Siglfirðingur - 01.06.1935, Page 9

SIGLFIRÐINGUR
9
yngsta latínuskáldi, Páli Sveinssyni, og er síðasta er-
indið þannig:
Artifex rhythmorum, ita talem alumnum.
Semper ut blandos moduletur hymnos,
Nectari dulci imbuat atque donet
„Augur Apollo“!
Þormóður Eyólfsson, konsúll.
Forystumaður i sveitarmálum.
Eg kynntist séra Bjarni Porsteinssyni fyrst vorið
1909, er eg fluttist hingað. íbúatala Siglufjarðar var
þá ekki nema fjórði hluti þess sem hún er nú og
Siglufjörður, miklu afskornari frá öðrum landshlutum
vegna samgönguleysisins.
Hann var dálítið ríki út af fyrir sig, og í því riki
var séra Bjarni konungurinn.
Flokkadráttur var hér enginn í þá daga. né deilur
um sveitarmálin.
Séra Bjarni var oddviti hreppsnefndar og sjálfkjórinn
forystumaður og menn sættu sig vel við þá forys'u. ~
Siglufjörður var í hröðum vexti. Fóikinu fjölgaði
ört, en öll núlímaþægindi vantaði. Pað sá séra Bjarni.
Hann var stórhuga og viidi veg og heiður Siglufjarð-
ar, og að hann yrði enginn eftirbátur annara kauptúna.
Hið fyrsta sem hann lét kauptúnið ráðast í, var
vatnsleiðslan. Var það hið mesta nauðsvnjaverk, sem
allir þökkuðu vel.
Hitt þótti mörgum allt of geist farið og ganga ot'-
dirfsku næst, þegar hann strax á eftir, fór að beita
sér fyrir raflýsingu kauptúnsins og byggingu barna-
skólahúss úr steinsteypu, Mætti hann nú — líklega
í fyrsta sinn, — nokkurii mótspyrnu. — Ekki kvað
þó mikið að því, og var það hvorltveggja, að menn
voru því vanir að treysta forsjá hans, enda fylgdi
hann málum sínum fast fram. —
Ymsum öðrum framkvæmdum átti hann upptök að,
eða fylgdi ötullega, t. d. gatnagerð og byggingu sjó-
varnargarðsins o. fl.
Árið 1918, 20. maí, vsr 100 ára afmæli Siglufjarðar
sem verzlunarstaðar. Séra Bjarni mun hafa alllöngu
áður hugsað sér, að þann dag ætti Siglufjörður að
öðlazt kaupstaðarréttindi.
Hann hafði kappsamlega unnið að því við þing og
ríkisstjórn að fá lög um þessi réttindi bænum til
handa. — Ágætan stuðning átti hann í þingmönnum
Eyjafjarðarsýslu i þessu máli á alþingi og kom svo
að lokum, að vissa fékkst fyrir framgangi þess. —
Gekkst séra Bjarni þá fyrir því að undirbúin væru
stórkostleg hátíðahöld þennan dag.
15 manna nefnd sá um undirbúninginn og mun
aldrei hafa verið jafnvel vandað til neinnar samkomu
í Siglufirði. — Allt stuðlaði líka að því að hún tæk-
ist vel. Veðrið var yndislegt. Lúðraflokkur var feng-
inn hingað frá Akureyri. Bærinn klæddist hátiða-
skrúða. — Séra Bjarni hafði samið og gefið út vandað
minningarrit: Aldarminning Siglufjarðar 1918, æft
stóran söngflokk fyrir hátíðina og hann hélt aðalræð-
una. Las hann í byrjun hennar upp símskeyti, er
tilkynnti að þá hefði Siglufjörður fengið staðfest hin
margþráðu kaupstaðarréttindi sem afmælisgjöf. —-
Hygg eg að þáð augnablik hafi verið eitt hið ánægju-
legasta fyrir séra Bjarna í starfi hans fyrir Siglufjörð.
— Hann hafði náð settu marki og gat nú sætt sið við
að draga sig í hlé í bæjarmálunum, enda hefir hann
ekki tekið þátt í þeim síðan, þó hann sæti fyrstu árin
á eftir í bæjarstjórn.
Á þeim tímamótum, sem nú eru í lífi séra Bjarna
Porsteinsson, veit eg að margir hinna eldri Siglfirð-
inga hugsa til hans með þakklæti fyrir forgöngu hans
í mörgum framfaramálum bæjarins og minnast t'jöl-
margra ánægjtistunda er hann og kona hans veittu
þeim á sínu gestrisna heimili.
Sig. Björgólfs, kennari.
Sóknarpresturinn.
Pegar séra Bjarni kom hingað fil Siglufjarðar og
tók við prestakallinu, var síður en svo að glæsilegt
væri um að lítast hér og vænlegt til stórra afreka
fyrir ungan, framgjarnan, stórhuga mann, sem þráði
að láta til sín taka á sviði bókmennta og lista.
Hér voru í prestakallinu 311 sálir alls, frá Hvann-
dölum til Ulfsdala.
Prestssetrið var illa húsað, kirkjan lítil og að falli
komin og yfirleitt litill framfarahugur í mönnum.
Strax gekkst hann fyrir því, að ný kirkja yrði
byggð, og sýnir það framsýní hans, að kirkjuna lét
hann byggja niðri á eyrinni og valdi henni stað þar
sem síðar varð miðdepill bæjarins. Hin nýja kirkja
þótti reisulegt hús í þá daga og með stærstu sveita-
kirkjum.
En þegar bærinn óx varb hún alltof lítil og var
því hafizt handa um nýja kírkjubyggingu, og hún
reist svo sem kunnugt er 1931—2. Hafði þá kirkjan
á Eyrinni staðið síðan 1890.
Eins og bent er á hér í annarri grein, þá er
séra Bjarni skapfestumaður mikill, karlmenni í lund,
en á þó innst inni viðkvæmni, sem hann ógjarnan
lætur uppi á almannafæri.
Hann er ekki breyíingagjarn um skoðanir ogkenn-
ingar hans sem prests hafa lítt breytzt, enda þótt aðrir
prestar hafi þar mjög farið eftir tízkunni og tíðarand-
anum margir hverjir. En ekkert var fjær hans skapi.
Séra Bjarni hefir alla tíð verið góður ræðumaður,
stundum frábær. Ræður hans ævinlega rökfastar og
strang-trúarlegs eðlis. Og tækifærisræður hans voru
oft snjallar, en gjörsamlega lausar við alla tilgerðar
viðkvæmni.
En þrátt fyrir það, fannst oft undarlega hlýjan yl
leggja af orðum hans. Undir sló viðkvæmni, sem
var uppgerðarlaus, en brauzt fram einhvernveginn
ósjálfsrált, Sérstaklega kenndi oft mikillar hlýju og
hulinnar viðkræmrú í fermingarræðum hans.
Oll sín embættisstörf hefir liann rækt með ein-
stakri samvizkusemi, sem mun jafnvel sjaldgæf, og
messuföll liafa eigi þekkzt í hans prestskapartíð hér,
nema alveg óviðráðanleg forföll kæmi til.
Séra Bjarni er innilegur trúmaður og þar fastur
fyrir sem annarsstaðar.
Glæsilegri og tilkomumeiri prest fyrir altari er tæp*
lega hægt að hugsa sér en .séra Bjarna. Bæði var