Siglfirðingur - 01.06.1935, Síða 6

6
SIGLFIRÐINGUR
Séra Bjartii
40
er í gamalli kirkiutóntegend, sem
kölluð er „hypofrygisk” og hefst á
fjórða tóni (tetracord) niður frá 11.
tóntegund Gregorianska söngsins. I
frygiskri tóntegund eru mörg vor allra
fallegustu sálmalög t. d. „O, hö'uð
dreyra drifið”.
Hér á eftir birtist skrá yfir það,
sem séra Bjarni hefir safnað, frum
samið og útgefið:
20 sönglög fyrir 4 karlmannaraddir,
lögin útlend með islenzkum textum,
safnað og gefin út 1892.
Islenzkur Hátíðasöngur, frumsaminn
og útg. í Kaupmannahöfn 1899.
6 söngiög, tVumsamin, og útg. í
Kau pmanna höfn 1899.
íslenzk þjóðlög. nær 1000 bls. safn-
að frá 1880 til 1905, gefin út í Kaupm.-
höfn 1906-1909.
Islenzk sálmasöngsbók útg. í Rvik 1903
Viðbætir við þá bók, ca. 90 lög útg. í Rvík 1912.
10 sönglög, fyrir eina rödd, með íslenzkum og
dönskum textum, frumsamin, útg. i Kaupmanna-
höfn 1904.
Prjú sönglög fyrir eina rödd með nndirspili, frum-
samin, útg. í Rvík 1913.
Bjarkamál hin nýjustu, 5 lög fyrir blandaðan kór,
frumsamin, útg. í Rvík 1918.
íslenzk sálmasöngsbók, 2. útg. aukin. Gefin út í
Rvík 1926.
Islenzkur Hátíðasöngur, frumsaminn, 2. útg. útgefin
í Rvik 1926.
24lög fyrir4 karlmannaraddir, frumsamin, útg. Rvík 1927
24 lög fyrir 1 rödd með undirspili, frumsamin útg.
í Rvík 1928.
Söngsaga Islands að fornu og nýju, frumsamio, útg.
á Siglufirði 1929.
Einnig samin eftir beiðni ritgjörð um sama efni og
er nú prentuð í stóru verki, sem heitir „Nordisk
Kultur“, og er það nefnd finnskra og sænskra pró-
fessora, sem stendur fyrir því verki.
Alþingishátíðarkantata, 14 lög alls, sem liggur í hand-
riti, óprentuð enn.
Pað hefir nú verið sýnt hér að framan, hversu
mikilvægt verlc séra Bjarni hefir unnið íslenzkri tón-
list með þjóðlagasafni sínu og fróðlegum ritgjörðum
og hversu mikið gagn hann hefir unnið kirkjusöng
vorum með sálmasöngsbókum sínum. Hátíðasöngvar
hans hafa varpað birtu yfir guðsþjónusturnar og frum-
samin sönglög hans flutt yl og gleði inn á heimilin
og gera enn. Heiður hans verður ekki minni við
það, hversu örðug afstaða hans liefir verið til þess
að geta orðið sönglistinni að því liði, sem raun er á.
Starf hans í þágu sönglistarinnar hefir hann orðið að
vinna í hjáverkum. Alla æfina hefir hann gegnt um-
svifamiklu prestsstarfi. Ennfremur veít eg ekki ánn-
að en að hann hafi af e’gin rammleik orðið að afla
sér hinnar víðtæku þekkingar sinnar á tónlistinni.
Hann er sjálfmenntað tónskáld. Séra Bjarni er einn
af merkismönnum þessa Iands. Mestan og beztan
orðslír hefir hann áunnið sér hjá öldum og óbornum
með sínu langa og alvarlega starfi fyrir sönglistina hér
á landi.
Porsteitissoti,
dra.
Frú Sigriður Ldrusdóttir Blöudal,
45 dra.
Guðm. Davíðsson, Hraunum.
Hvanneyrarheimilið.
Allir hérlendir menn, sem komnir eru til vits og
ára, og annars sjá og heyra nokkuð, hafa heyrt getið
um séra Bjarna Porsteinsson á Siglufirði — á Hvann-
eyri, eins og hann er ofíast viðkenndur, að minnsta
kosti af sóknarbörnum sínum. En það eru ekki aðeins
íslendingar, sem kannast við séra Bjarna, heldur einn-
ig fjöldi útlendinga — bæði Svíar, Norðmenn, Danir,
Pjóðvei jar, Englendingar o. fl. — því að flestir þeirra,
er nokkru máti skiftir og til Siglufjarðar hafa komið á
s.l. rúmum 40 árum, hafa þurft að heimsækja prest-
inn á Hvanneyri. Var það hvorttveggja. að hann gat
talað við þá, á þeirra eigin máli, um hvað þeím sem
datt í hug að ræða um, og í annan stað var gestrisn-
in ætíð framúrskarandi. Petta allt vita allir, sem heyrt
hafa séra Bjarna getið. En það sem allir ekki vita er
það, að siðan á 16. öld, mun enginn einn prestur
hafa þjónað Hvanneyrarprestakalli jafn lengi og séra
Bjarni, því að 18. marz s.l. var hann búinn að vera
skipaður prestur í prestakallinu í 46 ár. Má þetta útaf
fyrir sig merkilegt kallast, að jafn fjölmenntaður og
fjölhæfur prestur og hann er, skuli hafa unað svolengi
á útkjálkabrauði og í illviðra plássi. En séra Bjarni
tók strax tryggð við staðinn og sveitina og þeirri tryggð
hefir hann baldið til þessa dags. Er það sjaldgæft á
þessum tímum að haldið sé tryggð við nokkurn sér-
st.ikan stað, eða nokkuð sérstakt — yfirleitt. Pað virð-
ist allt vera komið á þá flugaferð í heiminum, jafnvel
hér úti á veraldarhjara, að enginn liefir tíma til að
átla sig á hlutunum, eins og þeir eru og geta orðið
með athugun og þrautseigju. En að hægt er að láta
sér líða vel, þótt ýmsar aðstæður virðist andstæðar í
fyrstu, ef rétt athugun er annarsvegar — það hefir
séra Bjarni sýnt og sannað. Petta er því eftirtektar-
verðara, þar sern honum var tekið fremur fálega, fyrst
þegar hann kom Úl Siglufjarðar — vildu ýmsir máls-
metandi menn innan safncðarins hafa kosið að fá
annan prest, er var þekktur þar á staðnum og öllum
að góðu kunnur. En það fór nú svo, að séra Bjarna
var veitt prestakallið, og eftir skamman tíma, var öll