Siglfirðingur - 01.06.1935, Síða 10
10
SIGLFIRÐINGUR
hann ágætlega vel fallinn til tónflutnings sakir raddar
sinnar og sönghæfni, og persónan i senn sköruleg og
tignarleg.
Hinni íslenzku kirkju er mikil eftirsjá að slíkum
starfsmanni og séra Bjarni var. Par lætur aí störfum
einn af allra merkustu prestum þessa lands fyrir
margra hluta sak:r.
Herra biskupinn Jón Helgason, hefir fundið þe'.ta.
Hann segir í bréfi til séra Bjarna, er hann veitir
honum, samkvæmt beiðni, lausn frá embætti:
„Jafnframt því að tilkynna yður þetta (lausnar-
veitinguna), er mér Ijúft og skylt að votta yður í em-
bættisnafni alúðarþakkir fyrir senn 47 ára starf yðar
í þjónustu kirkjunnar og þá jafnframt, og eigi sízt,
fyrir það starf er eftir yður liggur til cflingar kirkju-
söngsins og fegrunar guðsþjónustuhaldsins innan kirkju
vorrar með tónlistaverkum yðar“.
Til fróðleiks skal hér getið þeirra prestverka er séra
Bjarni hefir innt af hendi í sinni löngu embættistíð
og verður þó að hafa í huga það, hve prestakallið
var fámennt lengi framan af.
Hann hefir skirt 1480 börn, fermt 850 börn, gift 300
hjón, jarðsungið 700 manns, flutt 2400 stólræður og
1200 hdskveðjur og líkræður til samans.
Ef menn fara að hugsa um allt það starf, er að
baki alls þessa liggur, þá munu menn fljótt komast
að raun um, að það er geysimikið, því séra Bjarni
hefir aldrei haft þann sið að flytja söfnuði sínum ræð-
ur annarra presta.
Rað mun óhætl að fullyrða það, að allir hinir eldri
Siglfirðingar að minnsta kosti muni sakna séra Bjarna
sem prests. Og það hygg eg, að mörgum þeirra þyki
vandfyllt sæti hans.
Áreiðanlega fylgia hinum aldraða presti innilegar
þakkir og hugheilar frá söfnuði hans, sem hann hefir
þjónað um hartnær hálfrar aldar skeið.
Og lengi mun séra Bjarna minnzt í Siglufirði, enda
á Siglufjörður honum mikið að þakka.
Jón Jóhannesson, fiskimatsmaður.
Maðurinn, Bjarni Forsteinsson.
Eg sá séra Bjarna fyrsta sinni, er hann var nýorð-
in preatur hér í Siglufirði. Eg var þá barn, hann full-
tíða maður; en mér er hann enn mjög hugstæður, eins
og hann kom mér þá fyrir sjónir, þessi fagurvaxni,
glæsilegi maður, með höfðingja yfirbragðið og gáfulega
ennið. Rað var sjáanlegt hverjum sem hann leit, að
þar fór maður, sem vel var á sig Kominn bæði til
sálar og líkama, og enginn miðlungamaður. Pað er
líka Ijóst, að það er enginn aukvisi, sem menn eins
og Hannes Hafstein og Guðm. prófessor Magndsson
binda við æfilanga tryggð, því það er ekki presturinn,
ættfræðingurinn, sagnfræðingurinn eða tónskáldið, sem
vináltan bindzt við, heldur maðurinn.
Séra Bjarni varð bráðlega kær vinur foreldra minna.
Sd vinátta hélzt óbreytt meðan þau lifðu, og gekk í
arf til okkar, barna þeirra, því það er einn þáttur í
skapgerð séra Bjarna, að haun cr vinfastur. Síðar, eft-
ir að eg var orðinn fulltíða maður, flutti eg hingað í
sókn hans, og hefi verið sóknarbarn hans í rúm 30
ár. Langt er frá því, að við höfum ávallt verið á einni
skoðun þennan langa kynningartíma, en aldrei hefirsá
skoðanamunur haft áfirifá persónulega vináttu og velvild
hans til mín. Hann hefir reynzt mér hollur vinur og
ráðgjafi í mörgum vandamálurn, og virðing mín fyrir
honum og hugarhlýja til hans hefir vaxið því meir,
sem við höfum lengur kynnzt.
Pað mætti nd ætla, að mér væri léttur leikur að
verða við tilmælum ritstjóra Siglfirðings, og lýsa þess-
um manni. En svo er þó ekki, þótt kynning okkar
sé orðin þetta löng og náin. Maðurinn ersemséallra
manna dulastur í skapi, og hans innsta eðli er
flestum, nema hans allra nánustu, sem lokuð bók; —
skapgerð hans er sem skáldverk, sem lesandinn verð-
ur að draga dt dr ályktanir sínar um eiginleika og
og hvatir persónanna, af orðum þeirra og athöfnum,
til þess að skapa sér skoðun um þær. Og þeírri að-
ferð verð eg að beita, er eg vil lýsa honum hér. Pessi
dulleiki, — sem að minni hyggju stafar upprunalega
frá feimni og hlédrægni unglingsins, sem kemur dr
umkomuleysi og fátækt í skólann, innanum ríkari og
betur selta jafnaldra, en sem er kappsfullur og fram-
gjarn, — hann hefir oft valdið misskilningi um skap-
gerð þessa merka og mæta manns. I innsta eðli sínu
er séra Bjarni viðkvæmur í lund og blíðlyndur, þótt
hann dylji það undir hinni hörðu skel vanans. Dreg
eg þetta af því, að hann er dýravinur mikill og barn-
elskur og barngóður með afbrigðum, en eigi hvað
sízt af hinu, hve sterka ást hin mæta og mikilhæfa
kona hans og börn þeirra, bera til hans. Sá maður,
sem eignast ást konu með skapgerð frd Sigríðar, getur
ekki verið maður kaldlyndur að eðlisfari.
Séra Bjarni er maður kappsfullur og fylginn sér að
hverju máli, sem hann hlutast um. Okkur þótti hann
stundum nokkuð einráður, en eg verð nd að játa það,
að það spratt af því, að hann fann það sjáifur, að hann
sá betur en við, og að hann var fyrir margra hluta
sakir sjálfkjörinn foringi hér, og — ágætlega til for-
ingja fallinn. Mér er enn í minni, er hann á tdna-
slætti 1917 kom heim til mín og dreif mig á stað frá
orfinu, til þess að fara dagfari og náttfari um alla Eyja-
fjarðarsýslu, í þeim erindum að knýja fram aukafund í
sýslunefnd til að fá í gegr> aðskilnað Siglufjarðar frá
sýslunni. Eg fór, og þetta tókst; en það, að baráttunni
fyrir sjálfstjórn Siglufjarðar lyktaði svo skjólt og giftu-
samlega, vita allir Siglfirðingar, að er langmest að
þakka viturlegri forgöngu séra Bjarna.
Listræn hneigð á ýmsum sviðum, er mjög sterkur
þáttur í eðli og skapgerð séra Bjarna. Auk hinna sér-
stöku og óvenjumiklu hæfileika hans á sviði hljóm-
listar, og söngs, sem gerð mun að sérstöku umtalsefni
hér í blaðinu, er hann skrautritari með þeirri smekk-
vísi og snild, að mjög má róma. Rithönd skrifaði hann
svo fagra, og sérkennilega, að fáir samtíðarmanna hans
komust þar til jafns, og teiknari var hann góður.
Smekkvísi og híbýlaprýði á heimili hans er rómuð af
öllum sem þangað hafa komið, og þótt hin ágæta kona
hans hafi þar í átt drjdgan þátt, þá mun hdsbóndinn
einnig hafa mótað hds og umhverfi með smekkvísi
sinni. Hefir margur ánægjulegra stunda að minnast á
hinu fagra, listræna heimili og i samvist við hin gáf-
uðu og gagnmennluðu hjón, við samræður við þau,
um hugstæð efni og margvísleg.
Pjóðlagasafnandinn, sagnfræðingurinn og ættfræðing-
urinn séra Bjarni, er ekki grdskari í þess orðs venju-