegt, að eiga lítil bóka-
söfn, sem, sakir skólanna, mega til
ineð að vaxa og eflast, ef skólarnir
eiga að geta keppt við aðra ámóta-
kaupstaðarskóla, því allir aðrir bæ-
ir, er slika skóla hafa, eiga stór
bókasöfn, er landslög heimila sér-
réttindi til að fá ókeypis allar bæk-
ur íslenzkar er út eru gefnar hér-
lendis og tveim örkum eru stærri.
Eg gæti vel-hugsað mér, að ekki
yrði torsóít að fá þessa þrjá bæi
undir sömu réttindi ef t. d. bæjar-
sljórn Siglufjarðar vildi vinna það
til viðgangs síns eigin bókasams, að
fá viðkomandi þingmenn til að flytja
frumvarp til lagabreytingar í þessa
átt. Ekki væri þar gengið á örbirg-
an ríkissjóðinn til framlaga en hins-
vegar fylgdi sá böggull skammrifi,
að til bókavörzlu yrðu bæirnir að
fá bókvitra menn og bókhneigða.
Væri nú ekki reynandi fyrir bæjar-
stjórnina hérna að hefjast handa og
.hafa forgöngu um þetta. Að
minnsta kosti væri ekki úr vegi að
ræða þessa uppástungu. Hún er vel
þess verð. Og kxmist máiið í þetta
horf væri framtíð bókasafnsins
borgið.
Sig. Bj.
A 1 þ i n g i .
var sett 15. febr. samkv. ákvæðum
stjórnarskrárinnar. Nefnda og em-
bæltaskipun þingsins má heita ó-
Lreytt frá því er var á síðasta þingi.
Helztu afrek þingsins, enn sem
komið er, er afnám heimildarlaga
frá síðasta þingi fyrir rikisstjórnina
til lántöku. Hafði heimildin af ó-
gáli eða óðagoti orðið þá rúmum
tveim miljónum of lá. Varúrþessu
bætt þingsetningardaginn' og ný
lántökuheirnild uppá lli miljón
króna keyrð gegnum sameínaðþing
og báðar deildir á þrem klukku-
stundum. „Peir þurfa ekki að vera
að hugsa sig lengi um þessir kallar,
þó um sé að ræða 11 til 12 mil-
jónir!" sagði einn fratnsóknarbur-
geisinn. Nei. Peir eru ekki h;ssa.
En landslýðurinn stynur og kiknar
undir skattabyrðunum.
Pað er nú orðið álika ástitt um
stjórnarfleytu na og frá segir í vís-
unni:
„Vélin biluð, mastrið mölvað,
matrósar í ólagi,
vitlaus kompás, veðrið b'úlvað,
verra engin skipstjóri! “
Hvað verður langt þangið til
slík feigðarfleyta strandarog sekkur?
í b ú ð i n
Lækjargata 15B ásarnt lóðar-
réttindum er til sölu nú þe£»
ar, semja ber við
Kristinn Jóakimsson.