Siglfirðingur - 06.04.1935, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
kvæmdum, end;i bótt öiuát virðist
hafii stefnt fyrir öðrum bæjarfélög-
um er betri virtust h.ifa ástæðurnar.
Enda þótt Jón væri afburðamað-
ur á fjármálasviðinu. mátti hann
jafnvígur heita á hvað sem hann
beittist fvrir, því gáfurnar voru yfir-
burða miklar og glæsilegar og mað-
urinn flestum fjölfróðari.
Málafylgjumaður var Jón með
afbrigðum, og allan málallutning
sinn byggði hann á rökum og sann-
girni, en for'ðaðist alla ilikvitni og
persónulegt hndtukast. Hann þurfti
aldrei að taka til sli rn herbragða
og enda þótt oft væri á hann ráð-
izt með ósvífni af grunnfærnum
andstæðingum, svaraði hann aldrei
í sama tón. Hirtingavöndur hans
var rökin. Og sást það oft á, að
þar sveið undan, meira en þeim
vopnum, er skeleggari virtust. Einn
af allra beztu ræðumönnum þings-
ins var Jón, og allra manna prdð-
astur.
Pað mál, sem Jóni var allra hug-
stæðast á síðustu árum var raf-
rnagnsmálið. Var það lengi að
vefjast fyrir stjórnmálamönnum
þjóðarinnar, og náði iyrst fullkomn-
um framgangi, er Jón lngðist þar
á sveif með öllum aínum áhuga og
kappi með forsjá. Og nd, er hann
féll frá, hafði hann komið máli
þessu i öruggt horf. Jón hafði á
Alþingi borið fram frumvarp
um rafvirkjun fyrir byggðir lands-
ins. Var með fiumvarpinu stefnt
að skipulagi þossa mikla þjóðþrifa-
máls og ætlazt til að rikissjóður
leggði fram mestan kostnað við
undirbdning málsins. En enda
þótt flestir viðurkenni, að þetta
muni vera langmerkasta frum-
varp er fram hefir komið á Alþingi,
bæði um stórhug þess og þjóðmenn-
ingarlegt gildi, böðluðust andstæð*
ingarnir þó gegn því, svo að það
féll í það sinn fyrir offoisi þeirra,
töldu þéir þetta kosningabeitu til
að ginna bændur til fylgis við
málstað Sjálfslæðismanna. En hinn
rökfasti sterki maður stóð að baki
málsins og vann marga andstæð-
inga til fylgis við það, unz dr varð
hin stórkostlega virkjun Sogsfoss-
anna, sem nd er svo gott stm
hafin.
Pað er ekki gott um það að
segja hvenær eða hvort þjóðinui
tekst að beina leiðum sínum inn á
þær brautir, er liggja frá fyriihyggju-
lausri fjársóun síðustu 8 áranna,
en veiði nokkurntíma aftur bjart,
svo að sól megi sjá á ísl. fjármáhi-

Hjartanleéa þakka eg öllum fjær og nær, S2m hafa sýnt
hluttekningu við fráfall og jarðarför mannsins míns sáluga,
Jóns Porlákssonar borgarstjóra, og heiðrað minningu hans á
svo margvíslegan hátt.
Reykjavík, 29. marz 1935.
Ingibjörg Cl. Porláksson.
T i Iky n nin
Eg undirritaður hefi selt hr. Ilelga Asgrímssyni verzlun mína,
Bákkabúðina, og vona að heiðraðir viðskifsavinir mín:r sýni honum
sömu velvild og þeir hafa áður mér sýnt.
Jóhann F. Guðmundsson.
Samkvæmt ofanrituðu hefi eg keypt verzlun Jóhanns F. Guð-
mundssonar, og mun eg framvegis reka hana undir nafninu: Verzlun
Helga Ásgrímssonar. Eg vænti að heiðrnðir viðskiftavinir fyrverandi
eiganda verzlunarinnar láti mig njóta viðskilta sinna framvegis. Eg mun
kappkosta að hata einungis 1. flokks vörur við lægsta verði.
Virðingarfyllst.
Helgi Asgfímsson.
himni, verður aftur horfið að hug-
sjón hins mikla, fallna foringja og
allar landsins byggðir Iýstar og
vermdar með afli hinna hvítu kola.
Annað stórmál hafðí Jón lagt
mikið kapp á að undirbda, en það
var notkun jarðhita til hdsahitunar.
Ritaði hann um það merkar greinar
og hafði kynnt sér það dt í æsar
og meðal annars ferðast til Ítalíu í
því skyni. Var nd svo komið að
við dauða Jóns, hafði verið samið
um kaup á jarðhitaréttindum í landi
Reykjajarðar i Mosfellssveít og
víðtækar rannsóknir gerðar um
jarðhitamagn í nágrenni Reykjavík-
ur. Var það hugmynd Jóns, að
hitaveitunni yrði hrint í tramkvæmd
jafnhliða Sogsviikjuninni. Og enda
þótt hinum falina foringja entist
eigi aldur til að sjá fyrir fram-
kvæmdir þessara stórmála, var þó
höfuðstaðnum, fyrir hans forsjá,
tryggð sd framtíð að geta otðið
bjartasta og hlýjasta höfuðborg
heims, þrátt fyrir norðlæga hnatt-
stöðu.
Jón rak umfangsmikla sfórverzl-
un lengi einn og síðar undir firma-
nafninu J. Poi láksson og Norðmaun.
Átti verzlun sd verulegan þátt í
mörgum iðjufyrirtækjum.
Jón kvæntist 10. ágdst 1904
Ingibjörgu dóttur Valgarðar Clae-
sen’s, landsféhirðis.
Voru þau hjón barnlaus, en ólu
upp tvær kjördætur, Onnu og
Krislínu. Auk þess studdu þau
hjón mörg ungmenni til mennta.
Jón var skapfestumaður mikill
og vinfastur og átti fjölda einkavina.
En hitt er þó meira um vert, að
allur bezti hluti íslenzkrar þjóðar
unni honum hugástum, og það
jafnvel sumir vitrustu audstæðingar
hans.
Jarðarför Jóns fór fram fimmtu-
daginn 28. f.m. Mun það fjöl-
mennasta jarðarför og viðhafnar-
mesta er fram hefir farið á landi
hér. Öll þjóðin átti þess kost að
fyigja þessum hjartfólgna syni til
moldar, gegnum dtvarpið. Margar
þakklátar hugsanir hafa vafalaust á
þeirri stundu stefnt að kistu hins
látna mikilmennis. Fjóðin syrg’r
hann og geyrnir minningu hans í
þakklátum huga. Mun nafn hins
stórgáfaða atorkumanns og óiga- og
æsingalausa foringja geymast og
glitra á spjöldum sögunnar viðhlið
þeirrá er með mestum ágætum hafa
verið með íslenzkri þjóð. Hinw
mikli flokkur Sjállstæðismanna syrg-